First, empirical analyses demonstra

First, empirical analyses demonstrate some significant relationships
between top managers’ compensation and a firm’s
strategic orientations. We identify systematic links between
managerial compensation design and firms whose strategy is
oriented toward growth perspectives, innovation, and risk.
Specifically, we find that the prospective strategic orientation
has significant effects on the level, type, and mix of top managers’
compensation. Thus, firms with more discretionary
strategic orientations offer higher compensation levels, use
more long-term incentives, and tie a greater proportion of
pay to performance. As a whole, these kinds of firms design
a more risk-encouraging compensation system. These findings
are consistent with prior studies (Balkin & Gómez-Mejía,
1990; Boyd & Salamin, 2001; Montemayor, 1996; Rajagopalan
& Finkelstein, 1992), and thus provide a useful confirmation
and extension of this matter. For firms in lesser discretionary
contexts, we find only that the defensive market orientation
is related to a smaller proportion of incentive-based compensation.
The lack of significant interaction between managerial
compensation design and other firms’ strategic orientations
is surprising, but, in a certain way, it shows a differentiated
pattern of behavior for Spanish firms in comparison
with U.S. companies. We find that only firms really oriented
toward growth, innovation, and risk match their top managers’
compensation design with the requirements of managerial
control and managerial risk bearing. However, firms with
less innovative and less risky strategic orientations—in our
sample we identify three groups: protective market, formal
administration, and efficient technology orientations—and,
therefore, with low levels of discretion, seem to design compensation
packages independent of such requirements

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์แรก เชิงประจักษ์แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์บางอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้จัดการด้านค่าตอบแทนของบริษัททิศทางเชิงกลยุทธ์ เราระบุเป็นระบบเชื่อมโยงระหว่างออกแบบบริหารจัดการค่าตอบแทนและบริษัทที่มีกลยุทธ์คือมุ่งเน้นไปยังมุมมองการเติบโต นวัตกรรม และมีความเสี่ยงเฉพาะ เราพบว่ายุทธศาสตร์ที่คาดหวังมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญระดับ ชนิด และของผู้จัดการด้านค่าตอบแทน ดังนั้น กระชับกับทดแทนทิศทางเชิงกลยุทธ์ให้ระดับค่าตอบแทนสูง ใช้มากขึ้นและระยะยาวสิ่งจูงใจ ผูกมีมากกว่าสัดส่วนของจ่ายให้ประสิทธิภาพการทำงาน ทั้งหมด บริษัทออกแบบต่าง ๆ เหล่านี้การส่งเสริมความเสี่ยงเพิ่มเติมระบบค่าตอบแทน ประเด็นเหล่านี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้า (Balkin & Gómez-Mejíaปี 1990 Boyd & Salamin, 2001 Montemayor, 1996 Rajagopalanและ Finkelstein, 1992), และทำ ให้การยืนยันประโยชน์และส่วนขยายของเรื่องนี้ สำหรับบริษัทในน้อยกว่าทดแทนบริบท เราพบเพียงว่าวางตลาดรับเกี่ยวข้องกับสัดส่วนเล็กลงของค่าตอบแทนจูงใจตามไม่มีการติดต่อที่สำคัญระหว่างการบริหารจัดการออกแบบค่าตอบแทนและทิศทางกลยุทธ์ของบริษัทอื่น ๆที่น่าแปลกใจ แต่ บางประการ แสดงความแตกต่างรูปแบบของการทำงานสำหรับบริษัทสเปนในการเปรียบเทียบกับบริษัทในสหรัฐอเมริกา เราพบว่า เฉพาะบริษัทจริง ๆ แปลกต่อการเจริญเติบโต นวัตกรรม และมีความเสี่ยงตรงกับผู้จัดการของพวกเขาด้านบนค่าตอบแทนการออกแบบกับความต้องการบริหารจัดการควบคุมและบริหารความเสี่ยงแบก อย่างไรก็ตาม กระชับด้วยแนวกลยุทธ์น้อยกว่าเสี่ยงน้อยกว่า และนวัตกรรมซึ่งในของเราตัวอย่างเราระบุสามกลุ่ม: ป้องกันตลาด อย่างเป็นทางการดูแล และทิศทางของเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพ — และดังนั้น ด้วยดุลยพินิจ ระดับต่ำดูเหมือนจะ ออกแทนแพคเกจอิสระจากข้อกำหนดดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งแรกที่แสดงให้เห็นถึงการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ความสัมพันธ์ที่สำคัญบางอย่าง
ระหว่างการชดเชยผู้จัดการด้านบนและของ บริษัท
ทิศทางเชิงกลยุทธ์ เราระบุการเชื่อมโยงอย่างเป็นระบบระหว่าง
การออกแบบผลตอบแทนผู้บริหารและ บริษัท ที่มีกลยุทธ์
มุ่งเน้นไปยังมุมมองการเติบโตของนวัตกรรมและความเสี่ยง.
