Line 1. The poet was burning with d

Line 1. The poet was burning with desire as she lay under the sky that seemed to hurt her.

Line 2. The clouds that were sailing across the sky seemed impersonal to her. Even the trees.

Line 3. Her soul lacked calm and tranquillity. There was turmoil and chaos within her.

Line 4. She was waiting to hear the voice of a loved one.

Line 5. She wanted the phone to ring but it was silent. While so waiting she felt her body go weak.

Line 6. She seemed close to dying of heartbreak caused by unrequited love.

Line 7. What the narrator was most familiar with was the language of human speech.

Line 8. This language abandoned her fingers and stayed beyond reach.

Line 9. It was like the ghosts of Homer’s Odyssey that lay like conches on the beach.

Line 10. At this point, the sky spoke to her unequivocally.

Line 11. This was as common as the heart and more familiar than the love that she was pining for.

Line 12. Speaking to her soul, the sky told her that she already had what she was pining for.

Line 13. The same spirit that permeates nature is also part of her.

Line 14. She is one with the clouds, stars, the wind and the restless sea,

Line 15. Like the hermits in the forest, she is one with nature.

Line 16. She can regain her spirit and be without fear.

Line 17. It does not matter whether she sleeps in a tomb or is alive and breathing.

Line 18. The same universal spirit that lives in a flower and the tiger is in her too.

Line 19. At these words she saw all that was visible.

Line 20. Turn eternal, with every cell that was on earth.

Line 21. Permeated with the sacred fire of passion.

Line 22. Her view of the world was as it would be on the Day of Judgment.

Line 23. When all strife would be at an end and the sky is clear.

Line 24. And the world is filled with everlasting love and brightness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รายการที่ 1 กวีถูกเขียน ด้วยความปรารถนาเธอวางภายใต้ท้องฟ้าที่ดูเหมือนจะทำร้ายเธอรายการที่ 2 เมฆที่ได้แล่นเรือข้ามท้องฟ้าดูเหมือนไม้มีเธอ แม้แต่ต้นไม้บรรทัดที่ 3 วิญญาณของเธอขาดความเงียบสงบ มีความวุ่นวายและความสับสนวุ่นวายภายในเธอสาย 4 เธอไม่รอฟังเสียงของคนรักบรรทัดที่ 5 เธอต้องโทรศัพท์เพื่อแหวน แต่ก็เงียบ ในขณะที่รอให้ เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธออ่อนแอไปบรรทัดที่ 6 เธอดูเหมือนใกล้ตายของฮาร์ตเบรกโฮเทเกิดจากความรักที่ยังไม่ชำระบรรทัดที่ 7 เล่าสิ่งคุ้นเคยมากที่สุดกับเป็นภาษาของเสียงมนุษย์บรรทัดที่ 8 ภาษานี้นิ้วมือของเธอที่ถูกทอดทิ้ง และอยู่นอกเหนือจากการเข้าถึงบรรทัดที่ 9 มันเป็นเหมือนผีของโคลงของโฮเมอร์ที่วางเช่น conches บนชายหาดบรรทัดที่ 10 จุดนี้ ฟ้าพูดกับเธอ unequivocallyบรรทัดที่ 11 นี่คือทั่วไปที่หัวใจ และคุ้นเคยกว่าความรักที่เธอมี pining สำหรับบรรทัดที่ 12 พูดถึงชีวิตของเธอ ฟ้าบอกเธอว่า เธอแล้วมีเธอถูก pining สำหรับบรรทัดที่ 13 วิญญาณเดียวกันซึ่งบริเวณห่างออกไปธรรมชาติเป็นส่วนหนึ่งของเธอบรรทัดที่ 14 เธอเป็นหนึ่งกับเมฆ ดาว ลม และ ทะเลสโมสรบรรทัดที่ 15 เช่น hermits ในป่า เธอเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติบรรทัด 16 เธอสามารถฟื้นจิตวิญญาณของเธอ และจะไม่กลัวบรรทัดที่ 17 มันไม่สำคัญ ว่าเธอนอนในสุสานมีชีวิตอยู่ และหายใจบรรทัดที่ 18 จิตวิญญาณสากลเดียวกันอาศัยอยู่ในดอกไม้และเสืออยู่เธอเกินไปบรรทัดที่ 19 ในคำเหล่านี้ เธอเห็นทั้งหมดที่เห็นบรรทัดที่ 20 เปิดนิรันดร์ กับทุกเซลล์ที่อยู่บนโลกรายการที่ 21 Permeated กับไฟศักดิ์สิทธิ์ของความรักรายการที่ 22 เธอมองโลกเป็นได้ในวันแห่งการพิพากษารายการที่ 23 เมื่อปะทะกันทั้งหมดจะเป็นที่สิ้นสุดและท้องฟ้าได้ชัดเจนรายการที่ 24 และโลกเต็มไป ด้วยความรักนิรันดร์และความสว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรทัดที่ 1 กวีคือการเผาไหม้ความปรารถนาที่เธอนอนภายใต้ท้องฟ้าที่ดูเหมือนจะทำให้เธอเจ็บ

