Many people believe that American b

Many people believe that American biologist James Watson and English physicist Francis Crick discovered DNA in the 1950s. In reality, this is not the case. Rather, DNA was first identified in the late 1860s by Swiss chemist Friedrich Miescher. Then, in the decades following Miescher's discovery, other scientists--notably, Phoebus Levene and Erwin Chargaff--carried out a series of research efforts that revealed additional details about the DNA molecule, including its primary chemical components and the ways in which they joined with one another. Without the scientific foundation provided by these pioneers, Watson and Crick may never have reached their groundbreaking conclusion of 1953: that the DNA molecule exists in the form of a three-dimensional double helix.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายคนเชื่อว่า นักชีววิทยาชาวอเมริกันเจมส์วัตสันและนักฟิสิกส์อังกฤษฟรานซิสคริกค้นพบดีเอ็นเอในปี 1950 ในความเป็นจริง นี้ไม่ได้กรณี ค่อนข้าง ดีเอ็นเอครั้งแรกพบในปลายยุค 1860 โดยเภสัชกรสวิส Friedrich Miescher ในทศวรรษที่ผ่านมาตามการค้นพบของ Miescher นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ - ยวด Phoebus Levene และชเรอดิง Chargaff - ดำเนินการวิจัยที่เปิดเผยรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับโมเลกุลดีเอ็นเอ รวมทั้งส่วนประกอบของสารเคมีหลัก และวิธีการที่พวกเขาเข้าร่วมกับคนอื่นแล้ว โดยมูลนิธิวิทยาศาสตร์โดยเหล่าผู้บุกเบิก วัตสันและคริกอาจไม่ถึงข้อสรุปที่แหวกแนวของ 1953: ที่โมเลกุลดีเอ็นเอที่มีอยู่ในรูปของเกลียวคู่แบบสามมิติ ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายคนเชื่อว่านักชีววิทยาชาวอเมริกันเจมส์วัตสันและฟิสิกส์ภาษาอังกฤษฟรานซิส Crick ค้นพบดีเอ็นเอในปี 1950 ในความเป็นจริงนี้เป็นกรณีที่ไม่ แต่ดีเอ็นเอที่ถูกระบุว่าเป็นครั้งแรกในช่วงปลายยุค 1860 โดยสวิสฟรีดริช Miescher เคมี จากนั้นในทศวรรษที่ผ่านมาดังต่อไปนี้การค้นพบ Miescher นักวิทยาศาสตร์อื่น ๆ - ยวดอพอลโล Levene และ Erwin Chargaff - ดำเนินการชุดของความพยายามในการวิจัยที่เปิดเผยรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับโมเลกุลดีเอ็นเอรวมทั้งส่วนประกอบของสารเคมีหลักและวิธีการที่พวกเขาได้เข้าร่วม กับอีกคนหนึ่ง โดยไม่ต้องมีการวางรากฐานทางวิทยาศาสตร์ที่จัดไว้ให้โดยผู้บุกเบิกเหล่านี้วัตสันและคริกอาจไม่เคยได้มาถึงข้อสรุปของพวกเขาแหวกแนว 1953: ว่าโมเลกุลของดีเอ็นเอที่มีอยู่ในรูปแบบของเกลียวคู่สามมิติ