โดยเฉพาะเราพบว่าการวางแนวยุทธศาสตร์ในอนาคต
มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในระดับประเภทและการผสมผสานของผู้จัดการด้านบน '
ชดเชย ดังนั้น บริษัท ที่มีการตัดสินใจมากขึ้น
ทิศทางเชิงกลยุทธ์ที่มีระดับค่าตอบแทนที่สูงกว่าการใช้
มากขึ้นแรงจูงใจระยะยาวและผูกเป็นสัดส่วนที่มากขึ้นของ
ค่าใช้จ่ายต่อการปฏิบัติงาน เป็นทั้งชนิดเหล่านี้ของ บริษัท ออกแบบ
มีความเสี่ยง-ส่งเสริมให้ระบบค่าตอบแทนมากขึ้น การค้นพบนี้
มีความสอดคล้องกับการศึกษาก่อน (Balkin & Gómez-Mejía,
1990; & Boyd Salamin 2001; Montemayor 1996; Rajagopalan
& Finkelstein, 1992) จึงให้การยืนยันที่มีประโยชน์
และส่วนขยายของเรื่องนี้ สำหรับ บริษัท ในการตัดสินใจน้อย
บริบทที่เราพบเพียงว่าทิศทางตลาดการป้องกัน
ที่เกี่ยวข้องกับสัดส่วนที่เล็กกว่าของค่าตอบแทนจูงใจ-based.
ขาดการปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการบริหารจัดการ
การออกแบบค่าตอบแทนและทิศทางเชิงกลยุทธ์ของ บริษัท อื่น ๆ
ที่น่าแปลกใจ แต่ในบางอย่าง วิธีมันแสดงให้เห็นถึงความแตกต่าง
รูปแบบของพฤติกรรมสำหรับ บริษัท สเปนในการเปรียบเทียบ
กับ บริษัท สหรัฐ เราพบว่า บริษัท ที่มุ่งเน้นเพียงจริงๆ
ที่มีต่อการเจริญเติบโตของนวัตกรรมและความเสี่ยงตรงกับผู้จัดการด้านบนของพวกเขา
ออกแบบชดเชยกับความต้องการของการบริหารจัดการ
และการควบคุมความเสี่ยงการบริหารจัดการแบริ่ง อย่างไรก็ตาม บริษัท ที่มี
น้อยกว่าที่เป็นนวัตกรรมใหม่และมีความเสี่ยงน้อยกว่าการหมุนในเชิงกลยุทธ์ของเรา
ตัวอย่างที่เราระบุสามกลุ่ม: ตลาดป้องกันอย่างเป็นทางการ
บริหารและเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพการหมุนและ,
จึงมีระดับต่ำของดุลยพินิจดูเหมือนจะออกแบบชดเชย
แพคเกจที่เป็นอิสระจากความต้องการดังกล่าว