DiscussionTwenty-one percent of the

Discussion
Twenty-one percent of the analysed patients belonged to the
category of anxious cases and 12% were in the category of
marginal cases. The mean value of their feeling of anxiety was
6.7 and its deviation was 4.3.
In the context of a Sri Lankan study, a hundred patients'
feelings regarding preoperative anxiety were analysed. In the
cases involvingthis examined sample, the frequency of the
occurrence of anxiety was 76.7% [2]. It is obviuos that this
number is much higher than the results of our research; even if
in this latest case patients waiting for only minor abdominal
surgeries were investigated. Contrary to this, in the Sri Lankan
survey, patients waiting for minor and major surgerical
procedures took part (in particular, 31 major surgeries and
66 minor operations), and in addition, this difference could be
the result of individual differences between the characteristics
of these two countries.
On the basis of the results of another survey, it could be
additionally stated that 18.9% of the examined patients were
considered to belong to the so-called angina cases (31% of
female participants and 10.6% of male patients) [6]. This result
approaches the result of 21% shown in our research.
In the context of our own preliminary study, the test of
State-Trait Anxiety Inventory created by Spielberger was
applied in order to be able to assess the feeling of anxiety in
cases of patients hospitalised in the surgical ward. Questionnaires
were
filled in after surgery. Patients' feeling of
anxiety was under the mean value [15]. It is worth mentioning
that in relationship to the examination of patients' feelings
of preoperative anxiety, values below the mean were also
received.
On the basis of our hypothesis referring to the statement
that ‘‘the mean value of patients' feeling of anxiety is
increased before surgery than its standard mean value’’, it
must be stated that it could not be proven.
The only factor that significantly connected to a patients'
anxiety involved who that person was living with. Those who
were single had the least amount of the feeling of anxiety,
and they were followed by patients who had a family. The
most increased sensation of angina involved those who
were married. On the basis of our hypothesis relating to the
statement that ‘‘religiousness has a greater influence on
the degree of anxiety than marital status, previous surgery
or the fact with whom the patient is living with do’’. It must
be stated that this could not be proven.
In connection with how various interventions influenced
the patients' feelings of anxiety, patients marked nursing
interventions (the assistance of a gastric tube or catheterisa-
tion) as being the most anxious, while the nursing staff
thought the same about surgery and anaesthesia, which did
not belong to the task of nurses working on the analysed ward.
It can be assumed that patients made their decisions on the
basis of what those interventions were that caused the most
feelings of stress for them or which threatened their human
dignity. Nurses could probably come to a decision on the basis
of what those interventions were that were thought to have
the most risks or which could threaten the patients' health
