Wei Luo tore away the cloth coverin

Wei Luo tore away the cloth covering her eyes, and called out in surprise: “Ah Zheng?”


The little girl’s pupils were pure and clear like water, her confused and helpless manner was without the slightest hint of falsehood. She seemed to have gotten scared by the scene before her. Tightly grasping onto the hem of Song Hui’s clothes, she burrowed into his chest, preventing him from going to save Wei Zheng, “Big brother Song Hui, I’m very scared, how come Wei Zheng fell into the water? I didn’t know she was standing on the edge, she called me over to catch her…”

Song Hui gently patted her back to comfort her, signaling for Liang Yu to rescue the other girl, as he carried We Luo over to a safe spot by the pond, “Don’t be scared, don’t be scared, it’ll be okay. That area has always been wet and slippery, if one doesn’t pay attention, they could easily fall into the pond. It’s all my fault for not telling you all earlier…”

Liang Yu had practiced martial arts to build up his strength from childhood, and was even better at swimming. It didn’t take him long to carry Wei Zheng out of the pond. It was only for a few moments, but Wei Zheng had drunk a lot of water and was clearly scared silly. Having been placed on the ground by Liang Yu, she couldn’t regain her senses for a long time, shivering with cold as she hugged herself.

She had wanted to harm Wei Luo, she didn’t think she’d harm herself instead… After all, she was still a small child. Feeling that she had received a grievance, she couldn’t help but immediately cry, big round tears rolling down from her eyes. She was rubbing her eyes as she cried. On top of that, when she fell into the lotus pond, she had smacked her nose. Bright red blood was now flowing out of it. Since she was rubbing at her face, the blood had gotten smeared all over, making for a rather ghastly sight.

The several people at the side were also frightened by this appearance of hers. Song Ruwei was the first one to react and go over. She hurriedly took off a maidservant’s coat to drape over Wei Zheng’s shoulders, and took out a silk cloth to wipe off the bloodstains from her face: “Quickly lift your chin, don’t lower your head, or the blood flow will get worse… Younger sister Ah Zheng, how is it? Are there any other injuries besides this one?”

Wei Zheng stopped crying with great difficulty, and said through sniffles and sobs: “No, none…”

Seeing her like that, Song Ruwei felt sorry for her and turned her head to ask Wei Luo: “Ah Zheng fell into the water, but you, as her older sister, didn’t even realize. The both of you stood by the edge, why is it that only you are alright?”

Her words were too unreasonable. Even though Ah Luo and Wei Zheng had both been standing by the edge right then, who didn’t know that Ah Luo had been blindfolded? Moreover, at that time it was Wei Zheng, who had guided Wei Luo there. Once the accident happened, it was because of Song Hui promptly rushing over, that Wei Luo had narrowly escaped the disaster.

Song Ruwei’s partiality was rather too obvious.

Standing nearby, Liang Yurong got annoyed as she heard this, and immediately jumped in to refute: “Big sister Ruwei means to blame Ah Luo? Ah Luo was blindfolded then, but Wei Zheng could clearly see. She, herself, decided to go to the pond’s edge, but still wants to blame others when something bad happened. What kind of logic is this? If big brother Song Hui hadn’t saved Ah Luo, would Ah Luo be alright now? Or do you mean to say that big brother Song Hui should rescue Wei Zheng, but shouldn’t bother with Ah Luo?”

Those few derisive remarks rendered Song Ruwei speechless for a good while.

Liang Yurong and Wei Luo both had the same skill, namely their innate eloquence. Arguing with others, they would never lose. How else would they have become such close friends? After all, birds of a feather flock together, it was the same for people.

Song Ruwei took a few breaths. Unwilling to resign, she came up with a good excuse, and responded: “I mean…”

“Wei Wei.” Song Hui called out her name, his expression somewhat disapproving, “The pond water is cold, quickly take little sister Ah Zheng to change her clothes. Don’t waste time here.”

This tone obviously meant to say she was making a scene.

Song Ruwei couldn’t go back to her previous imposing manner. Her heart was unwilling, but she didn’t dare defy her brother’s words. With no other choice, she mumbled an ‘Oh’, and instructed an old servant behind her: “Quickly take little sister Ah Zheng back to my room and let her change into my clothes.”

Wei Zheng’s nosebleed had already stopped. The small, deathly pale face was freezing. When the old servant picked her up to go back, she was still endlessly shivering.

This event ought to become a lesson for her, right?

