Using the “day-night band” (DNB) of

Using the “day-night band” (DNB) of the Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS), the Suomi National Polar-orbiting Partnership (Suomi NPP) satellite acquired this view of the aurora borealis on March 18, 2015. The northern lights stretch across Canada’s Quebec, Ontario, Manitoba, Nunavut, and Newfoundland provinces in the image, and are part of the auroral oval that expanded to middle latitudes because of a geomagnetic storm on March 17, 2015.

The DNB sensor detects dim light signals such as auroras, airglow, gas flares, city lights, and reflected moonlight. In the case of the image above, the sensor detected the visible light emissions as energetic particles rained down from Earth’s magnetosphere and into the gases of the upper atmosphere. The images are similar to those collected by the Operational Linescan System flown on U.S. Defense Meteorological Satellite Program (DMSP) satellites for the past three decades.

Auroras typically occur when solar flares and coronal mass ejections—or even an active solar wind stream—disturb and distort the magnetosphere, the cocoon of space protected by Earth’s magnetic field. The collision of solar particles and pressure into our planet’s magnetosphere accelerates particles trapped in the space around Earth (such as in the radiation belts). Those particles are sent crashing down into Earth’s upper atmosphere—at altitudes of 100 to 400 kilometers (60 to 250 miles)—where they excite oxygen and nitrogen molecules and release photons of light. The results are rays, sheets, and curtains of dancing light in the sky.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ "วงกลางวันกลางคืน" (DNB) ของมองเห็นได้อินฟราเรดภาพ Radiometer ท (VIIRS), ดาวเทียมซวาชาติขั้วโคจรร่วม (ซวา NPP) ได้รับมุมมองของแสงเหนือบน 18 มีนาคม 2015 แสงเหนือยืดแคนาดาควิเบก ออนตาริโอ มานิโทบา นูนาวุต และนิวฟันด์แลนด์จังหวัดในภาพ และเป็นส่วนหนึ่งของวงรี auroral ที่ขยายเพื่อ latitudes กลางเนื่องจากพายุ geomagnetic บน 17 มีนาคม 2015เซ็นเซอร์ DNB ตรวจพบสัญญาณมิติแสงเช่น auroras, airglow, flares แก๊ส ไฟเมือง และแสงจันทร์สะท้อน ในกรณีของภาพข้างบน เซนเซอร์ตรวจพบปล่อยแสงที่มองเห็นได้เป็นอนุภาคที่มีพลังฝนตกลดลง จากแม็กนีโตสเฟียร์ของโลก และ เป็นก๊าซบรรยากาศบน ภาพจะเหมือนกับผู้รวบรวม โดย Linescan ระบบปฏิบัติบินในสหรัฐอเมริกาทหารอุตุนิยมวิทยาดาวเทียมโปรแกรม (DMSP) ดาวเทียมในทศวรรษที่สามAuroras ปกติเกิดขึ้นเมื่อแสงอาทิตย์ flares และคร่อมขม่อมหน้ามวล ejections — หรือแม้แต่กระแสการใช้พลังงานแสงอาทิตย์ลม — รบกวน และทำให้แม็กนีโตสเฟียร์ ของพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันจากสนามแม่เหล็กของโลก การชนกันของอนุภาคพลังงานแสงอาทิตย์และความดันเป็นแม็กนีโตสเฟียร์ของดาวเคราะห์ของเราเพิ่มความเร็วอนุภาคที่ติดอยู่ในพื้นที่ทั่วโลก (เช่นเข็มขัดรังสี) อนุภาคเหล่านั้นจะถูกส่งกระแทกลงบรรยากาศบนโลกซึ่งที่ระดับความสูง 100-400 กิโลเมตร (60-250 ไมล์) — ที่จะกระตุ้นโมเลกุลไนโตรเจนและออกซิเจน และปล่อย photons ของแสง ผลลัพธ์คือ รังสี แผ่น และม่านรำแสงในท้องฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้ "วงวันคืน" (DNB) ของการถ่ายภาพอินฟราเรดที่มองเห็นได้ Radiometer สวีท (VIIRS) ห้างหุ้นส่วนจำกัดแห่งชาติฟินนิชโคจรรอบขั้วโลก (Suomi NPP) ดาวเทียมที่ได้รับมุมมองของแสงเงินแสงทองเหนือนี้เมื่อวันที่ 18 มีนาคมปี 2015 แสงเหนือ ยืดทั่วประเทศแคนาดาควิเบก, Ontario, แมนิโทบานูนาวุตและจังหวัดแคนาดาในภาพและเป็นส่วนหนึ่งของรูปไข่แสงอรุณที่ขยายไปยังละติจูดกลางเพราะพายุ geomagnetic บน 17 มีนาคม 2015. เซ็นเซอร์ DNB ตรวจพบสัญญาณแสงสลัวเช่น ออโรร่า, airglow พลุก๊าซ, ไฟเมืองและแสงจันทร์สะท้อนให้เห็นถึง ในกรณีที่ภาพด้านบนเซ็นเซอร์ตรวจพบการปล่อยแสงที่มองเห็นเป็นอนุภาคพลังงานฝนตกลงมาจากสนามแม่เหล็กของโลกและเป็นก๊าซของบรรยากาศชั้นบน ภาพที่มีความคล้ายคลึงกับที่เก็บรวบรวมโดยระบบ Linescan การดำเนินงานเกี่ยวกับการบินกลาโหมสหรัฐอุตุนิยมวิทยาโปรแกรมผ่านดาวเทียม (DMSP) ดาวเทียมที่ผ่านมาสามทศวรรษที่ผ่านมา. Auroras มักจะเกิดขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์และมวลชเวียน ejections หรือแม้แต่ลมสุริยะที่ใช้งานกระแสรบกวนและ บิดเบือนแม่เหล็กรังของพื้นที่ป้องกันโดยสนามแม่เหล็กของโลก การชนกันของอนุภาคพลังงานแสงอาทิตย์และความดันเข้าไปในสนามแม่เหล็กของโลกเร่งอนุภาคที่ติดอยู่ในพื้นที่รอบโลก (เช่นในเข็มขัดรังสี) ผู้ที่อนุภาคจะถูกส่งไปกระแทกลงไปบนโลกบรรยากาศที่ระดับความสูง 100-400 กิโลเมตร (60-250 ไมล์) ตราสารพวกเขาตื่นเต้นและโมเลกุลออกซิเจนไนโตรเจนและปล่อยโฟตอนของแสง ผลรังสีแผ่นและผ้าม่านของแสงเต้นรำในท้องฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ " วันคืนวง " ( ดีเอ็นบี ) สามารถมองเห็นภาพอินฟราเรด Radiometer แต่งงาน ( viirs ) , ภาษาฟินแลนด์แห่งชาติขั้วโคจรหุ้นส่วน ( ภาษาฟินแลนด์ NPP ) ดาวเทียมที่ได้มานี้ มุมมองของ ออโรรา borealis วันที่ 18 มีนาคม 2015 แสงเหนือยืดข้ามแคนาดาควิเบก , Ontario , แคนาดา , นูนาวุต , แคนาดา และจังหวัด ในรูปและเป็นส่วนหนึ่งของ auroral รูปไข่ที่ขยายไปยังละติจูดกลางเพราะพายุ geomagnetic ในวันที่ 17 มีนาคม 2015 .