condition or lives. Besides these facts, a further explanation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายเท่ากับร้อยละของผู้ป่วยวิเคราะห์เป็นการประเภทของกรณีที่กังวลและ 12% อยู่ในประเภทของกรณีร่อแร่ ค่าเฉลี่ยของความรู้สึกของความวิตกกังวล6.7 และเบี่ยงเบนการแก้ไข 4.3ในบริบทของศรีลังกาศึกษา ร้อยผู้ป่วย'ความรู้สึกเกี่ยวกับความวิตกกังวลถูกนำมาวิเคราะห์ ในกรณีตัวอย่าง involvingthis ที่ได้รับการตรวจ ความถี่ของการเกิดความวิตกกังวลเป็น 76.7% [2] มันเป็น obviuos ว่านี้หมายเลขจะสูงกว่าผลการวิจัยของเรา แม้ในกรณีนี้ล่าสุด ผู้ป่วยที่รอเพียงเล็กน้อยหน้าท้องผ่าตัดได้รับการตรวจสอบ ขัดกับนี้ ในศรีลังกาสำรวจ ผู้ป่วยที่รอเล็กน้อย และที่สำคัญ surgericalขั้นตอนเข้าร่วม (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง 31 หลักผ่าตัด และ66 รองการดำเนินงาน), และนอกจากนี้ ความแตกต่างนี้อาจจะผลของแต่ละความแตกต่างระหว่างลักษณะประเทศเหล่านี้สองบนพื้นฐานของผลการสำรวจอื่น มันอาจจะนอกจากนี้ระบุไว้ว่า 18.9% ของผู้ป่วยที่ตรวจสอบได้ถือว่าเป็นกรณีเรียกว่าหัวใจขาดเลือด (31% ของเข้าร่วมหญิงและ 10.6% ของผู้ป่วยชาย) [6] ผลการค้นหานี้วิธีผล 21% แสดงในงานวิจัยของเราในบริบทของการศึกษาเบื้องต้นของเราเอง การทดสอบของลักษณะสถานะสินค้าคงคลังความวิตกกังวลโดย Spielberger ถูกใช้เพื่อให้สามารถประเมินความรู้สึกของความวิตกกังวลในกรณีของผู้ป่วยที่ป่วยในวอร์ดศัลยกรรม แบบสอบถามมีกรอกข้อมูลหลังการผ่าตัด ความรู้สึกของผู้ป่วยความวิตกกังวลถูกภายใต้ค่าเฉลี่ย [15] มันเป็นมูลค่าการกล่าวขวัญที่สัมพันธ์กับการตรวจสอบของความรู้สึกของผู้ป่วยของความวิตกกังวลความ ค่าด้านล่างหมายถึงยังได้รับตามสมมติฐานของเราหมายถึงคำสั่งที่ '' คือค่าเฉลี่ยของความวิตกกังวลของผู้ป่วยเพิ่มขึ้นก่อนการผ่าตัดมากกว่าค่าเฉลี่ยของมาตรฐาน '', มันต้องระบุว่า มันอาจไม่สามารถพิสูจน์ปัจจัยเดียวที่เชื่อมต่อของผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญความวิตกกังวลเกี่ยวข้องกับผู้คนที่ได้อาศัยอยู่กับ ผู้ที่เดียวมีจำนวนน้อยที่สุดความรู้สึกของความวิตกกังวลพวกเขาตามผู้ป่วยที่มีครอบครัวแล้ว การสุดเพิ่มความรู้สึกของหัวใจขาดเลือดที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่แต่งงานกัน ตามสมมติฐานของเราเกี่ยวข้องกับการคำสั่งที่ '' religiousness มีอิทธิพลต่อระดับของความวิตกกังวลมากกว่าสถานภาพ ผ่าตัดก่อนหน้านี้หรือความจริงกับคนที่ผู้ป่วยอาศัยอยู่ด้วย '' มันต้องจะระบุไว้ว่า นี้อาจไม่สามารถพิสูจน์ได้เกี่ยวข้องกับกิจกรรมต่าง ๆ ได้รับอิทธิพลความรู้สึกของคนไข้ความวิตกกังวล ผู้ป่วยที่ทำเครื่องหมายพยาบาลแทรกแซง (ความช่วยเหลือในกระเพาะหลอดหรือ catheterisa-ทางการค้า) เป็นสุดกังวล ในขณะที่เจ้าหน้าที่พยาบาลความคิดเกี่ยวกับการผ่าตัดและระงับความรู้สึก ซึ่งไม่เหมือนกันไม่อยู่ในงานของพยาบาลที่ทำงานบนวอร์ดวิเคราะห์จึงสามารถสันนิษฐานได้ว่า ผู้ป่วยทำประกอบการตัดสินใจในการข้อมูลพื้นฐานของสิ่งที่ถูกแทรกแซงเหล่านั้นที่เกิดมากสุดความรู้สึกของความเครียดสำหรับพวกเขาหรือที่คุกคามมนุษย์ของพวกเขาศักดิ์ศรี พยาบาลคงไม่สามารถมาตัดสินบนพื้นฐานของสิ่งที่ถูกแทรกแซงผู้ ที่กำลังคิดว่า จะมีความเสี่ยงมากที่สุดหรือซึ่งอาจคุกคามต่อสุขภาพของผู้ป่วยเงื่อนไขหรือชีวิต นอกจากข้อเท็จจริงเหล่านี้ คำอธิบายเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
ยี่สิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยวิเคราะห์เป็นของ
หมวดหมู่ของกรณีกังวลและ 12% อยู่ในหมวดหมู่ของ
กรณีร่อแร่ ค่าเฉลี่ยของความรู้สึกของพวกเขาจากความวิตกกังวลคือ
6.7 และค่าเบี่ยงเบนของมันคือ 4.3.
ในบริบทของการศึกษาของศรีลังกาที่ร้อยของผู้ป่วย
ความรู้สึกเกี่ยวกับความวิตกกังวลก่อนการผ่าตัดถูกนำมาวิเคราะห์ ใน
กรณี involvingthis ตัวอย่างการตรวจสอบความถี่ของ
การเกิดความวิตกกังวลเป็น 76.7% [2] มันเป็น obviuos ว่า
จำนวนจะสูงกว่าผลการวิจัยของเรา แม้ว่า
ในล่าสุดนี้ผู้ป่วยกรณีที่รอให้ท้องเพียงเล็กน้อย
การผ่าตัดถูกตรวจสอบ ตรงกันข้ามกับนี้ในศรีลังกา
สำรวจผู้ป่วยที่รอการ surgerical เล็กน้อยและที่สำคัญ
ขั้นตอนการเข้ามามีส่วน (โดยเฉพาะวันที่ 31 การผ่าตัดใหญ่และ
66 การดำเนินงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ) และนอกจากความแตกต่างนี้อาจจะเป็น
ผลมาจากความแตกต่างระหว่างบุคคลระหว่างลักษณะที่
ของ สองประเทศนี้.
