THOMAS KELLY: Beethoven, like his c

THOMAS KELLY: Beethoven, like his contemporaries and those
that precede him-- Haydn, and Mozart, and Schubert--
tends to include in symphonies melodies, things
that might even sound sort of like songs, things that we call themes.
We call it a theme if it's a memorable melody.
We have themes in Monteverdi.
We have themes in Handel.
We have themes in all music, but there's a sense
in which one of the interesting things about this style
is that people tend to put contrasting themes, contrasting moods,
into the same piece of music.
If you have already thought about Handel's "Messiah,"
you'll probably remember that the songs in Handel's "Messiah"
are each about one thing.
They're about rage, "why do the nations so furiously rage,"
or about the pastoral calm of "he feed his flock like a shepherd,"
or they're about whatever it might be.
But it's a single emotion, a single state of the soul that you depict.
Well, in this kind of classical music of Mozart,
and Beethoven, and others, the ideas within a single piece of music,
one of the interesting things to do is to set one kind of mood and emotion
and passion against another one.
So that you create within a single piece a kind of contrast
that needs to get resolved before the piece gets over.
So one of the things we want to look for when listening to pieces of music
in this sort of classical style, as they call it,
are those places where it sounds like a melody is being played,
something that might be a song, something that might be a theme,
and other areas that don't sound like a theme is going on.
And the reason they don't sound like a theme's going on
is that a theme is not going on.
They're places that work as transitions from one theme to another.
And you hear the difference, I think, as the music goes along.
One of the things that composers also like to do,
in addition to contrasting themes, is to heighten that contrast
by using different keys.
Now, I think you may know what I mean by key, but maybe not.
Let me give you a quick demo.
You remember, I think, the beginning of the "Hallelujah" chorus.
What the singers sing is, [PLAYING "HALLELUJAH" CHORUS] They
sing, "Halleluljah!"
And then after a while, they sing, [PLAYING "HALLELUJAH" CHORUS] Remember
that?
Well, have you noticed that that's the same music?
[PLAYING "HALLELUJAH" CHORUS] Is the same as [PLAYING "HALLELUJAH" CHORUS]
Sort of.
It's sort of the same and sort of not the same.
The reason is, of course, that they're in two different keys.
This is music in one key, [PLAYING MUSIC]
This is the same music in another key. [PLAYING MUSIC]
So one of the cool things about that is that you
can have something that's the same and not the same at the same time.
Also, since pieces tend to like, or at least composers
tend to like to start [PLAYING MUSIC] They
like to start and end a piece in the same place.
You start here [PLAYING MUSIC] So if you had
a piece that went [PLAYING MUSIC] People in Beethoven's day would say,
that's nice, but that can't be the end.
It needs to get back to here. [PLAYING MUSIC] So a key really means,
[PLAYING SCALE] composing with those notes. [PLAYING CHORDS]
And a different key has different notes.
[PLAYING SCALE] [PLAYING CHORDS]
There's a lot of music theory involved in all that.
Don't worry about that.
You can't always tell what key you're listening to,
unless you're one of those fortunate people who has perfect pitch
and can say, oh yeah, that's C minor.
I can't do that.
But I can hear when a composer's is staying in the same key
and giving us music in that key, as opposed
to when a composer kind of is trying to get
us confused by wandering around and using different keys,
and you can't quite tell what key you're in.
Very often, when a composer does that, it's
deliberately designed to confuse you so that you can then arrive at a place
where you are in a key.
It's usually to get to another key that a composer does that,
and also to heighten the excitement, the tension level,
so that there can then be relaxation.
So with those ingredients, we might think
about developing a hypothetical symphony.
Let's just pretend for a minute that I'm Beethoven.
That's a bad idea.
But suppose I was going to write a piece of music.
A thing I might like to do is begin by thinking up a nice theme.
And I don't know, let's call it A. So I play you my very handsome theme.
And then I say, OK, now I want to play-- and I'm
going to play that theme in some key, we're going to call it key number one.
And then what I want to do is make a contrasting theme in a different key.
So I'm going to need some kind of music, transitional music, that will get me
from that first key, and that first sort of nice rounded song-like theme,
to my second theme, whatever it is.
There it is.
And that's going to be in another key, maybe
in the key that's built on the fifth degree of the scale,
or it could be anything I want to.