สาย 2 เมฆที่กำลังแล่นเรือข้ามท้องฟ้า เหมือนที่เธอ แม้แต่ต้นไม้

สาย 3 วิญญาณของเธอมีความสงบและความเงียบสงบ มีความวุ่นวายและความวุ่นวายภายในเธอ

สาย 4 เธอรอที่จะได้ยินเสียงของคนที่รัก

สาย 5 เธอต้องการโทรศัพท์ดังขึ้น แต่มันก็เงียบดังนั้น รอ เธอ รู้สึก ในขณะที่ร่างของเธอไปที่อ่อนแอ

สาย 6 ดูเธอใกล้จะตายเพราะอกหักจากความรักที่ไม่สมหวัง

สาย 7 อะไรเล่าเป็นที่คุ้นเคยมากที่สุดคือภาษาในการพูดของมนุษย์

สาย 8 ภาษานี้ถูกทอดทิ้ง นิ้วมือของเธอและอยู่เกินเอื้อม

สาย 9 มันเหมือนผีของ Odyssey ของโฮเมอร์ ที่วางเหมือนหอยสังข์บนชายหาด

สาย 10 ณจุดนี้ฟ้าพูดกับเธออย่างแจ่มแจ้ง .

สาย 11 นี้โดยทั่วไปเป็นหัวใจและคุ้นเคยมากกว่า ความรักที่เธอน้อยใจ

สาย 12 พูดกับนาง ฟ้าบอกเธอว่า เธอมีสิ่งที่เธอกำลังน้อยใจ

สาย 13 พระวิญญาณองค์เดียวกันที่ permeates ธรรมชาติเป็นส่วนหนึ่งของเธอ

สาย 14 เธอกับเมฆ , ดาว , ลมและทะเล กระสับกระส่าย

สาย 15เหมือนฤๅษีในป่า เธอเป็นหนึ่งกับธรรมชาติ

สาย 16 เธอสามารถฟื้นวิญญาณของเธอ และจะไม่กลัว

สาย 17 มันไม่สำคัญว่าเธอจะนอนในสุสานหรือมีชีวิตอยู่และหายใจ

สาย 18 แบบสากล วิญญาณที่อาศัยอยู่ใน ดอกไม้ และ เสือ ในตัวเธอเหมือนกัน

สาย 19 คำพวกนี้ เธอเห็นทุกสิ่งที่มองเห็นได้

สาย 20 เปิดนิรันดร์กับเซลล์ทุกเซลล์ที่เป็นบนโลก

สาย 21 เต็มด้วยไฟศักดิ์สิทธิ์ของความรัก

สาย 22 มุมมองของโลกมันจะเป็นในวันแห่งการพิพากษา

สาย 23 เมื่อทั้งหมดก็จะจบลง และท้องฟ้าโปร่ง

สาย 24 และโลกที่เต็มไปด้วยความรักที่ยั่งยืนและความสว่าง .