Unfortunately, kumara and other pla

Unfortunately, kumara and other plant remains are rarely preserved
in archaeological contexts in the Pacific, and when they are,
such as in the case of the charred remains recovered from the Cook
Islands (Hather and Kirch, 1991) the samples are in poor condition
and aDNA is not obtainable. Historic and linguistic evidence indicate
that there were likely at least two later, independent introductions
of sweet potatoes to the Pacific region. The Spanish
galleons were known to have transported the Meso-American varieties
of camote to the Philippines from Mexico around AD 1500
and Portuguese traders introduced a third variety, batata, to
Indonesia in the sixteenth century from the Caribbean and Central
America. These varieties have since been transported around the
Pacific region and in many places were likely to have hybridized
with or replaced the originally introduced South American varieties
(Yen, 1998), making it difficult to use modern genetic variation to
trace the early history of the plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อับ kumara และอื่น ๆ เหลือโรงงานจะไม่ค่อยรักษาในบริบททางโบราณคดี ในแปซิฟิก และ กำลังเช่นในกรณีของที่เหมือนถูกย่างยังคงกู้คืนจากการปรุงอาหารเกาะ (Hather และ Kirch, 1991) ตัวอย่างอยู่ในสภาพที่ดีและแอดนาไม่สิทธิได้รับ ระบุหลักฐานประวัติศาสตร์ และภาษาศาสตร์ที่มีโอกาสน้อย 2 หลัง อิสระบทนำของเทศการแปซิฟิค ที่สเปนgalleons ไม่ทราบว่าได้ส่งสายพันธุ์อเมริกันเมโสหน้าของ camote ไปฟิลิปปินส์จากเม็กซิโกรอบ AD 1500และค้าแนะนำมากมายที่สาม batata ไปอินโดนีเซียในศตวรรษ sixteenth จากคาริเบียนและเซ็นทรัลอเมริกา พันธุ์เหล่านี้มีตั้งแต่การขนส่งสถานแปซิฟิค และหลายแห่งมีแนวโน้มที่จะได้เป็นด้วย หรือแทนสายพันธุ์อเมริกาใต้นำเดิม(เย็น 1998), ทำให้ยากที่จะใช้การเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมที่ทันสมัยเพื่อติดตามประวัติศาสตร์ยุคแรกของพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่น่าเสียดายที่ kumara และซากพืชอื่น ๆ จะถูกเก็บไว้ไม่ค่อย
ในบริบททางโบราณคดีในมหาสมุทรแปซิฟิกและเมื่อพวกเขาเป็น
เช่นในกรณีของซากไหม้หายจากคุก
หมู่เกาะ (Hather และเคียร์ช, 1991) ตัวอย่างที่อยู่ในสภาพที่น่าสงสาร
และ adnÃไม่ได้หาได้ หลักฐานทางประวัติศาสตร์และภาษาบ่งชี้
ว่ามีแนวโน้มอย่างน้อยสองภายหลังการเปิดตัวเป็นอิสระ
ของมันฝรั่งหวานภูมิภาคแปซิฟิก สเปน
เกลเลียนเป็นที่รู้จักกันที่จะมีการเคลื่อนย้ายพันธุ์ Meso อเมริกัน
ของ camote ไปยังประเทศฟิลิปปินส์จากเม็กซิโกรอบ AD 1500
และพ่อค้าชาวโปรตุเกสแนะนำหลากหลายที่สามมันฝรั่งเพื่อ
อินโดนีเซียในศตวรรษที่สิบหกจากแคริบเบียนและเซ็นทรัล
อเมริกา พันธุ์เหล่านี้ได้รับตั้งแต่ขนส่งทั่ว
ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและในหลาย ๆ สถานที่ที่มีแนวโน้มที่จะมีการไฮบริด
ที่มีหรือแทนที่การแนะนำให้รู้จักพันธุ์อเมริกาใต้
(เยน, 1998) ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะใช้การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมที่ทันสมัยเพื่อ
ติดตามประวัติศาสตร์ของพืช .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขออภัย และพืชอื่น ๆ มักจะไม่ค่อย kumara ยังคงเก็บรักษา
ในบริบททางโบราณคดีในมหาสมุทรแปซิฟิก และเมื่อพวกเขาถูก
เช่นในกรณีของเถ้ายังคงฟื้นตัวจากคุก
เกาะ ( hather และ เคียร์ช , 1991 ) กลุ่มตัวอย่างใน
สภาพยากจนและแอดนา ไม่มีสิทธิได้รับ ประวัติศาสตร์และหลักฐานทางภาษาพบ
มีโอกาสอย่างน้อยสองต่อมาอิสระแนะนำตัว
มันฝรั่งหวานในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ส่วนเกลเลียนสเปน
รู้จักมีขนส่งเมโสอเมริกันพันธุ์
ของคาโมเต้กับฟิลิปปินส์ จากเม็กซิโก รอบ 1500
โฆษณาและผู้ค้าโปรตุเกสแนะนำความหลากหลายที่สาม batata ,
อินโดนีเซียในศตวรรษที่สิบหกจากแคริบเบียน และภาคกลาง
อเมริกา พันธุ์เหล่านี้มีตั้งแต่ถูกส่งไปรอบ
ภูมิภาคแปซิฟิก และในที่ต่าง ๆมีแนวโน้มที่จะมีดีเอ็นเอ
หรือแทนที่เดิมแนะนำอเมริกันพันธุ์
( เยน , 1998 ) ทำให้ยากที่จะใช้ความหลากหลายทางพันธุกรรมที่ทันสมัย

ติดตามประวัติศาสตร์ต้นของพืช