The objectives of this study were t

The objectives of this study were to identify predictable factors affecting risky sexual behavior and to evaluate the effectiveness of a risky sexual behavior prevention program among boys one and two months after the program. The Information-Motivation-Behavioral skills (IMB) model program was carried out among 74 adolescent boys aged 10-13 years and 74 of their parents in Phitsanulok Province, Thailand. Repeated analysis was employed to analyze the program's effectiveness. After the program, mean scores for comfort in talking about sex, self-efficacy, and skills in condom use increased significantly (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ระบุปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศได้ และประเมินประสิทธิภาพของโปรแกรมการป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศระหว่างชายหนึ่งและสองเดือนหลังจากโปรแกรม โปรแกรมข้อมูลแรงจูงใจพฤติกรรมทักษะ (IMB) รุ่นถูกดำเนินการใน 74 เด็กผู้ชายวัยรุ่นอายุ 10-13 ปีและ 74 ของพ่อแม่ในจังหวัดพิษณุโลก ประเทศไทย การวิเคราะห์ซ้ำถูกจ้างเพื่อวิเคราะห์ประสิทธิภาพของโปรแกรม หลังจากโปรแกรม คะแนนเฉลี่ยเพื่อความสะดวกสบายในการพูดคุยเกี่ยวกับเพศ ประสิทธิภาพตนเอง และทักษะในการใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05), และหมายถึง คะแนนที่เกี่ยวกับความรู้เกี่ยวกับการติดเชื้อนำส่งทางเพศและทักษะในการตัดสินใจลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับหลักการ เด็กผู้ชายที่เข้าร่วมโครงการนี้พัฒนาทักษะการใช้ถุงยางอนามัยและจึงพูดถึงเพศที่ติดตามเดือนที่สองของพวกเขา (t = 3.82, p < 0.001; t = 3.10, p = 0.003 ตามลำดับ) ผลลัพธ์เหล่านี้ให้หลักฐานสำหรับความเกี่ยวข้องของของการยึดตามทฤษฎีการแทรกแซงภายในบริบทวัฒนธรรมท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการคาดเดาพฤติกรรมทางเพศมีความเสี่ยงและการประเมินประสิทธิผลของโปรแกรมการป้องกันพฤติกรรมทางเพศมีความเสี่ยงในหมู่เด็กที่หนึ่งและสองเดือนหลังจากที่โปรแกรม ทักษะข้อมูลสร้างแรงจูงใจ (IMB) โปรแกรมจำลองได้ดำเนินการใน 74 ชายวัยรุ่นอายุ 10-13 ปีและ 74 ของพ่อแม่ของพวกเขาในจังหวัดพิษณุโลก, ประเทศไทย การวิเคราะห์ซ้ำถูกใช้ในการวิเคราะห์ประสิทธิภาพของโปรแกรม หลังจากที่โปรแกรมค่าเฉลี่ยคะแนนเพื่อความสะดวกสบายในการพูดคุยเกี่ยวกับเพศตนเองการรับรู้ความสามารถและทักษะในการใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) และค่าเฉลี่ยคะแนนเกี่ยวกับความรู้เกี่ยวกับการติดเชื้อติดต่อทางเพศสัมพันธ์และทักษะในการตัดสินใจลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05 ) เมื่อเทียบกับพื้นฐาน เด็กมีส่วนร่วมในโปรแกรมนี้พัฒนาทักษะการใช้ถุงยางอนามัยและความสะดวกสบายของพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเพศที่สองเดือนการติดตาม (t = 3.82, p <0.001; t = 3.10, p = 0.003 ตามลำดับ) ผลลัพธ์เหล่านี้ให้หลักฐานสำหรับการบังคับใช้ของการแทรกแซงทฤษฎีที่ใช้แพร่หลายในบริบททางวัฒนธรรมท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ คาดการณ์และประเมินประสิทธิผลของโปรแกรมการป้องกันพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศระหว่างชายหนึ่งและสองเดือนหลังจากที่โปรแกรม ข้อมูลแรงจูงใจ พฤติกรรม ทักษะ ( IMB ) โปรแกรมต้นแบบได้ดำเนินการในหมู่เด็กผู้ชายวัยรุ่น 74 อายุ 10-13 ปี 74 ของพ่อแม่ในจังหวัดพิษณุโลกประเทศไทย การวิเคราะห์ซ้ำใช้วิเคราะห์ประสิทธิภาพของโปรแกรม หลังการทดลองค่าเฉลี่ยเพื่อความสะดวกในการพูดคุยเรื่องเพศ การรับรู้ความสามารถของตนเอง และทักษะในการใช้ถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) และค่าเฉลี่ยของคะแนนความรู้เกี่ยวกับเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และทักษะในการตัดสินใจลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบกับระดับเด็กที่เข้าร่วมในโปรแกรมนี้ปรับปรุงทักษะการใช้ถุงยางอนามัย และความสะดวกสบาย การพูดคุยเรื่องเพศอยู่สองเดือนติดตาม ( t = 3.82 , p < 0.001 ; t = 3.10 , p = 0.003 ตามลำดับ ) ผลลัพธ์เหล่านี้ให้หลักฐานสำหรับการประยุกต์ใช้ทฤษฎีพื้นฐานที่มีการแทรกแซงภายในบริบทของวัฒนธรรมท้องถิ่น