Wei Luo’s small head popped up from within Song Hui’s embrace, looking in the direction Wei Zheng had departed, disdain flashing through her eyes. She was actually hoping Wei Zheng would become a little smarter

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wei Luo กางเขนผ้าครอบคลุมดวงตาของเธอ และเรียกในความประหลาดใจ: "เจิ้ง Ah "นักเรียนสาวน้อยบริสุทธิ์ และใสเช่นน้ำ กิริยาของเธอสับสน และหมดหนทางแก้ไขโดยไม่ต้องเล็งของ เธอดูเหมือนจะกลัวอากาศ โดยฉากก่อนเธอ จับแน่นบนกุ๊นผ้าเพลงฮุย เธอเจาะโพรงในหน้าอกของเขา เขาป้องกันไปบันทึกเว่ยเจิง "ใหญ่พี่ชาย เพลงฮุย ฉันกลัวมาก วิธีการมาเว่ยเจิ้งตกน้ำ ฉันไม่รู้เธอกำลังยืนอยู่บนขอบ เธอเรียกว่าฉันผ่านการจับเธอ... "ฮุยเพลงเบา ๆ โรคกลัวของเธอกลับไปที่ห้องเธอ ส่งสัญญาณให้กับเหลียงยูเพื่อช่วยเหลือคนอื่น เช่นเขามา Luo เราไปจุดปลอดภัยโดยบ่อ "อย่ากลัว ไม่กลัว มันจะโอเค ว่า ตั้งได้เสมอเปียก และ ลื่น ถ้าหนึ่งไม่ใส่ พวกเขาอาจได้ตกอยู่ในบ่อนี้ มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมดไม่ได้บอกคุณทั้งหมดก่อนหน้านี้..."ยูเหลียงได้รับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้เพื่อสร้างความแข็งแรงของเขาจากวัยเด็ก และยิ่งที่ว่ายน้ำ ไม่ได้รับเขาถึงพกเว่ยเจิงจากบ่อ มันเป็นเพียงไม่กี่ แต่เว่ยเจิงได้ดื่มน้ำมาก ๆ และรับชัดเจนกลัวโง่ มีไว้บนพื้นดิน โดย Yu เหลียง เธอไม่สามารถฟื้นความรู้สึกเป็นเวลานาน สั่น ด้วยความหนาวเธอทุกกอดเธอเธออยากจะทำอันตราย Wei Luo เธอไม่คิดว่า เธอจะทำร้ายตัวเองแทน... หลังจากที่ทุก เธอยังเป็นเด็กเล็ก ความรู้สึกที่เธอได้รับการร้องทุกข์ เธอไม่สามารถช่วย แต่ ร้องไห้ทันที ใหญ่รอบน้ำตาไหลลงมาจากดวงตาของเธอ เธอถูกถูดวงตาของเธอเธอร้องไห้ ด้านบนของที่ เมื่อเธอตกลงไปในสระบัว เธอมีไมโครเวฟจมูกของเธอ เลือดสีแดงสดใสแก้ไขตอนนี้ไหลลงมา เนื่องจากเธอถูกถูที่ใบหน้าของเธอ เลือดได้รับป้ายทั่ว ทำให้สายตาค่อนข้างส่วนหลายคนด้านข้างก็ยังกลัวลักษณะนี้ของเธอ Ruwei เพลงเป็นคนแรกที่ตอบสนอง และไปกว่า เธอรีบเอาออก maidservant ตัวเสื้อกับผ้าม่านผ่านไหล่เว่ยเจิง และเอาออกไหมผ้าเช็ด bloodstains จากใบหน้าของเธอ: "ยกคาง ไม่ต่ำกว่าหัวของคุณ หรือการไหลเวียนเลือดจะทรุด... น้องน้องสาวอา เจิ้ง คือ มีอาการบาดเจ็บอื่น ๆ นอกจากนี้หนึ่ง"เว่ยเจิงหยุดร้องไห้ ด้วยความยากลำบากมาก และกล่าวผ่าน sniffles และเสียงสะอื้น: "ไม่ ไม่มี..."