Research ArticleEffects of Lingual

Research Article
Effects of Lingual Effort on Swallow Pressures
Following Radiation Treatment
Kerry Lenius,a Julie Stierwalt,a Leonard L. LaPointe,a Michelle Bourgeois,a,b
Giselle Carnaby,c and Michael Craryc
Purpose: This article investigated the effects of increased
oral lingual pressure on pharyngeal pressures during
swallowing in patients who have undergone radiotherapy for
head and neck cancer. It was hypothesized that increased
oral lingual pressure would result in increased pharyngeal
pressures.
Method: A within-subject experimental design was used
with 20 participants who were status post external beam
radiotherapy for head and neck cancer. Participants
completed typical swallows and swallows with increased
lingual force during manofluoroscopic swallow studies.
The swallow condition order was randomized across
participants.
Results: Manometric data revealed significant differences in
swallow pressure by condition at the base of tongue and
upper esophageal sphincter sensor locations without
significant pressure differences in the lower pharynx. The
effortful lingual swallows resulted in higher mean pressures
at all locations.
Conclusions: The results of this study suggest that use of a
maneuver designed to increase oral tongue effort can also
increase pharyngeal tongue base pressure. Therefore,
therapeutic activities used to generate greater pressure of
the oral tongue may also alter pharyngeal response. Further
research is needed to determine the direct clinical effect on
swallow function for individuals with head and neck cancer.
Cancer of the oral cavity and pharynx is one of the
10 most common tumor sites, with an incidence
of 16.5 per 100,000 (U.S. Cancer Statistics Working
Group, 2013). Although numerous treatments exist to address
this condition, external beam radiotherapy (RT) and
concurrent chemoradiation (CRT) are common approaches
for individuals with head and neck cancer (Forastiere, Koch,
Trotti, & Sidransky, 2001; Zackrisson, Mercke, Strander,
Wennerberg, & Cavallin-Ståhl, 2003). These treatments provide
both tumor control and organ preservation (Koch
et al., 1995). Unfortunately, radiation beams extend into
surrounding normal tissue, which may cause muscular,
neuromuscular, and mucosal changes (Becker et al., 1997;
Gorodetsky, Amir, & Yarom, 1992; Watkin et al., 2001).
Consequently, numerous side effects—including fibrosis, xerostomia,
and edema—frequently compromise oropharyngeal
function and can result in dysphagia (Becker et al., 1997;
Crary & Carnaby (Mann), 2005).
Post-RT swallowing can be characterized by impaired
tongue strength and function (Carra-de Angelis, Feher,
Barros, Nishimoto, & Kowalski, 2003; Lazarus et al., 2000;
Logemann et al., 2008), base of tongue (BOT) retraction
(Eisbruch et al., 2002; Lazarus, 1993; Lazarus et al., 1996;
Logemann et al., 2006, 2008; Pauloski & Logemann, 2000),
and pharyngeal constriction (Kendall, McKenzie, Leonard,
& Jones, 1998; Kotz, Abraham, Beitler, Wadler, & Smith,
1999). These impairments may contribute to health-related
complications, including dehydration, malnutrition, and
aspiration pneumonia (Eisbruch et al., 2002; Nguyen et al.,
2006), as well as reduced quality of life (Campbell et al.,
2004; Garcia-Peris et al., 2007; Nguyen, Sallah, Karlsson,
& Antoine, 2002). The high rates of dysphagia reported in
this population illuminate the critical need for effective swallowing
intervention.
Dysphagia management following RT and CRT frequently
targets the use of swallow maneuvers (Crary &
Carnaby (Mann), 2005; Lazarus, 1993; Mittal et al., 2003).
The effortful swallow is a maneuver intended to increase
tongue base movement, thereby increasing pharyngeal pressure
and bolus clearance (Kahrilas & Logemann, 1993;
Logemann, 1998; Pouderoux & Kahrilas, 1995). However,
previous studies have provided conflicting findings on
aSchool of Communication Science and Disorders, Florida State
University, Tallahassee
bUniversity of South Florida, Tampa
cUniversity of Florida, Gainesville
Correspondence to Kerry Lenius: [e-mail]
Editor: Jody Kreiman
Associate Editor: Caryn Easterling
Received August 4, 2014
Revision received November 28, 2014
Accepted February 26, 2015
DOI: 10.1044/2015_JSLHR-S-14-0210
Disclosure: The authors have declared that no competing interests existed at the time
of publication.
Journal of Speech, Language, and Hearing Research • Vol. 58 • 687–697 • June 2015 • Copyright © 2015 American Speech-Language-Hearing Association 687
pharyngeal pressure changes during effortful swallowing.
Increased oral (Hind, Nicosia, Roecker, Carnes, &
Robbins, 2001; Pouderoux & Kahrilas, 1995) and pharyngeal
(Huckabee, Butler, Barclay, & Jit, 2005) swallow
pressures were reported in some studies; however, pharyngeal
pressures did not significantly differ in other studies (Bülow,
Olsson, & Ekberg, 2001, 2002; Witte, Huckabee, Doeltgen,
Gumbley, & Robb, 2008). The reason for the discrepancy
in pharyngeal pressures is unknown, however: Methodological
differences such as instructions provided, sensor placement,
and the bolus type may have led to the incongruent
findings.
Verbal instruction provided to execute an effortful
swallow differs across studies. Instructions varied from that
of general effort, “as you swallow, squeeze hard with all of
your muscles” (Logemann, 1998, p. 221) or simply “swallow
hard” (Hind et al., 2001, p. 1662), to a specific focus on
the tongue, “squeezing the tongue forcefully while swallowing”
(Pouderoux & Kahrilas, 1995, p. 1419) and instructing
to “swallow very hard while squeezing the tongue in an
upward backward motion toward the soft palate” (Bülow
et al., 2001, p. 191). In 2006, Huckabee and Steele began to
address this issue by comparing two types of effortful swallows:
one with lingual emphasis and the other with lingual
de-emphasis. The lingual emphasis condition produced
greater lingual and pharyngeal pressures. However, this study
used a healthy adult sample; pharyngeal pressure changes
in clinical populations are largely unknown.