บนพื้นฐานของผลการสำรวจอีกก็อาจจะ
กล่าวเพิ่มเติมว่า 18.9% ของผู้ป่วยการตรวจสอบที่ถูก
ถือว่าเป็นสิ่งที่เรียกว่ากรณีโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ (31% ของ
ผู้เข้าร่วมและหญิง 10.6% ของผู้ป่วยชาย) [6] ผลที่ได้นี้
แนวทางผล 21% แสดงให้เห็นในการวิจัยของเรา.
ในบริบทของการศึกษาเบื้องต้นของเราเองการทดสอบของ
รัฐลักษณะสินค้าคงคลังความวิตกกังวลที่สร้างขึ้นโดย Spielberger ถูก
นำมาใช้เพื่อที่จะสามารถที่จะประเมินความรู้สึกของความวิตกกังวลใน
กรณีของผู้ป่วย โรงพยาบาลในหอผู้ป่วยศัลยกรรม แบบสอบถาม
ได้รับการ
เติมเต็มในหลังการผ่าตัด ความรู้สึกของผู้ป่วย
ความวิตกกังวลอยู่ภายใต้ค่ากลาง [15] เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญ
ว่าในความสัมพันธ์กับการตรวจสอบของผู้ป่วย 'ความรู้สึก
ของความวิตกกังวลก่อนการผ่าตัดค่าดังต่อไปนี้หมายถึงนอกจากนี้ยังได้
รับ.
บนพื้นฐานของสมมติฐานของเราหมายถึงคำสั่งที่
ว่า' 'ค่าเฉลี่ยของความรู้สึกของผู้ป่วยความวิตกกังวล
ที่เพิ่มขึ้น ก่อนการผ่าตัดกว่าค่าเฉลี่ยมาตรฐาน '' ก็
ต้องระบุว่ามันอาจจะไม่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่า.
ปัจจัยเดียวที่เชื่อมต่ออย่างมีนัยสำคัญกับผู้ป่วย
ความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับผู้คนที่อาศัยอยู่กับ บรรดาผู้ที่
เป็นโสดมีจำนวนน้อยที่สุดของความรู้สึกของความวิตกกังวล,
และพวกเขาตามมาด้วยผู้ป่วยที่มีครอบครัว
ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นส่วนใหญ่ของโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่
กำลังจะแต่งงาน บนพื้นฐานของสมมติฐานของเราที่เกี่ยวข้องกับการที่
คำว่า '' เคร่งศาสนามีอิทธิพลมากขึ้นใน
ระดับของความวิตกกังวลกว่าสถานภาพสมรสการผ่าตัดก่อนหน้านี้
หรือความเป็นจริงกับผู้ที่ผู้ป่วยจะมีชีวิตอยู่กับสิ่งที่ต้องทำ '' มันจะต้อง
ได้รับการระบุว่าเรื่องนี้อาจไม่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่า.
ในการเชื่อมต่อกับวิธีการแทรกแซงต่างๆมีอิทธิพลต่อ
ความรู้สึกของผู้ป่วยของความวิตกกังวลของผู้ป่วยทำเครื่องหมายพยาบาล
แทรกแซง (ความช่วยเหลือของท่อในกระเพาะอาหารหรือ catheterisa-
การ) ในฐานะที่เป็นกังวลมากที่สุดในขณะพยาบาล พนักงาน
คิดเหมือนกันเกี่ยวกับการผ่าตัดและดมยาสลบซึ่งไม่
ได้อยู่ในงานของพยาบาลที่ทำงานในหอผู้ป่วยวิเคราะห์.
