Young specimens of Eisenia andrei,

Young specimens of Eisenia andrei, weighing 200–250 mg live weight, were obtained from a
stock culture maintained in the laboratory at a temperature of 25°C in cow manure. Sewage
sludge biosolids were obtained from a wastewater treatment plant in Fresno, CA. Sixty earthworms
were placed in 2 litre plastic dishes and supplied 100 g of a mixture of sewage sludge
with paper, cardboard, grass clippings, pine needles, sawdust and food wastes (1:1 dry weight)
with the bulking materials chopped and sieved (< 2 mm). Aged sewage sludge (two weeks old)
was used as control. The worms were supplied with additional 100 g of the different mixtures
every week for the duration of the experiment which ended when weight losses of the earthworms
were detected (6 weeks). Three replicates for each treatment were established. The
weight of the worms (with full alimentary tracts), clitellum development and cocoon production
(determined by hand-sorting) were measured weekly. To compare the growth rates of E.
andrei in the different mixtures, it was necessary to find a common denominator for compari-
son. To achieve this, the growth rate (mg weight gained day-1 worm-1) was calculated and the
maximum weight achieved was divided by the number of days required to reach the maximum
weight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างหนุ่ม Eisenia อังเดรชั่งน้ำหนัก 200-250 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักสดที่ได้รับจาก
วัฒนธรรมหุ้นยังคงอยู่ในห้องทดลองที่อุณหภูมิ 25 ° C ในมูลวัว น้ำเสีย
กากชีวภาพกากตะกอนที่ได้รับจากโรงบำบัดน้ำเสียในเฟรสโน, แคลิฟอร์เนีย หกสิบไส้เดือน
ถูกวางไว้ใน 2 จานพลาสติกลิตรและจัดจำหน่าย 100 กรัมส่วนผสมของกากตะกอนน้ำเสีย
ด้วยกระดาษ, กระดาษ, คลิปหญ้า, เข็มสนขี้เลื่อยและของเสียอาหาร (1: 1 น้ำหนักแห้ง)
ด้วยวัสดุพะรุงพะรังสับและร่อน (< 2 มิลลิเมตร) อายุกากตะกอนน้ำเสีย (สองสัปดาห์)
ถูกนำมาใช้เป็นตัวควบคุม เวิร์มที่ได้รับมาพร้อมกับอีก 100 กรัมผสมที่แตกต่างกัน
ทุกสัปดาห์ในช่วงระยะเวลาของการทดลองซึ่งสิ้นสุดลงเมื่อการสูญเสียน้ำหนักของไส้เดือนดินที่
ถูกตรวจพบ (6 สัปดาห์) สามซ้ำสำหรับแต่ละการรักษาที่ถูกจัดตั้งขึ้น
น้ำหนักของเวิร์ม (ที่มีสถานที่ทางเดินอาหารเต็ม), การพัฒนาและการผลิต clitellum รังไหม
(กำหนดโดยมือเรียงลำดับ) เป็นวัดประจำสัปดาห์ เพื่อเปรียบเทียบอัตราการเจริญเติบโตของอี
อังเดรผสมที่แตกต่างกันมันก็จำเป็นที่จะหาตัวหารร่วมสำหรับ compari-
ลูกชาย เพื่อให้บรรลุนี้อัตราการขยายตัว (น้ำหนักมก. ได้รับวัน 1 หนอน-1) ที่คำนวณได้และ
น้ำหนักสูงสุดที่ประสบความสำเร็จได้รับการหารด้วยจำนวนวันที่ต้องการที่จะไปถึงสูงสุด
น้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างหนุ่มสาวของเนียน หนัก 200 – 250 มิลลิกรัมต่อน้ำหนักสดกลุ่มตัวอย่างจากวัฒนธรรมต็อกไว้ในห้องปฏิบัติการที่อุณหภูมิ 25 ° C ในมูลวัว สิ่งปฏิกูลbiosolids ได้รับตะกอนจากระบบบำบัดน้ำเสียใน Fresno , CA . หกสิบไส้เดือนอยู่ใน 2 ลิตร พลาสติกอาหารและจัดเตรียมของส่วนผสมของกากตะกอนน้ำเสีย 100 กรัมกับกระดาษ กระดาษแข็ง ตัดหญ้า ใบสน ขี้เลื่อย และอาหารขยะ ( 1 : 1 มีน้ำหนักแห้ง )กับการเปรียบเทียบวัสดุสับและขนาด ( < 2 มม. ) อายุและกาก ( สองสัปดาห์ )ใช้ควบคุม หนอนถูกจัดด้วย เพิ่มอีก 100 กรัม ส่วนผสมต่าง ๆทุกสัปดาห์สำหรับระยะเวลาของการทดลองซึ่งสิ้นสุดเมื่อสูญเสียน้ำหนักของไส้เดือนตรวจพบ ( 6 สัปดาห์ ) สำหรับการรักษาแต่ละครั้งมี 3 ซ้ำตั้งขึ้น ที่น้ำหนักของหนอน ( เต็มผืนทางเดินอาหาร ) , การพัฒนาและการผลิตรังไหม ไคลเทลลัม( กำหนดโดยมือเรียง ) วัดรายสัปดาห์ เพื่อเปรียบเทียบอัตราการเติบโตของ Eงในส่วนผสมที่แตกต่างกัน มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อหาลักษณะร่วมสำหรับคัมพารี -ลูกชาย เพื่อให้บรรลุนี้ อัตราการเจริญเติบโต ( น้ำหนักมิลลิกรัมได้รับวันที่ worm-1 ) คำนวณได้ และน้ำหนักสูงสุดที่ได้รับหารด้วยจำนวนวันต้องถึงสูงสุดน้ำหนัก