“So that’s what happened… Shimizu-k

“So that’s what happened… Shimizu-kun was…”

Shizuku and Aiko were alone in the room, and they mutually exchanged information as they drank the tea inside the tea cups with cute, cat-like legs. Hearing the things happened in Ul, those words were Shizuku’s response.

Inside the room, an awkward mood hung in the air. Aiko dejectedly drooped her shoulders; she was obviously depressed about Shimizu. Thinking about Aiko’s personality and sense of responsibility, Shizuku could not help worry no matter what the circumstance was, but she could not find the words needed to be said.

However, although Shizuku was reluctant to let Aiko continue being depress, so as cheerful as possible, she rejoiced about Aiko’s safety.

“I feel bad about Shimizu-kun… however, I truly am glad that Sensei is alive. I really want to thank Nagumo-kun.”

Towards the smiling Shizuku, Aiko was reflecting because she once again made her student worry about her, then she returned a smile.

“I see. At our reunion, he didn’t have any interest in us and this world… but he came to save Yaegashi-san and the others. Furthermore, he even protected a small child… Fufu, it is possible that some part of the past him had come back. Or should I say he is growing up as he change… he has become reliable.”

Saying so as she looked at the far distance, somehow Aiko’s cheeks were… slightly dyed in red. Shizuku was confused while thinking, Isn’t that a strange reaction for just remembering one of her student? She watched as she Aiko sometimes laughed while reminiscing, “Fufu.”

Noticing Shizuku’s gaze, Cough!, Aiko cleared her throat. However, she was unable to smooth things over, her cheeks convulsed, and she gained a bad premonition. Shizuku decided to press on. While half persuading herself that it couldn’t be possible, Shizuku said,

“… Sensei? From our talk, Sensei said he saved you from a dangerous situation, can you tell me the details?”

“Eh!?”

“Well, it was said Sensei might have died, so I want to hear how did you recovered from that…”

“A-About that…”

Shizuku recalled the special medicine that quickly healed the near-dead Meld, she thought it must be that, so she played the fool and asked Aiko. Aiko’s cheeks began to turn redder than before. Aiko’s gaze was swam around and hesitatingly, she muttered her words… it was indeed suspicious.

Like a swordsman she was, Shizuku cut to the case.

“… Sensei. Did something happened between you and… Nagumo-kun?”

” !? Th-There’s no way anything happened, you know? J-Just what are you trying to say? It was just the usual me as a teacher and him as a student!”

“Sensei. Please calm down. Your expression had turned strange.”

“!”

Aiko was truly shaken. Frantically, Aiko muttered, “I am a teacher, I am a teacher…” Aiko must have thought she was muttering in her mind, but she wasn’t. Thus, Shizuku was convinced. Although Shizuku didn’t understand in what stage it was, Aiko began to hold a special feeling towards Hajime different from the other students!

“Nagumo-kun! As a person! What did you do to Ai-chan!?”

Already, anyone could see Shizuku’s cheek was convulsing while she was thinking so. Hajime had already became a flag raiser whose level couldn’t even be compared to Kouki. Though unlike Kouki, Hajime wasn’t dense towards affections from others and he had answered to it clearly… and he must had told that to Aiko, too.

Her best friend’s rival appearing in an unexpected place made Shizuku looked at the ceiling with her hand covering her convulsing cheek. Regardless of gender, Shizuku had come to hate that side of Hajime, and a dangerous idea of seriously spreading a painful nickname had crossed her mind… which she managed to give up.

Aiko and Shizuku tried to smooth things over by repeatedly clearing their throats, then they continued their previous conversation as if nothing had happened.

“Then, Sensei. Did something happen when you reported to the king? After all, it seemed to have been a serious talk.”

Shizuku’s question made Aiko recall something and she made a bitter expression where anger and distrust mixed.

“… Officially, Nagumo-kun is branded as a heretic.”