เห็นเธอว่า Ruwei เพลงขอเธอ และหันหัวของเธอจะถาม Luo เว่ย: "เจิ้ง Ah ตกลงไปในน้ำ แต่ คุณเป็นพี่ของเธอ ไม่รู้ คุณทั้งสองยืนอยู่ขอบ ทำไมจึงว่าคุณเท่าไร? "คำพูดของถูกไม่มีเหตุผลเกินไป แม้ว่าอา Luo และเว่ยเจิง ทั้งสองกำลังยืนอยู่ขอบขวาแล้ว ที่ไม่ได้รู้ว่า มีการปิดตาอา ลู นอกจากนี้ ในเวลานั้น มันเป็นเว่ยเจิง ใครมีแนะนำ Luo เว่ยมี เมื่ออุบัติเหตุเกิดขึ้น มันเป็น เพราะฮุยเพลงทันทีวิ่งผ่าน Wei Luo ได้หวุดหวิดหนีภัยพิบัตินิตยสารเพลง Ruwei ได้ค่อนข้างชัดเจนเกินไปยืนใกล้เคียง Yurong เหลียงได้รำคาญเธอได้ยินนี้ และเพิ่มขึ้นในทันทีโต้: "ตัดพ้อ Ah Luo หมายถึง น้องสาวใหญ่ Ruwei อา ลูถูกปิดตาแล้ว แต่เว่ยเจิงสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน เธอ เอง ตัดสินใจที่จะไปขอบของบ่อ แต่ยังคงต้องการตำหนิผู้อื่นเมื่อสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น นี่คือตรรกะแบบไหน ถ้าพี่ใหญ่เพลงฮุยไม่บันทึก Ah Luo, Luo อา จะไม่เป็นไรตอนนี้ หรือคุณหมายถึง การพูดว่า พี่ใหญ่เพลงฮุยควรช่วยเหลือเว่ยเจิง แต่ไม่ควรยุ่งกับอา ลู"เหตุที่โห่ฮาป่าไม่กี่สะอึก Ruwei เพลงดีในขณะนี้Yurong เหลียงและ Wei Luo ทั้งสองมีทักษะเดียวกัน คือการเอื้อนโดยธรรมชาติ เถียงกับคนอื่น ๆ พวกเขาจะไม่เคยสูญเสีย วิธีการอื่นจะได้กลายเป็นเพื่อนดังกล่าว หลังจากที่ทุก นกของฝูงนกเข้าด้วยกัน มันเป็นเหมือนกันสำหรับคนRuwei เพลงเอากี่ลมหายใจ ไม่ยอมลาออก เธอขึ้นมา ด้วยพลัง และสามารถตอบ: "ผมหมายถึง...""เว่ยเว่ย" เพลงฮุยเรียกชื่อเธอ นิพจน์ของเขาบ้างเรา "บ่อน้ำเย็น พาน้องสาวเจิ้ง Ah เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ ไม่ต้องเสียเวลาที่นี่"เสียงนี้แน่นอนหมายถึง การบอกว่า เธอทำฉากRuwei เพลงไม่สามารถกลับไปยังลักษณะเกรงขามของเธอก่อนหน้านี้ หัวใจของเธอก็ไม่เต็มใจ แต่เธอไม่กล้าต่อต้านคำพูดของพี่ชายของเธอ ตัวเลือกอื่น ๆ เธอ mumbled 'Oh' และข้าราชการเก่าที่เธอได้รับคำสั่ง: "อย่างรวดเร็วนำน้องสาวเจิ้ง Ah กลับไปห้องของฉัน และปล่อยให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า"แล้วได้หยุดเลือดกำเดาเว่ยเจิง ใบหน้าซีดเล็กน้อย รางถูกแช่แข็ง เมื่อข้าราชการเก่าเบิกของเธอขึ้นไป เธอก็ยังคงไม่รู้จบสั่นเหตุการณ์นี้ควรจะกลายเป็น บทเรียนสำหรับเธอ ขวาWei Luo หัวเล็กโผล่ขึ้นมาจากภายในอ้อมกอดเพลงฮุย มองในทิศทางที่เว่ยเจิงจะเดินออกไป รังเกียจแวบผ่านสายตาของเธอ เธอจริงหวังเว่ยเจิงจะกลายเป็นน้อยฉลาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wei Luo ฉีกห่างผ้าปิดตาของเธอและร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ: "อาเจิ้งเหอ" นักเรียนสาวน้อยบริสุทธิ์และชัดเจนเหมือนน้ำลักษณะที่สับสนและทำอะไรไม่ถูกของเธอได้โดยไม่ต้อง hint น้อยที่สุดของความเท็จ เธอดูเหมือนว่าจะมีอากาศกลัวฉากก่อนที่เธอ แน่นโลภบนชายเสื้อผ้าเพลงฮุยของเธอมุดเข้าไปในหน้าอกของเขาป้องกันเขาจากไปบันทึกเหว่ยเจิ้งเหอ "น้องชายบิ๊กเพลงฮุยฉันกลัวมากว่ามาเหว่ยเจิ้งเหอตกลงไปในน้ำ? ผมไม่ทราบว่าเธอกำลังยืนอยู่บนขอบเธอเรียกฉันมากกว่าที่จะจับเธอ ... " เพลงฮุยเบา ๆ ตบเธอกลับมาเพื่อความสะดวกสบายของเธอส่งสัญญาณสำหรับเหลียงหยูเพื่อช่วยชีวิตหญิงสาวคนอื่น ๆ ในขณะที่เขาดำเนินการเรา Luo ไปยังที่ปลอดภัย จุดโดยบ่อ "ไม่ต้องกลัวไม่ต้องกลัวว่ามันจะโอเค พื้นที่ที่ได้รับเสมอเปียกและลื่นหากไม่ให้ความสนใจพวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถตกอยู่ในบ่อ มันเป็นความผิดของฉันไม่ได้บอกคุณก่อนหน้านี้ทั้งหมด ... " ศิลปะการต่อสู้เหลียงหยูได้รับการฝึกฝนในการสร้างความแข็งแรงของเขาตั้งแต่วัยเด็กและเป็นที่ดียิ่งขึ้นในการว่ายน้ำ มันใช้เวลาไม่นานเขาจะดำเนินการเหว่ยเจิ้งเหอออกจากบ่อ มันเป็นเพียงครู่หนึ่ง แต่เหว่ยเจิ้งเหอได้ดื่มน้ำมาก ๆ และกลัวอย่างเห็นได้ชัดโง่ ได้รับการวางไว้บนพื้นดินโดยเหลียงหยูที่เธอไม่สามารถฟื้นความรู้สึกของเธอเป็นเวลานาน, ตัวสั่นด้วยความหนาวเย็นในขณะที่เธอกอดตัวเอง. เธออยากจะเป็นอันตรายต่อ Wei Luo, เธอไม่คิดว่าเธอจะเป็นอันตรายต่อตัวเองแทน ... หลังจากที่ทุกคนที่เธอยังเป็นเด็กเล็ก รู้สึกว่าเธอได้รับความคับข้องใจที่เธอไม่สามารถช่วย แต่ทันทีร้องไห้น้ำตารอบใหญ่กลิ้งลงมาจากดวงตาของเธอ เธอได้รับการขยี้ตาของเธอขณะที่เธอร้องไห้ ด้านบนของที่เมื่อเธอตกลงไปในสระบัวเธอได้ตีจมูกของเธอ เลือดสีแดงสดใสตอนนี้ไหลออกมาจากมัน ตั้งแต่เธอยังเป็นถูที่ใบหน้าของเธอเลือดมีอากาศป้ายทั่วทำให้สายตาที่ค่อนข้างน่ากลัว. หลายคนที่ด้านข้างยังตกใจกับการปรากฏตัวของเธอนี้ เพลง Ruwei เป็นครั้งแรกที่หนึ่งที่จะตอบสนองและไปกว่า เธอรีบเอาออกเสื้อสาวใช้ของผ้าม่านเหนือไหล่เหว่ยเจิ้งเหอและเอาออกผ้าไหมที่จะเช็ดออกคราบเลือดจากใบหน้าของเธอ: "ได้อย่างรวดเร็วยกคางของคุณไม่ลดหัวของคุณหรือไหลเวียนของเลือดจะได้รับที่เลวร้ายยิ่ง ... น้องสาวของอาเจิ้งเหอว่ามันคืออะไร? จะมีการบาดเจ็บอื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ "? เหว่ยเจิ้งเหอหยุดร้องไห้ด้วยความยากลำบากและพูดผ่าน sniffles และเสียงสะอื้น:" ไม่มีใคร ... " เห็นเธอเช่นเดียวกับที่เพลง Ruwei รู้สึกเสียใจกับเธอและหันหัวของเธอที่จะถาม Wei Luo : "อาเจิ้งเหอตกลงไปในน้ำ แต่คุณเป็นพี่สาวของเธอไม่ได้ตระหนักถึง คุณทั้งสองยืนอยู่ที่ขอบเหตุผลที่มันเป็นที่เดียวที่คุณมีไม่เป็นไร? " คำพูดของเธอก็ไม่มีเหตุผลเกินไป แม้ว่าอา Luo