ก็สามารถสันนิษฐานว่าผู้ป่วยทำให้การตัดสินใจของพวกเขาใน
พื้นฐานของสิ่งที่การแทรกแซงเหล่านั้นที่ก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด
กับความรู้สึกของความเครียดสำหรับพวกเขา หรือที่ถูกคุกคามมนุษย์ของพวกเขา
ศักดิ์ศรี พยาบาลอาจจะมาตัดสินใจบนพื้นฐาน
ของสิ่งที่การแทรกแซงเหล่านั้นที่ได้คิดว่าจะมี
ความเสี่ยงมากที่สุดหรือที่อาจเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพของผู้ป่วย
สภาพหรือชีวิต นอกจากนี้ข้อเท็จจริงเหล่านี้เป็นคำอธิบายเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายยี่สิบหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของจำนวนผู้ป่วยที่เป็นของประเภทของกรณีกังวล และ 12% ในหมวดหมู่ของกรณีชายขอบ . ค่าเฉลี่ยของความรู้สึกของความวิตกกังวลคือ6.7 และเบี่ยงเบนเป็น 4.3 .ในบริบทของศรีลังกา เรียนร้อย ของผู้ป่วยความรู้สึกต่อความวิตกกังวลก่อนผ่าตัดวิเคราะห์ . ในกรณี involvingthis ตรวจสอบตัวอย่าง ความถี่ของเกิดความวิตกกังวล 76.7 % [ 2 ] มันเป็น obviuos ที่ว่านี้ตัวเลขจะสูงกว่าผลของการวิจัยของเรา ; แม้ว่าในล่าสุดนี้ กรณีผู้ป่วยรอเพียงเล็กน้อย หน้าท้องการผ่าตัด คือ ต่อนี้ในศรีลังกาการสำรวจผู้ป่วยรอไมเนอร์และเมเจอร์ surgericalวิธีการเอาส่วนหนึ่ง ( โดยเฉพาะ 31 สาขาโรงพยาบาลปฏิบัติการ 66 เล็กน้อย ) และนอกจากนี้ ความแตกต่างนี้อาจเป็นผลของความแตกต่างระหว่างลักษณะของทั้งสองประเทศบนพื้นฐานของผลการสำรวจอื่น อาจเป็นนอกจากนี้ยังระบุว่า ร้อยละ 18.9 ตรวจผู้ป่วยถือว่าเป็นของกรณีโรคที่เรียกว่า ( 31 เปอร์เซ็นต์ผู้หญิงและ 10.6 % ของผู้ป่วยชาย ) [ 6 ] ผลที่ได้นี้วิธีการผล 21% แสดงในงานวิจัยของเราในบริบทของการศึกษาของเราเอง ที่ทดสอบสถานะสินค้าคงคลังที่สร้างขึ้นโดยใช้แบบสอบถามความวิตกกังวลทั่วไปคือใช้เพื่อให้สามารถประเมินความรู้สึกของความวิตกกังวลกรณีของผู้ป่วยรักษาในโรงพยาบาลในแผนกศัลยกรรม แบบสอบถามคือเติมหลังผ่าตัด " ความรู้สึกของผู้ป่วยความวิตกกังวลต่ำกว่าค่าเฉลี่ย [ 15 ] เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญในความสัมพันธ์กับการสอบของความรู้สึกของผู้ป่วยของความวิตกกังวลก่อนผ่าตัด ค่าด้านล่างหมายความว่ายังที่ได้รับบนพื้นฐานของสมมติฐาน หมายถึง งบว่า " " หมายถึงค่าของความรู้สึกของความกังวลของผู้ป่วยเพิ่มก่อนการผ่าตัดกว่ามาตรฐานหมายถึงค่า " " ,ต้องกล่าวว่ามันไม่สามารถพิสูจน์ได้ปัจจัยเดียวที่สำคัญเชื่อมต่อกับผู้ป่วยความกังวลเกี่ยวข้องกับใครอยู่ด้วย ผู้เดียว มีจํานวนน้อยของความรู้สึกของความวิตกกังวลแล้วก็ตามด้วยคน มีครอบครัว ที่ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกของหัวใจที่เพิ่มขึ้นแต่งงาน บนพื้นฐานของสมมติฐานที่เกี่ยวข้องกับเราคําว่า " "religiousness มีอิทธิพลมากขึ้นระดับของความวิตกกังวลมากกว่าสถานภาพ ผ่าตัดก่อนหรือความจริงที่ผู้ป่วยอาศัยอยู่ด้วย " " มันต้องจะระบุว่าไม่สามารถพิสูจน์ได้ในการเชื่อมต่อด้วยวิธีต่าง ๆ มีผลต่อการแทรกแซงผู้ป่วย ความรู้สึกห่วงใยผู้ป่วยให้พยาบาลการแทรกแซง ( ความช่วยเหลือของกระเพาะอาหารหรือ catheterisa - หลอดtion ) เป็นกังวลมากที่สุด ในขณะที่เจ้าหน้าที่พยาบาลคิดเหมือนกันเรื่องศัลยกรรมและวิสัญญีแพทย์ ซึ่งทำไม่ได้อยู่ในงานของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในการวิเคราะห์ วอร์ดมันสามารถสันนิษฐานว่าผู้ป่วยทำให้การตัดสินใจของพวกเขาในพื้นฐานของปัญหาเหล่านั้น ที่ทำให้มากที่สุดความรู้สึกของความเครียดที่คุกคามของพวกเขาหรือมีเกียรติ พยาบาลอาจจะตัดสินใจบนพื้นฐานอะไรของพวกที่คิดว่ามีมากที่สุดหรือความเสี่ยงที่อาจคุกคามสุขภาพของผู้ป่วยสภาพหรือชีวิต นอกจากนี้ข้อเท็จจริงเหล่านี้ อธิบายเพิ่มเติม