Conclusion—Critical Discussion and

Conclusion—Critical Discussion and Limitations.
This paper has reviewed existing literature and case studies in order to highlight the current state of research by taking a broad brush through the definitions of film tourism as well as related concepts and film tourist motivation and typologies, identifying some areas that are still begging for more detailed research. While much investigation into this topic has been carried out recently and is still to follow, current academic literature is yet scattered and currently only one book is available on this topic. The phenomenon is approached from various angles within tourism—mostly focusing on tourist motivation, consumption and behaviour or marketing. It has been highlighted that much focus is still on the tourism side—taking film (and wider communication or media) studies into account in research could shed further light on the issue of understanding this concept. Alternative research disciplines such as geography, sociology, cultural studies and arguably most importantly film studies could further help us with the investigation of film tourism. What this paper has found is that there are still many gaps in the research into film tourism, consequently hindering the successful planning for sustainable film tourism.
Film tourism planning has not received much attention, and while film tourism has been treated as the new market opportunity for many (new or existing) destinations, not many have questioned the sustainability of this type of tourism. Does film tourism deserve its own planning agenda? Having identified that films as part of the media are an extension of our individual (and tourists’) worldview but does not create a new one, maybe film tourism should not be considered in its own right. Film could be taken as a trigger for the type of tourism that it stands for. If Braveheart put Scotland’s highlands and Lord of the Rings put New Zealand’s natural scenery on the map, did it just encourage the nature tourist? Slumdog Millionaire attracts slum tourism—if people go to see a social drama (albeit fictional), then their interest in this type of movie is extended through their tourist consumption and behaviour. The primary role that film plays in tourism motiv- ation has been discussed widely, but yet there is no holistic understanding of film tourism.
Even if we consider film tourism in its own right, the various roles that stakeholders play in the planning process as highlighted in the preceding discussion show that there is poten- tial for conflicting relationships due to the different levels of power and interest in thedevelopment process. As sustainable tourism planning and development suggests the involvement of all stakeholders, the film industry plays a vital part of this process. However, the film industry is the involuntary stakeholder—it has a different agenda and is not too concerned about the tourism consequences of their filming once they have left the location. As yet there is only limited evidence that the film industry has recognised the potential value of working together with tourism in order to establish a mutual beneficial relationship. To what extent such a relationship would be beneficial or more of a burden is yet to be researched.
Finally, the sustainability of film tourism has not been investigated in any detail. If there is evidence to suggest that the film industry is to play a significant part in the tourism plan- ning process, the integration of all stakeholders in the development process could safe- guard the sustainable management of the tourism product. Similarly, if we take the argument that films trigger existing types of tourism, then existing good practice from these arenas can be taken into account. With good management practices communities can actively participate and be involved in the process, and impacts on the physical environment can be kept to the minimum. However, there is one variable within the film planning process that is beyond control and which impacts significantly on the econ- omic sustainability and overall success of the film tourism product—the success of the film. Through developing a film tourism product, this tourism product will automatically and intrinsically be linked to the success of the film. Large-scale commercial movies such as Lord of the Rings have shown that the impacts in general are positive and varied. Following Ritchie’s (1984) comparison of films as mega events, the planning process has to be adapted to the event planning process. However, even multiple releases and re-releases cannot guarantee continuous success of the tourism product. Just as tourism, film is for entertainment purposes and within a postmodern world, entertainment is becoming increasingly short-lived and more volatile to consumer behaviour than ever before, thereby challenging film tourism right from the beginning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป — สนทนาที่สำคัญและข้อจำกัดกระดาษนี้ได้ทบทวนวรรณกรรมที่มีอยู่และกรณีศึกษาเพื่อเน้นสถานะปัจจุบันของงานวิจัย โดยการใช้แปรงสิ่งผ่านคำนิยามของการท่องเที่ยวภาพยนตร์ ตลอดจนแนวคิด และแรงจูงใจในการท่องเที่ยวภาพยนตร์ และ typologies ระบุบางพื้นที่ที่ยังคงมีขอทานสำหรับการวิจัยอย่างละเอียดที่เกี่ยวข้อง ในขณะที่ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆ นี้มากสืบสวนเข้าไปในหัวข้อนี้ และยังคงเป็นไป ตาม ปัจจุบันศึกษาวรรณคดีเป็น ยังกระจัดกระจาย และในขณะนี้เพียงเล่มเดียวที่มีอยู่ในหัวข้อนี้ ปรากฏการณ์ถูกทาบทามจากมุมต่าง ๆ ภายในการท่องเที่ยว — ส่วนใหญ่โฟกัสในแรงจูงใจในการท่องเที่ยว การบริโภค และพฤติกรรม หรือการตลาด มันได้รับการเน้นว่า เน้นมากเป็นอยู่ด้านการท่องเที่ยว — ถ่ายฟิล์ม (และกว้างกว่าการสื่อสาร หรือสื่อ) ศึกษาร่วมในการวิจัยสามารถหลั่งไฟในเรื่องของการทำความเข้าใจแนวคิดนี้เพิ่มเติมได้ สาขาวิชาวิจัยอื่นเช่นภูมิศาสตร์ สังคมวิทยา วัฒนธรรมศึกษา และเนื้อหาสำคัญที่สุดคือภาพยนตร์ศึกษาอาจช่วยเรา ด้วยการท่องเที่ยวภาพยนตร์ กระดาษนี้ที่พบได้ว่า ยังมีช่องว่างจำนวนมากในการวิจัยเป็นการท่องเที่ยวภาพยนตร์ ขัดขวางดังนั้น การวางแผนประสบความสำเร็จเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนฟิล์มภาพยนตร์การวางแผนการท่องเที่ยวได้รับความสนใจมาก และในขณะที่การท่องเที่ยวภาพยนตร์ผ่านการเป็นโอกาสตลาดใหม่สำหรับหลายปลายทาง (ใหม่ หรือที่มีอยู่) หลายคนไม่ได้สอบสวนความยั่งยืนของการท่องเที่ยวชนิดนี้ ภาพยนตร์การท่องเที่ยวสมควรได้รับวาระการประชุมวางแผนของตัวเอง มีระบุว่า ภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งของสื่อมีส่วนขยายของแต่ละบุคคล (นัก) โลกทัศน์ แต่ไม่สร้างใหม่ บางทีการท่องเที่ยวภาพยนตร์ควรไม่ถือว่าตนเอง ฟิล์มสามารถนำมาเป็นทริกเกอร์สำหรับชนิดของการท่องเที่ยวที่เป็นตัวแทน ถ้า Braveheart ใส่ไฮแลนด์และแหวนใส่ทิวทัศน์ธรรมชาติของนิวซีแลนด์ในแผนที่ของสกอตแลนด์ มันเพียงสนับสนุนให้นักท่องเที่ยวธรรมชาติ แนร์ดึงดูดการท่องเที่ยวชุมชนแออัด — ถ้าคนไปดูละครสังคม (แม้ว่าละคร), แล้วขยายความสนใจในประเภทของภาพยนตร์นี้ผ่านการบริโภคของนักท่องเที่ยวและพฤติกรรม บทบาทหลักที่ฟิล์มเล่นใน motiv-ต้องการท่องเที่ยวได้มีการหารือกันอย่างแพร่หลาย แต่ยัง มีไม่เข้าใจองค์รวมของการท่องเที่ยวภาพยนตร์แม้ว่าเราพิจารณาภาพยนตร์การท่องเที่ยวในตัวเองอยู่ บทบาทต่าง ๆ ที่เล่นได้เสียในกระบวนการวางแผนเป็นการเน้นในการสนทนาก่อนหน้านี้ แสดงว่ามีพันธกิจของ tial สำหรับความสัมพันธ์ที่ขัดแย้งกันเนื่องจากในระดับต่าง ๆ ของพลังงานและความสนใจในกระบวนการ thedevelopment เป็นการวางแผนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและพัฒนาแนะนำการมีส่วนร่วมของทุกกลุ่ม อุตสาหกรรมภาพยนตร์เล่นเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการนี้ อย่างไรก็ตาม อุตสาหกรรมภาพยนตร์เป็นดุลยภาพล็ — มีวาระแตกต่างกัน และไม่กังวลเกินไปเกี่ยวกับการท่องเที่ยวผลกระทบของการถ่ายทำของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้ทิ้งตำแหน่ง ที่ยังเป็นเพียงหลักฐานที่จำกัดว่า อุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับรู้ค่าศักยภาพการทำงานร่วมกับการท่องเที่ยวเพื่อสร้างความสัมพันธ์ประโยชน์ร่วมกัน ขอบเขตความสัมพันธ์จะเป็นประโยชน์ หรือเป็นภาระเพิ่มเติมจะสามารถวิจัยFinally, the sustainability of film tourism has not been investigated in any detail. If there is evidence to suggest that the film industry is to play a significant part in the tourism plan- ning process, the integration of all stakeholders in the development process could safe- guard the sustainable management of the tourism product. Similarly, if we take the argument that films trigger existing types of tourism, then existing good practice from these arenas can be taken into account. With good management practices communities can actively participate and be involved in the process, and impacts on the physical environment can be kept to the minimum. However, there is one variable within the film planning process that is beyond control and which impacts significantly on the econ- omic sustainability and overall success of the film tourism product—the success of the film. Through developing a film tourism product, this tourism product will automatically and intrinsically be linked to the success of the film. Large-scale commercial movies such as Lord of the Rings have shown that the impacts in general are positive and varied. Following Ritchie’s (1984) comparison of films as mega events, the planning process has to be adapted to the event planning process. However, even multiple releases and re-releases cannot guarantee continuous success of the tourism product. Just as tourism, film is for entertainment purposes and within a postmodern world, entertainment is becoming increasingly short-lived and more volatile to consumer behaviour than ever before, thereby challenging film tourism right from the beginning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปที่สำคัญการอภิปรายและข้อ จำกัด .
