“Let go… let go of me!” Shin Hye co

“Let go… let go of me!” Shin Hye continued to shout and struggled. Tears kept flowing down her cheeks as her screams just went useless. Min Ho has completely lost his mind and no matter how hard she tried to push him away, he just wouldn’t let her go.

Ignoring her cries, he clutched her closer and continued to lick every inch of her exposed neck that he could reach and started to suck and nip against her soft flesh, hard enough to leave angry red marks on it.

“Please… stop…” Shin Hye cried, begging him and tried very hard to pull her hands away from his tight grip. She struggled again and again, not wanting to give up. She doesn’t want to give herself to him when he was so angry and misunderstood her. She wants him to love her, not hate her.

Min Ho got even more frustrated when she doesn’t stop struggling and doesn’t want to surrender herself to him. If she really loves him, then why he can’t touch her but Ok Taec Yeon can? The more he think about it, the more furious he becomes.

“STAY STILL!” Min Ho roared. He pulled back a little and glared at her with his bloodshot eyes. It only makes him worse when she keeps rejecting him. “Wae? Why did you keep pushing me away each and every time I want you? You can sleep with him but you can’t sleep with your husband? WHY?!”

Shin Hye bit her lip hard and sobbed painfully. She doesn’t know what else she could say to make him believe her. No matter what she says now, it will only sounded like a lie to him. Her heart hurts so much that the pain makes her hard to breathe.

Their eyes were locked at each other and for a long moment neither could say another word. Looking at the tears that couldn’t seem to stop from leaking out from her eyes, Min Ho felt a sharp pain in his heart. He hates himself for being so weak in front of her. He hates her for always have the ability to mess up with his emotions.

Although he was extremely angry and jealous over the whole incident but he is not heartless. The tiny rational that still remained inside told him that he will regret if he take her against her will.

Heaving several deep breaths, his grip slowly loosened around her as he pulled himself away from her and stood up of the bed. He turned around, walked away to distance himself from her. With his hand massaging his spinning head, he finally found his voice to speak again.

“I will not let you go. Even if you keep cheating with him behind my back, I’ll not let both of you together.” He doesn’t know why he has to stand her betrayal but he just couldn’t let her go. Letting his heart to love again was a mistake. He knows it will be this pain but he still stupidly let himself to try again.

Shin Hye stared at his back for a moment before she let out a sad smile. He still doesn’t trust her. No matter how hard she tried, he just wouldn’t trust her. Taking a deep inhale of breath, she slowly pulled herself up and stood beside the bed. She gave up. She doesn’t want to fight anymore. If this is what he wants, she will give him.

Moving her hand to the back, she slowly pulled down the zipper of the dress and let her dress fell down to the floor. “I finally understand that no matter what I said, it still couldn’t change your thinking about me. It will forever be like this because it was how you think about me from the beginning.” She paused and smiled sadly. “You seem to prefer the version of how you think about me rather than to accept the real me. I’m getting tired of convincing you how I feel and trying to make you believe me.”

Min Ho froze for a brief moment before he slowly turned around. His eyes immediately widened when he saw her wearing nothing but only her undergarments. His steady breathing was once again turned ragged as his body react uncontrollably with what he saw.

“What are you doing?” He asked in a deep husky voice.

With her eyes held low, she let out another weak smile. “Isn’t it obvious.” She bit her lip, trying to suppress the embarrassment she created for herself. “Didn’t you say you want me?” She paused again and breathed deeply. “I’ll give myself to you.” She said, meeting his gaze again. “If doing so could prove my innocence and buy my pride back… you can have it.”

Min Ho’s eyes darkened as his jaw shaking slightly from clenching it too hard. He slowly walked forward and stopped in front of her once again. Holding her gaze firmly, he spoke through his heavy breath.

“Don’t challenge me.” He warned her. “Just because I let you move into my heart doesn’t mean I won’t dare to hurt you.”

She smirked. “You already did.”

Her heart was bleeding and shattered into pieces. Let her move into his heart? If he really did, why does she still feel so painful now? Since the first time they met at the orphanage, he has never stopped hurting her.

Watching her tears running down her cheeks was painful for him too but his arrogance just wouldn’t let him to back down. It was her fault. She stole his heart but didn’t take care of it.

He took the final step forward and cupped her chin, forcing her to look into his eyes. “You better don’t regret what you said. This is your choice. I didn’t force you.” He knows the hope for their future will be shattered if he takes the next step, but with her standing like this in front of him, the tiny self-restraint that still lingering inside of him was now vanished completely.

Shin Hye didn’t reply him. Taking one last deep inhale, she slowly closed her eyes, giving him the silent permission to do whatever he wants.

Min Ho looked at her for a short moment before he laid her down on the bed and crushed his lips over hers. Tonight… he will make her his… make her completely belongs to him.

--------------------------------------------------------------

Preview for next chapter…

Hyun Jun: Eomma… where are you going? You don’t want Hyun Jun anymore?

Min Ho: Please don’t go.

Shin Hye: I’m not sure… whether this relationship is still worth sustaining.

~~~~~

Shin Hye: It wouldn’t work. No matter how much I love him, there are too many misunderstandings in between us. He will never trust me.

Si Wan: I know he have very serious trust issues but… there is a reason behind all this.

Shin Hye: What reason?

Si Wan: I can’t tell you.

~~~~~

Shin Hye: Why are you here? You have already got what you wanted.

Taec Yeon: What I want is you.

