Moderating FactorsAlthough individu

Moderating Factors

Although individuals who are physically active or physically fit have a lower risk of developing hypertension, some of these individuals nonetheless will still become hypertensive. The vice versa, sedentary or unfit individuals not developing hypertension, may also occur. Underlying factors contributing to inter-individual variation in the effects of physical activity for preventing hypertension are still poorly understood. In recent years, some studies have sought to identify potential factors which may moderate this relationship.

Sarzynski and colleagues investigated the interaction between cardiorespiratory fitness and single nucleotide polymorphisms (SNPs) from seven hypertension candidate genes and their association with incident hypertension in the CARDIA study[43]. It was reported that cardiorespiratory fitness was associated with incident hypertension, however the SNPs tested did not modify this relationship. Thus, present data do not suggest a role for genetic factors in moderating the relationship between physical activity and the development of hypertension. Further research is still needed.

Using data from the Nurses’ Health Study I cohort, Cohen and colleagues investigated whether the relationship between physical activity and incident hypertension varied with age[44]. It was reported that the association between high levels of physical activity and the prevention of hypertension was weaker among older women when compared to younger women. However, because the incidence of hypertension is higher in older than in younger persons, increased physical activity would theoretically prevent a similar number of cases of hypertension in younger and older populations. Thus, investigators speculated that the overall public health benefit of lifestyle modification for the prevention of hypertension is similar for all ages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยเศรษฐกิจแม้ว่าบุคคลที่มีสมาธิ หรือร่างกายพอดีมีการลดความเสี่ยงโรคความดันโลหิตสูง บางส่วนของบุคคลเหล่านี้ก็จะยังคงกลายเป็นความดันโลหิตสูง การกลับกัน บุคคลที่อยู่ประจำ หรือไม่เหมาะไม่พัฒนาความดันโลหิตสูง อาจเกิดขึ้นได้ ยังไม่ดีจะเข้าใจปัจจัยพื้นฐานที่เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงระหว่างบุคคลในผลกระทบของกิจกรรมทางกายภาพสำหรับการป้องกันความดันโลหิตสูง ในปี บางการศึกษาได้พยายามที่จะระบุปัจจัยที่อาจควบคุมความสัมพันธ์นี้Sarzynski และเพื่อนร่วมงานตรวจสอบการโต้ตอบระหว่าง cardiorespiratory ฟิต และหลากหลายเดี่ยวเบื่อหน่าย (SNPs) จากเจ็ดยีนผู้สมัครความดันโลหิตสูง และเชื่อมโยงกับปัญหาความดันโลหิตสูงในการศึกษา CARDIA [43] มีรายงานว่า ฟิต cardiorespiratory ถูกเชื่อมโยงกับปัญหาความดันโลหิตสูง อย่างไรก็ตาม ทดสอบ SNPs ได้ปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์นี้ ดังนั้น แสดงข้อมูลแนะนำบทบาทของปัจจัยทางพันธุกรรมในการดูแลความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมทางกายภาพและการพัฒนาของความดันโลหิตสูง ยังต้องวิจัยต่อไปโดยใช้ข้อมูลจากพยาบาลสุขภาพศึกษา cohort โคเฮน และเพื่อนร่วมงานตรวจสอบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมทางกายภาพและความดันโลหิตสูงที่เกิดแตกต่างกัน มีอายุ [44] มีรายงานว่า ความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมทางกายภาพในระดับสูงและป้องกันความดันโลหิตสูงอ่อนในหมู่ผู้หญิงสูงอายุเมื่อเทียบกับผู้หญิงอายุน้อยกว่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอุบัติการณ์ของความดันโลหิตสูงสูงในอายุมากกว่าในคนอายุน้อยกว่า กายเพิ่มขึ้นจะในทางทฤษฎีป้องกันจำนวนกรณีของความดันโลหิตสูงในประชากรอายุน้อยกว่า และมากกว่าคล้าย ดังนั้น เจ้าหน้าที่สืบสวนคาดว่า ประโยชน์สาธารณสุขโดยรวมของการปรับเปลี่ยนไลฟ์สไตล์สำหรับการป้องกันความดันโลหิตสูงเป็นคล้ายสำหรับทุกเพศทุกวัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลั่นกรองปัจจัยแม้ว่าบุคคลที่มีการใช้งานร่างกายหรือพอดีกับร่างกายมีความเสี่ยงต่ำในการพัฒนาความดันโลหิตสูง, บางส่วนของบุคคลเหล่านี้กระนั้นยังจะกลายเป็นความดันโลหิตสูง