This meant that the fish took the b

This meant that the fish took the bait.

Su Luo’s heart was pleasantly surprised again, she energetically lifted up the fishing rod and lifted her eyes to look. She saw that on her fish hook, was actually an awe-inspiring, dazzling, purple Amethyst Thorned fish!

It was about the size of a palm and the Amethyst Thorned fish looked similar to the Crucian carp.

Under the illumination of the sunlight, this Amethyst Thorned fish that was suspended above the water not only didn’t swing about struggling to escape, on the contrary, it continued to nibble on the little round ball of fish food bait with great gusto.

Su Luo used her strength and flung the rod, in a flash, she flung the Amethyst Thorned fish ashore. Afterwards, with her mood uplifted, she grabbed the little thing that was still refusing to let go of the fish food.

Humans will die for riches, just as birds will for food, the little fish was the same.

The Amethyst Thorned fish only now seemed to have recovered its senses, turning its body to look stupidly at the sea surface not far away. It then looked at the person that caught it, and immediately, it started to struggle non-stop.

Su Luo, smiling happily, poked its little head: “Oh, now you know to struggle? Too late.”

While speaking, she tossed this little Amethyst Thorned fish with teary and misty eyes, into the wooden barrel.

DIdn’t know if Beichen Ying did it on purpose with his distribution of barrels, but he gave Nangong Liuyun a huge wooden barrel, while the one arranged for her was one a child would use for playing house, that kind of small bucket. Even if you fill it up, the bucket was one that wouldn’t be able to fit more than a few fishes.

This was the first time that Su Luo hooked a fish, naturally, she was a little excited. She gazed at that Amethyst Thorned fish with an expression of simply loving it too much to part with it.

Just when Su Luo was all smiles with elation and immensely proud of herself, and wanted to go tell Nangong Liuyun the secret; not far away, Nangong Liujue, escorted by a group of people, grandiosely walked over.

The crown prince had his hand linked behind his back and coldly cast a sidelong glance at Su Luo. The corner of his mouth hooked up as he sneeringly said: “Oh, you really did actually catch an Amethyst Thorned fish. Amazing, I thought you wouldn’t be able to catch a single one before this day comes to a close!”

Su Luo somewhat speechlessly swept this crown prince a glance. She really couldn’t understand, she had already said everything very clearly, why did he still come over to look and to be cursed at?

Su Luo didn’t feel like paying him any attention, she took out a small ball of fish bait and once again baited the fishhook.

Nangong Liujue saw that Su Luo had actually ignored him, his heart became even more angry and he gave a heavy, cold snort: “Loathsome girl, It’s now reached to this extent and you are still pretending to be noble and virtuous. When the time comes, see how you will die!”

“Oh?” Su Luo unhurriedly cast him a glance and her head lowered as she continued to fiddle with the fish bait. The fish bait was a little too moist, so once she put it in place, it would drop off. Looks like she needed to wait until it dried a little in the sun.

“You still don’t know right? That second older sister of yours, after returning to her teacher’s school, Grandmaster Lan Hai had sent her all kinds of spirit elixir and pills like flowing water, non-stop. Before one month is over, she may advance to the fifth rank. At that time, you, a mere little third rank, will still hope to defeat her? Life and death duel, life and death duel, it’s to either live or die, you still think you can survive?” The crown prince smiled complacently.

The two Misses from the Su family drawing up this life and death duel, it was spread abuzz throughout the entire imperial capital. Now, there practically wasn’t anyone who didn’t know about it.

Even though Su Luo stunned a lot of people by going from a good-for-nothing waste to a third rank, yet nearly everyone was unanimously optimistic about Su Qing.

Su Luo gave an ‘oh’ sound in a light as a cloud and soft as the wind manner. Just like this, she had no other words for him.

However. her heart was secretly on guard, she originally thought about it, Su Qing’s cultivation could increase within a month. But, she hadn’t anticipated that Su Qing’s teacher’s sect would value her this much, the match after a month….Could she really win against her?

Nangong Liujue saw Su Luo’s lowered eyes in contemplation, immediately, he was extremely happy. He raised an eyebrow and mockingly sneered at her: “Loathsome girl, now you are afraid, right?”