“!? That’s—!… What do you mean? No, I somehow can guess it… but isn’t that decision a hasty one?”

Hajime was powerful. With only several people, he repulsed more than 60,000 demonic beasts while using mysterious artifacts. Hajime’s comrades also possessed unbelievable power. However, his stance was he would not cooperate with Church of the Saints and would even oppose them depending on the situation. It was true Hajime was a truly dangerous existence for the Kingdom and the Church of the Saints.

However, it was truly too hasty to brand him as a heretic so quickly. The brand of a heretic was given to those who disobeyed the teaching from Church of the Saints and became the God’s enemy, and such branding would make it legal for anyone to subjugate Hajime any time, any where. And according to the situation, even the Temple Knights and Kingdom’s army might move out.

Following that, by attacking Hajime because he was a heretic, they would receive the treatment of an enemy from Hajime, his merciless and severe attack. There was no way the King and Church people didn’t know the danger. However, Aiko said they decided it right away. There was no way Shizuku would not be surprised by that.

Shizuku had guessed up until that point, which made Aiko nod in admiration towards the unchanging fast-learner.

“It is completely as Yaegashi-san said. Moreover, no matter if he has tremendous power and not following the church, he ended up saving Ul, but they ignored my protests. Nagumo-kun had expected this situation, so he bolstered by title “Goddess of Bountiful Harvest.” Also, I heard from the bodyguards that the name “Goddess of Bountiful Harvest” and “Goddess Sword” had spread further into the other towns. So, by branding him as heretic, it is also means the church is denying “Goddess of Bountiful Harvest” who saved the people. Thus, they shouldn’t be able to easily ignore my protest, or so it should be. But those people forced the decision. They were obviously being odd… also, I recalled that other than Ishtal and church’s people, the king and other royalties’ appearances were strange…”

“… That’s troubling. Just what are they thinking… But the thing they couldn’t help and think of now is “who” they should send to the powerful Nagumo-kun, right? And that’s the point here.”

“… It is so. Perhaps…”

“Eeh. There’s only us… but I will absolutely refuse that, you know? I don’t want to die. If I become Nagumo-kun’s enemy… I don’t even want to imagine it.”

Shizuku shivered, and Aiko made a wry smile understanding what Shizuku felt.

Thus, before the Kingdom and Church told Kouki and the others to fight Hajime, Aiko decided to tell them about the things Hajime told her. About the Mad Gods and his purpose during his travels. She held no proof, so she didn’t know whether Kouki and the others would believe it. Furthermore, up until now they did their best because they believed the God would return them to their original world as long as they won the war against Demon race.

In truth, the God takes delight in people’s reaction to His doing, and the possibility of returning is extremely low. So let’s look for the dwelling of those who rebelled against the gods in the old times and look for a way to return ourselves! No one would believe it if those words were said all of a sudden. After Kouki and the others heard what she told them, whether they would see it as nonsense and continued to fight like before, or believed her and looked for another way… That was not something Aiko could predict. However, she must nail it to them not to blindly believing the Church. Aiko convinced herself to do that now.

“Yaegashi-san. Nagumo-kun knows his information is an unbelievable one and will be antagonized by Amanokawa and the others, so he said this only to me.”

“Information… is it?”

“Yes. It is about the God worshipped by the church and the objective of Nagumo and the girls’ travel. He didn’t give any proof about it… but it is a truly important information, so tonight… no, this evening, I want to tell this to everyone.”

“That’s… no, I understand. Then, should I call everyone now?”

“No, it is an information I don’t want to be known by the church’s side, so I want to tell it at a time when everyone has gathered naturally; at dinner. And we should be able to talk among ourselves if I said I want to spend time with the students I haven’t seen for a long time without any outsiders.”

“Indeed… I understood. Then, at dinner it is.”

