The concept of social capital has b

The concept of social capital has become popular not only among academic
researchers but also public authorities. One of the main reasons is its perception as an
effective, low-cost tool of social and economic policy (Mohan and Mohan, 2002). Social
capital has been the subject of many analyses by major international organizations
such as the World Bank (Grootaert and van Bastelaer, 2001) or OECD (2001). Culture
and cultural heritage are usually included in the general discussions on the
construction of social capital (BetterTogether, 2001; Naylor et al., 2009). Despite that it
seems that there is a dearth of in-depth reflection on the typology and diversity of
possible links between social capital and cultural heritage (Graham et al., 2009).
As follows, the aim of the paper is to explain in what ways cultural heritage, in both its
material and immaterial expressions, may constitute a useful tool, medium or space for
developing this type of capital. The issue is all the more important since it seems
necessary to include this aspect of heritage impact in policy making not only in the
field of culture and monument protection but also in other spheres, taking into account
both the positive and negative potential of cultural heritage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดทุนทางสังคมได้กลายเป็นที่นิยมไม่เพียงแต่ในหมู่นักวิชาการนักวิจัย ได้นอกจากนี้หน่วยงานภาครัฐ หนึ่งในเหตุผลหลักคือการรับรู้เป็นการเครื่องมือมีประสิทธิภาพ ต้น ทุนต่ำของนโยบายสังคม และเศรษฐกิจ (โมฮานและโมฮาน 2002) สังคมทุนมีเรื่องวิเคราะห์หลายโดยองค์กรระหว่างประเทศที่สำคัญเช่นธนาคารโลก (Grootaert และ van Bastelaer, 2001) หรือ OECD (2001) วัฒนธรรมและวัฒนธรรมมักจะรวมอยู่ในการสนทนาทั่วไปในการสร้างทุนทางสังคม (BetterTogether, 2001 Naylor et al., 2009) แม้ มีดูเหมือน ว่า มีขาดแคลนจำแนกการสะท้อนในเชิงลึกและความหลากหลายของการเชื่อมโยงระหว่างทุนทางสังคมและวัฒนธรรม (เกรแฮม et al., 2009) ได้ดังนี้ จุดมุ่งหมายของกระดาษจะอธิบายว่า วิธีวัฒนธรรมมรดก ทั้งของวัสดุและนิพจน์ immaterial อาจเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ กลาง หรือพื้นที่พัฒนาทุนชนิดนี้ ปัญหาก็คือ ทั้งหมดสำคัญเนื่องจากดูเหมือนว่าจำเป็นต้องรวมผลกระทบมรดกด้านนี้ในการทำนโยบายไม่เฉพาะในการฟิลด์ ของอนุสาวรีย์และวัฒนธรรมป้องกัน แต่ ในรัฐบาลท้อง ถิ่นอื่น ๆ คำนึงถึงทั้งบวก และลบเป็นของมรดกทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดของทุนทางสังคมได้กลายเป็นที่นิยมไม่เพียง แต่ในหมู่นักวิชาการ
นักวิจัย แต่ยังหน่วยงานของรัฐ หนึ่งในเหตุผลหลักคือการรับรู้ในฐานะที่เป็น
ที่มีประสิทธิภาพซึ่งเป็นเครื่องมือที่ใช้ต้นทุนต่ำของนโยบายสังคมและเศรษฐกิจ (โมฮันและโมฮัน, 2002) สังคม
ทุนได้รับเรื่องของการวิเคราะห์จำนวนมากโดยองค์กรระหว่างประเทศที่สำคัญ
เช่นธนาคารโลก (Grootaert และรถตู้ Bastelaer, 2001) หรือโออีซีดี (2001) วัฒนธรรม
และมรดกทางวัฒนธรรมมักจะรวมในการอภิปรายทั่วไปเกี่ยวกับ
การก่อสร้างของทุนทางสังคม (BetterTogether 2001. เนย์เลอร์ et al, 2009) แม้จะมีที่มัน
ดูเหมือนว่ามีความขาดแคลนของการสะท้อนในเชิงลึกในการจำแนกประเภทและความหลากหลายของ
การเชื่อมโยงระหว่างทุนทางสังคมและมรดกทางวัฒนธรรม (เกรแฮม et al., 2009).
ดังต่อไปนี้จุดมุ่งหมายของกระดาษคือการอธิบายในสิ่งที่ วิธีมรดกทางวัฒนธรรมทั้งของ
วัสดุและสำนวนที่สำคัญอาจเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์กลางหรือพื้นที่สำหรับ
การพัฒนารูปแบบของทุนในครั้งนี้ ปัญหาเป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นเพราะมันดูเหมือนว่า
จำเป็นที่จะต้องรวมถึงแง่มุมของผลกระทบต่อมรดกทางนี้ในการกำหนดนโยบายการทำไม่เพียง แต่ใน
ด้านของวัฒนธรรมและการป้องกันอนุสาวรีย์ แต่ยังอยู่ในทรงกลมอื่น ๆ โดยคำนึงถึง
ศักยภาพทั้งในเชิงบวกและเชิงลบของมรดกทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดของทุนทางสังคมได้กลายเป็นที่นิยมไม่เพียง แต่ในหมู่นักวิจัยวิชาการ
แต่ยังหน่วยงานสาธารณะ หนึ่งในเหตุผลหลักของการรับรู้เป็น
ที่มีประสิทธิภาพเครื่องมือต้นทุนต่ำของนโยบายสังคมและเศรษฐกิจ ( โมแล้วโม , 2002 ) ทุนทางสังคม
ได้รับเรื่องของการวิเคราะห์ โดยองค์กรนานาชาติสาขา
เช่น ธนาคารโลก และ bastelaer grootaert รถตู้ ,2001 ) หรือ OECD ( 2001 ) วัฒนธรรมและมรดกทางวัฒนธรรมมักจะรวม

ในการอภิปรายทั่วไปในการสร้างทุนทางสังคม ( เบทเตอร์ ทูเกตเตอร์ , 2001 ; เนย์เลอร์ et al . , 2009 ) แม้มัน
ดูเหมือนว่ามีความขาดแคลนของลึกสะท้อนในรูปแบบและความหลากหลายของการเชื่อมโยงได้ระหว่าง
สังคมและทุนวัฒนธรรม ( เกรแฮม et al . , 2009 ) .
ดังนี้จุดมุ่งหมายของกระดาษที่จะอธิบายในสิ่งที่ทางมรดกวัฒนธรรม ทั้งวัสดุ และการแสดงออกของ
ไม่สำคัญ อาจเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ , ปานกลางหรือพื้นที่สำหรับ
การพัฒนาของทุนประเภทนี้ ปัญหาคือทั้งหมดที่สำคัญ เนื่องจากดูเหมือนว่า
จำเป็นที่จะรวมลักษณะของมรดกผลกระทบในการกำหนดนโยบายที่ไม่เพียง แต่ใน
เขตวัฒนธรรมและอนุสาวรีย์ป้องกัน แต่ยัง ในทรงกลมอื่น ๆ โดยคำนึงถึง
ทั้งบวกและลบที่อาจเกิดขึ้นของมรดกทางวัฒนธรรม