Su Luo raised her eyes, her gaze indifferently landed on his body and she frowned slightly: “The crown prince took the time to come over in his busy schedule, was it just to inform me of this matter?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้หมายความ ว่า ปลาเอาเหยื่อหัวใจ Su Luo ซูชิอีกครั้ง เธอพลังเบ็ดขึ้น และยกขึ้นดวงตาของเธอดู เธอเห็นที่บนตะขอปลาของเธอ จริงเป็นแรงบันดาลใจ พราว สีม่วงอเมทิส Thorned ปลามันเกี่ยวกับขนาดของเครื่องปาล์ม และปลา Thorned พลอยมองดูคล้ายกับปลาคาร์พ Crucianภายใต้การส่องสว่างของแสงแดด นี้พลอย Thorned ปลาที่ถูกระงับเหนือน้ำไม่เพียงไม่ได้แกว่งเกี่ยวกับดิ้นรนหนี การ์ตูน มันยังคงแทะบนลูกกลมเล็ก ๆ ของเหยื่ออาหารปลาออกรสดีSu Luo ใช้ความแข็งแรงของเธอ และโยนออกคัน ในแฟลช เธอโยนออกพลอย Thorned ปลาขึ้นฝั่ง หลังจากนั้น ด้วยอารมณ์ของเธอเพิ่มขึ้น เธอคว้าสิ่งเล็กน้อยที่ยังคงถูกปฏิเสธที่จะปล่อยให้ไปของอาหารปลามนุษย์จะตายสำหรับริชเชส เหมือนนกจะหาอาหาร ปลาน้อยได้เหมือนกันปลาเขี้ยวหนุมาน Thorned นี้เท่านั้นดูเหมือนจะ มีความรู้สึก เปิดร่างกายถ้าคุณดูจากผิวน้ำไม่ห่างการกู้คืน มันก็มองที่คนที่จับมัน และทันที การเริ่มต้นการต่อสู้ไม่หยุดSu Luo ยิ้มอย่างมีความสุข แหย่หัวน้อย: "โอ้ ตอนนี้คุณรู้การต่อสู้ สายเกินไป"ขณะพูด เธอโยนนี้น้อยพลอย Thorned ปลาตา teary และหมอก ลงในถังไม้นี้ไม่ทราบถ้าลปักหยิงไม่ได้ในการแจกของบาร์เรลของเขา แต่เขาให้ Nangong Liuyun มีถังไม้ใหญ่ ขณะหนึ่งสำหรับเธอหนึ่งเด็กจะต้องใช้สำหรับเล่นบ้าน ชนิดของถังขนาดเล็ก แม้ว่าคุณทำให้เต็ม ถังเป็นหนึ่งที่ไม่พอดีปลาน้อยนี่คือครั้งแรกเวลาว่า Su Luo ติดปลา ธรรมชาติ เธอตื่นเต้นเล็กน้อย เธอจ้องที่ปลา Thorned พลอยแสดงเพียงแค่รักมันมากเกินไปไปกับมันเพียงเมื่อ Su Luo ช่างยิ้ม ด้วยความอิ่มเอมใจ และมากความภาคภูมิใจของตัวเอง และอยากจะไปบอกความลับ Nangong Liuyun ไม่ห่างไกล Nangong Liujue พา โดยกลุ่มคน grandiosely เดินผ่านยุพราชมีมือของเขาเชื่อมโยงหลังของเขา และจ้างงานชำเลือง sidelong ที่ Su Luo มุมของปาก hooked อัพเป็น sneeringly กล่าวว่า: "โอ้ คุณจริง ๆ ไม่จริงจับผิดแอเมทิสต์ Thorned ปลา น่าอัศจรรย์ ฉันคิดว่า คุณจะไม่สามารถจับเป็นหนึ่งเดียวก่อนวันนี้มาปิด"Su Luo ค่อนข้าง speechlessly กวาดมกุฎนี้รวดเร็ว เธอไม่เข้าใจจริง ๆ เธอได้กล่าวไว้แล้วว่า ทุกอย่างชัดเจน ทำไมไม่เขายังมาดู และจะสาปแช่งที่Su