Reactive oxygen species (ROS) posse

Reactive oxygen species (ROS) possess a strong oxidizing
effect and induce damage to biological molecules, including
proteins, lipids and DNA, with concomitant changes
in their structure and function (Seifried et al. 2007). In a
series of pathological conditions, an extensive generation
of ROS appears to overwhelm natural defense mechanisms,
dramatically reducing the levels of endogenous antioxidants,
a condition named "oxidative stress" (McCord
2000); as epidemiological studies indicate that the major
nutritional antioxidants, vitamin E, vitamin C and β-carotene,
may be beneficial to prevent several chronic disorders
(Diplock et al. 1998), considerable interest has arisen in the
possible reinforcement of antioxidant defenses, both for
chemoprevention and treatment purposes (Maxwell 1997).
Two basic conditions must be fulfilled for an antioxidant;
(i) the compound should be present in low concentrations
relative to the substrate to be oxidized; and (ii) the species
resulting from its oxidation must be stable through intramolecular
hydrogen bonding stabilization

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) มีการรับอิเล็กตรอนแข็งแรงผลกระทบ และก่อให้เกิดความเสียหายทางชีวภาพโมเลกุล รวมทั้งโปรตีน โครงการ และ DNA กับการเปลี่ยนแปลงมั่นใจในของโครงสร้างและหน้าที่ (Seifried et al. 2007) ในการชุดของเงื่อนไขทางพยาธิวิทยา การสร้างอย่างละเอียดของ ROS ปรากฏล้นกลไกป้องกันตามธรรมชาติลดระดับของสารต้านอนุมูลอิสระ endogenous อย่างมากเงื่อนไขการตั้งชื่อ "oxidative เครียด" (McCord2000); เป็นความบ่งชี้ว่า หลักการโภชนาการสารต้านอนุมูลอิสระ วิตามินอี วิตามินซี และβ-แคโรที นอาจเป็นประโยชน์ต่อการป้องกันโรคเรื้อรังต่าง ๆ(Diplock et al. 1998), ดอกเบี้ยจำนวนมากได้เกิดขึ้นในการเหล็กเสริมที่เป็นไปได้ของสารต้านอนุมูลอิสระป้องกัน ทั้งchemoprevention และรักษาวัตถุประสงค์ (แมกซ์เวลล์ 1997)ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขสองพื้นฐานสำหรับเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ(i สารประกอบ)ควรอยู่ในความเข้มข้นต่ำสัมพัทธ์กับพื้นผิวจะถูกออกซิไดซ์ และ (ii) สายพันธุ์เกิดจากการออกซิเดชันของต้องมีเสถียรภาพผ่าน intramolecularไฮโดรเจนยึดเสถียรภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกซิเจน (ROS) มีออกซิไดซ์ที่แข็งแกร่ง
และผลกระทบที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อทางชีววิทยาโมเลกุลรวมทั้ง
โปรตีนไขมันและดีเอ็นเอกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
ในโครงสร้างและการทำงานของพวกเขา (SEIFRIED et al. 2007) ใน
ชุดของพยาธิสภาพ, รุ่นที่กว้างขวาง
ของ ROS ดูเหมือนจะครอบงำกลไกการป้องกันตามธรรมชาติ
อย่างมากลดระดับสารต้านอนุมูลอิสระภายนอก
สภาพที่ชื่อ "ความเครียดออกซิเดชัน" (McCord
2000) การศึกษาทางระบาดวิทยาระบุว่าที่สำคัญ
ทางโภชนาการสารต้านอนุมูลอิสระวิตามินอีวิตามินซีและβแคโรทีน
อาจจะเป็นประโยชน์ในการป้องกันความผิดปกติเรื้อรังหลาย
(Diplock et al. 1998) สนใจเป็นอย่างมากได้เกิดขึ้นใน
การเสริมแรงที่เป็นไปได้ของการป้องกันสารต้านอนุมูลอิสระทั้ง
chemoprevention และวัตถุประสงค์ในการรักษา (แมกซ์เวล 1997).
สองเงื่อนไขพื้นฐานจะต้องปฏิบัติตามสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระ;
(i) สารที่ควรจะอยู่ในความเข้มข้นต่ำ
เมื่อเทียบกับพื้นผิวที่จะออกซิไดซ์; และ (ii) สายพันธุ์
ที่เกิดจากการเกิดออกซิเดชันของมันจะต้องมีเสถียรภาพผ่าน intramolecular
เสถียรภาพไฮโดรเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิกิริยาชนิดออกซิเจน ( ROS ) มีผลให้เกิดความเสียหายและแข็งแกร่งออกซิไดส์โมเลกุลทางชีวภาพรวมทั้ง
โปรตีน ไขมันและดีเอ็นเอ มีการเปลี่ยนแปลงเกิด
ในโครงสร้างและหน้าที่ ( seifried et al . 2007 ) ในชุดของเงื่อนไขทางพยาธิวิทยา
,
รุ่นที่กว้างขวางของรอส ปรากฏต่อกลไกป้องกันตามธรรมชาติ
เพื่อลดระดับของสารต้านอนุมูลอิสระภายนอก
ภาพชื่อ " พยาบาล " ( McCord
2000 ) ; และศึกษาทางระบาดวิทยา พบว่า สาขา
โภชนาการสารต้านอนุมูลอิสระ วิตามินอี วิตามินซี และบีตา - แคโรทีน
อาจเป็นประโยชน์เพื่อป้องกันหลายโรคเรื้อรัง
( diplock et al . 1998 ) , ความสนใจมากขึ้นใน
เสริมสารต้านอนุมูลอิสระป้องกันที่เป็นไปได้ ,ทั้ง
จำนวนการทำงานของแคชวัตถุและรักษาวัตถุประสงค์ ( Maxwell 1997 )
2 เงื่อนไขพื้นฐานที่ต้องปฏิบัติตามสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระ ;
( I ) สารประกอบที่ควรจะมีอยู่ในความเข้มข้นต่ำ
เมื่อเทียบกับพื้นผิวจะถูกออกซิไดซ์ และ ( 2 ) สายพันธุ์ที่เกิดจากปฏิกิริยาออกซิเดชัน
ต้องมั่นคงผ่าน intramolecular
พันธะไฮโดรเจนเสถียรภาพ