และเหว่ยเจิ้งเหอได้รับทั้งสองยืนอยู่ที่ขอบถูกต้องแล้วที่ไม่ได้รู้ว่าอาลูได้รับการปิดตา? นอกจากนี้ในช่วงเวลานั้นมันเป็นเหว่ยเจิ้งเหอผู้ซึ่งได้รับคำแนะนำ Wei Luo มี เมื่อเกิดอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะเพลงฮุยทันทีวิ่งมากกว่าที่ Wei Luo หนีหวุดหวิดภัยพิบัติ. ลำเอียงเพลง Ruwei ก็ค่อนข้างชัดเจนเกินไป. ยืนอยู่ใกล้ ๆ เหลียง Yurong ได้รำคาญที่เธอได้ยินอย่างนี้และทันทีที่เพิ่มขึ้นในการลบล้าง "น้องสาวของบิ๊ก Ruwei หมายถึงตำหนิอา Luo? อา Luo ถูกปิดตาแล้ว แต่เหว่ยเจิ้งเหอได้เห็นอย่างชัดเจน เธอตัวเองตัดสินใจที่จะไปถึงขอบบ่อ แต่ยังคงต้องการที่จะตำหนิคนอื่น ๆ เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นที่ไม่ดี สิ่งที่ชนิดของตรรกะนี้คืออะไร? ถ้าพี่ใหญ่เพลงฮุ่ยไม่ได้บันทึกไว้อาลูอา Luo จะเป็นไรตอนนี้หรือไม่ หรือคุณหมายถึงจะบอกว่าพี่ใหญ่เพลงฮุยควรช่วยเหว่ยเจิ้งเหอ แต่ไม่ควรกังวลกับอา Luo? " ผู้พูดดูถูกไม่กี่กลายเป็นเพลง Ruwei พูดในขณะที่ดี. เหลียงเหว่ย Yurong และ Luo ทั้งสองมีทักษะเดียวกัน คือมีคารมคมคายโดยธรรมชาติของพวกเขา เถียงกับคนอื่น ๆ พวกเขาจะไม่สูญเสีย วิธีการอื่นที่พวกเขาจะได้กลายเป็นเพื่อนสนิทดังกล่าวหรือไม่ หลังจากที่ทุกนกขนแห่กันก็เป็นเช่นเดียวกันสำหรับคน. เพลง Ruwei เอาหายใจไม่กี่ ไม่เต็มใจที่จะลาออกจากตำแหน่งเธอมากับข้อแก้ตัวที่ดีและตอบ: "ผมหมายถึง ... " "เหว่ยเหว่ย" เพลงฮุยเรียกว่าออกมาชื่อของเธอแสดงออกของเขาค่อนข้างไม่พอใจ "น้ำบ่อมีอากาศหนาวเย็นอย่างรวดเร็วใช้เวลาน้องสาวคนเล็กอาเจิ้งเหอ. เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ ไม่ต้องเสียเวลาที่นี่. " เสียงนี้เห็นได้ชัดหมายถึงว่าเธอกำลังทำฉาก. เพลง Ruwei ไม่สามารถกลับไปที่ลักษณะการจัดเก็บภาษีของเธอก่อนหน้านี้ หัวใจของเธอก็เต็มใจ แต่เธอไม่กล้าขัดขืนคำพี่ชายของเธอ ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ ที่เธอพึมพำว่า 'โอ้' และสั่งข้าราชการเก่าที่อยู่เบื้องหลังของเธอ: "ได้อย่างรวดเร็วใช้เวลาน้องสาวคนเล็กอาเจิ้งเหอกลับไปที่ห้องของฉันและให้เธอเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าของฉัน." เลือดกำเดาเหว่ยเจิ้งเหอได้หยุดแล้ว ขนาดเล็กใบหน้าขาวซีดเหมือนคนตายถูกแช่แข็ง เมื่อคนรับใช้เก่าอุ้มเธอขึ้นที่จะกลับไปเธอก็ยังคงสั่นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด. เหตุการณ์นี้ควรจะกลายเป็นบทเรียนสำหรับเธอใช่มั้ย? หัวเล็ก Wei Luo ของโผล่ขึ้นมาจากภายในอ้อมกอดเพลงฮุ่ยมองไปในทิศทางที่เหว่ยเจิ้งเหอได้ออก ดูหมิ่นกระพริบผ่านดวงตาของเธอ เธอเป็นจริงหวังเหว่ยเจิ้งเหอจะกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างชาญฉลาด