Shin Hye: What you want is to prove that I’m wrong and I will regret with my choice. And you had made your point. I was wrong and I regretted it.

Taec Yeon: Come back to me. I’m always here waiting for you.

Min Ho: Stay away from my wife.

Taec Yeon: You are the one who should stay away from her.

Shin Hye: If both of you want to fight, please do it somewhere else.

Min Ho: You think I don’t know what you have done behind? Leave Shin Hye and her family alone.

Taec Yeon: I’ll take her away from you.

~~~~~

Min Ho: She will never forgive me.

Han Ae Jung: She will.

Min Ho: Why are you so sure?

Han Ae Jun: Because she loves you. She has been in love with you since a very long time.

Min Ho: I don’t understand.

Han Ae Jung: You are a smart man. Try to figure it out. We came from Busan. And you are from Busan too. Light House Orphanage. That’s the only hint I can give you.

-------------------------------------------------------------

Please don’t hate me… I know the last part was… a damn cliffhanger and a lot of you will not like the way it turns out… but mistakes can make a person grow up and obstacles can make a relationship become stronger. There will be more problems coming… TY, Ara and did anyone notice KSH has not appear in this story yet… yes… there will be more obstacles they need to face together… fights, arguments, misunderstandings will keep happen but as I said, they need to go through all those to learn how to love and appreciate each other more…

And also please forgive me for turning our sweet lovely TY into a bad person here… it’s just a thin line in between love and hatred… the more you love a person, the more you hate that person when you felt betrayed… that’s what TY is feeling now… I like this guy but since this is a MH-SH story, I have to sacrifice this handsome man… hahaha…

Okay… as always, thank you so much for all the supports and encouragements from all of you… I’m so grateful and happy that so many people love this story… I’ll work harder in the future and hope I can continue to write more good story for everything… leave your lovely comments to tell me what you think about this chap and upvotes if you love it… no promise to when I can update the next chap but I’ll try my best… Take care everyone… XOXO

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ปล่อย...ปล่อยฉัน! " Shin Hye ยังคงตะโกน และต่อสู้ น้ำตายังคงไหลลงแก้มเธอเป็น screams ของเธอเพียงแค่ไปไร้ประโยชน์ นาทีโฮจิมินห์ได้สมบูรณ์หายไปจิตใจของเขา และไม่ยากเธอพยายามผลักไสเขา เขาเพียงแค่จะไม่ให้เธอไปเขาละเว้นจากเสียงร้องของเธอ คลัตช์เธอใกล้ชิด และยังคงเลียทุกตารางนิ้วของคอของเธอสัมผัสที่เขาสามารถเข้าถึง และเริ่มดูด และ nip กับเนื้อของเธอนุ่ม หนักพอที่จะทิ้งเครื่องหมายสีแดงโกรธมัน"โปรดหยุด..." Shin Hye ร้อง ขอทานเขา และพยายามดึงมือของเธอออกของเขากำแน่นหนักมาก เธอต่อสู้อีกครั้งและอีกครั้ง ไม่อยากให้ขึ้น เธอไม่ต้องการให้ตัวเองกับเขาเมื่อเขาโกรธมาก และ misunderstood เธอ เธอต้องรักเธอ ไม่เกลียดเธอให้เขานาทีโฮจิมินห์ได้ยิ่งผิดหวังเมื่อเธอไม่หยุดดิ้นรน และไม่ต้องการยอมแพ้ตัวเองกับเขา ถ้าเธอจริง ๆ รักเขา แล้วทำไมเขาไม่แตะแต่เธอ Ok Taec ยอนสามารถ ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับมัน โกรธมากเขากลายเป็น"แปลกยัง" นาทีโฮ roared เขากลับดึงเล็กน้อย และ glared ที่เธอกับตา bloodshot เท่านั้นทำให้เขาแย่ลงเมื่อเธอจะปฏิเสธเขา "Wae ทำไมไม่ได้คุณให้ผลักดันฉันไปทุกครั้งที่ฉันต้องการคุณ คุณสามารถนอนกับเขา แต่คุณไม่สามารถหลับนอนกับสามีของคุณหรือไม่ ทำไม!"Shin Hye บิต lip ของเธออย่างหนัก และ sobbed อย่างเจ็บปวด เธอไม่รู้อะไรที่เธอสามารถพูดให้เขาเชื่อเธอ ไม่ว่าอะไรเธอกล่าวว่า ตอนนี้ มันจะแต่เพียงเฉพาะ แห่งเช่นการโกหกเขา หัวใจของเธอเจ็บมากว่า ความเจ็บปวดทำให้เธอยากหายใจปิดตากัน และช่วงยาว ไม่สามารถพูดคำอื่น มองน้ำตาที่ไม่สามารถดูเหมือนจะหยุดจากการรั่วไหลออกจากตาของเธอ โฮจิมินห์นาทีรู้สึกปวดที่คมชัดในหัวใจของเขา เขาเกลียดตัวเองสำหรับการอ่อนแอดังนั้นหน้าเธอ เขาเกลียดเธอเสมอมีความสามารถในการทำร้าย ด้วยอารมณ์ของเขาถึงแม้ว่าเขาได้อิจฉา และโกรธมาก แต่เหตุการณ์ทั้งหมด เขาไม่ heartless เล็ก ๆ เชือดที่ยังคงอยู่ภายในบอกว่า เขาจะเสียใจถ้าเขาพาเธอกับเธอจะHeaving หายใจลึกหลาย จับของเขาช้าหลวมรอบเธอเขาดึงตัวเองออกไปจากเธอ และยืนขึ้นเตียง เขาเปิดรอบ เดินไปให้ไกลจากตัวเองจากเธอ ด้วยมือนวดศีรษะหมุนได้ เขาก็พบเสียงของเขาพูดอีก"ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณไป ถ้าคุณให้โกงกับหลังของฉัน ฉันจะไม่ให้คุณทั้งสองเข้าด้วยกัน" เขาไม่รู้ว่าทำไมต้องยืนทรยศของเธอ แต่เพียงไม่ให้เธอไป อีกครั้งให้หัวใจรักถูกผิด เขารู้ว่า มันจะเป็นความเจ็บปวดนี้ แต่เขายัง stupidly ให้ตัวเองอีกShin Hye จ้องไปที่หลังของเขาช่วงก่อนปล่อยให้ออกรอยยิ้มเศร้า เขายังไม่ไว้ใจเธอ ไม่ยากเธอพยายาม เขาเพียงแค่จะไม่เชื่อใจเธอ การสูดลึกของลมหายใจ เธอช้า ๆ ดึงตัวเองขึ้น และยืนอยู่ข้างเตียง เธอยอมแพ้ เธอไม่อยากต่อสู้อีกต่อไป ถ้าเป็นสิ่งที่เขาต้อง เธอจะให้เขาย้ายมือของเธอไปด้านหลัง เธอช้า ๆ ดึงลงซิปของเสื้อ และให้เธอแต่งตัวลดลงมือลงพื้น "ผมก็เข้าใจว่า ไม่โดน มันยังคงไม่เปลี่ยนแปลงความคิดของคุณเกี่ยวกับฉัน มันจะตลอดจะมีเช่นนี้เนื่องจากเป็นวิธีที่คุณคิดว่า เกี่ยวกับฉันตั้งแต่ต้น" เธอหยุดชั่วคราว และยิ้มเศร้า "คุณดูเหมือนจะชอบรุ่นว่าคุณคิดว่า เกี่ยวกับฉัน แทนจริงยอมรับฉัน ฉันกำลังเริ่มเบื่อทำให้คุณรู้สึกว่าอย่างไร และพยายามที่จะทำให้คุณเชื่อผม"โฮจิมินห์นาที froze ช่วงสั้น ๆ ก่อนที่เขาเปิดรอบช้า ตาของเขาทันที widened เมื่อเขาเห็นเธอสวมอะไรแต่เธอ undergarments หายใจของเขามั่นคงได้อีกครั้งเปิดลอง ตามร่างกายของเขาเขาทำปฏิกิริยากับสิ่งที่เขาเห็น"จะทำอะไร" เขาถามเสียง husky ลึกกับตาของเธอขึ้นต่ำ เธอให้ออกรอยยิ้มอ่อนอีก "ไม่ได้ชัดเจนขึ้น" เธอมากเธอ lip พยายามระงับความลำบากใจที่เธอสร้างขึ้นสำหรับตัวเอง "ไม่ได้คุณว่า คุณต้องการให้ฉัน" เธอหยุดชั่วคราวอีก และหายใจลึก "ฉันจะให้ตัวเองให้คุณ" เธอกล่าว ประชุมสายตาของเขาอีกครั้ง "ถ้าทำเช่นนั้นไม่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉัน และซื้อความภาคภูมิใจของฉันกลับไป...