Chen Rong had lived as a maiden in

Chen Rong had lived as a maiden in both lifetimes. All she really knew was that she was not herself right now. She seemed to want him to do something. She wished he would meld her into him, she wished… She didn’t dare to think more.

Wang Hong reached out to support her.

Tenderly, he looked down and concernedly asked, “Do you feel unwell, Ah Rong? Why is your face so red? Your body is feverish too.”

His eyes were too kind and caring! Translated by the ham ster master.

Though she had been a lady of boudoir confines, and had never been told of anything by anybody, she knew well enough what was causing her abnormal reaction.

Instantly, her face flushed from her ears to her neck.

She hastily turned and scooted away. Mortified with herself, she turned her back to him, lowered her head and said, “Aye, I’m feeling unwell. I might have caught a cold.”

She heard the sound of pouring liquid.

She turned her head in surprise.

She saw Wang Hong smiling – beads of frost adhering on his skin. With his head bowed, he was now filling two cups with wine.

His movements were graceful and his smile was elegant. They were the grace of the privileged and the elegance of one who did not know of life’s turmoils.

Chen Rong lifted her head and dazedly looked at him, startlingly finding that she was slowly falling deeper… If there was ever a love that could humble a woman to a speck of dust, then it was because she loved this man, she thought.

If loving Ran Min had made her feel hopeless, then loving this man was making her feel small.

Slowly, Chen Rong dropped her gaze and placed her hand on her chest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉินรองมีอยู่เป็นหญิงสาวที่ในอายุการใช้งานทั้งสอง ทั้งหมดที่เธอรับรู้ได้ว่า เธอไม่ได้ตัวเองอยู่ เธอดูเหมือนจะต้องการให้เขาทำอะไร เธอปรารถนาเขาจะผสมผสานเธอลงเขา เธออยาก... เธอไม่กล้าที่จะคิดวังฮ่องกงถึงออกจะสนับสนุนเธอละม่อม เขามองลงไป และ concernedly ถาม, "คุณรู้สึกไม่สบาย ร่อง Ah ทำไมใบหน้าของคุณเป็นสีแดงดังนั้น ร่างกายเป็นไข้เกินไป"ตาของเขาถูกใจเกินไป และการดูแล แปล โดยต้นแบบของ ster แฮมแม้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของ boudoir ขอบเขต และได้ไม่ได้บอกอะไร โดยใคร เธอรู้อย่างเพียงพอว่าเกิดปฏิกิริยาผิดปกติของเธอทันที ใบหน้าของเธอล้างจากหูของเธอไปยังคอของเธอเธอรีบเปิด และ scooted ออกไป เสียใจกับตัวเอง เธอหันหลังของเธอกับเขา ลดหัวของเธอ และกล่าว ว่า "เอ ฉันรู้สึกไม่สบาย ผมอาจมีจับเย็น"เธอได้ยินเสียงของเทของเหลวเธอหันหัวของเธอในความประหลาดใจเธอเห็นฮ่องกงวังยิ้ม – ลูกปัดน้ำค้างแข็งยึดมั่นในผิวของเขา กับหัวของเขาลง ตอนนี้เขาก็เต็มสองถ้วยกับไวน์เคลื่อนไหวของเขาสง่างาม และรอยยิ้มของเขาสง่างาม พระคุณของสิทธิ์และความสง่างามของผู้ที่ไม่รู้ว่าของ turmoils ของชีวิตพวกเขาได้เฉินร่องยกหัวของเธอ และ dazedly ดูเขา startlingly หาว่า เธอถูกช้าตกลึก... ถ้ามีเคยความรักที่อาจทำให้อ่อนน้อมถ่อมตนผู้หญิงได้สเป๊คฝุ่น แล้ว ก็ เพราะเธอรักชายคนนี้ เธอที่คิดว่าถ้ารักนาทีวิ่งได้ทำให้เธอ รู้สึกสิ้นหวัง แล้ว รักคนนี้ถูกทำให้เธอรู้สึกเล็กช้า เฉินร่องหลุดสายตาของเธอ และวางมือของเธอบนหน้าอกของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินร่องเคยอาศัยอยู่เป็นครั้งแรกทั้งในชีวิต ทุกอย่างที่เธอรู้จริงๆว่าเธอไม่ได้ว่าตัวเองอยู่ในขณะนี้ เธอดูเหมือนจะต้องการให้เขาทำอะไรบางอย่าง เธออยากเขาจะ meld เธอเข้าไปในเขาเธออยาก ... เธอไม่กล้าที่จะคิด.

วังฮ่องกงไปถึงการสนับสนุนของเธอ.

ละม่อมเขาก้มลงมองและถาม concernedly "คุณรู้สึกไม่สบาย, อาร่อง? เป็นใบหน้าของคุณทำไมสีแดงเพื่อ? ร่างกายของคุณมีไข้เกินไป. "

ดวงตาของเขาใจดีเกินไปและการดูแล! แปลโดยต้นแบบแฮม STER.

แม้เธอจะเคยเป็นผู้หญิงของขอบเขต Boudoir และไม่เคยได้รับการบอกเล่าจากอะไรโดยใครเธอรู้ดีพอในสิ่งที่ก่อให้เกิดปฏิกิริยาที่ผิดปกติของเธอ.

ทันทีใบหน้าของเธอแดงจากหูของเธอไปที่คอของเธอ

เธอรีบหันหลังกลับและ scooted ออกไป เสียใจกับตัวเองเธอหันกลับมาของเธอกับเขาก้มหน้าลงและกล่าวว่า "ใช่ฉันรู้สึกไม่สบาย . ผมอาจจะจับเย็น "

เธอได้ยินเสียงเทของเหลว.

เธอหันหัวของเธอด้วยความประหลาดใจ.

เธอเห็นวังฮ่องกงยิ้ม - ลูกปัดจากน้ำค้างแข็งยึดมั่นอยู่บนผิวของเขา ก้มศีรษะ, ตอนนี้เขากำลังกรอกสองถ้วยกับไวน์.

การเคลื่อนไหวของเขามีความสง่างามและรอยยิ้มของเขาเป็นที่สง่างาม พวกเขามีพระคุณของสิทธิพิเศษและความสง่างามของคนที่ไม่รู้เรื่องสับสนของชีวิต.

เฉินร่องยกหัวของเธอและ dazedly มองไปที่เขา, ม้าพบว่าเธอกำลังค่อย ๆ ลดลงลึก ... ถ้ามีเคยรักที่อาจอ่อนน้อมถ่อมตนเป็น ผู้หญิงที่จะจุดของฝุ่นแล้วมันเป็นเพราะเธอรักผู้ชายคนนี้เธอคิดว่า.

ถ้าไม่รักวิ่งมินทำให้เธอรู้สึกสิ้นหวังแล้วรักผู้ชายคนนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกเล็ก ๆ .

ช้าเฉินร่องลดลงจ้องมองเธอและวางไว้ที่มือของเธอ บนหน้าอกของเธอ