กระดาษนี้จะได้มีการทบทวนวรรณกรรมและกรณีที่มีอยู่ในการศึกษาเพื่อที่จะเน้นสถานะปัจจุบันของการวิจัยโดยการใช้แปรงในวงกว้างผ่านคำจำกัดความของการท่องเที่ยวภาพยนตร์เรื่องนี้เช่นเดียวกับแนวคิดที่เกี่ยวข้องและแรงจูงใจที่ท่องเที่ยวภาพยนตร์และ typologies ระบุบางส่วน พื้นที่ที่ยังคงขอทานสำหรับการวิจัยรายละเอียดเพิ่มเติม ในขณะที่การตรวจสอบมากในหัวข้อนี้ได้รับการดำเนินการเร็ว ๆ นี้และยังคงที่จะปฏิบัติตามนักวิชาการวรรณกรรมปัจจุบันยังกระจัดกระจายและปัจจุบันมีเพียงหนังสือเล่มหนึ่งที่มีอยู่ในหัวข้อนี้ ปรากฏการณ์การทาบทามจากมุมต่าง ๆ ภายในการท่องเที่ยวส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การสร้างแรงจูงใจการท่องเที่ยวการบริโภคและพฤติกรรมหรือการตลาด มันได้รับการเน้นที่เน้นมากยังอยู่ในภาพยนตร์การท่องเที่ยวด้านการซัก (และการสื่อสารในวงกว้างหรือสื่อ) การศึกษาเข้าบัญชีในการวิจัยสามารถหลั่งไฟเพิ่มเติมในเรื่องของการทำความเข้าใจแนวความคิดนี้ สาขาวิชาวิจัยทางเลือกเช่นภูมิศาสตร์สังคมวิทยาการศึกษาวัฒนธรรมและเนื้อหาที่สำคัญที่สุดคือการศึกษาภาพยนตร์เรื่องต่อไปอาจช่วยให้เรามีการตรวจสอบข้อเท็จจริงของการท่องเที่ยวภาพยนตร์ สิ่งที่บทความนี้ได้พบก็คือว่ามีช่องว่างจำนวนมากยังคงอยู่ในการวิจัยในการท่องเที่ยวภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเป็นอุปสรรคต่อการวางแผนที่ประสบความสำเร็จสำหรับการท่องเที่ยวภาพยนตร์อย่างยั่งยืน.
วางแผนการท่องเที่ยวฟิล์มยังไม่ได้รับความสนใจมากและในขณะที่การท่องเที่ยวภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการรักษาเป็นโอกาสทางการตลาดใหม่ สำหรับหลาย ๆ คน (ใหม่หรือที่มีอยู่) ปลายทางไม่มากได้สอบถามความยั่งยืนของประเภทของการท่องเที่ยวนี้ ไม่สมควรได้รับการท่องเที่ยวภาพยนตร์วาระการวางแผนของตัวเอง? มีการระบุว่าภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งของสื่อที่เป็นส่วนขยายของเราแต่ละคน (และนักท่องเที่ยว) มุมมอง แต่ไม่ได้สร้างขึ้นมาใหม่อาจจะท่องเที่ยวภาพยนตร์ไม่ควรได้รับการพิจารณาในสิทธิของตนเอง ฟิล์มสามารถนำมาเป็นทริกเกอร์สำหรับประเภทของการท่องเที่ยวที่ว่ามันย่อมาจาก หาก Braveheart ใส่ที่ราบสูงของสกอตแลนด์และลอร์ดออฟเดอะริงใส่ทิวทัศน์ธรรมชาติของนิวซีแลนด์บนแผนที่มันไม่เพียงส่งเสริมให้การท่องเที่ยวธรรมชาติ? Slumdog Millionaire ดึงดูดการท่องเที่ยวถ้าสลัมคนไปดูละครทางสังคม (แม้ว่าตัวละคร) แล้วสนใจของพวกเขาในรูปแบบของภาพยนตร์เรื่องนี้จะขยายผ่านการบริโภคการท่องเที่ยวและพฤติกรรมของพวกเขา บทบาทหลักว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เล่นในการท่องเที่ยว ation motiv- ได้รับการกล่าวถึงอย่างกว้างขวาง แต่ยังไม่มีความเข้าใจแบบองค์รวมของการท่องเที่ยวภาพยนตร์.