In spite of rather extensive study of the effortful swallow,
few studies have examined the effects of this maneuver
in clinical populations (McCabe et al., 2009). Bülow et al.
(2001, 2002) investigated effortful swallowing using manofluorography
in eight participants with pharyngeal dysphagia.
In the Bülow et al. (2001) study, participants swallowed
10 ml of liquid during the manofluoroscopic exam. Results
indicated that effortful swallowing significantly reduced the
depth of penetration into the laryngeal vestibule without
significantly changing manometric pressures at the level of
the hypopharynx or upper esophageal sphincter (UES);
however, swallow pressures at BOT in the upper pharynx
were not reported.
In contrast to the Bülow et al. (2001) study, Lazarus,
Logemann, Song, Rademaker, and Kahrilas (2002) examined
manometric pressures in the upper pharynx, at the
level of the BOT, during effortful swallows in three individuals
who were treated for head and neck cancer. Descriptive
statistics from the Lazarus study showed a mean increase
in BOT pressure; however, inferential analyses were not
conducted with this small sample.
On a therapeutic level, lingual exercise protocols have
received recent attention in the dysphagia literature (Lazarus,
Logemann, Huang, & Rademaker, 2003; Robbins et al.,
2005, 2007; Steele, Bayley, Péladeau-Pigeon, & Stokely,
2013; Sullivan, Hind, & Robbins, 2001). The goal of lingual
exercise protocols is to strengthen the tongue, thereby improving
the ability to generate increased lingual force during
the swallow. However, as previously discussed, little is
known regarding effects of increased lingual force on
pharyngeal pressures, specifically in clinical populations.
Therefore, the current study investigated the effects of
increased tongue force on pharyngeal pressures during swallowing
in head and neck cancer survivors who have completed
RT. We hypothesized that generating increased oral
lingual pressure would result in increased pharyngeal pressures
during the swallow.
Method
Participants
This study was approved by Institutional Review
Boards at Florida State University and the University of
Florida, and approved by the Human Use of Radioisotopes
and Radiation Committee at the University of Florida. All
procedures were disclosed to participants, and informed
consent was obtained prior to initiating the study procedures.
Twenty-five outpatient adults between the ages of 41 and
80 years who completed RT (± chemotherapy) for head
and neck cancer were enrolled in this study. Participants were
recruited over a 9-month period from Radiation Oncology
and Communicative Disorders clinics at the University of
Florida. Five participants were dropped from the study
because they were unable to complete the study procedures.
Of these five dropped participants, two were unable to
achieve required minimum pressure differences during the
instruction session, and three were unable to tolerate the
manofluorographic procedure. Thus, data collection was
completed on 20 participants (18 men and 2 women) who
were able to complete the measures included in this study.
All participants had prior external beam RT for head
and neck cancer, with radiation fields including the oral
and/or pharyngeal mucosa. All participants were a minimum
of 3 months post-RT (range = 3–179 months). None of the
participants had a history of dysphagia attributed to a
cause other than radiation treatment (e.g., surgical or neurological
etiology) or a tracheostomy. Individuals with extensive
surgical procedures in which oropharyngeal musculature
or structures were removed (e.g., glossectomy, laryngectomy)
were not enrolled in this study; however, other surgeries—
such as a neck dissection, tonsillectomy, or parotidectomy—
were permitted if swallowing problems did not result from
surgery. Tumor pathology was predominantly squamous cell
carcinoma (85%), and RT was applied bilater