คุณไม่"นาทีโฮตามืดมัวไปเป็นขากรรไกรของเขาสั่นเล็กน้อยจากเด็กนอนกัดมันยากเกินไป เขาเดินไปข้างหน้าช้า และหยุดตรงหน้าอีกครั้ง จับสายตาของเธออย่างแน่นหนา เขาพูดผ่านลมหายใจของเขาหนัก"อย่าท้าทายฉัน" เขาเตือนเธอ "เพียง เพราะช่วยให้คุณสามารถย้ายเข้าไปในหัวใจของฉัน อย่างไร ฉันไม่กล้าที่จะทำร้ายคุณ"นาง smirked "คุณได้ทำการ"หัวใจของเธอมีเลือดออก และแตกเป็นเสี่ยง ๆ เป็นชิ้น ให้เธอย้ายเข้าไปในหัวใจของเขาหรือไม่ ถ้าเขาจริง ๆ ไม่ได้ ทำไมไม่เธอยังคงรู้สึกเจ็บปวดดังนั้นตอนนี้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาได้พบที่นิธิ เขาไม่เคยหยุดทำร้ายเธอดูน้ำตาของเธอไหลลงแก้มของเธอมีเจ็บปวดเขามากเกินไป แต่หยิ่งของเขาเพียงแค่จะไม่ให้เขากลับลง ข้อบกพร่องของเธอได้ เธอขโมยหัวใจของเขา แต่ไม่ได้ดูแลมันเขาเอาขั้นตอนสุดท้ายไปข้างหน้า และ cupped เธอชิน บังคับให้เธอมองเข้าไปในตาของเขา "คุณดีกว่าอย่าเสียใจว่าคุณพูดอะไร นี่คือทางเลือกของคุณ ผมไม่ได้บังคับคุณ" เขารู้จะซวนหวังว่าในอนาคต ถ้าเขาใช้ขั้นตอนต่อไป แต่เธอยืนเช่นนี้หน้าเขา ความอดกลั้นเล็ก ๆ ที่ยังคง ลิ้มรสภายในเขาเป็นตอนนี้ศาสดาอย่างสมบูรณ์Shin Hye ไม่ตอบเขา การสูดลึกสุดท้ายหนึ่ง เธอช้าปิดดวงตาของเธอ ให้สิทธิ์เงียบในการทำสิ่งที่เขาต้องเขาโฮจิมินห์แล้วมองดูที่เธอช่วงสั้น ๆ ก่อนที่เขาวางเธอลงบนเตียง และบดริมฝีปากของเขามากกว่าเธอ คืนนี้...เขาจะทำให้เขาของเธอ...ให้เธอเป็นของเขาทั้งหมด--------------------------------------------------------------แสดงตัวอย่างสำหรับบทต่อไป...จุนฮยอน: Eomma...คุณจะไปไหน คุณ Hyun Jun อีกต่อไปนาทีที่โฮจิมินห์: อย่าไปนะShin Hye: ผมไม่แน่ใจ...ว่าความสัมพันธ์นี้เที่ยวยังคงประคับประคอง~~~~~Shin Hye: มันจะไม่ทำงาน ไม่ว่าฉันรักเขา มีมากเกินไปเกิดความเข้าใจผิดระหว่างเรา เขาจะไม่เชื่อฉันศรีวรรณ: ที่ฉันรู้ว่าเขามีปัญหาความน่าเชื่อถือจัง แต่...มีเหตุผลอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้Shin Hye: เหตุใดศรีวรรณ: ฉันไม่สามารถบอกคุณ~~~~~Shin Hye: เหตุใดคุณที่นี่ แล้วคุณได้มีสิ่งที่คุณต้องยอน Taec: สิ่งที่ฉันต้องการคุณShin Hye: สิ่งที่คุณจะพิสูจน์ว่า ฉันผิด และฉันจะเสียใจกับฉัน และคุณมีจุดของคุณ ฉันผิด และฉัน regrettedยอน Taec: กลับมาหาฉัน ผมกำลังเสมอนี่รอคุณนาทีที่โฮจิมินห์: อยู่ห่างจากภรรยาTaec ยอน: คุณเป็นคนหนึ่งที่ควรอยู่ห่างจากเธอShin Hye: ถ้า ทั้งของคุณต่อสู้ กรุณาทำอื่น ๆนาทีที่โฮจิมินห์: คุณคิดว่า ไม่รู้สิ่งที่คุณทำอยู่เบื้องหลัง ปล่อย Shin Hye และครอบครัวของเธอคนเดียวTaec ยอน: ฉันจะพาเธอออกจากตัวคุณ~~~~~นาทีที่โฮจิมินห์: เธอจะไม่ยกโทษให้ฉันฮัน Ae Jung: เธอจะนาทีที่โฮจิมินห์: ทำไมคุณจึงแน่ใจหรือไม่แอะ Han Jun: เพราะรักคุณ เธอได้รักกับคุณตั้งแต่เวลานานมากนาทีที่โฮจิมินห์: ฉันไม่เข้าใจฮัน Ae Jung: คุณเป็นคนสมาร์ท พยายามที่จะคิดออก เรามาจากปูซาน และคุณได้จากปูซานเกินไป มูลนิธิสงเคราะห์เด็กอ่อนบ้าน ที่แนะนำเท่านั้นที่สามารถให้คุณได้-------------------------------------------------------------โปรดอย่าเกลียดฉัน... ฉันรู้ว่า ส่วนสุดท้ายคือ... cliffhanger ไอ้มากคุณ จะไม่เช่นเดียวกับวิธีที่มันเปิดออก...แต่ความผิดพลาด สามารถทำให้คนเติบโต และอุปสรรคสามารถทำให้ความสัมพันธ์แข็งแรงขึ้น จะมีปัญหามากมา... TY, Ara และไม่ทุกคนสังเกต KSH มีปรากฏ ในเรื่องนี้ แต่... ใช่...จะมีอุปสรรคอย่างที่พวกเขาต้องเผชิญหน้ากัน...ต่อสู้ อาร์กิวเมนต์ จะทำให้เกิดความเข้าใจผิดเกิดขึ้น แต่อย่างที่บอกว่า พวกเขาต้องผ่านทุกคนต้องรัก และชื่นชมกันมากขึ้น...และยัง โปรดให้อภัยฉันเปลี่ยน TY น่ารักหวานของเราเป็นคนเลวนี่...