แม้ว่าเราจะพิจารณาการท่องเที่ยวภาพยนตร์ในสิทธิของตนเองบทบาทต่างๆที่มีส่วนได้เสียในการเล่นในขั้นตอนการวางแผนเป็นไฮไลต์ ในการแสดงการอภิปรายก่อนหน้านี้ว่ามี tial poten- สำหรับความสัมพันธ์ที่ขัดแย้งกันเนื่องจากระดับที่แตกต่างกันของอำนาจและความสนใจในกระบวนการ thedevelopment การวางแผนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและการพัฒนาที่แสดงให้เห็นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสียทุกวงการภาพยนตร์เล่นเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการนี้ อย่างไรก็ตามอุตสาหกรรมภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผู้มีส่วนได้เสียไม่ได้ตั้งใจมันมีวาระการประชุมที่แตกต่างกันและไม่ได้เป็นกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับผลกระทบการท่องเที่ยวของการถ่ายทำของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้ทิ้งสถานที่ ยังมีเพียงหลักฐาน จำกัด ที่อุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับการยอมรับค่าศักยภาพของการทำงานร่วมกับการท่องเที่ยวในเพื่อที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน สิ่งที่ขอบเขตความสัมพันธ์ดังกล่าวจะเป็นประโยชน์หรือภาระมากขึ้นจะยังไม่ได้รับการวิจัย.
ในที่สุดการพัฒนาอย่างยั่งยืนของการท่องเที่ยวภาพยนตร์เรื่องนี้ยังไม่ได้รับการตรวจสอบในรายละเอียดใด ๆ หากมีหลักฐานที่จะชี้ให้เห็นว่าอุตสาหกรรมภาพยนตร์คือการเล่นเป็นส่วนสำคัญในการท่องเที่ยว plan- กระบวนการหนิง, การรวมกลุ่มของผู้มีส่วนได้เสียในกระบวนการพัฒนาอาจ safe- ป้องกันการจัดการที่ยั่งยืนของสินค้าการท่องเที่ยว ในทำนองเดียวกันถ้าเราใช้เวลาโต้แย้งว่าภาพยนตร์เรียกประเภทที่มีอยู่ของการท่องเที่ยวที่มีอยู่แล้วจากการปฏิบัติที่ดีโดยสิ้นเชิงเหล่านี้สามารถนำมาพิจารณา ด้วยการจัดการการปฏิบัติที่ดีในชุมชนสามารถเข้าร่วมและมีส่วนร่วมในกระบวนการและผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมทางกายภาพจะถูกเก็บไว้ให้น้อยที่สุด แต่มีเป็นหนึ่งในตัวแปรที่อยู่ในขั้นตอนการวางแผนภาพยนตร์เรื่องที่อยู่นอกเหนืออำนาจและผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญซึ่งในการพัฒนาอย่างยั่งยืน OMIC econ- และประสบความสำเร็จโดยรวมของการท่องเที่ยวในภาพยนตร์ผลิตภัณฑ์ความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้ ผ่านการพัฒนาผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวภาพยนตร์ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวนี้จะทำงานโดยอัตโนมัติและภายในจะเชื่อมโยงไปสู่ความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้ ขนาดใหญ่ภาพยนตร์ในเชิงพาณิชย์เช่นลอร์ดออฟเดอะริได้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบโดยทั่วไปเป็นบวกและแตกต่างกัน ต่อไปนี้ริตชี่ (1984) เปรียบเทียบกับเหตุการณ์ภาพยนตร์ MEGA, ขั้นตอนการวางแผนจะต้องมีการปรับให้เข้ากับกระบวนการการวางแผนงาน อย่างไรก็ตามแม้หลายรุ่นและรุ่นใหม่ไม่สามารถรับประกันความสำเร็จอย่างต่อเนื่องของสินค้าการท่องเที่ยว เช่นเดียวกับการท่องเที่ยวภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นเพื่อความบันเทิงและอยู่ในโลกหลังสมัยใหม่บันเทิงจะกลายเป็นมากขึ้นช่วงสั้น ๆ และมีความผันผวนมากขึ้นในพฤติกรรมของผู้บริโภคมากขึ้นกว่าเดิมจึงมีความท้าทายทางขวาท่องเที่ยวภาพยนตร์จากจุดเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปการอภิปรายเชิงวิพากษ์ และข้อจำกัดบทความนี้มีการตรวจสอบที่มีอยู่ในวรรณกรรมและกรณีศึกษาเพื่อเน้นสถานะปัจจุบันของการวิจัย โดยการใช้แปรงกว้างผ่านนิยามการท่องเที่ยวฟิล์มเป็นแนวคิดที่เกี่ยวข้องและแรงจูงใจนักท่องเที่ยวภาพยนตร์และรูปแบบ การระบุพื้นที่บางส่วนที่ยังคงขอร้องเพื่อรายละเอียดเพิ่มเติม ในขณะที่การสืบสวนในหัวข้อนี้ได้ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆนี้ และยังคงตาม นักวิชาการวรรณกรรมปัจจุบันยังกระจัดกระจาย และขณะนี้หนังสือเล่มเดียวที่มีอยู่ในหัวข้อนี้ เป็นปรากฏการณ์เข้าหาจากมุมต่าง ๆภายในการท่องเที่ยวส่วนใหญ่เน้นแรงจูงใจในการท่องเที่ยว การบริโภค และพฤติกรรม หรือการตลาด มันได้รับการเน้นที่เน้นมาก ยังถ่ายฟิล์ม ( ด้านการท่องเที่ยวโลกและการสื่อสารหรือสื่อ ) การศึกษาในบัญชีในการวิจัยสามารถหลั่งไฟเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัญหาของการเข้าใจแนวคิดนี้ สาขาการวิจัยทางเลือก เช่น ภูมิศาสตร์ สังคม การศึกษา วัฒนธรรม และ arguably ที่สำคัญที่สุดภาพยนตร์ศึกษาเพิ่มเติมสามารถช่วยเราในการสืบสวนของการท่องเที่ยวฟิล์ม สิ่งที่บทความนี้ได้พบว่ายังมีหลายช่องว่างในการวิจัยในการท่องเที่ยว ฟิล์ม จึงเป็นอุปสรรคต่อการวางแผนการท่องเที่ยวภาพยนตร์ประสบความสำเร็จอย่างยั่งยืนการวางแผนการท่องเที่ยวภาพยนตร์ยังไม่ได้รับความสนใจมากและในขณะที่การท่องเที่ยวภาพยนตร์ได้รับการถือว่าเป็นตลาดใหม่โอกาสหลาย ( ใหม่หรือที่มีอยู่ ) จุดหมายปลายทางไม่ได้หลายคนถามความยั่งยืนของการท่องเที่ยวประเภทนี้ ไม่สมควรกำหนดการวางแผนท่องเที่ยวภาพยนตร์ของตัวเอง ? มีการระบุว่าฟิล์มเป็นส่วนหนึ่งของสื่อที่เป็นนามสกุลของเราแต่ละคน ( นักท่องเที่ยว ) แต่ไม่ได้สร้างโลกทัศน์ใหม่ บางทีการท่องเที่ยวภาพยนตร์ไม่ควรพิจารณาในสิทธิของตนเอง ฟิล์มถูกเป็นทริกเกอร์สำหรับประเภทของการท่องเที่ยวที่ย่อมาจาก ถ้าหัวใจแกร่งใส่สกอตแลนด์และที่ราบสูงแหวนใส่ทิวทัศน์ธรรมชาติของนิวซีแลนด์บนแผนที่ มันเป็นเพียงแค่ส่งเสริมให้ธรรมชาตินักท่องเที่ยว ? Slumdog เศรษฐีดึงดูดนักท่องเที่ยวแออัด ถ้าคนที่ไปดูละครสังคม ( ประเทศสมมติ ) แล้วความสนใจในของหนังประเภทนี้จะขยายผ่านการบริโภคของนักท่องเที่ยวของตน และพฤติกรรม บทบาทหลักที่ภาพยนตร์เล่นในการกระตุ้นการท่องเที่ยว ation ได้รับการกล่าวถึงกันอย่างกว้างขวาง แต่ยังไม่มีความเข้าใจแบบองค์รวมของการท่องเที่ยวฟิล์มถ้าเราพิจารณาการท่องเที่ยวภาพยนตร์ในด้านขวาของตัวเอง บทบาทต่าง