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความวิจัยผลของความพยายามภาษาดันสวอลโล่รังสีต่อไปนี้เคอร์รี่ Lenius, Stierwalt จูลี่ Leonard L. LaPointe ชนชั้นกลางเป็นมิเชลล์ a, bจีเซลล์ Carnaby, c และ Michael Crarycวัตถุประสงค์: ผลของการตรวจสอบบทความนี้เพิ่มขึ้นความดันภาษาปากอย่างแรงกดดันระหว่างกลืนในผู้ป่วยที่มีระดับการฉายแสงในมะเร็งศีรษะและคอ ถูกตั้งสมมติฐานว่าที่เพิ่มขึ้นความดันภาษาปากจะทำให้เพิ่มขึ้นอย่างแรงกดดันวิธีการ: การออกแบบการทดลองในเรื่องใช้มีผู้เข้าร่วม 20 คนสถานะลงแสงภายนอกฉายแสงในมะเร็งศีรษะและคอ ผู้เข้าร่วมเสร็จสมบูรณ์ปกติ swallows และ swallows มีเพิ่มขึ้นแรงภาษาในระหว่างการศึกษา manofluoroscopic สวอลโล่สั่งเงื่อนไขสวอลโล่เป็น randomized ข้ามผู้เข้าร่วมผลลัพธ์: ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเปิดเผยข้อมูล Manometricกลืนความกดดัน ด้วยเงื่อนไขที่ฐานของลิ้น และที่ตั้งเซ็นเซอร์หูรูดด้านบนหลอดอาหารโดยผลต่างความดันที่สำคัญในหลอดลมลดลง ที่โดย effortful swallows ให้สูงหมายถึงความดันพื้นที่ทั้งหมดบทสรุป: ผลการศึกษานี้แนะนำว่า ใช้เป็นวิธีการออกแบบมาเพื่อเพิ่มแรงลิ้นช่องปากสามารถเพิ่มความดันฐานของลิ้นอย่าง ดังนั้นกิจกรรมบำบัดที่ใช้ในการสร้างแรงกดดันมากกว่าของปากลิ้นยังอาจเปลี่ยนแปลงผลตอบรับอย่าง เพิ่มเติมงานวิจัยที่จำเป็นสำหรับการกำหนดผลทางคลินิกโดยตรงบนกลืนฟังก์ชันสำหรับบุคคลที่มีโรคมะเร็งศีรษะและคอมะเร็งของช่องปากและหลอดลมเป็นหนึ่งใน10 ทั่วเนื้องอกอเมริกา มีอุบัติการณ์การของ 16.5 ต่อ 100000 (สหรัฐอเมริกาโรคมะเร็งสถิติการทำงานกลุ่ม 2013) แม้ว่าจะรักษามากมายที่มีอยู่ยังอยู่สภาพนี้ ฉายแสงความเข้มแสงภายนอก (RT) และพร้อม chemoradiation (CRT) เป็นแนวทางทั่วไปสำหรับบุคคลที่มีโรคมะเร็งศีรษะและคอ (Forastiere คอTrotti, & Sidransky, 2001 Zackrisson, Mercke, StranderWennerberg และ Cavallin-Ståhl, 2003) ให้การรักษาเหล่านี้ทั้งเนื้องอกในอวัยวะและควบคุมรักษา (คอและ al., 1995) อับ ขยายรับลำแสงรังสีในเนื้อเยื่อปกติโดยรอบ ซึ่งอาจทำให้กล้ามเนื้อการเปลี่ยนแปลงของกล้าม และ mucosal (Becker et al., 1997Gorodetsky, Amir, & Yarom, 1992 Watkin et al., 2001)ดังนั้น มากมายผลข้างเคียง — รวม fibrosis, xerostomiaและอาการบวมน้ำซึ่งมักจะประนีประนอม oropharyngealทำงาน และสามารถทำให้เกิด dysphagia (Becker et al., 1997Crary & Carnaby (มานน์), 2005)กลืนลง RT สามารถเป็นลักษณะความบกพร่องทางด้านความแข็งแรงและฟังก์ชั่น (Angelis เด Carra, Feher ในต่างแดนBarros, Nishimoto, & Kowalski, 2003 ลาซาและ al., 2000Logemann et al., 2008), พื้นฐานของ retraction ลิ้น (BOT)(Eisbruch et al., 2002 ลาซา 1993 ลาซา et al., 1996Logemann และ al., 2006, 2008 Pauloski & Logemann, 2000),และอย่างเชื่อม (เคนดัล McKenzie เลียวนาร์ดและโจนส์ 1998 Kotz อับราฮัม Beitler, Wadler, & Smithปี 1999) ได้ไหวสามารถเหล่านี้อาจส่งผลถึงสุขภาพภาวะแทรกซ้อน รวมทั้งการคายน้ำ ขาดสารอาหาร และโรคปณิธาน (Eisbruch et al., 2002 เหงียน et al.,2006), และคุณภาพชีวิตลดลง (Campbell et al.,2004 การ์เซีย-Peris et al., 2007 เหงียน Sallah, Karlssonและ Antoine, 2002) ราคาสูงของ dysphagia รายงานในประชากรนี้เห็นถึงความสำคัญต้องกลืนมีประสิทธิภาพแทรกแซงจัดการ dysphagia ต่อ RT และ CRT บ่อยเป้าหมายการใช้ทัพสวอลโล่ (Crary &Carnaby (มานน์), 2005 ลาซา 1993 Mittal et al., 2003)สวอลโล่ effortful เป็นวิธีที่มีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มย้ายฐานลิ้น จึงช่วยเพิ่มความดันอย่างและเคลียร์ bolus (Kahrilas & Logemann, 1993Logemann, 1998 Pouderoux & Kahrilas, 1995) อย่างไรก็ตามการศึกษาก่อนหน้านี้ได้ให้ค้นพบความขัดแย้งในaSchool วิทยาศาสตร์การสื่อสารและความผิดปกติ รัฐฟลอริดามหาวิทยาลัย ทัลลาฮาสซีbUniversity ของฟลอริด้า แทมปาcUniversity ของฟลอริด้า เกนส์วิลล์ติดต่อกับเคอร์รี่ Lenius: [e-mail]บรรณาธิการ: Jody Kreimanทีมบรรณาธิการ: Caryn Easterlingรับ 4 สิงหาคม 201428 พฤศจิกายน 2014 ได้รับปรับปรุงยอมรับ 26 กุมภาพันธ์ 2015ดอย: 10.1044/2015_JSLHR-S-14-0210เปิดเผย: ผู้เขียนได้ประกาศว่า ไม่สนใจที่แข่งขันอยู่ในเวลาเผยแพร่สมุดรายวันของคำพูด ภาษา และได้ยินวิจัยปี 58 ••• 2015 มิถุนายน• 687-697 ลิขสิทธิ์ © 2015 อเมริกันสมาคมพูดภาษาฟัง 687อย่างความดันเปลี่ยนแปลงระหว่าง effortful กลืนช่องปากที่เพิ่มขึ้น (เดนไฮนด์ นิโคเซีย Roecker คาร์ นส &ร็อบบินส์ 2001 Pouderoux และ Kahrilas, 1995) และอย่าง(Huckabee พ่อบ้าน บาร์เคลย์ และ จิต 2005) กลืนมีรายงานความดันในบางการศึกษา อย่างไรก็ตาม อย่างความดันได้ไม่มากแตกต่างกันในการศึกษาอื่น ๆ (BülowOlsson, & Ekberg, 2001, 2002 Witte, Huckabee, DoeltgenGumbley และโซเฟียร็อบ 2008) สาเหตุความขัดแย้งในแรงกดดันอย่างไม่รู้จัก อย่างไรก็ตาม: Methodologicalความแตกต่างเช่นคำแนะนำ การวางเซนเซอร์และแบบ bolus อาจได้นำไปสู่การ incongruentผลการวิจัยคำสั่งด้วยวาจาให้มาสำหรับดำเนินการ effortfulสวอลโล่แตกต่างระหว่างการศึกษา คำแนะนำจากที่ที่แตกต่างกันที่ทั่วไป "ตามที่คุณกลืน บีบอย่างหนักด้วยกล้ามเนื้อของคุณ" (Logemann, 1998, p. 221) หรือเพียงแค่"กลืนยาก" (เดนไฮนด์ et al., 2001, p. ค.