ดีเอ็นบี เซ็นเซอร์ตรวจจับสัญญาณแสงรำไร เช่น auroras airglow , ก๊าซ , พลุ , ไฟเมืองและสะท้อนแสงจันทร์ ในกรณีของรูปข้างบนเซ็นเซอร์ตรวจจับการปล่อยอนุภาคพลังงานแสงที่มองเห็นเป็นฝนตกลงจากโลกของแมกนีโตสเฟียร์และเป็นก๊าซในบรรยากาศชั้นบน ภาพจะคล้ายกับผู้ที่รวบรวมโดยปฏิบัติการบินในสหรัฐอเมริกา linescan ระบบป้องกันโปรแกรมดาวเทียมอุตุนิยมวิทยา ( dmsp ) ดาวเทียมสำหรับที่ผ่านมาสามทศวรรษที่ผ่านมา .

auroras โดยปกติจะเกิดขึ้นเมื่อแสงอาทิตย์ flares และ ejections มวลมี หรือแม้แต่ใช้พลังงานแสงอาทิตย์ลมและกระแสรบกวนบิดแมกนีโทสเฟียร์ , รังไหมของพื้นที่ป้องกันโดยสนามแม่เหล็กโลก การชนกันของอนุภาคจากดวงอาทิตย์และความดันในแมกนีโตสเฟียร์ดาวเคราะห์ของเราเร่งอนุภาคที่ติดอยู่ในพื้นที่รอบโลก ( เช่นในรังสีเข็มขัด )อนุภาคเหล่านั้นถูกส่งกระแทกลงสู่โลกเหนือชั้นบรรยากาศที่ระดับความสูง 100 - 400 กิโลเมตร ( 60 250 ไมล์ ) - ที่พวกเขาตื่นเต้นและโมเลกุลไนโตรเจนออกซิเจนและปล่อยโฟตอนของแสง ผลแสง , แผ่น , และผ้าม่านของแสงเต้นรำในท้องฟ้า