เป็นเพียงเส้นบาง ๆ ระหว่างความรักและความเกลียดชัง...ยิ่งคุณรักคน ยิ่งคุณเกลียดคนนั้นเมื่อคุณรู้สึกทรยศ...อะไร TY รู้สึกตอนนี้คือ... ชอบผู้ชายคนนี้ แต่เนื่องจากเป็น MH-SH เรื่อง ได้การเสียสละนี้ hahaha คนหล่อ... ...โอเควัน...เป็นเสมอ ขอบคุณมากสำหรับทั้งหมดสนับสนุนและ encouragements จากทั้งหมดของคุณ... ฉันขอบคุณ และมีความสุขที่ทุกคนนี้เรื่องราวความรักดังนั้น... ฉันจะทำงานหนักในอนาคตและความหวังที่ฉันยังเขียนเรื่องดีทุกอย่าง...ปล่อยให้ความเห็นของคุณน่าจะบอกสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับ chap และ upvotes นี้ถ้าคุณรักมัน... สัญญาไม่เมื่อฉันสามารถปรับปรุง chap ถัดไป แต่จะพยายามดีที่สุด... ดูแลทุกคน... เอกซ์โอเอกซ์โอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ให้ไป ... ปล่อยฉัน!" ชินเฮยังคงตะโกนและต่อสู้ น้ำตาไหลลงมาเก็บไว้ที่แก้มของเธอขณะที่เธอเพิ่งไปกรีดร้องที่ไร้ประโยชน์ มินโฮได้หายไปอย่างสมบูรณ์และความคิดของเขาว่าเธอพยายามอย่างหนักที่จะผลักดันเขาออกไปไม่มีเขาก็จะไม่ปล่อยให้เธอไป. ไม่สนใจเสียงร้องของเธอเขากำของเธออย่างใกล้ชิดและต่อเนื่องที่จะเลียนิ้วของคอสัมผัสเธอว่าเขาสามารถเข้าถึงทุกคน และเริ่มที่จะดูดและหยิกนุ่มกับเนื้อหนังของเธอหนักพอที่จะออกเครื่องหมายสีแดงโกรธบน. "ได้โปรด ... หยุด ... " ชินเฮร้องไห้ขอทานเขาและพยายามอย่างหนักที่จะดึงมือของเธอออกไปจากเขาแน่น เธอพยายามครั้งแล้วครั้งเล่าไม่อยากที่จะให้ขึ้น เธอไม่ต้องการที่จะให้ตัวเองเพื่อเขาเมื่อเขาโกรธมากและเข้าใจผิดของเธอ เธออยากให้เขารักเธอไม่ได้เกลียดเธอ. มินโฮได้แม้จะผิดหวังมากขึ้นเมื่อเธอไม่หยุดดิ้นรนและไม่ต้องการที่จะยอมแพ้ตัวเองกับเขา ถ้าเธอรักเขาแล้วทำไมเขาไม่สามารถสัมผัสเธอ แต่ตกลงแทคยอนสามารถ? ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับมันโกรธมากขึ้นเขาจะกลายเป็น. "ยังคงอยู่!" มินโฮคำราม เขาดึงกลับมาเล็ก ๆ น้อย ๆ และจ้องมาที่เธอด้วยดวงตาแดงก่ำของเขา มันทำให้เขาแย่ลงเมื่อเธอทำให้เขาปฏิเสธ "แว? ทำไมคุณถึงผลักดันให้ฉันออกไปในแต่ละครั้งและทุกครั้งที่ผมต้องการให้คุณทุกครั้งหรือไม่ คุณสามารถนอนกับเขา แต่คุณไม่สามารถหลับนอนกับสามีของคุณ? ทำไม ?! "ชินฮเยกัดริมฝีปากของเธออย่างหนักและร้องไห้อย่างเจ็บปวด เธอไม่ทราบว่าอะไรที่เธอจะบอกว่าจะทำให้เขาเชื่อว่าเธอ ไม่ว่าสิ่งที่เธอบอกว่าตอนนี้ก็จะมีเพียงฟังเหมือนโกหกกับเขา หัวใจของเธอเจ็บมากว่าอาการปวดทำให้เธอยากที่จะหายใจ. สายตาของพวกเขาถูกขังอยู่ในแต่ละอื่น ๆ และสำหรับช่วงเวลานานไม่สามารถพูดคำอื่น มองไปที่น้ำตาที่ไม่สามารถจะหยุดจากการรั่วไหลออกมาจากดวงตาของเธอมินโฮรู้สึกเจ็บปวดที่คมชัดในหัวใจของเขา เขาเกลียดตัวเองสำหรับการให้อ่อนแอในด้านหน้าของเธอ เขาเกลียดเธอเสมอมีความสามารถที่จะเลอะกับอารมณ์ของเขา. แม้ว่าเขาจะโกรธมากและหึงหวงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่เขาไม่ได้ใจร้าย เล็ก ๆ ที่มีเหตุผลที่ยังคงอยู่ภายในเขาบอกว่าเขาจะเสียใจถ้าเขาพาเธอกับเธอจะ. Heaving หายใจลึกหลายจับเขาคลายช้ารอบ ๆ ตัวเธอในขณะที่เขาดึงตัวเองออกไปจากเธอและลุกขึ้นจากเตียง เขาหันไปรอบ ๆ เดินออกไปทำตัวออกห่างจากเธอ ด้วยมือของเขานวดหัวปั่นของเขาในที่สุดเขาก็พบว่าเสียงของเขาที่จะพูดอีกครั้ง. "ผมจะไม่ยอมให้คุณไป แม้ว่าคุณจะโกงให้กับเขาอยู่ข้างหลังของฉันฉันจะไม่ปล่อยให้คุณทั้งสองร่วมกัน. "เขาไม่ได้รู้ว่าทำไมเขามีที่จะยืนการทรยศของเธอ แต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยเธอไป ปล่อยให้หัวใจของเขาจะรักอีกครั้งเป็นความผิดพลาด เขารู้ว่ามันจะเป็นความเจ็บปวดนี้ แต่เขาก็ยังโง่ปล่อยให้ตัวเองเพื่อลองอีกครั้ง. ชินเฮจ้องที่หลังของเขาสักครู่ก่อนที่เธอจะให้ออกรอยยิ้มเศร้า เขายังคงไม่ไว้ใจเธอ ไม่ว่าเธอพยายามอย่างหนักเขาก็จะไม่ไว้ใจเธอ การสูดดมลมหายใจลึกของเธอค่อย ๆ ดึงตัวเองขึ้นมาและยืนอยู่ข้างเตียง เธอให้ขึ้น เธอไม่ต้องการที่จะต่อสู้อีกต่อไป ถ้าเป็นสิ่งที่เขาต้องการเธอจะให้เขา. ย้ายมือของเธอไปด้านหลังเธอค่อย ๆ ดึงลงซิปของการแต่งกายและปล่อยให้ชุดของเธอล้มลงไปกองกับพื้น "ในที่สุดผมก็เข้าใจว่าไม่ว่าสิ่งที่ผมพูดก็ยังคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความคิดของคุณเกี่ยวกับฉัน มันตลอดไปจะเป็นเช่นนี้เพราะมันเป็นวิธีการที่คุณคิดเกี่ยวกับตัวฉันจากจุดเริ่มต้น. "เธอหยุดและยิ้มเศร้า "คุณดูเหมือนจะชอบรุ่นของวิธีการที่คุณคิดเกี่ยวกับตัวผมมากกว่าที่จะยอมรับความจริงฉัน ฉันได้รับเบื่อของคุณน่าเชื่อว่าฉันรู้สึกอย่างไรและพยายามที่จะทำให้คุณเชื่อว่าฉัน. "มินโฮแช่แข็งสำหรับช่วงเวลาสั้นๆ ก่อนที่เขาจะหันไปรอบ ๆ อย่างช้าๆ ดวงตาของเขากว้างขึ้นทันทีเมื่อเขาเห็นเธอสวมใส่อะไร แต่เพียงชั้นในของเธอ การหายใจอย่างต่อเนื่องของเขาก็กลายเป็นอีกครั้งหนึ่งมอมแมมเป็นร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่งตอบสนองกับสิ่งที่เขาเห็น. "คุณกำลังทำอะไร?" เขาถามด้วยเสียงแหบแห้งลึก. ด้วยตาของเธอจัดขึ้นต่ำเธอให้ออกอีกรอยยิ้มที่อ่อนแอ "มันไม่ได้เป็นที่เห็นได้ชัด." เธอกัดริมฝีปากของเธอพยายามที่จะปราบปรามความลำบากใจที่เธอสร้างขึ้นสำหรับตัวเอง "คุณไม่ได้บอกว่าคุณต้องการให้ฉัน?" เธอหยุดชั่วคราวอีกครั้งและสูดลมหายใจลึก ๆ "ฉันจะให้ตัวเองกับคุณ." เธอกล่าวว่าการประชุมสายตาของเขาอีกครั้ง "ถ้าทำเช่นนั้นอาจพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันและซื้อความภาคภูมิใจของฉันกลับมา ... คุณสามารถมีมัน." ตาของมินโฮมืดเป็นขากรรไกรของเขาสั่นเล็กน้อยจากกำมันยากเกินไป เขาค่อย ๆ เดินไปข้างหน้าและหยุดอยู่ตรงหน้าเธออีกครั้ง โฮลดิ้งจ้องมองเธออย่างมั่นคงเขาพูดผ่านลมหายใจหนักของเขา. "อย่าท้าทายฉัน." เขาเตือนเธอ "เพียงเพราะฉันให้คุณย้ายเข้าไปอยู่ในหัวใจของฉันไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่กล้าที่จะทำร้ายคุณ." เธอ smirked "แล้วคุณได้." หัวใจของเธอมีเลือดไหลและแตกออกเป็นชิ้น ๆ ให้เธอย้ายเข้าไปอยู่ในหัวใจของเขา? ถ้าเขาจริงๆไม่เธอทำไมยังคงรู้สึกเจ็บปวดดังนั้นตอนนี้? ตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเขาพบกันที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เขาไม่เคยหยุดทำร้ายเธอ. ดูน้ำตาเธอไหลลงแก้มของเธอก็เป็นความเจ็บปวดสำหรับเขามากเกินไป แต่ความหยิ่งของเขาก็จะไม่ปล่อยให้เขาจะกลับลงมา มันเป็นความผิดของเธอ เธอขโมยหัวใจของเขา แต่ไม่ได้ดูแลมัน. เขาเอาขั้นตอนสุดท้ายไปข้างหน้าและบรรจุในถ้วยคางของเธอบังคับให้เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา "คุณดีกว่าไม่เสียใจในสิ่งที่คุณกล่าวว่า นี่คือทางเลือกของคุณ ผมไม่ได้บังคับให้คุณ. "เขารู้ความหวังสำหรับอนาคตของพวกเขาจะถูกทำลายถ้าเขาใช้ขั้นตอนต่อไป แต่มีการยืนของเธอเช่นนี้ในด้านหน้าของเขาข่มใจตนเองเล็ก ๆ ที่ยังคงอ้อยอิ่งภายในของเขาได้หายไปในขณะนี้ สมบูรณ์. ชินเฮไม่ตอบเขา