รองในทางกลับกันบุคคลที่อยู่ประจำหรือไม่เหมาะสมไม่ได้พัฒนาความดันโลหิตสูงอาจเกิดขึ้น ปัจจัยพื้นฐานที่เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงระหว่างบุคคลในลักษณะของการออกกำลังกายเพื่อป้องกันความดันโลหิตสูงยังคงเข้าใจได้ไม่ดี ในปีที่ผ่านมาการศึกษาบางส่วนได้พยายามที่จะระบุปัจจัยที่อาจเกิดขึ้นซึ่งอาจเป็นผู้ดูแลความสัมพันธ์นี้. Sarzynski และเพื่อนร่วมงานการตรวจสอบการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการออกกำลังกายหัวใจและหลากหลายเดี่ยวเบื่อหน่าย (SNPs) จากเจ็ดยีนความดันโลหิตสูงผู้สมัครและความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วยความดันโลหิตสูงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการศึกษา cardia [ 43] มีรายงานว่าการออกกำลังกายหัวใจที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นความดันโลหิตสูง แต่ SNPs การทดสอบไม่ได้ปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์นี้ ดังนั้นจึงนำเสนอข้อมูลไม่แนะนำบทบาทปัจจัยทางพันธุกรรมในการดูแลความสัมพันธ์ระหว่างการออกกำลังกายและการพัฒนาของความดันโลหิตสูง นอกจากนี้การวิจัยยังคงจำเป็น. โดยใช้ข้อมูลจากการศึกษาพยาบาลสุขภาพการศึกษาที่ฉันโคเฮนและเพื่อนร่วมงานไม่ว่าจะตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการออกกำลังกายและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นความดันโลหิตสูงที่แตกต่างกันกับอายุ [44] มีรายงานว่าความสัมพันธ์ระหว่างระดับสูงของการออกกำลังกายและการป้องกันความดันโลหิตสูงได้รับการปรับตัวลดลงในหมู่ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับผู้หญิงอายุน้อยกว่า อย่างไรก็ตามเนื่องจากอุบัติการณ์ของความดันโลหิตสูงจะสูงกว่าในเก่ากว่าในคนที่อายุน้อยกว่าการออกกำลังกายเพิ่มขึ้นในทางทฤษฎีจะป้องกันไม่ให้จำนวนผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่คล้ายกันในประชากรที่มีอายุน้อยกว่าและมากกว่า ดังนั้นนักวิจัยสันนิษฐานว่าได้ผลดีต่อสุขภาพของประชาชนโดยรวมของการปรับเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตในการป้องกันความดันโลหิตสูงจะคล้ายกันสำหรับทุกเพศทุกวัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยพอสมควรแม้ว่าบุคคลที่ทางร่างกายหรือทางร่างกายพอดีได้ลดความเสี่ยงของการพัฒนาความดันโลหิตสูงบางอย่างของบุคคลเหล่านี้กระนั้นก็ยังกลายเป็นโรคความดันโลหิตสูง และในทางกลับกัน บุคคล กลุ่มหรือ ไม่เหมาะสม ไม่พัฒนาความดันโลหิตสูง อาจเกิดขึ้นได้ ปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานระหว่างบุคคลในลักษณะของกิจกรรมทางกายเพื่อป้องกันความดันโลหิตสูงก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ ใน ปี ล่าสุด บางการศึกษาได้พยายามศึกษาถึงปัจจัยที่อาจเกิดขึ้นซึ่งอาจใช้ความสัมพันธ์นี้sarzynski และเพื่อนร่วมงานได้ศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างฟิตเนสและยีนเดี่ยว ( ใช้ความหลากหลาย snps ) จากเจ็ดความดันโลหิตสูงผู้สมัครยีนและสมาคมของพวกเขา ด้วยเหตุนานาประการโรคความดันโลหิตสูงในการศึกษา [ 43 ] มีรายงานว่า ใช้ฟิตเนสที่เกี่ยวข้องกับความดันโลหิตสูงที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม snps ทดสอบไม่ได้แก้ไขความสัมพันธ์นี้ ดังนั้น ข้อมูลปัจจุบันไม่แนะนำบทบาทปัจจัยทางพันธุกรรมในการควบคุมความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพกายและการพัฒนาของความดันโลหิตสูง นอกจากนี้การวิจัยยังต้องการโดยใช้ข้อมูลจากพยาบาลสุขภาพการศึกษาที่ผมติดตาม โคเฮนและเพื่อนร่วมงานตรวจสอบว่าความสัมพันธ์ระหว่างการออกกำลังกายและความดันโลหิตสูงที่เกิดขึ้นตามอายุ [ 44 ] มีรายงานว่า ความสัมพันธ์ระหว่างระดับของกิจกรรมทางกายและป้องกันความดันโลหิตสูงลดลงในผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า เมื่อเทียบกับผู้หญิงวัย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอุบัติการณ์ของโรคสูงกว่าในน้องคน กิจกรรมทางกายเพิ่มขึ้นในทางทฤษฎีจะป้องกันไม่ให้ตัวเลขคล้ายกรณีของความดันโลหิตสูงในเด็กและผู้สูงอายุประชากร ดังนั้น นักวิจัยสันนิษฐานว่า โดยรวมด้านสาธารณสุขประโยชน์ของการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต เพื่อป้องกันโรคความดันโลหิตสูงจะคล้ายกันสำหรับทุกเพศทุกวัย