ๆที่เกี่ยวข้องในกระบวนการวางแผนที่เน้นการสนทนาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่ามี poten - ด้วยเหตุนี้ความสัมพันธ์ที่ขัดแย้งกันเนื่องจากระดับที่แตกต่างของพลังงานและความสนใจในกระบวนการพัฒนาการ . การวางแผนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน และพัฒนาให้เห็นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด อุตสาหกรรมภาพยนตร์เล่นส่วนหนึ่งที่สำคัญของกระบวนการนี้ อย่างไรก็ตาม อุตสาหกรรมภาพยนตร์เป็นโดยไม่สมัครใจ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมีกำหนดการต่าง ๆ และไม่ได้กังวลเกินไปเกี่ยวกับการท่องเที่ยวจากกองถ่ายเมื่อพวกเขาออกจากที่เกิดเหตุแล้ว ยังมีจำกัดอยู่แค่หลักฐานว่าอุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับการยอมรับศักยภาพ คุณค่าของการทํางานร่วมกับการท่องเที่ยว เพื่อสร้างประโยชน์ร่วมกันความสัมพันธ์ สิ่งที่ขอบเขตความสัมพันธ์เช่นนี้ จะเป็นประโยชน์หรือมากกว่าของภาระก็ยังไม่ได้สนใจในที่สุด ความยั่งยืนของการท่องเที่ยว ฟิล์มยังไม่ได้ถูกตรวจสอบในรายละเอียดใด ๆ หากมีหลักฐานเพื่อแสดงให้เห็นว่า อุตสาหกรรมภาพยนตร์คือการเล่นเป็นส่วนสําคัญในการวางแผนการท่องเที่ยวหนิงกระบวนการบูรณาการของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องในกระบวนการพัฒนาจะปลอดภัย - ดูแลการจัดการอย่างยั่งยืนของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว ในทำนองเดียวกัน ถ้าเราใช้อาร์กิวเมนต์ที่ภาพยนตร์เรียกที่มีอยู่ประเภทการท่องเที่ยวที่มีอยู่แล้วปฏิบัติที่ดีจาก arenas เหล่านี้สามารถนำมาพิจารณา กับแนวทางการจัดการชุมชนสามารถมีส่วนร่วมและมีส่วนร่วมในกระบวนการ และผลกระทบที่มีต่อสภาพแวดล้อมทางกายภาพสามารถเก็บให้น้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม มีตัวแปรหนึ่งภายในภาพยนตร์กระบวนการวางแผนที่นอกเหนือการควบคุม ซึ่งผลกระทบอย่างมากเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ ความยั่งยืน และความสำเร็จโดยรวมของการท่องเที่ยว omic ภาพยนตร์ผลิตภัณฑ์ความสำเร็จของภาพยนตร์ ที่ผ่านการพัฒนาฟิล์มผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว สินค้าการท่องเที่ยวนี้จะโดยอัตโนมัติ และภายในจะเชื่อมโยงกับความสำเร็จของภาพยนตร์ ภาพยนตร์เชิงพาณิชย์ขนาดใหญ่ เช่น แหวน ได้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบโดยทั่วไปเป็นบวก และหลากหลาย ต่อไปนี้ ริตชี ( 1984 ) การเปรียบเทียบฟิล์มเป็นเหตุการณ์เด่น กระบวนการวางแผนต้องปรับกระบวนการวางแผนเหตุการณ์ . อย่างไรก็ตาม แม้หลายรุ่น และรุ่นไม่สามารถรับประกันความสำเร็จอย่างต่อเนื่องของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว เช่นเดียวกับการท่องเที่ยว ภาพยนตร์เพื่อความบันเทิง และภายในยุคหลังสมัยใหม่ของโลก ความบันเทิง ซึ่งเป็นเพียงช่วงสั้น ๆและระเหยมากขึ้นเพื่อผู้บริโภคกว่าเดิมจึงท้าทายการท่องเที่ยวภาพยนตร์ขวาจากจุดเริ่มต้น