ศ. 1662), การเน้นเฉพาะในลิ้น "squeezing ลิ้นประขณะกลืน"(Pouderoux & Kahrilas, 1995, p. 1419) และสอนการ "สวอลโล่ยากขณะ squeezing ลิ้นในตัวขึ้นเคลื่อนไหวย้อนหลังต่อลิ้นอ่อน " (Bülowและ al., 2001, p. 191) ในปี 2006, Huckabee และ Steele เริ่มปัญหานี้ โดยการเปรียบเทียบสองชนิด effortful swallows:มีเน้นภาษาและอื่น ๆ ที่ มีโดยde-emphasis เงื่อนไขภาษาเน้นผลิตมากกว่าภาษา และอย่างแรงกดดัน อย่างไรก็ตาม การศึกษานี้ใช้ตัวอย่างผู้ใหญ่สุขภาพ เปลี่ยนแปลงความกดดันอย่างในกลุ่มประชากรทางคลินิกเป็นส่วนใหญ่ไม่รู้จักแม้ว่าการศึกษาเป็นเรื่องใหญ่ของสวอลโล่ effortfulบางการศึกษาได้ตรวจสอบผลกระทบของวิธีการนี้ในทางคลินิกประชากร (McCabe et al., 2009) Bülow et al(2001, 2002) สอบสวนกลืน effortful ใช้ manofluorographyในร่วมแปดกับ dysphagia อย่างกลืนกินผู้เข้าร่วมศึกษาในเดอะ Bülow et al. (2001)10 มล.ของเหลวระหว่างการสอบ manofluoroscopic ผลลัพธ์ระบุว่า effortful กลืนลดลงอย่างมีนัยสำคัญความลึกของการเจาะใน vestibule laryngeal โดยเปลี่ยนความดัน manometric ที่ระดับมากhypopharynx หรือหูรูดหลอดอาหารด้านบน (UES);อย่างไรก็ตาม กลืนความดันที่โบสถ์ในหลอดลมด้านบนไม่ถูกรายงานว่าตรงข้ามศึกษา Bülow et al. (2001) ลาซาLogemann เพลง Rademaker และ Kahrilas (2002) ตรวจสอบmanometric ความดันในหลอดลมด้านบน ที่ระดับของธปท. ระหว่าง effortful swallows ในบุคคลที่สามที่ได้รับการรักษาในโรคมะเร็งศีรษะและคอ อธิบายสถิติจากการศึกษาของท่านกลับพบการเพิ่มขึ้นเฉลี่ยในโบสถ์ดัน อย่างไรก็ตาม วิเคราะห์เพียงน้อยนิดไม่conducted with this small sample.On a therapeutic level, lingual exercise protocols havereceived recent attention in the dysphagia literature (Lazarus,Logemann, Huang, & Rademaker, 2003; Robbins et al.,2005, 2007; Steele, Bayley, Péladeau-Pigeon, & Stokely,2013; Sullivan, Hind, & Robbins, 2001). The goal of lingualexercise protocols is to strengthen the tongue, thereby improvingthe ability to generate increased lingual force duringthe swallow. However, as previously discussed, little isknown regarding effects of increased lingual force onpharyngeal pressures, specifically in clinical populations.Therefore, the current study investigated the effects ofincreased tongue force on pharyngeal pressures during swallowingin head and neck cancer survivors who have completedRT. We hypothesized that generating increased orallingual pressure would result in increased pharyngeal pressuresduring the swallow.MethodParticipantsThis study was approved by Institutional ReviewBoards at Florida State University and the University ofFlorida, and approved by the Human Use of Radioisotopesand Radiation Committee at the University of Florida. Allprocedures were disclosed to participants, and informedconsent was obtained prior to initiating the study procedures.Twenty-five outpatient adults between the ages of 41 and80 years who completed RT (± chemotherapy) for headand neck cancer were enrolled in this study. Participants wererecruited over a 9-month period from Radiation Oncologyand Communicative Disorders clinics at the University ofFlorida. Five participants were dropped from the studybecause they were unable to complete the study procedures.Of these five dropped participants, two were unable toachieve required minimum pressure differences during theinstruction session, and three were unable to tolerate themanofluorographic procedure. Thus, data collection wascompleted on 20 participants (18 men and 2 women) whowere able to complete the measures included in this study.All participants had prior external beam RT for headand neck cancer, with radiation fields including the oraland/or pharyngeal mucosa. All participants were a minimumof 3 months post-RT (range = 3–179 months). None of theparticipants had a history of dysphagia attributed to acause other than radiation treatment (e.g., surgical or neurologicaletiology) or a tracheostomy. Individuals with extensivesurgical procedures in which oropharyngeal musculatureor structures were removed (e.g., glossectomy, laryngectomy)were not enrolled in this study; however, other surgeries—such as a neck dissection, tonsillectomy, or parotidectomy—were permitted if swallowing problems did not result fromsurgery. Tumor pathology was predominantly squamous cellcarcinoma (85%), and RT was applied bilater

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความวิจัย
ผลของความพยายามในภาษากลืนแรงกดดัน
หลังจากการฉายรังสีรักษา
Lenius เคอร์รี่, จูลี่ Stierwalt, ลีโอนาร์แอล LaPointe, มิเชล Bourgeois, A, B
Giselle Carnaby คและไมเคิล Craryc
วัตถุประสงค์: บทความนี้เป็นการศึกษาผลกระทบของการเพิ่มขึ้น
ในช่องปากลิ้น แรงกดดันต่อแรงกดดันในช่วงคอหอย
กลืนกินในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยรังสีสำหรับ
โรคมะเร็งศีรษะและลำคอ มันถูกตั้งสมมติฐานว่าเพิ่มขึ้น
ความดันในช่องปากลิ้นจะส่งผลให้เพิ่มขึ้นคอหอย
แรงกดดัน.
