Batik is a technique of wax-resist

Batik is a technique of wax-resist dyeing applied to whole cloth, or cloth made using this technique. Batik is made either by drawing dots and lines of the resist with a spouted tool called a canting or by printing the resist with a copper stamp called a cap . The applied wax resists dyes and therefore allows the artisan to colour selectively by soaking the cloth in one colour, removing the wax with boiling water, and repeating if multiple colours are desired.

A tradition of making batik is found in various countries, including Indonesia, Malaysia, Singapore, India, Bangladesh, Sri Lanka, Philippines and Nigeria; the batik of Indonesia, however, is the best-known. Indonesian batik made in the island of Java has a long history of acculturation, with diverse patterns influenced by a variety of cultures, and is the most developed in terms of pattern, technique, and the quality of workmanship.[1] On October 2009, UNESCO designated Indonesian batik as a Masterpiece of Oral and Intangible Heritage of Humanity.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผ้าบาติกเป็นเทคนิคการต้านทานขี้ผึ้งย้อมใช้ผ้าทั้งหมด หรือผ้าที่ใช้เทคนิคนี้ ผ้าบาติกที่ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยการวาดจุด และความต้านทานด้วยเครื่องมือ spouted บรรทัดเรียกว่า canting หรือ โดยการพิมพ์ต่อต้านกับแสตมป์ทองแดงเรียกว่าฝาครอบ ขี้ผึ้งใช้ทนต่อสีย้อม และดังนั้นจึง ให้ช่างไปเลือกสี โดยการแช่ผ้าในหนึ่งสี น้ำยา ด้วยน้ำเดือด ถ้า หลายสีที่ต้องการทำซ้ำประเพณีของการทำบาติกที่พบในประเทศต่าง ๆ รวมทั้งอินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ อินเดีย บังคลาเทศ ศรีลังกา ฟิลิปปินส์ และ ไนจีเรีย ผ้าบาติกอินโดนีเซีย แต่ เป็นรู้จักกันดี ผ้าบาติกอินโดนีเซียในเกาะชวามีประวัติยาวนานของ acculturation มีหลากหลายรูปแบบได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมที่หลากหลาย และมีพัฒนามากที่สุดในแง่ของรูปแบบ เทคนิค และคุณภาพของฝีมือ [1] บน 2552 ตุลาคม ยูเนสโกกำหนดอินโดนีเซียผ้าบาติกเป็นชิ้นเอกของช่องปากและไม่มีตัวตนเป็นมรดกของมนุษยชาติ [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผ้าบาติกเป็นเทคนิคของขี้ผึ้งต่อต้านการย้อมสีที่ใช้กับผ้าทั้งผ้าหรือทำโดยใช้เทคนิคนี้ ผ้าบาติกทำอย่างใดอย่างหนึ่งโดยการวาดจุดและสายของต่อต้านด้วยเครื่องมือที่เรียกว่า spouted โวหรือโดยการพิมพ์ต่อต้านที่มีตราประทับทองแดงที่เรียกว่าหมวก ขี้ผึ้งนำมาใช้ต่อต้านการย้อมสีและดังนั้นจึงช่วยให้ช่างสีคัดเลือกโดยการแช่ผ้าในสีหนึ่งเอาขี้ผึ้งที่มีน้ำเดือดและการทำซ้ำถ้าหลายสีที่ต้องการ. เป็นประเพณีของการทำผ้าบาติกที่พบในประเทศต่าง ๆ รวมทั้งอินโดนีเซีย มาเลเซีย, สิงคโปร์, อินเดียบังคลาเทศศรีลังกาฟิลิปปินส์และประเทศไนจีเรีย; ผ้าบาติกของอินโดนีเซีย แต่เป็นที่รู้จักกันดี ผ้าบาติกอินโดนีเซียทำในเกาะชวามีประวัติศาสตร์อันยาวนานของวัฒนธรรมที่มีหลากหลายรูปแบบได้รับอิทธิพลจากความหลากหลายของวัฒนธรรมและมีการพัฒนามากที่สุดในแง่ของรูปแบบเทคนิคและคุณภาพของฝีมือ. [1] ในเดือนตุลาคม 2009 ยูเนสโกกำหนดผ้าบาติกอินโดนีเซียเป็นงานชิ้นเอกของช่องปากและมรดกของมนุษยชาติ. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผ้าบาติก เป็นเทคนิคของการใช้ขี้ผึ้งต่อต้านทั้งผ้า หรือผ้าที่ทำโดยใช้เทคนิคนี้ ผ้าบาติกได้เหมือนกัน โดยวาดจุดและเส้นของการต่อต้านด้วยการทำเครื่องมือที่เรียกว่าที่ไม่จริงใจ หรือโดยการพิมพ์ขัดขืนด้วยทองแดง แสตมป์ ที่เรียกว่า หมวก ใช้ขี้ผึ้งต่อต้านและดังนั้นจึงช่วยให้ช่างสีสีที่เลือกโดยแช่ผ้าในหนึ่งสี เอาขี้ผึ้งที่ต้มกับน้ำ และทำซ้ำ ถ้าสีหลายที่ที่ต้องการประเพณีของการทำผ้าบาติก ที่พบได้ในประเทศต่าง ๆ ได้แก่ อินโดนีเซีย , มาเลเซีย , สิงคโปร์ , อินเดีย , บังคลาเทศ , ศรีลังกา , ฟิลิปปินส์ และไนจีเรีย และผ้าบาติกอินโดนีเซีย อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันดี . ผ้าบาติกอินโดนีเซียในเกาะชวามีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการผสมผสานทางวัฒนธรรม มีหลากหลายรูปแบบ โดยได้รับอิทธิพลจากหลายวัฒนธรรม และมีการพัฒนามากที่สุดในแง่ของรูปแบบ เทคนิค และคุณภาพของผลงาน [ 1 ] ในเดือนตุลาคม 2009 , ยูเนสโกเขตอินโดผ้าบาติกเป็นมรดกชิ้นเอกของปากและไม่มีตัวตนของมนุษยชาติ [ 2 ]