Luo ไม่ได้รู้สึกชอบสนใจพระองค์ใด เธอเอาออกลูกเล็ก ๆ ของปลาเหยื่อ และเบ็ดล่อหลอกที่ฐานอีกครั้งNangong Liujue เห็นว่า Su Luo มีจริงละเว้นเขา หัวใจของเขากลายเป็นโกรธมาก และเขาให้ snort หนัก เย็น: "สาว Loathsome ตอนนี้มาถึงระดับนี้ และคุณจะยังแอบอ้างว่าเป็นโนเบิล และมีคุณธรรม เมื่อเวลามา ดูวิธีการที่คุณจะตาย""โอ้" Su Luo unhurriedly โยนเขารวดเร็วและลดลงขณะที่เธอยังคงกับเหยื่อปลาหัวของเธอ เหยื่อปลาเป็นน้อยชื้นเกินไป ดังนั้นเมื่อเธอใส่มันใน มันจะลดลงปิด ดูเหมือนเธอต้องรอจนมันแห้งเล็กน้อยในดวงอาทิตย์"คุณยังไม่รู้อยู่หรือไม่ ที่สองพี่สาวของคุณ หลังจากกลับไปที่โรงเรียนของครู Grandmaster Lan Hai ได้ส่งเธอทุกชนิดของวิญญาณ elixir และยาเช่นน้ำไหล ไม่หยุด ก่อนเดือนหนึ่งมีมากกว่า เธออาจเลื่อนไปลำดับที่ห้า ในเวลานั้น คุณ เพียงน้อยสามอันดับ จะยังคงหวังจะเอาชนะเธอ ชีวิต และการ ต่อสู้ตาย ชีวิต และตาย ต่อสู้ มันเป็นการอยู่อาศัย หรือ ตาย คุณยังคงคิดว่า คุณสามารถอยู่รอด" มกุฏราชกุมารยิ้ม complacentlyหายสองจาก Su ครอบครัววาดภาพชีวิตและความตายนี้ต่อสู้ มันแพร่กระจายไปกระพือปีกตลอดทั้งหลวง ตอนนี้ จริงไม่มีใครไม่ทราบเกี่ยวกับมันแม้ว่า Su Luo ตะลึงคนจำนวนมากจะเสีย good-for-nothing การจัดอันดับที่สาม แต่เกือบทุกคนมีมติเป็นเอกฉันท์ในแง่ดีเกี่ยวกับ Su ชิงSu Luo ให้ มี 'โอ้' เสียงแสงเป็นเมฆ และนุ่มเป็นลักษณะลม เช่นนี้ เธอมีคำอื่น ๆ ไม่มีสำหรับเขาอย่างไรก็ตาม หัวใจของเธอได้แอบจาก ยามเธอตอนแรกคิดว่า เกี่ยวกับมัน Su ชิงเพาะปลูกอาจเพิ่มภายในเดือน แต่ เธอไม่ได้คาดว่า นิกาย Su ชิงครูจะคุณค่าของเธอนี้มาก การแข่งขันหลังจากเดือน...เธอจริง ๆ ลุ้นรับรางวัลกับเธอNangong Liujue เห็น Su Luo ตาต่ำลงในสมาธิ ทันที เขามีความสุขมาก เขาขึ้นคิ้ว และป่ายิ้มเยาะเธอ: "Loathsome สาว ตอนนี้คุณอยู่กลัว ขวา"Su Luo ขึ้นดวงตาของเธอ เธอจ้องมอง indifferently ที่ดินบนร่างกายของเขา และเธอ frowned เล็กน้อย: "ยุพราชใช้เวลามามากกว่าในตารางเวลาว่างของเขา มันเพียงเพื่อบอกผมเรื่องนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นหมายความว่าปลาเอาเหยื่อ. หัวใจซู Luo ของประหลาดใจอีกครั้งเธอมีพลังยกขึ้นคันเบ็ดและเงยหน้าขึ้นเธอดู เธอเห็นว่าในเบ็ดปลาของเธอเป็นจริงกลัว, พราว, สีม่วงปลาอเมทิส Thorned! มันเป็นเกี่ยวกับขนาดของปาล์มและปลาอเมทิส Thorned มองคล้ายกับปลาคาร์พ crucian. ภายใต้การส่องสว่างของแสงแดดนี้ ปลาอเมทิส