“The “LOVE Sculpture” is the culmin

“The “LOVE Sculpture” is the culmination of ten years of work based on the original premise that the word is an appropriated and usable element of art, just as Picasso and the Cubists made use of it at the beginning of the century, which evolved inevitably, in both my “LOVE” paintings and sculpture, into the concept that the word is also a fit and viable subject for art.

For me it was the drawing of a circle back to the beginnings of my known work, which were the wooden constructions that I started in the fifties. I thought of myself as a painter and a poet and became a sculptor because the raw materials were lying outside my studio door on the lower Manhattan waterfront. The old beams from the demolished warehouses cut down and sat upright as stelae had the breadth to bear just one word, such as “Moon” or “Orb,” or “Soul” and “Mate,” as did some of my first word paintings, i.e. the diptych panels “Eat” and “Die,” but the sheer expanse of the wide canvases led to the proliferation of the word and whole passages and wheels of words appeared.

With “LOVE” it was back to the single word and also a return, after several years of paintings with the circle the dominant form, to the quartered canvas, or, in this case, structure. An earlier preoccupation, it is manifest in the Museum of Modern Art’s “American Dream,” which originally had no words, no numbers, no stars nor stripes, but four discs arranged on a structured field.

Here the quartered field is filled with the four letters of love, as compactly and economically as possible, but with my interest in the circle still called to mind by the tilted o.”

— Robert Indiana

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

""ประติมากรรมความรัก"เป็นสุดยอดของสิบปีของการทำงานที่อิงจากสถานที่เดิมคำว่าวส และใช้องค์ประกอบของศิลปะ เช่นเดียวกับปิกัสโซและการ Cubists ใช้มันในช่วงต้นศตวรรษ ซึ่งพัฒนาย่อม ทั้ง"รัก"ภาพวาดและประติมากรรม เป็นแนวคิดที่ว่า คำก็พอดีตัวและเรื่องงานศิลปะของฉันสำหรับฉัน มันเป็นการวาดวงกลมกลับไปจุดเริ่มต้นของงานรู้จัก ซึ่งได้ก่อสร้างไม้ที่ผมเริ่มในยุค ผมคิดว่า ตัวเองเป็นจิตรกรและกวี และกลายเป็น ประติมา เพราะวัตถุดิบถูกนอนอยู่นอกประตูสตูดิโอริมฝั่งแมนฮัตตันต่ำ คานเดิมจากคลังสินค้าถูกรื้อถอนตัดลง และนั่งตรงเบลินมีความกว้างต้องแบกเพียงหนึ่งคำ เช่น "ดวงจันทร์" หรือ "ดวง" หรือ "จิตวิญญาณ" และ "คู่" เป็นได้บางแรก word ภาพวาดของฉัน เช่นการติดตั้งบานพับ "Eat" และ "ตาย" แต่แบบกว้าง ๆ ของผืนผ้าหลากหลายที่นำไปสู่การแพร่กระจายของคำและข้อความทั้งหมด และปรากฏล้อคำกับ "ความรัก" ก็กลับไปคำเดียวและยังกลับมา หลังจากหลายปีของภาพวาดที่มีวงกลมแบบฟอร์มโดดเด่น quartered canvas หรือ ใน กรณีนี้ โครงสร้าง ลุ่มหลงการก่อนหน้า อยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ของ "ความฝันอเมริกัน ซึ่งเดิม มีคำไม่มี ไม่มีหมายเลข ไม่มีดาว หรือลาย แต่สี่แผ่นเมื่อเขตข้อมูลมีโครงสร้างนี่ quartered ฟิลด์ถูกกรอก ด้วยตัวอักษรตัวที่สี่ของรัก อย่างมิดชิด และประหยัดที่สุด แต่ฉันสนใจในวงยังคง เรียกใจ o เอียง"— โรเบิร์ตอินเดียนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ความรัก" ประติมากรรม "เป็นสุดยอดของสิบปีของการทำงานขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้งเดิมว่าคำว่าเป็นองค์ประกอบที่เหมาะสมและใช้งานของศิลปะเช่นเดียวกับปีกัสโซและ Cubists ทำให้การใช้งานของมันที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ซึ่งวิวัฒน์ หลีกเลี่ยงไม่ได้ในทั้งสองของฉัน "ความรัก" ภาพวาดและประติมากรรมเข้าไปในแนวความคิดว่าคำว่ายังเป็นพอดีและเรื่องที่ทำงานได้สำหรับศิลปะ.

