Gastric tissueIn the carcinogen-tre

Gastric tissue

In the carcinogen-treated group, 2 of 10 rats (20%) developed glandular dysplasia and adenocarcinoma. In addition, mucous-gland hyperplasia was observed in 6 of 10 rats (60%). Mucous-gland hyperplasia is a benign physiologic change seen in chronic gastritis. In contrast, in the carcinogen plus MRN-100-treated group, mucous-gland hyperplasia, glandular dysplasia, and adenocarcinoma were not observed (Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อเยื่อในกระเพาะอาหารในกลุ่มที่รับสารก่อมะเร็ง 2 ของหนู 10 (20%) พัฒนาแบบไม่สามารถต่อมและมะเร็งชนิดต่อม นอกจากนี้ การเจริญเกินของต่อม mucous ถูกสังเกตใน 6 ของหนู 10 (60%) การเจริญเกินของต่อมบุเปลี่ยน physiologic อ่อนโยนเห็นในโรคกระเพาะเรื้อรังได้ ในทางตรงกันข้าม ในสารก่อมะเร็งบวก MRN-100-จัดกลุ่ม การเจริญเกินของต่อม mucous แบบไม่สามารถต่อม และมะเร็งชนิดต่อมไม่สุภัค (ตาราง 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อเยื่อกระเพาะอาหารในกลุ่มที่ได้รับสารก่อมะเร็งที่ 2 วันที่ 10 หนู (20%) การพัฒนา dysplasia ต่อมและมะเร็ง นอกจากนี้ hyperplasia ต่อมเมือก-พบว่าใน 6 ของ 10 หนู (60%) hyperplasia ต่อมเมือก-คือการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาใจดีเห็นในโรคกระเพาะเรื้อรัง ในทางตรงกันข้ามในสารก่อมะเร็งรวมทั้งกลุ่ม MRN-100-รับการรักษาโรคต่อมเมือก-, dysplasia ต่อมและมะเร็งของต่อมไม่ได้ถูกตั้งข้อสังเกต (ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเนื้อเยื่อกระเพาะอาหาร สารก่อมะเร็งกลุ่ม 2 10 ตัว ( 20% ) และพัฒนาต่อม dysplasia adenocarcinoma . นอกจากนี้ เมือกต่อมชนิดพบใน 6 10 ตัว ( 60% ) ต่อมเมือก hyperplasia อ่อนโยนเปลี่ยนเป็นปกติเห็นในกระเพาะอาหารอักเสบเรื้อรัง ในทางตรงกันข้าม , ในเป็นบวก mrn-100-treated กลุ่มเมือกต่อมโตต่อม dysplasia ,ทั้งสองไม่ได้สังเกตและ ( ตารางที่ 3 )