new compounds: two new coumarins; h

new compounds: two new coumarins; hystrixarin (1) and (+)-
hopeyhopin (2), a new benzenoid derivative, hystroxene-I (3),
and a new quinolinone alkaloid, hystrolinone (4), together with
33 known compounds: ()-trans-decursidinol (5) (Sano et al.,
1975 and Nicolaou et al., 2000), peroxytamarin (6) (Ito et al.,
1991), xanthoxylin (7) (Valenciennes et al., 1999), dipetalolactone
(8) (Melliou et al., 2005), seselin (9) (Cazal et al., 2009), xanthyletin
(10) (Cazal et al., 2009), crenulatin (11) (Basa, 1975; Basa and
Tripathy, 1982), suberosin (12) (Cazal et al., 2009), baiyumine-A
(13) (Wu, 1987), tamarin (14) (Burke and Parkins, 1979; Ito
et al., 1991), 5-hydroxynoracronycine (15) (Wu et al., 1983),
scoparone (16) (Razdan et al., 1987), valencic acid (17) (Ito et al.,
1988), osthenol (18) (Sasaki et al., 1980), citracridone-I (19) (Wu
et al., 1983), citpressine-I (20) (Wu et al., 1983 and Furukawa
et al., 1983), scopoletin (21) (Razdan et al., 1987), 5-hydroxyseselin
(22) (Ito et al., 1988 and Melliou et al., 2005), umbelliferone (23)
(Kong et al., 1996), yukovanol (24) (Ito et al., 1989), isoimperatorin
(25) (Harkar et al., 1984), ()-cis-khellactone (26) (Duh et al.,
1991), limonin (27) (Breksa et al., 2008), citramine (28) (Ju-ichi
et al., 1988), (+)-syringaresinol (29) (Kuo et al., 2007), oxypeucedanin
hydrate (30) (Harkar et al., 1984), 20,30-dihydroxydihydrosuberin
(31) (Dreyer et al., 1972), limonexin (32) (Kondo et al., 1985
and Nui et al., 2001), limonexic acid (33) (Ng et al., 1987), vanillic
acid (34) (Wang et al., 2011), p-hydroxybenzaldehyde (Xu et al.,
2009), tyrosol (Capasso et al., 1992) and p-hydroxybenzoic acid
(Cho et al., 1998), respectively. Their structures were elucidated
by spectroscopic data, especially using 1D and 2D NMR. The 1H
and 13C spectroscopic data of known compounds were also compared
with those reported in the literature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารใหม่: coumarins ใหม่สอง hystrixarin (1) และ (+) -hopeyhopin (2), benzenoid ที่ใหม่อนุพันธ์ hystroxene-ผม (3),ตัวใหม่ quinolinone อัลคา ลอยด์ hystrolinone (4), ร่วมกันมีและรู้จักสาร 33: ()-ทรานส์-decursidinol (5) (ซาโนะ et al.,1975 และ Nicolaou และ al., 2000), peroxytamarin (6) (อิโตะ et al.,1991), xanthoxylin (7) (Valenciennes et al., 1999), dipetalolactone(8) (Melliou et al., 2005), seselin (9) (Cazal et al., 2009), xanthyletin(10) (Cazal et al., 2009), crenulatin (11) (Basa, 1975 Basa และTripathy, 1982) suberosin (12) (Cazal et al., 2009), baiyumine-A(13) (Wu, 1987), แทมารีน (14) (ลิตี้เบอร์กและ Parkins, 1979 อิโตะร้อยเอ็ด al., 1991), 5-hydroxynoracronycine (15) (Wu et al., 1983),scoparone (16) (Razdan et al., 1987), กรด valencic (17) (อิโตะ et al.,1988), osthenol (18) (ซะซะกิ et al., 1980), citracridone-ฉัน (19) (วูและ al., 1983), citpressine-ฉัน (20) (Wu et al., 1983 และฟูรูกาวาและ al., 1983), scopoletin (21) (Razdan et al., 1987), 5-hydroxyseselin(22) (-อิโตะเอ็ด al., 1988 และ Melliou et al., 2005), umbelliferone (23)(กง et al., 1996), yukovanol (24) (อิโตะเอ็ด al., 1989), isoimperatorin(25) (Harkar et al., 1984), ()-cis-khellactone (26) (Duh et al.,1991), limonin (27) (Breksa et al., 2008), citramine (28) (จูอิร้อยเอ็ด al., 1988), (+) -syringaresinol (29) (Kuo et al., 2007), oxypeucedaninผับ/เลาจน์ (30) (Harkar et al., 1984), 20,30-dihydroxydihydrosuberin(31) (Dreyer et al., 1972), limonexin (32) (คอนโดและ al., 1985และนุ et al., 2001), limonexic กรด (33) (Ng et al., 1987), vanillicกรด (34) (Wang et al., 2011), p hydroxybenzaldehyde (Xu et al.,2009), tyrosol (Capasso et al., 1992) และกรด p-hydroxybenzoic(Cho et al., 1998), ตามลำดับ โครงสร้างของพวกเขาถูก elucidatedด้านข้อมูล โดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้ NMR 1D และ 2D 1H13C ข้อมูลด้านสารชื่อดังก็ยังเปรียบเทียบผู้รายงานในวรรณคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารใหม่สอง coumarins ใหม่ hystrixarin (1) และ (+) -
hopeyhopin (2) ซึ่งเป็นอนุพันธ์ benzenoid ใหม่ hystroxene-I (3),
และอัลคาลอย quinolinone ใหม่ hystrolinone (4) ร่วมกับ
33 สารประกอบที่รู้จักกัน: - ทรานส์ decursidinol (?) (5) (Sano et al.,
1975 และ Nicolaou et al., 2000) peroxytamarin (6) (อิโตะ et al.,
1991), xanthoxylin (7) (วา et al., 1999) dipetalolactone
(8) ( . Melliou et al, 2005), seselin (9) (Cazal et al, 2009), xanthyletin.
(10) (Cazal et al, 2009), crenulatin (11) (เผาะ 1975. เผาะและ
Tripathy, 1982) (. Cazal et al, 2009) suberosin (12), baiyumine-A
(13) (วู 1987) มาริน (14) (เบิร์คและกิน 1979; Ito., et al, 1991), 5 hydroxynoracronycine (15) (Wu et al., 1983) scoparone (16) (Razdan et al., 1987), กรด valencic (17) (อิโตะ et al., 1988) osthenol (18) (ซาซากิ et al., 1980) citracridone -I (19) (Wu et al., 1983) citpressine-I (20) (Wu et al., 1983 และ Furukawa et al., 1983) scopoletin (21) (Razdan et al., 1987) 5 -hydroxyseselin (22) (อิโตะ et al., 1988 และ Melliou et al., 2005), umbelliferone (23) (ก et al., 1996) yukovanol (24) (อิโตะ et al., 1989) isoimperatorin (25 ) (Harkar et al, 1984), () -.. ถูกต้อง-khellactone (26) (ดุจเอตอัล. 1991), ลิโมนิน (27) (Breksa et al, 2008), citramine (28) (Ju-Ichi . et al, 1988), (+) - syringaresinol (29) (Kuo et al, 2007), oxypeucedanin. ไฮเดรต (30) (Harkar, et al, 1984), 20,30-dihydroxydihydrosuberin. (31) (ดรายเออร์ et al, ., 1972) limonexin (32) (คอนโดะ et al., 1985 และนุ้ย et al., 2001), กรด limonexic (33) (อึ้ง et al., 1987) vanillic กรด (34) (Wang et al., 2011), p-hydroxybenzaldehyde (Xu et al., 2009) tyrosol (Capasso et al., 1992) และกรด P-hydroxybenzoic (Cho et al., 1998) ตามลำดับ โครงสร้างของพวกเขาถูกอธิบายโดยข้อมูลสเปกโทรสโกโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ 1D และ 2D NMR 1H และ 13C ข้อมูลสเปกโทรสโกของสารที่รู้จักกันถูกนำมาเปรียบเทียบกับผู้ที่รายงานในวรรณคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารใหม่สองโครงสร้างใหม่ hystrixarin ( 1 ) และ ( ) -
hopeyhopin ( 2 ) , อนุพันธ์ benzenoid ใหม่ hystroxene-i ( 3 ) ,
และอัลคาลอยด์ quinolinone ใหม่ hystrolinone ( 4 ) ร่วมกับ
33 รู้จักสารประกอบ : (  ) - ทรานส์ decursidinol ( 5 ) ( ซาโนะ et al .
, 1975 และ nicolaou et al . , 2000 ) peroxytamarin ( 6 ) ( ITO et al . ,
xanthoxylin 1991 ) ( 7 ) ( Valenciennes et al . , 1999 ) dipetalolactone
( 8 ) ( melliou et al . ,2005 ) ( 9 ) ( seselin คาซาล et al . , 2009 ) , xanthyletin
( 10 ) ( คาซาล et al . , 2009 ) , crenulatin ( 11 ) ( Basa , 1975 ; Basa และ
tripathy , 1982 ) , suberosin ( 12 ) ( คาซาล et al . , 2009 baiyumine-a
( 13 ) ) ( Wu , 1987 ) , ทามาริน ( 14 ) ( เบิร์ก และ parkins , 1979 ; โตะ
et al . , 1991 ) , 5-hydroxynoracronycine ( 15 ) ( Wu et al . , 1983 ) ,
สคอพาโรน ( 16 ) ( razdan et al . , 1987 ) valencic acid ( 17 ) ( ITO et al .
, 1988 )osthenol ( 18 ) ( ซาซากิ et al . , 1980 ) , citracridone-i ( 19 ) ( Wu
et al . , 1983 ) , citpressine-i ( 20 ) ( Wu et al . , 1983 และ Furukawa
et al . , 1983 ) , สโคโพเลติน ( 21 ) ( razdan et al . , 1987 ) 5-hydroxyseselin
( 22 ) ( ITO et al . , 1988 และ melliou et al . , 2005 ) , อัมเบลลิเฟอโรน ( 23 )
( ฮ่องกง et al . , 1996 ) yukovanol ( 24 ) ( Ito et al . , 1989 ) , isoimperatorin
( 25 ) ( harkar et al . , 1984 )(  ) - khellactone CIS ( 26 ) ( เต๋อ et al . ,
1991 ) , ลิโมนิน ( 27 ) ( breksa et al . , 2008 ) , citramine ( 28 ) ( จูอิจิ
et al . , 1988 ) ( ) - syringaresinol ( 29 ) ( Kuo et al . , 2007 ) , oxypeucedanin
hydrate ( 30 ) ( harkar et al . , 1984 ) , 20,30-dihydroxydihydrosuberin
( 31 ) ( 450 et al . , 1972 ) limonexin ( 32 ) ( Kondo et al . , 1985
แล้วนุ้ย et al . , 2001 ) , limonexic acid ( 33 ) ( NG et al . , 1987 ) vanillic
กรด ( 34 ) ( Wang et al . , 2011 ) , p-hydroxybenzaldehyde ( Xu et al . ,
( 2009 ) , tyrosol capasso et al . , 1992 ) และ p-hydroxybenzoic กรด
( โช et al . , 1998 ) ตามลำดับ โครงสร้างของพวกเขาเป็นผลิตภัณฑ์
โดยข้อมูลทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ 1D และ 2D NMR ช่วง 1H และ 13C
ข้อมูลสเปกโทรสโกปีของสารประกอบที่รู้จักมาเปรียบเทียบ
ที่มีรายงานในวรรณคดี