Thorned ที่แขวนอยู่เหนือน้ำไม่เพียง แต่ไม่แกว่งเกี่ยวกับการดิ้นรนที่จะหลบหนีในทางตรงกันข้ามมันยังคงแทะที่ลูกกลมเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเหยื่อตกปลาอาหารด้วยความเอร็ดอร่อยที่ดี. ซู Luo ใช้ความแข็งแรงของเธอและเหวี่ยงก้าน ในแฟลชเธอโยนปลาอเมทิส Thorned งดออกจากฝั่ง หลังจากนั้นด้วยอารมณ์ของเธอเพิ่มขึ้นเธอคว้าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ยังคงปฏิเสธที่จะปล่อยให้ไปของอาหารปลา. มนุษย์จะตายเพื่อความร่ำรวยเช่นเดียวกับนกจะหาอาหารปลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เหมือนกัน. ปลาอเมทิส Thorned เฉพาะตอนนี้ ดูเหมือนจะมีการกู้คืนความรู้สึกมันเปลี่ยนร่างของมันจะดูโง่เขลาที่พื้นผิวทะเลห่างออกไปไม่ไกล จากนั้นก็มองไปที่คนที่จับมันและทันทีที่มันเริ่มต้นที่จะต่อสู้แบบ non-stop. ซู Luo ยิ้มอย่างมีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ โผล่หัวของมัน: "โอ้ตอนนี้คุณรู้ที่จะต่อสู้? สายเกินไป. " ในขณะที่พูดเธอโยนปลาเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้อเมทิส Thorned ด้วยตาน้ำตาและหมอกลงไปในถังไม้. ไม่ทราบว่า Beichen Ying ไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ที่มีการกระจายของเขาบาร์เรล แต่เขาให้ Nangong Liuyun ไม้ขนาดใหญ่ บาร์เรลในขณะที่หนึ่งได้จัดให้เธอเป็นหนึ่งในเด็กที่จะใช้สำหรับการเล่นในบ้านชนิดของถังขนาดเล็กที่ แม้ว่าคุณจะเติมถังเป็นคนหนึ่งที่จะไม่สามารถให้พอดีมากกว่าสองสามปลาได้. ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ซู Luo ติดยาเสพติดปลาธรรมชาติเธอเป็นเพียงเล็กน้อยตื่นเต้น เธอจ้องมองว่าปลาอเมทิส Thorned กับการแสดงออกของเพียงแค่รักมันมากเกินไปที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับมัน. เพียงเมื่อซู Luo เป็นรอยยิ้มที่มีความอิ่มเอมใจและอย่างมากความภาคภูมิใจของตัวเองและอยากจะไปบอก Nangong Liuyun ลับ; อยู่ห่างออกไปไม่ไกล, Nangong Liujue พากลุ่มคนที่ยิ่งใหญ่เดินไป. มกุฎราชกุมารได้มือของเขาเชื่อมโยงด้านหลังของเขาและโยนอย่างเย็นชาอย่างรวดเร็วเอียงที่ซู Luo ที่มุมปากของเขาติดยาเสพติดในขณะที่เขาเยาะกล่าวว่า: "โอ้คุณจริงๆไม่จริงจับปลาอเมทิส Thorned ที่น่าตื่นตาตื่นใจฉันคิดว่าคุณจะไม่สามารถที่จะจับหนึ่งเดียวในวันนี้ก่อนที่จะเข้ามาใกล้ " ซู Luo ค่อนข้างเป็นเบื้อกวาดมงกุฎนี้เจ้าชายอย่างรวดเร็ว จริง ๆ แล้วเธอไม่เข้าใจเธอได้กล่าวไว้แล้วว่าทุกอย่างอย่างชัดเจนทำไมเขายังคงมามากกว่าที่จะมองและได้รับการสาปแช่งที่? ซู Luo ไม่ได้รู้สึกเหมือนจ่ายเงินให้เขาให้ความสนใจใด ๆ เธอเอาลูกเล็ก ๆ ของเหยื่อปลา และอีกครั้งที่ดักเบ็ดตกปลาได้. Nangong Liujue เห็นว่าซู Luo ไม่สนใจเขาจริงหัวใจของเขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้นและเขาให้หนัก Snort เย็น: "สาวน่าขยะแขยงก็ถึงตอนนี้เท่านี้และคุณจะยังคงทำท่าจะ เกียรติและคุณงามความดี เมื่อเวลามาดูว่าคุณจะตาย! " " โอ้? "ซู Luo ไม่รีบร้อนโยนเขาอย่างรวดเร็วและหัวของเธอลดลงในขณะที่เธอยังคงคุ้นเคยกับเหยื่อปลา เหยื่อปลาเป็นเพียงเล็กน้อยชื้นเกินไปดังนั้นเมื่อเธอใส่ไว้ในสถานที่ก็จะย่อหย่อน ดูเหมือนว่าเธอจำเป็นต้องรอจนกว่าจะแห้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในดวงอาทิตย์. "คุณยังไม่ทราบว่าใช่มั้ย? ที่พี่สาวคนที่สองของคุณหลังจากนั้นจะกลับไปที่โรงเรียนครูของเธอมาสเตอร์ลานไห่ได้ส่งเธอทุกชนิดของจิตวิญญาณและยาอายุวัฒนะยาเหมือนน้ำไหลไม่หยุด ก่อนหนึ่งเดือนมีมากกว่าเธออาจจะเลื่อนไปยังตำแหน่งที่ห้า ในเวลานั้นคุณเพียงอันดับที่สามเล็ก ๆ น้อย ๆ จะยังคงหวังว่าจะเอาชนะเธอ? ชีวิตและความตายการต่อสู้ชีวิตและการต่อสู้ตายก็ไปทั้งชีวิตอยู่หรือตายคุณยังคิดว่าคุณสามารถอยู่รอด? "มกุฎราชกุมารยิ้มอิ่มเอม. ทั้งสองคิดถึงจากครอบครัวซูวาดขึ้นชีวิตและความตายนี้ดวลกันมันก็แพร่กระจาย abuzz ทั่วทั้งเมืองหลวงของจักรวรรดิ ขณะนี้มีจริงก็ไม่ใช่ทุกคนที่ไม่ได้รู้เกี่ยวกับมัน. แม้ว่าซู Luo ตะลึงคนจำนวนมากโดยไปจากของเสียที่ดีสำหรับอะไรที่จะมีอันดับที่สาม แต่ทุกคนเกือบเป็นเอกฉันท์แง่ดีเกี่ยวกับซูชิงซู Luo ให้เสียง 'โอ้' ในที่มีแสงเป็นเมฆและอ่อนนุ่มเป็นลักษณะลม เช่นเดียวกับเรื่องนี้เธอไม่มีคำอื่น ๆ สำหรับเขา. อย่างไรก็ตาม หัวใจของเธอแอบในยามที่เธอคิดเดิมเกี่ยวกับเรื่องการเพาะปลูกซูชิงจะเพิ่มขึ้นภายในเดือน แต่เธอไม่เคยคาดว่านิกายของครูซูชิงจะเห็นคุณค่าของเธอมากนี้การแข่งขันหลังจากเดือน ... .Could เธอจริงๆชนะกับเธอ? Nangong Liujue เห็นซู Luo ของการลดลงของสายตาในการไตร่ตรองทันทีเขาก็มีความสุขมาก เขายกคิ้วและเย้ยหยัน sneered เธอ: "สาวน่าขยะแขยงตอนนี้คุณมีความกลัวขวา" ซู Luo ยกดวงตาของเธอจ้องมองเธอเอาใจใส่ลงบนร่างกายของเขาและเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย "มกุฎราชกุมารเอาเวลาที่จะมา ในตารางงานที่ยุ่งของเขามันเป็นเพียงแค่ให้เราทราบเรื่องนี้? "