Several years ago, Cohen et al. (19

Several years ago, Cohen et al. (1958) demonstrated that under the influence of alcohol drivers became more risk prone, although their risk perception remained unchanged. Research shows that ambiguity aversion is to some extent positively correlated with risk aversion, though not very highly (Camerer and Weber, 1992). The question addressed by the present research is whether alcohol reduces ambiguity aversion. Our research was conducted in a natural setting (a restaurant bar), where customers with differing levels of alcohol intoxication were offered a choice between a risky and an ambiguous lottery. We found that alcohol reduced ambiguity aversion and that the effect occurred in men but not women. We interpret these findings in terms of the risk-as-value hypothesis, according to which, people in Western culture tend to value risk, and suggest that alcohol consumption triggers adherence to socially and culturally valued patterns of conduct different for men and women. © 2015 Tyszka, Macko and Stanczak.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายปีที่ผ่านมา โคเฮน et al. (1958) แสดงว่า ภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ ไดรเวอร์เป็น โอกาส ความเสี่ยงเพิ่มเติมแม้ว่าการรับรู้ความเสี่ยงของพวกเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง งานวิจัยแสดงว่า ย่อ aversion เป็นบ้างบวก correlated กับเสี่ยง aversion แม้ไม่สูงมาก (Camerer และแบ่งแยก 1992) คำถามการวิจัยอยู่คือ ว่า แอลกอฮอล์ช่วยลดย่อ aversion วิจัยของเราได้ดำเนินในธรรมชาติ (ร้านอาหารบาร์), ที่ลูกค้ามีระดับแตกต่างกันของแอลกอฮอล์ intoxication ได้มีทางเลือกระหว่างความเสี่ยงและสลากกินแบ่งชัดเจน เราพบว่า เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลดลงย่อ aversion และผลที่เกิดขึ้นในผู้ชายแต่ผู้หญิงไม่ เราตีความเหล่านี้พบในสมมติฐานความเสี่ยงเป็นค่า ตามที่ คนในวัฒนธรรมตะวันตกมีแนวโน้มให้ค่าความเสี่ยง และแนะนำ แอลกอฮอล์ที่ทริกเกอร์ติดกับรูปแบบสังคม และวัฒนธรรมบริษัทจรรยาบรรณแตกต่างกันสำหรับชายและหญิง © 2015 Tyszka, Macko และ Stanczak

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายปีที่ผ่านมาโคเฮนและอัล (1958) แสดงให้เห็นว่าภายใต้อิทธิพลของไดรเวอร์เครื่องดื่มแอลกอฮอล์กลายเป็นความเสี่ยงที่มีแนวโน้มแม้ว่าการรับรู้ความเสี่ยงของพวกเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเป็นความเกลียดชังความคลุมเครือที่มีขอบเขตความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเกลียดชังความเสี่ยงแม้ว่าจะไม่สูงมาก (Camerer และเวเบอร์ 1992) คำถามที่จากการวิจัยในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จะช่วยลดความเกลียดชังความคลุมเครือ การวิจัยของเราได้ดำเนินการในการตั้งค่าธรรมชาติ (บาร์ร้านอาหาร) ที่ลูกค้าที่มีระดับที่แตกต่างกันของมึนเมาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ถูกนำเสนอทางเลือกระหว่างความเสี่ยงและการจับสลากที่ไม่ชัดเจน เราพบว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลดความเกลียดชังและความคลุมเครือว่าผลกระทบที่เกิดขึ้นในผู้ชาย แต่ไม่ผู้หญิง เราตีความค้นพบเหล่านี้ในแง่ของความเสี่ยงเป็นมูลค่าสมมติฐานตามที่คนในวัฒนธรรมตะวันตกมีแนวโน้มที่จะมีความเสี่ยงที่คุ้มค่าและชี้ให้เห็นว่าการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก่อให้เกิดการยึดมั่นในรูปแบบสังคมและวัฒนธรรมที่มีคุณค่าของการดำเนินการที่แตกต่างกันสำหรับผู้ชายและผู้หญิง © 2015 Tyszka, Macko และ Stanczak

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายปีที่ผ่านมา , Cohen et al . ( 1958 ) พบว่า ภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์กลายเป็นความเสี่ยงมากขึ้นไดรเวอร์ได้ง่าย แม้ว่าการรับรู้ความเสี่ยงของพวกเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง การวิจัยแสดงให้เห็นว่าความรังเกียจอยู่บ้าง มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการรังเกียจความเสี่ยง แม้ไม่สูงมาก ( และ camerer เวเบอร์ , 1992 )คำถาม addressed โดยนำเสนอผลการวิจัยว่า แอลกอฮอล์ช่วยลดความกำกวมความเกลียดชัง การวิจัยดำเนินการในการตั้งค่าธรรมชาติ ( ร้านอาหาร ) ที่ลูกค้าที่มีระดับของพิษจากสุราได้เสนอทางเลือกระหว่างความเสี่ยงและลอตเตอรี่ที่คลุมเครือ เราพบว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลดความกำกวมรังเกียจและผลที่เกิดขึ้นในคน แต่ไม่ใช่ผู้หญิงเราตีความผลการวิจัยเหล่านี้ในแง่ของความเสี่ยงเป็นสมมติฐานมูลค่าตาม ซึ่งผู้คนในวัฒนธรรมตะวันตกมักจะค่าความเสี่ยง และชี้ให้เห็นว่า การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก่อให้เกิดสังคมและวัฒนธรรมในรูปแบบของการปฏิบัติที่แตกต่างกันมูลค่าสำหรับผู้ชายและผู้หญิง สงวนลิขสิทธิ์ 2015 tyszka macko stanczak
, และ .