สำหรับฉันมันเป็นภาพวาดของวงกลมกลับไปยังจุดเริ่มต้นของการทำงานเป็นที่รู้จักของฉันซึ่งเป็นไม้ การก่อสร้างที่ผมเริ่มต้นในยุค ฉันคิดว่าตัวเองเป็นจิตรกรและกวีและกลายเป็นประติมากเพราะวัตถุดิบที่กำลังนอนอยู่นอกประตูสตูดิโอของฉันในแมนฮัตตันริมน้ำที่ต่ำกว่า คานเก่าจากโกดังพังยับเยินตัดลงและนั่งตัวตรงเป็น stelae มีความกว้างที่จะแบกเพียงหนึ่งคำเช่น "ดวงจันทร์" หรือ "ลูกโลก" หรือ "จิตวิญญาณ" และ "เมท" เช่นเดียวกับบางส่วนของภาพวาดคำแรกของฉัน คือแผง diptych ว่า "กิน" และ "ตาย" แต่การขยายแท้จริงของผืนผ้ากว้างนำไปสู่การแพร่กระจายของคำพูดและการทั้งทางเดินและล้อของคำที่ปรากฏ.

ด้วย "ความรัก" มันก็กลับไปที่คำเดียวและ ผลตอบแทนหลังจากหลายปีของภาพวาดที่มีวงกลมรูปแบบที่โดดเด่นเพื่อผ้าใบเสี้ยวหรือในกรณีนี้โครงสร้าง ทำให้เป็นกังวลก่อนหน้านี้ก็เป็นที่ประจักษ์ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ของ "ความฝันอเมริกัน" ซึ่ง แต่เดิมมีคำพูดไม่มีตัวเลขไม่มีดาวมิได้ลาย แต่สี่แผ่นจัดวางอยู่บนสนามที่มีโครงสร้าง.

ที่นี่มีสนามเสี้ยวเต็มไปด้วยสี่ ตัวอักษรของความรักเป็นดานและเศรษฐกิจที่เป็นไปได้ แต่ด้วยความสนใจของผมในวงกลมเรียกว่ายังคงอยู่ในใจโดย o เอียง ".

- โรเบิร์ตอินดีแอนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ความรัก " ประติมากรรม " เป็นสุดยอดของปีของการทำงานตามต้นฉบับหลักฐานว่าเป็นคำที่เหมาะสมและองค์ประกอบสถาปัตยกรรมศิลปะเช่นเดียวกับปีกัสโซและ cubists ใช้มันจุดเริ่มต้นของศตวรรษ ซึ่งพัฒนาขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทั้ง " รัก " ภาพวาดและประติมากรรม เข้าไป แนวคิดที่เป็นคำที่ยังพอดี และได้วิชาศิลปะสำหรับฉัน มันคือการวาดวงกลมกลับไปเริ่มต้นของฉันที่รู้จักกันทำงาน ซึ่งเป็นไม้ที่ผมเริ่มก่อสร้างในสมัยยุค ฉันคิดว่าตัวเองเป็นจิตรกรและกวี และกลายมาเป็นประติมากร เพราะวัตถุดิบยังนอนอยู่ข้างนอกประตูสตูดิโอในแมนฮัตตันล่างริม . คานเก่าจากรื้อถอนโกดังตัดลงและนั่งตรงเป็น stelae มีความกว้างถึงหมีแค่คำเดียว เช่น " ดวงจันทร์ " หรือ " ดวง " หรือ " วิญญาณ " และ " เพื่อน " มีภาพเขียนคำแรกของฉันคือ diptych แผง " กิน " และ " ตาย " แต่ ท้องฟ้าโปร่งของผ้าใบกว้างนำไปสู่การแพร่กระจายของคำและข้อความทั้งหมดและล้อของคำที่ปรากฏกับ " ความรัก " มันกลับคําเดียวแล้วก็กลับ หลังจากหลายปีของภาพวาดที่มีวงกลมรูปแบบเด่น การลงโทษ ผ้าใบ หรือ ใน กรณีนี้ โครงสร้าง การเข้าไปก่อนหน้านี้ ก็ปรากฏในพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ของอเมริกัน " ความฝัน " ซึ่งเดิม ไม่มีคำพูด ไม่มีเลข ไม่มีดาว หรือลายทาง แต่สี่แผ่น จัดเรียงบนโครงสร้างสนามนี่เป็นสี่ส่วนสนามเต็มไปด้วยตัวอักษรสี่ของความรักเป็นแบบกะทัดรัดและประหยัดที่สุด แต่ที่ฉันสนใจในวงการก็เรียกว่าใจโดยเอียง o . "- โรเบิร์ต อินเดียน่า