The resveratrol contained in the cl

The resveratrol contained in the clay degrades almost at 280 _C (see Table 5). The thermal stability of antioxidants supported in clays can depend on whether the molecules are completely inserted into the galleries of the mineral or adsorbed on the surface of the clays sheets. The high thermal stability exhibited by resveratrol and its corresponding modified clay constitutes an advantage for composite processing purposes in comparison with more thermally unstable additives which can be easily decomposed.
The thermal stability of both C1 and C2 film samples increased by incorporating resveratrol (see Table 5 and Fig. 6), which was expected since resveratrol can exert an antioxidant role in the materials such as other commercially available phenolic
antioxidant for polyolefins (Morlat-Therias, Mailhot, Gonzalez, & Gardette, 2005; Ritter, Michel, Schmid, & Affolter, 2005). The weight loss of the active composite film C2 indicates a content of clay of 3.4 wt.% (Fig. 6), corresponding to a 0.85 wt.% of resveratrol. The presence of the clay seemed to reduce somewhat the antioxidant effect of resveratrol in comparison with C1 during melt compounding. It was already reported that phenolic antioxidants can be less active in the presence of distributed clay due to adsorption (Morlat-Therias et al., 2005). Nevertheless, the purpose of this technology is to retain the antioxidant capacity of the active compound nor for the processing of the polymer but for shelf-life extension of the food in direct contact with it, and hence the clay exerts a protective role of preserving more intact the antioxidant properties of the compound beyond processing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

resveratrol ที่มีอยู่ในดินลดเกือบ 280 _C (ดูตารางที่ 5) เสถียรภาพทางความร้อนของสารต้านอนุมูลอิสระสนับสนุนในดินเหนียวสามารถขึ้นอยู่กับว่าโมเลกุลที่มีการเสียบเข้ากับแกลเลอรี่ของแร่หรือดูดซับบนพื้นผิวของดินเหนียวแผ่น เสถียรภาพความร้อนสูงแสดงโดย resveratrol และดินเหนียวการแก้ไขที่สอดคล้องกันถือเป็นข้อได้เปรียบสำหรับวัตถุประสงค์ในการประมวลผลคอมโพสิตในการเปรียบเทียบกับสารเติมแต่งที่ไม่แน่นอนมากขึ้นความร้อนที่สามารถย่อยสลายได้อย่างง่ายดาย.
เสถียรภาพทางความร้อนของทั้ง C1 และ C2 ตัวอย่างภาพยนตร์ที่เพิ่มขึ้นโดยการใช้มาตรการ resveratrol (ดูตารางที่ 5 . และรูปที่ 6) ซึ่งได้รับการคาดว่าตั้งแต่ resveratrol สามารถออกแรงบทบาทสารต้านอนุมูลอิสระในวัสดุอื่น ๆ
เช่นฟีนอลที่มีจำหน่ายทั่วไปสารต้านอนุมูลอิสระสำหรับโพลิ(Morlat-Therias, Mailhot อนซาเลซและ Gardette 2005; ริท, มิเชลชมิดและ Affolter 2005) การสูญเสียน้ำหนักของภาพยนตร์คอมโพสิตที่ใช้งาน C2 แสดงให้เห็นเนื้อหาของดินน้ำหนัก 3.4.% (รูป. 6) ที่สอดคล้องกับน้ำหนัก 0.85.% ของ resveratrol การปรากฏตัวของดินดูเหมือนจะค่อนข้างลดผลกระทบของสารต้านอนุมูลอิสระ resveratrol ในการเปรียบเทียบกับ C1 ในระหว่างการละลายผสม มีรายงานแล้วว่าสารต้านอนุมูลอิสระฟีนอลสามารถใช้งานน้อยลงในการปรากฏตัวของดินกระจายเนื่องจากการดูดซับ (Morlat-Therias et al., 2005) อย่างไรก็ตามวัตถุประสงค์ของเทคโนโลยีนี้คือการรักษาความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของสารประกอบที่ใช้งานหรือสำหรับการประมวลผลของพอลิเมอ แต่สำหรับการขยายอายุการเก็บรักษาของอาหารในการติดต่อโดยตรงกับมันและด้วยเหตุดินออกแรงบทบาทในการป้องกันการรักษามากขึ้น เหมือนเดิมคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของสารที่อยู่นอกเหนือการประมวลผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Resveratrol ที่มีอยู่ในดินจะถูกปลดได้เกือบ 280 _c ( ตารางที่ 5 ) เสถียรภาพทางความร้อนของสารต้านอนุมูลอิสระที่สนับสนุนในดินจะขึ้นอยู่กับว่าโมเลกุลถูกแทรกลงในแกลลอรี่ของแร่หรือดูดซับบนพื้นผิวของดินแผ่นเสถียรภาพต่อความร้อนสูงแสดงโดย Resveratrol และสอดคล้องกันแก้ไขดินถือเป็นข้อได้เปรียบ สำหรับวัตถุประสงค์ในการเปรียบเทียบกับคอมโพสิตการประมวลผลเพิ่มเติมซึ่งไม่เสถียรสารที่สามารถย่อยสลาย
เสถียรภาพทางความร้อนของฟิล์มเพิ่มขึ้นทั้ง C1 และ C2 ตัวอย่างโดยผสมผสาน Resveratrol ( ดูตารางที่ 5 และรูปที่ 6 )ซึ่งคาดว่าจะสามารถเข้ามีบทบาทตั้งแต่ Resveratrol สารต้านอนุมูลอิสระในวัสดุอื่นเช่นสารฟีโนลิก ใช้ได้ในเชิงพาณิชย์
สำหรับพอลิโอเลฟิน ( morlat therias mailhot กอนซาเลซ , & gardette , 2005 ; ริตเตอร์ มิเชล& > , , affolter , 2005 ) การสูญเสียน้ำหนักในการใช้งานประกอบภาพยนตร์ C2 บ่งชี้เนื้อหา 3.4 % โดยน้ำหนักของดิน ( รูปที่ 6 ) ที่ 0.85 โดยน้ำหนัก% ของ Resveratrol การปรากฏตัวของดินค่อนข้างดูเหมือนจะลดผลกระทบของสารต้านอนุมูลอิสระ Resveratrol ในการเปรียบเทียบกับยูเวนตุสในช่วงละลายผสม . มันถูกรายงานว่าสารฟีโนลิก สามารถใช้งานน้อยในการแสดงตนของดินเนื่องจากการดูดซับ ( morlat therias et al . , 2005 ) อย่างไรก็ตามจุดประสงค์ของเทคโนโลยีนี้คือการรักษาสารต้านอนุมูลอิสระของสารประกอบที่ใช้งานหรือเพื่อการแปรรูปพอลิเมอร์ แต่สำหรับการยืดอายุการเก็บรักษาของอาหารในการติดต่อโดยตรงกับมัน ดังนั้น ดินสร้างบทบาทการป้องกันรักษาครบถ้วนมากขึ้นคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของสารประกอบนอกเหนือการประมวลผล