Silence is a true friend who never betrays.
ความเงียบ คือ เพื่อนแท้ ที่ไม่เคยทรยศใคร
คำคมนี้เป็นคำคมที่ตัวผมก็ได้พบเจอมาโดยตลอดตั้งแต่ผมยังอายุได้ 5 ปี – 18 ปี และตัวผมได้รู้ว่าสิ่งๆนี้คือ สิ่งสำคัญสิ่งนึงในชีวิตที่ผมขาดมันไม่ได้ เมื่อผมซึมเศร้า ร้องไห้ อยู่คนเดียว เพราะโดนเพื่อนแกล้ง อาจารย์ว่า พ่อแม่ดุด่า และอื่นๆอีกมากมายทั้ง เกรดตก ค่าขนมโดนลด โดนห้ามเล่นเกม ,ห้ามเล่นกีฬา เป็นต้น ความงียบเป็นสิ่งที่บรรเทาได้ดีที่สุด ในหลายๆครั้งดีกว่าคนมาปลอบเสียอีก ผมอยู่กับความเงียบมาโดนตลอด ตัวผมเป็นคนไม่ค่อยพูดมาตั้งแต่เด็ก(พูดเก่งนะแต่มีเฉพาะเรื่องแบบนั้นระดับอันลิมิเต็ดชนิดที่ว่าถ้าได้พูดนี่ร่ายได้ทั้งวัน)เพราะผมไม่ค่อยมีเพื่อน เรียนก็ไม่ค่อยเก่ง เรียกได้ว่า ปานกลางก็ว่าได้ แต่ก็ได้เกรดเฉลี่ย 4.00 ทุกเทอม(แต่ร้อยละเฉลี่ยน้อยกว่าเพื่อนในห้องหมดเลย) พูดก็ไม่ค่อยจะคิด มีดีอยู่อย่างเดียว เล่นกีฬาเป็นเลิศ ผมจึงได้แต่เงียบ เงียบ แล้วก็ เงียบ นานๆจะพูดกับเพื่อนสักครั้ง บางครั้งผมอยู่ในห้อง ก็เหมือนไม่อยู่ในห้องเลย เพราะ ตอนเช็คชื่อเข้าห้อง อาจารย์นี่เรียกข้ามเลย ผมต้องแสดงตัวตนอาจารย์ถึงจะรู้ว่าผมอยู่ในห้อง(ไม่ใช่เรื่องอะไรนะ ชอบโดดเรียนไปเล่นบอล ) ความเงียบจึงอยู่กับตัวผมทุกเวลา เมื่อโตขึ้นๆและก็โตขึ้น ผมก็ยังอยู่กับความเงียบมาโดยตลอด เมื่อโตขึ้นคำพูดของผมก็เริ่มมีเสียดสีแทงใจพูดทีไรเนี่ยได้มีน้ำตาร่วงอะ เพื่อนเลยชอบให้อยู่เงียบๆกันมากกว่า ตลอดมาเลยเงียบ เงียบ และก็เงียบมาตลอด เวลาเราเศร้าโศก ความเงียบก็บรรเทาได้ในหลายๆครั้งทำให้เราได้ทบทวนเรื่องต่างๆในชีวิตและทำให้เราได้คิดว่ามันควรหรือไม่อย่างไร จนถึงทุกวัน ถามว่าความเงียบยังคงอยู่ไหม “ให้ถามว่าถ้าไม่มีความเงียบผมจะอยู่ได้ไหม” เพราะทุกวันนี้ผมขาดมันไม่ได้จริงๆ
Wherever you go, go with all your heart.
ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ไปกับหัวใจทั้งหมดของคุณ
สำนวนนี้เป็นสำนวนเดียว ที่สามารถบอกตัวตนของผมได้ทั้งหมด เพราะเวลาที่เราจะทำอะไรไปที่ไหนไปอย่างไรไปกับใคร สิ่งที่ผมพาไปด้วยตลอดคือหัวใจ ในที่นี่คือทุกอย่างที่ผมสรรสร้างมาด้วยตัวของผมเอง ทั้งจักรยานเสือหมอบ เสื้อคลุมAssassin Creed หรือ เสื้อคลุมทีมแมนเชสเตอร์ ซิตี้ แม้กระทั้งคนสำคัญ สำหรับตัวผม ทั้ง พ่อ แม่ น้อง แฟน เพื่อน เป็นต้น ล้วนเป็นสิ่งสำคัญทั้งสิ้น เพราะ ตัวตนขอผม มันเป็นหัวใจของทุกๆอย่าง เพราะมันไม่มีใครเหมือน ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครยอมเหมือน ทุกอย่างทั้งการมามหาลัยแต่เช้า 7.00น. หรือกระทั่งการแต่งตัวโดยมีเสื้อคลุมคลุมตัวตลอดเวลา หรือกระทั่งการใส่รองเท้าฟุตซอลมามหาลัย และการที่มีจักรยานเสือหมอบไว้ขี่แบบคนเดียว คือไม่มีคนซื้อจักรยานแบบนี้ในคณะ หัวใจหลักสำคัญ คือการไม่เหมือนใคร และ และไม่มีใครยอมเหมือน คือเป็นสไตล์การแต่งตัวของเราเอง,การดำรงชีพของเราเอง,การดำเนินในชีวิตประจำวัน โดยไม่เรียนแบบใครไม่สนใจใคร เปรียบดังว่าในคณะนี้มีเราคนเดียวและเราคือคนเดียวที่ไลฟ์ สไตล์ มากที่สุด และโดยสรุปมันคือเรา