’I never said I -was a beauty,’ he

’I never said I -was a beauty,’ he laughed. ’I can’t think -what it is I see in you.’


But of course she knew perfectly well. He -was a gay,jolly little man, -who took nothing very solemnly, and he -was constantly laughing. He made her laugh too. He found life an amusing rather than a serious business, and he had a charming smile. When she -was -with him she felt happy and good tempered. And the deep affection -which she saw in those merry blue eyes of his touched her. It -was very satisfactory to be loved like that. Once, sitting on his knees, during their honeymoon she had taken his face in her hands and said to him:


’You’re an ugly, little fat man, Guy, but you’ve got charm. I can’t help loving you.’


A wave of emotion swept over her and her eyes filled with tears. She saw his face contorted for a moment -with the extremity of his feeling and his voice -was a little shaky when he answered.


’It’s a terrible thing for me to have married a woman -who’s mentally deficient,’ he said.


She chuckled. It -was the characteristic answer -which she would have liked him to make.

It was hard to realize that nine months ago she had never even heard of him. She had met him at a small place by the seaside -where she -was spending a month’s holiday with her mother. Doris was a secretary to a member of parliament, Guy was home on leave. ’They -were staying at the same hotel and he quickly told her all about himself. He -was born in Sembulu, -where his father had served for thirty years under the second Sultan, and on leaving school he had entered the same service. He -was devoted to the country.


’After all England’s a foreign land to me,’ he told her. ’My home’s Sembulu.’


And now it was her home too. He asked her to marry him at the end of the month’s holiday. She had known he was going to, and had decided to refuse him. She was her widowed mother’s only child and she could not go so far away from her, but when the moment came she did not quite know what happened to her, she was carried off her feet by an unexpected emotion, and she accepted him- They had been settled now for four months in the little outstation of which he was in charge. She was very happy-


She told him once that she had quite made up her mind to refuse him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ฉันไม่เคยบอกว่าผม -was ความงาม' เขาหัวเราะ 'ฉันไม่สามารถคิดอะไรมันเป็นเรื่องที่ผมเห็นในตัวคุณ.


แต่แน่นอนเธอรู้ว่าสมบูรณ์ดี เขา -was เกย์, Jolly คนส่วนน้อย -who เอาอะไรมากเคร่งขรึมและเขา -was หัวเราะอย่างต่อเนื่อง เขาทำให้เธอหัวเราะมากเกินไป เขาพบว่าชีวิตสนุกมากกว่าธุรกิจอย่างจริงจังและเขาก็มีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ เมื่อเธอ -was เมื่อใช้เขาว่าเธอรู้สึกมีความสุขและอารมณ์ดี และความรักลึก -which เธอเห็นในดวงตาสีฟ้าผู้ร่าเริงของเขาสัมผัสเธอ มัน -was ที่น่าพอใจมากที่จะได้รับความรักเช่นนั้น เมื่อนั่งอยู่บนหัวเข่าของเขาในช่วงฮันนีมูนของพวกเขาที่เธอได้รับใบหน้าของเขาอยู่ในมือของเธอและพูดกับเขาว่า


'คุณน่าเกลียดคนอ้วนน้อยผู้ชาย แต่คุณได้มีเสน่ห์ ฉันไม่สามารถช่วยคุณรัก. '


คลื่นของอารมณ์กวาดกว่าเธอและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา เธอเห็นใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวสักครู่เมื่อใช้ปลายสุดของความรู้สึกของเขาและเสียงของเขาสั่นคลอน -was เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อเขาตอบ.


'มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับผมที่จะได้แต่งงานกับผู้หญิงคน -who เป็นความบกพร่องทางจิตใจ "เขากล่าว.


เธอหัวเราะ . มัน -was คำตอบลักษณะ -which เธอจะชอบเขาที่จะทำให้.

มันเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่าเก้าเดือนที่ผ่านมาเธอไม่เคยได้ยินแม้แต่ของเขา เธอได้พบกับเขาในสถานที่เล็ก ๆ ริมทะเล -where เธอ -was ใช้วันหยุดของเดือนกับแม่ของเธอ ดอริสเป็นเลขานุการสมาชิกของรัฐสภาผู้ชายเป็นบ้านลา 'พวกเขา -were เข้าพักที่โรงแรมเดียวกันและเขาได้อย่างรวดเร็วบอกเธอทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเอง เขาเกิดใน -was Sembulu, -where พ่อของเขาได้ทำหน้าที่มานานกว่าสามสิบปีภายใต้สองสุลต่านและเมื่อออกจากโรงเรียนเขาได้เข้ามาให้บริการเดียวกัน เขา -was อุทิศให้กับประเทศ.


'หลังจากที่ทั้งหมดของอังกฤษต่างแดนกับผมว่าเขาบอกเธอ บ้านของฉัน Sembulu.


และตอนนี้ก็เป็นบ้านของเธอมากเกินไป เขาขอให้เธอแต่งงานกับเขาในตอนท้ายของวันหยุดเดือนที่ เธอเคยรู้จักเขากำลังจะไปและได้ตัดสินใจที่จะปฏิเสธเขา เธอเป็นคนที่เธอเป็นม่ายลูกคนเดียวของแม่และเธอไม่สามารถไปเพื่อให้ห่างไกลจากเธอ แต่เมื่อสักครู่มาเธอไม่ได้ค่อนข้างรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเธอได้รับการดำเนินการออกจากเท้าของเธอด้วยอารมณ์ที่ไม่คาดคิดและเธอได้รับการยอมรับตัวเขาพวกเขา ได้รับการตัดสินในขณะนี้เป็นเวลาสี่เดือนใน outstation เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาอยู่ในความดูแล เธอเป็น happy- มาก


เธอบอกเขาอีกครั้งว่าเธอได้ทำค่อนข้างขึ้นใจของเธอที่จะปฏิเสธเขา