วิธีการ: ภายในเรื่องการออกแบบการทดลองถูกนำมาใช้
กับ 20 ผู้เข้าร่วมที่มีการโพสต์สถานะคานภายนอก
รังสีรักษาโรคมะเร็งศีรษะและลำคอ ผู้เข้าร่วมกิจกรรม
เสร็จนกนางแอ่นและนกนางแอ่นทั่วไปที่มีเพิ่มขึ้น
แรงในช่วงลิ้นกลืนศึกษา manofluoroscopic.
เพื่อสภาพกลืนถูกสุ่มข้าม
เข้าร่วม.
ผลการศึกษา: ข้อมูล Manometric เปิดเผยความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใน
ความดันกลืนโดยสภาพที่ฐานของลิ้นและ
สถานที่กล้ามเนื้อหูรูดหลอดอาหารเซ็นเซอร์บนโดยไม่ต้อง
ดันอย่างมีนัยสำคัญ ความแตกต่างในหลอดลมที่ต่ำกว่า
นกนางแอ่นภาษา effortful ส่งผลให้แรงกดดันค่าเฉลี่ยที่สูงขึ้น
ในสถานที่ทั้งหมด.
สรุปผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการใช้งานของ
การซ้อมรบออกแบบมาเพื่อเพิ่มความพยายามในช่องปากลิ้นยังสามารถ
เพิ่มความดันลิ้นฐานเชอรี่ ดังนั้น
กิจกรรมการรักษาใช้ในการสร้างแรงกดดันมากขึ้นของ
ลิ้นในช่องปากยังอาจปรับเปลี่ยนการตอบสนองเชอรี่ นอกจากนี้
การวิจัยที่จำเป็นในการศึกษาผลทางคลินิกโดยตรงกับ
ฟังก์ชั่นกลืนสำหรับบุคคลที่มีโรคมะเร็งศีรษะและลำคอ.
มะเร็งช่องปากและคอหอยเป็นหนึ่งใน
เว็บไซต์เนื้องอก 10 ที่พบมากที่สุดที่มีอุบัติการณ์
16.5 ต่อ 100,000 (US มะเร็งสถิติการทำงาน
กลุ่ม 2013) แม้ว่าการรักษาจำนวนมากที่มีอยู่เพื่อที่อยู่
สภาพนี้การรักษาด้วยรังสีแสงภายนอก (RT) และ
chemoradiation พร้อมกัน (CRT) เป็นวิธีการที่พบบ่อย
สำหรับบุคคลที่มีมะเร็งศีรษะและลำคอ (Forastiere, โคช์ส
Trotti และ Sidransky 2001; Zackrisson, Mercke, strander,
Wennerberg และ Cavallin-Ståhl 2003) การรักษาเหล่านี้ให้
ทั้งการควบคุมเนื้องอกและการเก็บรักษาอวัยวะ (Koch
et al., 1995) แต่น่าเสียดายที่คานรังสีขยายเข้าไปใน
เนื้อเยื่อรอบปกติซึ่งอาจก่อให้เกิดกล้ามเนื้อ
กล้ามเนื้อและการเปลี่ยนแปลงเยื่อเมือก (Becker, et al, 1997;.
Gorodetsky อาเมียร์และยะรม, 1992. Watkin, et al, 2001).
ดังนั้นผลข้างเคียงมากมาย รวมทั้งการพังผืด xerostomia,
และอาการบวมน้ำบ่อยประนีประนอม oropharyngeal
ฟังก์ชั่นและได้ผลในการกลืนลำบาก (Becker, et al, 1997;.
Crary และ Carnaby (แมนน์), 2005).
การกลืนโพสต์-RT สามารถที่โดดเด่นด้วยการด้อยค่า
ความแรงของลิ้นและฟังก์ชั่น ( Carra-de Angelis, Feher,
Barros, Nishimoto และสกี้ 2003; ลาซารัส et al, 2000;.
Logemann et al, 2008), โคนลิ้น (ธ ปท) เพิกถอน.
(Eisbruch, et ​​al., 2002; ลาซารัส 1993; ลาซารัส et al, 1996;.
Logemann et al, 2006, 2008. Pauloski และ Logemann, 2000),
และรัดเชอรี่ (เคนดอลแมคเคนซี่, ลีโอนาร์
และโจนส์ 1998; Kotz อับราฮัม Beitler, Wadler และสมิ ธ
1999 ) ความบกพร่องเหล่านี้อาจนำไปสู่สุขภาพที่เกี่ยวข้องกับ
ภาวะแทรกซ้อนรวมถึงการขาดน้ำขาดอาหารและ
โรคปอดอักเสบ (Eisbruch, et ​​al., 2002; เหงียน, et al.
2006) เช่นเดียวกับการลดคุณภาพของชีวิต (แคมป์เบล, et al.