Afterwards, a good amount of time had passed while Shizuku and Aiko chatted. However, they couldn’t have known that the promise for the dinner could not come to pass…

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ... ชิมิซึคุงเป็น ... " ชิสุกะและไอโกะคนเดียวในห้องพัก, และพวกเขาร่วมกันแลกเปลี่ยนข้อมูลที่พวกเขาดื่มชาที่อยู่ภายในถ้วยชาที่มีน่ารัก, ขาเหมือนแมว ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นใน Ul คำเหล่านั้นมีการตอบสนองของชิสุกะ. ภายในห้องเป็นอารมณ์ที่น่าอึดอัดใจแขวนอยู่ในอากาศ ไอโกะคอตก drooped ไหล่ของเธอ; เธอได้รับความสุขอย่างเห็นได้ชัดเกี่ยวกับชิมิซุ ความคิดเกี่ยวกับบุคลิกภาพของไอโกะและความรู้สึกของความรับผิดชอบชิสุกะไม่สามารถช่วยกังวลไม่ว่าสิ่งที่สถานการณ์ได้ แต่เธอไม่สามารถหาคำที่จำเป็นที่จะกล่าวว่า. อย่างไรก็ตามแม้ว่าชิสุกะยังลังเลที่จะปล่อยให้ไอโกะยังคงถูกกดดันเพื่อให้เป็นร่าเริงเป็น เป็นไปได้ที่เธอชื่นชมยินดีเกี่ยวกับความปลอดภัยของไอโกะ. "ฉันรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับชิมิซึคุง ... แต่ผมดีใจที่อาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ ผมอยากจะขอบคุณ Nagumo คุง. "ต่อShizuku ยิ้มไอโกะได้รับการสะท้อนให้เห็นถึงเพราะเธอทำอีกครั้งนักเรียนกังวลของเธอเกี่ยวกับเธอแล้วเธอกลับยิ้ม." ผมเห็น ในการชุมนุมของเราเขาไม่ได้มีความสนใจในเราและโลกใบนี้ ... แต่เขามาเพื่อประหยัด Yaegashi ซังและคนอื่น ๆ นอกจากนี้เขายังได้รับการคุ้มครองเด็กเล็ก ... Fufu ก็เป็นไปได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของอดีตที่ผ่านมาบางคนเขาก็กลับมา หรือฉันควรจะพูดว่าเขาจะเติบโตขึ้นมาในขณะที่เขาเปลี่ยนไป ... เขาได้กลายเป็นที่น่าเชื่อถือ. "กล่าวว่าเพื่อให้เป็นเธอมองที่ระยะทางไกลอย่างใดแก้มของไอโกะ... ถูกย้อมเป็นสีแดงเล็กน้อย ชิสุกะสับสนในขณะที่คิดว่าไม่ว่าปฏิกิริยาแปลกสำหรับการจดจำเพียงหนึ่งในนักเรียนของเธอ? เธอดูเป็นไอโกะเธอหัวเราะบางครั้งในขณะที่รำลึก "Fufu." จ้องมองสังเกตเห็นของชิสุกะ, ไอ !, ไอโกะล้างลำคอของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะราบรื่นสิ่งที่มากกว่า, แก้มของเธอชักและเธอได้รับความสังหรณ์ใจที่เลวร้าย ชิสุกะตัดสินใจที่จะกด ในขณะที่ครึ่งหนึ่งของการจูงใจตัวเองว่ามันไม่สามารถเป็นไปได้ชิสุกะกล่าวว่า"... อาจารย์? จากการพูดคุยของเราอาจารย์กล่าวว่าเขาช่วยคุณจากสถานการณ์ที่เป็นอันตรายคุณสามารถบอกรายละเอียดได้หรือไม่"" เอ๊ะ !? "" อืมมันก็บอกอาจารย์อาจจะมีผู้เสียชีวิตดังนั้นฉันต้องการที่จะได้ยินว่าคุณหายไปจากนั้น ... "" A-เกี่ยวกับว่า ... "ชิสุกะจำได้ว่ายาที่พิเศษที่ได้อย่างรวดเร็วหายMeld ใกล้ตายแล้วเธอคิดว่ามันจะต้องเป็นที่ดังนั้นเธอเล่นคนโง่และถามไอโกะ แก้มไอโกะเริ่มหันแดงกว่าก่อน จ้องมองไอโกะก็ว่ายไปรอบ ๆ และรอรีเธอพึมพำคำพูดของเธอ ... มันเป็นที่น่าสงสัยจริง ๆ . เหมือนดาบเธอเป็นตัดชิสุกะกับกรณี. "... อาจารย์ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างคุณและไม่ ... Nagumo คุง? ""!? Th-ไม่มีทางมีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้คุณรู้หรือไม่? J-เพียงแค่สิ่งที่คุณพยายามที่จะพูด? มันเป็นเพียงแค่ตามปกติฉันเป็นครูและเขาเป็นนักเรียน! "" อาจารย์ กรุณาใจเย็น ๆ. การแสดงออกของคุณได้หันแปลก. "" "ไอโกะถูกเขย่าอย่างแท้จริง เมามัน, ไอโกะพึมพำ "ผมเป็นครูผมเป็นครู ... " ไอโกะจะต้องคิดว่าเธอพึมพำในใจของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้ ดังนั้น Shizuku เชื่อ แม้ว่าชื่อชิสุกะไม่เข้าใจในสิ่งที่ขั้นตอนที่มันเป็นไอโกะเริ่มที่จะถือความรู้สึกพิเศษที่มีต่อฮาจิเมะที่แตกต่างจากนักเรียนคนอื่น ๆ ! "Nagumo คุง! ในฐานะที่เป็นคน! คุณทำอะไรเพื่อ Ai จัง !? "แล้วทุกคนจะได้เห็นแก้มชิสุกะถูกกระตุกขณะที่เธอกำลังคิดเช่นนั้น ฮาจิเมะมีอยู่แล้วกลายเป็นระดมธงที่มีระดับไม่สามารถที่จะนำมาเปรียบเทียบกับ Kouki แม้ว่าต่าง Kouki, ฮาจิเมะก็ไม่ได้มีความหนาแน่นสูงที่มีต่อความรักจากคนอื่น ๆ และเขาก็ตอบไปอย่างชัดเจน ... และเขาจะต้องบอกว่าไอโกะด้วย. คู่แข่งเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอปรากฏอยู่ในสถานที่ที่ไม่คาดคิดทำให้ชิสุกะมองที่เพดานที่มีมือของเธอ ครอบคลุมแก้มของเธอกระตุก โดยไม่คำนึงถึงเพศชิสุกะมาเกลียดด้านข้างของฮาจิเมะนั้นและเป็นความคิดที่เป็นอันตรายของอย่างจริงจังกระจายชื่อเล่นเจ็บปวดได้ข้ามใจของเธอ ... ซึ่งเธอจะให้ขึ้น. ไอโกะและชิสุกะพยายามที่จะเรียบสิ่งที่มากกว่าด้วยซ้ำล้างคอของพวกเขา แล้วพวกเขาก็ยังคงสนทนาก่อนหน้านี้ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น. "จากนั้นอาจารย์ สิ่งที่ไม่เกิดขึ้นเมื่อคุณต้องไปรายงานกษัตริย์ หลังจากนั้นดูเหมือนจะได้รับการพูดคุยอย่างจริงจัง. "คำถามShizuku ทำให้ไอโกะจำสิ่งที่เธอทำและการแสดงออกที่ขมขื่นความโกรธและความไม่ไว้วางใจผสม." ... อย่างเป็นทางการ Nagumo คุงถูกตราหน้าว่าเป็นคนนอกรีต. ""!? That's-! ... คุณหมายถึงอะไร? ไม่ฉันอย่างใดสามารถคาดเดามัน ... แต่ไม่ได้ตัดสินใจว่าหนึ่งรีบร้อน? "ฮาจิเมะเป็นที่มีประสิทธิภาพ หลายคนเท่านั้นเขาล้วนมากกว่า 60,000 สัตว์ปีศาจในขณะที่ใช้วัตถุลึกลับ สหายฮาจิเมะยังมีอำนาจที่ไม่น่าเชื่อ แต่ท่าทางของเขาคือเขาจะไม่ให้ความร่วมมือกับคริสตจักรเซนต์สและแม้กระทั่งจะต่อต้านพวกเขาขึ้นอยู่กับสถานการณ์ มันเป็นความจริงฮาจิเมะเป็นอันตรายการดำรงอยู่อย่างแท้จริงสำหรับราชอาณาจักรและโบสถ์เซนต์ส. แต่มันเป็นอย่างแท้จริงรีบร้อนเกินไปที่จะตราว่าเขาเป็นคนนอกรีตอย่างรวดเร็ว แบรนด์ของคนนอกรีตที่ถูกมอบให้กับผู้ที่ไม่เชื่อฟังคำสอนจากคริสตจักรเซนต์สและกลายเป็นศัตรูของพระเจ้าและการสร้างตราสินค้าดังกล่าวจะทำให้มันถูกต้องตามกฎหมายสำหรับทุกคนที่จะพิชิตฮาจิเมะเวลาใดที่ใด ๆ และเป็นไปตามสถานการณ์แม้กองทัพอัศวินและวัดราชอาณาจักรอาจย้ายออก. หลังจากนั้นโดยการโจมตีฮาจิเมะเพราะเขาเป็นคนนอกรีตพวกเขาจะได้รับการรักษาของศัตรูจากฮาจิเมะโจมตีเลือดเย็นและรุนแรงของเขาที่ ไม่มีทางที่พระมหากษัตริย์และคริสตจักรคนไม่ได้รู้ว่าอันตราย อย่างไรก็ตามไอโกะกล่าวว่าพวกเขาตัดสินใจได้ทันที ไม่มีทางที่ไม่มีชื่อชิสุกะจะไม่ประหลาดใจโดยที่. เป็นชิสุกะเดาได้จนถึงจุดที่ซึ่งทำให้ไอโกะพยักหน้าในความชื่นชมต่ออย่างรวดเร็วผู้เรียนที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง. "มันเป็นสมบูรณ์ Yaegashi ซังกล่าวว่า นอกจากนี้ไม่ว่าถ้าเขามีอำนาจมากและไม่ได้ต่อไปคริสตจักรไม่มีเขาจบลงด้วยการประหยัด Ul แต่พวกเขาไม่สนใจการประท้วงของฉัน Nagumo คุงคาดว่าสถานการณ์เช่นนี้เพื่อให้เขาหนุนโดยชื่อ "เทพีแห่งความอุดมเก็บเกี่ยว." นอกจากนี้ผมได้ยินมาจากบอดี้การ์ดที่ชื่อ "เทพีแห่งความอุดมเก็บเกี่ยว" และ "ดาบเทพธิดา" มีการแพร่กระจายต่อไปในเมืองอื่น ๆ ดังนั้นโดยการสร้างตราสินค้าให้เขาเป็นคนนอกรีตก็ยังหมายถึงคริสตจักรที่มีการปฏิเสธ "เทพีแห่งความอุดมเก็บเกี่ยว" ผู้ช่วยคน ดังนั้นพวกเขาไม่ควรจะสามารถได้อย่างง่ายดายไม่สนใจการประท้วงของฉันหรือดังนั้นมันควรจะเป็น แต่คนเหล่านั้นถูกบังคับให้ตัดสินใจ พวกเขาได้เห็นได้ชัดว่าเป็นยังแปลก ... ผมจำได้ว่ากว่าที่อื่น ๆ Ishtal และคนที่คริสตจักรของพระมหากษัตริย์และการปรากฏตัวของค่าลิขสิทธิ์อื่น ๆ แปลก ... "" ... นั่นคือหนักใจ เพียงแค่สิ่งที่พวกเขากำลังคิด ... แต่สิ่งที่พวกเขาไม่สามารถช่วยและคิดว่าในขณะนี้คือ "ใคร" พวกเขาควรจะส่งให้มีประสิทธิภาพ Nagumo คุงใช่มั้ย? และนั่นคือจุดที่นี่. "" ... มันจึง บางที ... "" Eeh มีเพียงเรา ... แต่ฉันเป็นอย่างยิ่งที่จะปฏิเสธคุณรู้หรือไม่? ฉันไม่ต้องการที่จะตาย ถ้าฉันกลายเป็นศัตรู Nagumo คุง ... ฉันไม่ได้ต้องการที่จะคิดว่ามัน. "ชิสุกะสั่นและไอโกะทำความเข้าใจรอยยิ้มบอกบุญไม่รับสิ่งที่ชิสุกะรู้สึก. ดังนั้นก่อนที่จะมาในราชอาณาจักรและโบสถ์บอก Kouki และคนอื่น ๆ ที่จะต่อสู้กับฮาจิเมะ, ไอโกะ ตัดสินใจที่จะบอกพวกเขาเกี่ยวกับสิ่งที่ฮาจิเมะบอกเธอ เกี่ยวกับพระเจ้าบ้าและวัตถุประสงค์ของเขาในระหว่างการเดินทางของเขา เธอจัดขึ้นไม่มีหลักฐานดังนั้นเธอจึงไม่ทราบว่า Kouki และคนอื่น ๆ จะเชื่อมัน นอกจากนี้จนถึงตอนนี้พวกเขาได้ดีที่สุดของพวกเขาเพราะพวกเขาเชื่อว่าพระเจ้าจะกลับไปยังโลกเดิมของพวกเขาตราบเท่าที่พวกเขาได้รับรางวัลสงครามกับการแข่งขันปีศาจ. ในความเป็นจริงของพระเจ้าที่จะเกิดความสุขในการทำปฏิกิริยาของผู้คนที่จะทำของเขาและเป็นไปได้ของ กลับมาอยู่ในระดับต่ำมาก ดังนั้นลองมองหาที่อยู่อาศัยของผู้ที่กบฏต่อพระเจ้าในครั้งเก่าและมองหาวิธีที่จะกลับตัวเอง! ไม่มีใครจะเชื่อว่าถ้าคำเหล่านั้นถูกกล่าวทั้งหมดในทันที หลังจาก Kouki และคนอื่น ๆ ได้ยินสิ่งที่เธอบอกกับพวกเขาว่าพวกเขาจะเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระและยังคงต่อสู้เหมือนก่อนหรือเชื่อว่าเธอและมองหาวิธีอื่น ... นั่นคือสิ่งที่ไม่สามารถทำนายไอโกะ แต่เธอต้องเล็บมันให้พวกเขาที่จะไม่สุ่มสี่สุ่มห้าเชื่อว่าคริสตจักร ไอโกะเชื่อว่าตัวเองจะทำอย่างนั้นในขณะนี้. "Yaegashi ซัง Nagumo คุงรู้ข้อมูลของเขาเป็นหนึ่งที่ไม่น่าเชื่อและจะได้รับการ antagonized โดย Amanokawa และอื่น ๆ เพื่อให้เขากล่าวว่านี้เฉพาะกับฉัน. "" ข้อมูล ... มันคืออะไร? "" ใช่ มันเป็นเรื่องของพระเจ้าบูชาโบสถ์และวัตถุประสงค์ของ Nagumo และการเดินทางสาวส เขาไม่ได้ให้หลักฐานเกี่ยวกับเรื่องใด ๆ ... แต่มันก็เป็นข้อมูลที่สำคัญอย่างแท้จริงดังนั้นคืนนี้ ... ไม่เย็นนี้ผมอยากจะบอกกับทุกคนนี้. "" นั่นคือ ... ไม่ฉันเข้าใจ แล้วฉันควรจะเรียกทุกคนในขณะนี้ "?" ไม่มันเป็นข้อมูลที่ผมไม่ต้องการที่จะเป็นที่รู้จักกันโดยด้านข้างของโบสถ์ดังนั้นผมอยากจะบอกว่าในช่วงเวลาที่ทุกคนได้มารวมตัวกันตามธรรมชาติ; งานเลี้ยงอาหารค่ำ และเราควรจะสามารถที่จะพูดคุยในพวกเราเองถ้าผมบอกว่าผมต้องการที่จะใช้เวลากับนักเรียนที่ผมยังไม่ได้เห็นมาเป็นเวลานานโดยไม่ต้องภายนอกใด ๆ . "" อันที่จริง ... ฉันเข้าใจ จากนั้นรับประทานอาหารค่ำที่มันเป็น. "หลังจากนั้นจำนวนเงินที่ดีของเวลาที่ผ่านมาในขณะที่ไอโกะชิสุกะและพูดคุย แต่พวกเขาไม่ได้รู้จักกันว่าสัญญาสำหรับอาหารมื้อเย็นที่ไม่สามารถมา ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เกิดอะไรขึ้น . . . . . . . ชิมิซึคุง . . . . . . . "