การสูดดมลึกหนึ่งที่ผ่านมาเธอค่อย ๆ ปิดตาของเธอทำให้เขาได้รับอนุญาตเงียบที่จะทำสิ่งที่เขาต้องการ. มินโฮมองไปที่เธอสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนที่เขาวางเธอลงบนเตียงและบดริมฝีปากของเขามากกว่าเธอ คืนนี้ ... เขาจะทำให้เธอ ... เขาทำให้เธอสมบูรณ์เป็นของเขา. ----------------------------------- --------------------------- แสดงตัวอย่างสำหรับบทต่อไป ... ฮยอนจุน: Eomma ... คุณจะไปไหน คุณไม่ต้องการที่ฮยอนมิถุนายนอีกต่อไป? มินโฮ: โปรดอย่าไป. ชินเฮ: ผมไม่แน่ใจว่า ... ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์นี้ยังคงมีมูลค่าอย่างยั่งยืน. ~~~~~ ชินเฮ: มันจะไม่ทำงาน ไม่ว่าฉันรักเขามีความเข้าใจผิดมากเกินไปในระหว่างเรา เขาจะไม่เชื่อฉัน. ศรีวรรณ: ฉันรู้ว่าเขามีปัญหาความไว้วางใจอย่างมาก แต่ ... มีเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้. ชินเฮ: เหตุผลอะไร? ศรีวรรณ: ผมไม่สามารถบอกคุณ. ~~~~~ ชินเฮ : คุณมาที่นี่ทำไม? คุณมีอยู่แล้วได้สิ่งที่คุณต้องการ. แทคยอน: สิ่งที่ฉันต้องการก็คือคุณ. ชินเฮ: สิ่งที่คุณต้องการคือการพิสูจน์ว่าฉันผิดและฉันจะเสียใจกับตัวเลือกของฉัน และคุณได้ทำจุดของคุณ ผมผิดและฉันเสียใจ. แทคยอน: มากลับมาให้ฉัน ฉันมักจะที่นี่รอให้คุณ. มินโฮ: อยู่ห่างจากภรรยาของฉัน. แทคยอน: คุณเป็นคนหนึ่งที่ควรอยู่ห่างจากเธอ. ชินเฮ: ถ้าคุณทั้งสองต้องการที่จะต่อสู้โปรดทำไว้ที่อื่น. มิน โฮ: คุณคิดว่าผมไม่ทราบว่าสิ่งที่คุณทำอยู่เบื้องหลัง? ออกจากชินเฮและครอบครัวของเธอคนเดียว. แทคยอน: ฉันจะพาเธอออกไปจากคุณ. ~~~~~ มินโฮ: เธอจะไม่ยกโทษให้ฉัน. ฮันเอจุง: เธอจะ. มินโฮ: ทำไมคุณแน่ใจเหรอ? ฮันเอจุน: เพราะเธอรักคุณ เธอได้รับในความรักกับคุณตั้งแต่เวลานานมาก. มินโฮ: ผมไม่เข้าใจ. ฮันเอจุง: คุณเป็นคนที่สมาร์ท พยายามที่จะคิดออก เรามาจากปูซาน และคุณจะมาจากปูซานเกินไป Light House สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า นั่นเป็นคำแนะนำเดียวที่ฉันสามารถให้คุณ. ----------------------------------------- -------------------- กรุณาอย่าเกลียดฉัน ... ฉันรู้ว่าส่วนสุดท้ายคือ ... แช่งที่น่าตื่นเต้นและจำนวนมากของคุณจะไม่ชอบวิธีที่มันจะเปิดออกได้ ... แต่ความผิดพลาดที่สามารถทำให้คนเติบโตขึ้นและอุปสรรคที่สามารถสร้างความสัมพันธ์ที่กลายเป็นดี จะมีปัญหามากขึ้นมา ... TY, Ara และไม่แจ้งให้ทราบทุกคน KSH ยังไม่ได้ปรากฏอยู่ในเรื่องนี้ยัง ... ใช่ ... จะมีอุปสรรคมากขึ้นที่พวกเขาต้องเผชิญร่วมกัน ... การต่อสู้ขัดแย้งความเข้าใจผิดจะทำให้เกิดขึ้น แต่ที่ผมกล่าวว่าพวกเขา จะต้องไปผ่านทุกคนที่จะเรียนรู้วิธีการที่จะรักและชื่นชมซึ่งกันและกันมากขึ้น ... และยังโปรดยกโทษให้ฉันสำหรับการเปิด TY ของเราหวานน่ารักเป็นคนไม่ดีที่นี่ ... มันเป็นเพียงเส้นบาง ๆ ระหว่างความรักและความเกลียดชัง ... ที่มากกว่าที่คุณรัก คนที่มากกว่าที่คุณเกลียดคนที่เมื่อคุณรู้สึกถูกหักหลัง ... นั่นคือสิ่งที่ TY เป็นความรู้สึกตอนนี้ ... ฉันชอบผู้ชายคนนี้ แต่ตั้งแต่นี้เป็นเรื่องที่ MH-SH ผมต้องเสียสละนี้ชายหนุ่มรูปหล่อ ... ฮ่าฮ่าฮ่า ... เอาล่ะ ... เช่นเคยขอขอบคุณ มากสำหรับการสนับสนุนทั้งหมดและกำลังใจจากทุกท่าน ... ฉันจึงรู้สึกขอบคุณและมีความสุขที่คนจำนวนมากรักเรื่องนี้ ... ฉันจะทำงานให้หนักขึ้นในอนาคตและหวังว่าฉันยังคงสามารถที่จะเขียนเรื่องที่ดีมากขึ้นสำหรับทุกอย่าง ... แสดงความคิดเห็นน่ารักของคุณจะบอกฉันว่าคุณคิดเกี่ยวกับเด็กชายและ upvotes ถ้าคุณรักมัน ... สัญญาว่าจะเมื่อฉันสามารถปรับปรุงเด็กชายต่อไป แต่ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด ... ใช้ทุกคนดูแล ... XOXO ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ปล่อย . . . ปล่อยฉันนะ ! " ชินเฮยังคงร้องและดิ้นรน น้ำตายังคงไหลลงแก้มของเธอขณะที่เธอกรีดร้องก็ไร้ประโยชน์ มิน โฮ เขาเสียสติไปแล้ว และไม่ว่าเธอพยายามผลักเขาออกไป เขาก็จะไม่ปล่อยเธอ