2004; การ์เซีย . -Peris et al, 2007; เหงียน Sallah, Karlsson,
และแอนทอน, 2002) อัตราที่สูงของการกลืนลำบากรายงานใน
ประชากรกลุ่มนี้เพิ่มความสว่างความจำเป็นอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพสำหรับการกลืน
แทรกแซง.
จัดการกลืนลำบากต่อไปนี้ RT และ CRT บ่อย
เป้าหมายการใช้งานของการประลองยุทธ์กลืน (Crary และ
Carnaby (แมนน์), 2005; ลาซารัส 1993. Mittal, et al, . 2003)
กลืน effortful คือการซ้อมรบวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่ม
ฐานการเคลื่อนไหวลิ้นจึงช่วยเพิ่มความดันคอหอย
และกวาดล้างยาลูกกลอน (Kahrilas และ Logemann 1993;
Logemann, 1998; & Pouderoux Kahrilas, 1995) อย่างไรก็ตาม
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ให้ผลการวิจัยที่ขัดแย้งกันใน
aSchool ของการสื่อสารวิทยาศาสตร์และความผิดปกติของรัฐฟลอริดา
มหาวิทยาลัยแท
bUniversity เซาท์ฟลอริดา, แทมปา
cUniversity ฟลอริดาเกนส์วิ
จดหมายไปยังเคอร์รี่ Lenius: [e-mail]
Editor: โจดี้ Kreiman
รองบรรณาธิการ : แครินอีสเตอร์
ที่ได้รับ 4 สิงหาคม 2014
ได้รับการแก้ไข 28 พฤศจิกายน 2014
ได้รับการยอมรับ 26 กุมภาพันธ์ 2015
DOI: 10.1044 / 2015_JSLHR-S-14-0210
การเปิดเผยข้อมูล: ผู้เขียนได้ประกาศว่าไม่มีความสนใจที่แข่งขันอยู่ในเวลา
ของสิ่งพิมพ์.
วารสารการพูด ภาษาและการได้ยินการวิจัยฉบับ• • 58 • 687-697 มิถุนายน 2015 •ลิขสิทธิ์© 2015 อเมริกันพูดภาษาได้ยินสมาคม 687
คอหอยการเปลี่ยนแปลงความดันในระหว่างการกลืน effortful.
ที่เพิ่มขึ้นในช่องปาก (หลังนิโคเซีย Roecker, Carnes และ
ร็อบบินส์ 2001; & Pouderoux Kahrilas, 1995) และ เชอรี่
(กะบบัตเลอร์, บาร์เคลย์และจิต, 2005) กลืน
แรงกดดันที่ได้รับรายงานในการศึกษาบาง; แต่เชอรี่
แรงกดดันไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันในการศึกษาอื่น ๆ (Bülow,
โอลส์สันและ Ekberg 2001, 2002; วิตต์กะบ Doeltgen,
Gumbley และ Robb 2008) เหตุผลสำหรับความแตกต่าง
ในความกดดันเชอรี่ไม่เป็นที่รู้จัก แต่: ระเบียบวิธี
ที่แตกต่างกันเช่นการให้คำแนะนำตำแหน่งเซ็นเซอร์
และประเภทยาลูกกลอนอาจจะนำไปสู่การไม่สอดคล้องกัน
ผลการวิจัย.
คำสั่งทางวาจาให้การดำเนินการ effortful
กลืนแตกต่างกันทั่วศึกษา คำแนะนำต่าง ๆ จากที่
ของความพยายามทั่วไป "ในขณะที่คุณกลืนบีบยากที่มีทั้งหมดของ
กล้ามเนื้อของคุณ "(Logemann, 1998, น. 221) หรือ" กลืน
ยาก "(หลัง et al., 2001, น. 1662) เพื่อ มุ่งเน้นเฉพาะใน
ลิ้น "บีบลิ้นอย่างแข็งขันในขณะที่กลืนกิน"
(Pouderoux และ Kahrilas 1995 พี. 1419) และสอน
การ "กลืนยากมากในขณะที่การบีบลิ้นใน
การเคลื่อนไหวย้อนกลับขึ้นไปทางเพดานอ่อน "(Bülow
et al., 2001, น. 191) ในปี 2006 กะบสตีลและเริ่มที่จะ
แก้ไขปัญหานี้โดยการเปรียบเทียบทั้งสองประเภทของนกนางแอ่น effortful:
หนึ่งที่มีความสำคัญภาษาและอื่น ๆ ที่มีภาษา
de-เน้น สภาพเน้นผลิตภาษา
ภาษามากขึ้นและแรงกดดันเชอรี่ อย่างไรก็ตามการศึกษาครั้งนี้
ใช้กลุ่มตัวอย่างผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพ; การเปลี่ยนแปลงความดันเชอรี่
ในประชากรทางคลินิกเป็นที่รู้จักส่วนใหญ่.
ทั้งๆที่มีการศึกษาอย่างกว้างขวางค่อนข้างกลืน effortful,
การศึกษาน้อยมีการตรวจสอบผลกระทบของการซ้อมรบนี้
ในประชากรทางคลินิก (McCabe et al., 2009) Bülow et al.
(2001, 2002) การตรวจสอบการกลืน effortful ใช้ manofluorography
ในแปดผู้เข้าร่วมกับกลืนลำบากคอหอย.