ชิซุคุ และไอโกะอยู่คนเดียวในห้อง และพวกเขาร่วมกันแลกเปลี่ยนข้อมูลที่พวกเขาดื่มชาในถ้วยชาพร้อมน่ารัก , แมวขา ได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นใน UL , คำชิซุคุเป็นคำตอบ

ภายในห้อง อารมณ์แปลกๆแขวนอยู่ในอากาศ ไอโกะอย่างผิดหวัง drooped ไหล่ของเธอเธอต้องเครียดเรื่อง ชิมิสึ คิดถึงไอโกะเป็นบุคลิกภาพและความรับผิดชอบชิซุคุอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงไม่ว่าสิ่งที่สถานการณ์ แต่เธอไม่อาจหาคำที่ต้องพูด

อย่างไรก็ตามแม้ว่าชิซุกุเต็มใจที่จะปล่อยให้ไอโกะยังคงถูกกดอย่างร่าเริงที่สุด เธอร่าเริง

เกี่ยวกับความปลอดภัยของไอโกะ" ผมรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับ ชิมิสุคุง . . . . . . . แต่ข้าดีใจที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ฉันต้องการที่จะขอขอบคุณ นางุโมะคุง "

ต่อยิ้มชิซุคุ ไอโกะก็สะท้อนเพราะเธออีกครั้ง ทำให้นักเรียนของเธอเป็นห่วงเธอ เธอกลับยิ้ม . . .

" ผมเห็น ในรุ่นของเรา เขาไม่ได้สนใจเราและโลกนี้ . . . แต่เขามาช่วยยาเอกาชิซังและคนอื่นๆ นอกจากนี้เขายังปกป้องเด็กตัวเล็ก . . . . . . . ฟูฟู มันเป็นไปได้ว่าบางส่วนของอดีตเขาได้กลับมา หรือฉันควรจะพูดว่า เขาเติบโตขึ้น เขาเปลี่ยน . . . . . . . เขาได้กลายเป็นที่น่าเชื่อถือ "

พูดขณะที่เธอมองไกล บางทีไอโกะแก้มอยู่เล็กน้อย . . . ย้อมด้วยสีแดง ชิซูกุสับสนในขณะที่คิดไม่ได้ว่าแปลกปฏิกิริยาเพียงจำหนึ่งในนักเรียนของเธอ