ไม่สนใจเสียงร้องของเธอเขากุมเธอใกล้ชิดและยังคงเลียทุกนิ้วของเธอสัมผัสต้นคอเขาสามารถเข้าถึงและเริ่มดูดและกัดกับเนื้อนุ่มของเธอ พอทิ้งรอยแดง โกรธมัน

" ได้โปรด . . . หยุด . . . . . . . " ชินเฮร้องไห้ ขอร้องเขา และพยายามอย่างมากที่จะดึงมือเธอออกไปจากเกาะของเขาแน่น เธอพยายามอีกครั้งและอีกครั้ง ไม่อยากจะยอมแพ้เธอไม่อยากให้ตัวเขาเมื่อเขาจึงโกรธและเข้าใจเธอผิด เธออยากให้เขารักเธอ ไม่ได้เกลียดเธอ

มินโฮก็ยิ่งผิดหวัง เมื่อเธอไม่ได้หยุดดิ้นรนและไม่อยากยอมแพ้ตัวเองเพื่อเขา ถ้าเธอชอบเขา แล้วทำไมเขาจะไม่แตะต้องเธอ แต่โอเค แทค ยอน ? ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เขากลายเป็น

" อยู่นิ่งๆ !" มินโฮส่งเสียงคำราม เขาดึงกลับเล็กน้อย และจ้องมองเธอด้วยดวงตาแดงก่ำของเขา มันยิ่งทำให้เขาแย่ลงกว่าตอนที่เธอปฎิเสธเขา " แว ? ทำไม คุณชอบผลักไสฉันทุกครั้งเวลาที่ฉันต้องการคุณ ? เธอนอนกับเขา แต่คุณไม่สามารถนอนกับสามีของคุณ ทำไม ? ! ! ! "

ชินเฮบิตของเธอริมฝีปากอย่างหนักและสะอื้นอย่างเจ็บปวด เธอไม่รู้ว่าอะไรที่เธอจะพูดให้เขาเชื่อไม่ว่าเธอจะพูดอะไรตอนนี้ มันก็เหมือนโกหกเขา หัวใจเธอเจ็บมาก ความเจ็บปวดทำให้เธอยากที่จะหายใจ . . .

ตาล็อคที่แต่ละอื่น ๆและเป็นเวลานาน ไม่พูดสักคำ มองน้ำตาที่ไม่สามารถดูเหมือนจะหยุดไหลออกมาจากตาของเธอ มินโฮรู้สึกเจ็บที่หัวใจ เขาเกลียดที่ตัวเองทำตัวอ่อนแอต่อหน้าเธอเขาเกลียดเธอเสมอ มีความสามารถที่จะยุ่งกับอารมณ์ของเขา

แม้ว่าเขาจะโกรธมาก และหวงแหนเหตุการณ์ทั้งหมด แต่เขาก็ไม่ไร้หัวใจ เล็ก ๆ เหตุผลที่ยังคงเข้าไปบอกเขาว่าเขาจะเสียใจ ถ้าเขาพาเธอกับเธอจะ

ส่งสัญญาณหลายลึก breaths ของเขาค่อยๆจับหลวมรอบเธอ เมื่อเขาดึงออกไปจากตัวเธอและลุกขึ้นจากเตียงเขาหันหลังกลับ เดินออกไปให้ห่างตัวเองจากเธอ กับมือนวดหัวปั่นของเขา ในที่สุดเขาก็พบว่าเสียงของเขาพูดได้อีกครั้ง

" ผมจะไม่ปล่อยคุณไป ถ้าคุณยังโกงกับเขาลับหลังผม ผมจะไม่ปล่อยให้คุณสองคนแล้ว เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องยืนการทรยศของเธอ แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยเธอ ปล่อยให้หัวใจของเขารักอีกครั้ง มันคือความผิดพลาดเขารู้ว่ามันต้องเจ็บ แต่เขาก็ยังโง่ให้ตัวเองอีกครั้ง

ชินเฮจ้องเขากลับไปสักครู่ ก่อนที่เธอจะปล่อยออกมาเศร้ายิ้ม เขายังไม่ไว้ใจเธอ ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่เคยไว้ใจเธอ การหายใจเข้าลึกๆ หายใจ เธอค่อยๆ ดึงเธอขึ้นและยืนข้างๆเตียง เธอยอมแพ้ เธอไม่อยากจะต่อสู้อีกแล้วถ้านี่คือสิ่งที่เขาต้องการ เธอจะให้เขา

ย้ายมือของเธอไปข้างหลัง เธอค่อยๆ ดึงลง ซิปของชุดและให้ชุดของเธอล้มลงกับพื้น " ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้วว่า ไม่ว่าผมจะพูดอะไร มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของคุณเกี่ยวกับฉัน มันต้องเป็นแบบนี้ เพราะมันเป็นวิธีการที่คุณคิดเกี่ยวกับฉันตั้งแต่แรก ตลอดไป " เธอนิ่งและยิ้มอย่างเศร้าๆ