ในBülow et al, (2001) การศึกษาเข้าร่วมการกลืนกิน
10 มล. ของของเหลวในระหว่างการสอบ manofluoroscopic ผล
การวิจัยพบว่าการกลืน effortful ลด
ความลึกของการเจาะเข้าไปในห้องโถงกล่องเสียงโดยไม่ต้อง
มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญแรงกดดัน manometric ที่ระดับ
hypopharynx หรือกล้ามเนื้อหูรูดหลอดอาหารส่วนบน (UES);
แต่กลืนแรงกดดันที่ ธ ปทหลอดลมตอนบน
. ยังไม่ได้รับรายงาน
ในทางตรงกันข้าม เพื่อBülow et al, (2001) การศึกษา, ลาซารัส
Logemann, เพลง Rademaker และ Kahrilas (2002) การตรวจสอบ
ความกดดัน manometric ในหลอดลมตอนบนที่
ระดับของธนาคารแห่งประเทศไทยในระหว่างนกนางแอ่น effortful ในบุคคลที่สาม
ที่ได้รับการรักษาโรคมะเร็งศีรษะและลำคอ พรรณนา
สถิติจากการศึกษาลาซารัสพบว่าเพิ่มขึ้นหมายถึง
ความดัน ธ ปท; แต่การวิเคราะห์สรุปไม่ได้
. ดำเนินการกับกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กนี้
ในระดับการรักษาโปรโตคอลการออกกำลังกายภาษาได้
เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับความสนใจในวรรณคดีกลืนลำบาก (ลาซารัส
Logemann หวางและ Rademaker 2003. ร็อบบินส์, et al,
2005, 2007; สตีล , เบย์ลีย์, Péladeau-นกพิราบและโตรเคน,
2013; ซัลลิแวนหลังและร็อบบินส์, 2001) เป้าหมายของภาษา
โปรโตคอลการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างลิ้นจึงช่วยเพิ่ม
ความสามารถในการสร้างแรงภาษาเพิ่มขึ้นในช่วง
กลืน อย่างไรก็ตามตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยมีใคร
รู้จักกันเกี่ยวกับผลกระทบของการบังคับใช้ภาษาที่เพิ่มขึ้นใน
ความกดดันเชอรี่โดยเฉพาะในประชากรทางคลินิก.
ดังนั้นการศึกษาในปัจจุบันการตรวจสอบผลกระทบของ
แรงลิ้นเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับแรงกดดันในช่วงคอหอยกลืนกิน
ในหัวและผู้รอดชีวิตจากมะเร็งลำคอที่ได้เสร็จสิ้น
RT เราตั้งสมมติฐานว่าการสร้างที่เพิ่มขึ้นในช่องปาก
ลิ้นดันจะส่งผลให้แรงกดดันเชอรี่ที่เพิ่มขึ้น
ในระหว่างการกลืน.
วิธีการ
เข้าร่วม
การศึกษาครั้งนี้ได้รับการอนุมัติโดยสถาบันรีวิว
บอร์ดที่ Florida State University และมหาวิทยาลัย
ฟลอริด้าและได้รับอนุมัติจากการใช้ของมนุษย์ Radioisotopes
คณะกรรมการและการฉายรังสีที่ มหาวิทยาลัยฟลอริด้า ทุก
ขั้นตอนถูกเปิดเผยต่อผู้เข้าร่วมและแจ้ง
ความยินยอมที่ได้รับก่อนที่จะเริ่มต้นขั้นตอนการศึกษา.
ยี่สิบห้าผู้ใหญ่ผู้ป่วยนอกที่มีอายุระหว่าง 41 และ
80 ปีที่จบ RT (±เคมีบำบัด) สำหรับหัว
โรคมะเร็งและลำคอได้รับการคัดเลือกในการศึกษานี้ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้รับการ
คัดเลือกในช่วงระยะเวลา 9 เดือนจากการฉายรังสีรักษาและมะเร็งวิทยา
คลินิกและการสื่อสารความผิดปกติที่มหาวิทยาลัย
ฟลอริด้า ห้าผู้เข้าร่วมถูกทิ้งจากการศึกษา
เพราะพวกเขาไม่สามารถที่จะดำเนินการขั้นตอนการศึกษา.
ของผู้เข้าร่วมเหล่านี้ห้าลดลงสองไม่สามารถที่จะ
ประสบความสำเร็จจำเป็นต้องมีความแตกต่างของความดันต่ำสุดในช่วง
เซสชั่นการเรียนการสอนและสามไม่สามารถที่จะทนต่อ
ขั้นตอนการ manofluorographic ดังนั้นการเก็บรวบรวมข้อมูล
เสร็จใน 20 คน (18 คนและหญิง 2) ซึ่ง
มีความสามารถที่จะเสร็จสมบูรณ์มาตรการที่รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้.
ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีลำแสงภายนอกก่อน RT สำหรับหัว
และโรคมะเร็งลำคอที่มีสาขารวมทั้งการฉายรังสีในช่องปาก
และ / หรือ เยื่อบุคอหอย ผู้เข้าร่วมทุกคนอย่างน้อย
3 เดือนหลัง RT (ช่วง = 3-179 เดือน) ไม่มี
ผู้เข้าร่วมมีประวัติของการกลืนลำบากประกอบกับ
สาเหตุอื่น ๆ นอกเหนือจากการรักษาด้วยรังสี (เช่นการผ่าตัดหรือระบบประสาท
สาเหตุ) หรือ tracheostomy บุคคลที่มีความกว้างขวาง
ขั้นตอนการผ่าตัดที่กล้ามเนื้อ oropharyngeal
หรือโครงสร้างที่ถูกถอดออก (เช่น glossectomy, laryngectomy)
ที่ไม่ได้ลงทะเบียนเรียนในการศึกษาครั้งนี้ แต่ surgeries- อื่น ๆ
เช่นการตัดคอทอนซิลหรือ parotidectomy-
ได้รับอนุญาตถ้าปัญหาการกลืนไม่ได้เป็นผลมาจาก
การผ่าตัด พยาธิวิทยาเนื้องอกส่วนใหญ่เป็นเซลล์ squamous
มะเร็ง (85%) และถูกนำมาใช้ RT bilater

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความวิจัยผลของความพยายามด้านบนกลืนรังสี

ตามแรงกดดัน เคอร์รี่ lenius , จูลี่ stierwalt , ลีโอนาร์ดลิตรลาพอนเต้ , มิเชล ชนชั้นกลาง , A , B
จีเซล Carnaby , C และไมเคิล craryc
: บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของความดันในช่องปากเพิ่มขึ้น

ดันลิ้นคอหอยกลืนในช่วงผู้ป่วยที่ได้รับรังสีรักษาสำหรับ
มะเร็งบริเวณศีรษะและคอ มันเป็นสมมติฐานที่เพิ่มขึ้น
ช่องปากลิ้นความดันจะส่งผลเพิ่มแรงกดดันคอหอย
.
วิธี : ในเรื่องการออกแบบการทดลองใช้
20 ผู้ถูกรังสีคาน
ภายนอกสถานะโพสต์ในมะเร็งบริเวณศีรษะและคอ นกนางแอ่นและนกนางแอ่นทั่วไปเข้าร่วม
เสร็จด้วยแรงที่เพิ่มขึ้นในระหว่างการศึกษากลืนด้วย

manofluoroscopic .นกนางแอ่นเงื่อนไขคำสั่งสุ่มข้าม

คน ผลลัพธ์ : ข้อมูล manometric พบความแตกต่างของความดัน โดยเงื่อนไขที่กลืน

บนฐานของลิ้น และเซ็นเซอร์ตำแหน่งสฟิงคเตอร์โรคหลอดโดยไม่
อย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างความดันในคอหอยส่วนล่าง
effortful กลืนลิ้นให้สูงขึ้นหมายถึงแรงกดดัน
ที่สถานที่ทั้งหมด .
สรุปผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าใช้ของ
ซ้อมรบที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มความพยายามลิ้นในช่องปากสามารถ
เพิ่มลิ้นคอหอยฐานความดัน ดังนั้น กิจกรรมที่ใช้ในการสร้างมากกว่าการรักษา

ดันลิ้นปากยังอาจปรับเปลี่ยนการตอบสนองคอหอย . การวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบผล

คลินิกโดยตรงบนกลืนฟังก์ชันสำหรับบุคคลที่มีโรคมะเร็งบริเวณศีรษะและคอ
มะเร็งในช่องปากและคอหอยเป็นหนึ่งในที่พบมากที่สุดในมะเร็ง
10 เว็บไซต์ที่มีอุบัติการณ์
16.5 ต่อ 100000 ( สถิติโรคมะเร็งของสหรัฐอเมริกาทำงาน
กลุ่ม , 2013 ) แม้ว่าการรักษามากมายมีอยู่ที่อยู่
ภาพนี้ แสงภายนอกรังสีบำบัด ( RT ) และ
พร้อมกันได้แก่ ( CRT ) เป็นแนวทาง
ทั่วไปสำหรับบุคคลที่มีโรคมะเร็งศีรษะและคอ ( forastiere Koch ,
, trotti & sidransky , 2001 ; zackrisson mercke strander wennerberg
, , , , , & cavallin เซนต์ ปี 2546 ) การรักษาเหล่านี้มีทั้งการควบคุมและอวัยวะรักษาเนื้องอก
( Koch
et al . , 1995 ) แต่รังสีคานขยายเข้าไป
เนื้อเยื่อรอบปกติ ซึ่งอาจเป็นสาเหตุให้กล้ามเนื้อ ทำให้กล้ามเนื้อ และการเปลี่ยนแปลงของเยื่อบุ (
, เบคเกอร์ et al . , 1997 ;
gorodetsky Amir , &ยะรม , 1992 ; ว็อตคิ้น et al . , 2001 ) .
ดังนั้นผลข้างเคียงมากมายรวมถึง fibrosis xerostomia
, , มานบ่อยและประนีประนอมฟังก์ชัน oropharyngeal
และสามารถส่งผลในอาการกลืนลำบาก ( Becker et al . , 1997 ;
crary & Carnaby ( ผู้ชาย ) , 2005 ) .
โพสต์ RT กลืน สามารถโดดเด่นด้วยแรงลิ้นและการทำงานบกพร่อง
( คาร์ราเกอร์ เดอ Angelis feher
บารอสนิชิโมโตะ , , , ,&สกี้ , 2003 ; Lazarus et al . , 2000 ;
logemann et al . , 2008 ) , โคนลิ้น ( ธปท. ) เฉพาะ
( eisbruch et al . , 2002 ; Lazarus , 1993 ; Lazarus et al . , 1996 ;
logemann et al . , 2006 , 2008 ; pauloski & logemann , 2000 ) เกี่ยวกับคอหอย , และการ ( Kendall ,

& McKenzie , เลียวนาร์ด โจนส์ , 1998 ; kotz , อับราฮัม , beitler wadler &
, , สมิธ , 1999 ) ความบกพร่องเหล่านี้อาจมีผลต่อสุขภาพ
ภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ อาการขาดน้ำ ขาดอาหาร และปอดบวมจากการสำลัก (
eisbruch et al . , 2002 ; Nguyen et al . ,
2006 ) รวมทั้งลดคุณภาพของชีวิต ( Campbell et al . ,
2004 ; การ์เซีย Peris et al . , 2007 ; เหงียน , ซัลล่าห์ , Karlsson
& , แอน , 2002 ) . อัตราสูงของบริการรายงาน
ประชากรนี้เปล่งต้องการอย่างกลืน

ที่มีการแทรกแซง