Having made that contrast and arrived at another place,
I'm going to say, OK, I want you to digest that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โทมัสเคลลี่: บีโธเฟน โคตรของเขาและผู้ที่นำหน้า - เขา ไฮเดิน และโมสาร์ท และซับ-มีแนวโน้มที่จะ รวมในซิมโฟนีท่วงทำนอง สิ่งที่แม้อาจเสียงเช่นเรียงลำดับของเพลง สิ่งที่เราเรียกรูปแบบนี้เราเรียกว่าชุดรูปแบบถ้าเป็นทำนองเพลงประจำเรามีธีม Monteverdiเรามีธีม Handelเรามีรูปแบบในเพลงทั้งหมด แต่มีความรู้สึกที่หนึ่งสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับลักษณะนี้คือ ว่า คนที่มัก ใส่รูปแบบที่แตกต่างกัน ตัดอารมณ์เป็นชิ้นเดียวกันของเพลงถ้าคุณมีความคิดเกี่ยวกับดาวของ "พระเมสสิยาห์ อยู่แล้วคุณอาจจะจำไว้ว่า เพลงในดาวของ "พระเจ้า"แต่ละคนเกี่ยวกับสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับความโกรธ "ทำไมทำในประเทศนั้นอย่างดุเดือดโกรธหรือเกี่ยวกับการอภิบาลความสงบของเขา "ฟีด" ฝูงของเขาเช่นคนเลี้ยงแกะหรือจะเกี่ยวกับสิ่งที่มันอาจจะแต่มันเป็นอารมณ์เดียว รัฐเดียวของวิญญาณที่คุณแสดงในชนิดของดนตรีคลาสสิกของโมสาร์ท ดีและบีโธเฟน และคนอื่น ๆ ความคิดภายในชิ้นส่วนของเพลงสิ่งที่น่าสนใจให้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งคือการตั้งค่าชนิดของอารมณ์และอารมณ์และความรักกับอีกคนหนึ่งเพื่อให้คุณสร้างชิ้นส่วนภายในแบบความคมชัดที่ต้องได้รับการแก้ไขก่อนได้รับชิ้นส่วนที่มากกว่าดังนั้นสิ่งหนึ่งที่เราต้องการค้นหาฟังชิ้นดนตรีในการเรียงลำดับของสไตล์คลาสสิก ตามที่พวกเขาเรียกมันว่ามีสถานเหล่านั้นซึ่งดูเหมือนเป็นการเล่นทำนองเพลงสิ่งที่อาจจะมีเพลง สิ่งที่อาจจะมีชุดรูปแบบและพื้นที่อื่น ๆ ที่ไม่เสียงเช่นชุดรูปแบบที่เกิดขึ้นและเหตุผลที่จะไม่เสียงเหมือนรูปแบบที่เกิดขึ้นคือ ว่า ธีมไม่เกิดขึ้นเป็นสถานที่ทำงานเป็นการเปลี่ยนจากรูปหนึ่งไปยังอีกและได้ยินความแตกต่าง คิด เป็นเพลงไปพร้อมกันหนึ่งในสิ่งที่ผู้แต่งยังชอบที่จะทำนอกจากรูปแบบที่แตกต่าง เป็นโขย่งที่ตัดโดยใช้คีย์ที่แตกต่างกันตอนนี้ ผมคิดว่า คุณอาจรู้ว่าสิ่งที่ผมหมายถึงคีย์ แต่บางทีไม่ผมขอให้คุณเทสดูคุณจำ คิด จุดเริ่มต้นของคอรัส "ฮัลเลลูยา"สิ่งที่นักร้องจะ, [เล่น "อัลเลลูยา" ประสานเสียง] พวกเขาสิงห์ "Halleluljah"แล้ว หลัง ร้อง เพลง จำ [เล่นคอรัส "ฮัลเลลูยา"]ที่ดี คุณสังเกตเห็นว่า เป็นเพลงเดียวกัน[เล่น "อัลเลลูยา" คอรัส] เหมือนกับ [เล่น "อัลเลลูยา" คอรัส]เรียงลำดับของมันเป็นของเดียวกันและเรียงลำดับไม่เหมือนกันเหตุผลคือ แน่นอน ว่า พวกเขากำลังในสองคีย์ที่แตกต่างกันนี้เป็นเพลงในคีย์หนึ่ง, [เล่นเพลง]นี้เป็นเพลงเดียวกันในคีย์อื่น [เล่นเพลง]ดังนั้นสิ่งเย็นสิ่งที่มีที่คุณสามารถมีสิ่งที่เหมือนกันและไม่เท่ากันในเวลาเดียวกันนอกจากนี้ เนื่องจากชิ้นส่วนมักจะชอบ หรืออย่างน้อยผู้แต่งมีแนวโน้มที่ จะเริ่ม [เล่นเพลง] พวกเขาต้องการเริ่มต้น และสิ้นสุดเป็นชิ้นในเดียวกันคุณเริ่มต้นที่นี่ [เล่นเพลง] ดังนั้นถ้าคุณมีจะบอกว่า ชิ้นส่วนที่ไป [เล่นเพลง] คนในวันที่บีโธเฟนที่ดี แต่ที่ไม่สิ้นสุดจะต้องได้รับกลับมาที่นี่ [เล่นเพลง] ดังนั้น คีย์จริง ๆ หมายถึง[เล่นสเกล] เขียน ด้วยโน้ตเหล่านั้น [เล่นคอร์ด]และคีย์แตกต่างมีบันทึกย่อที่แตกต่างกัน[เล่นสเกล] [เล่นคอร์ด]มีจำนวนมากของทฤษฎีดนตรีที่เกี่ยวข้องไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับที่คุณไม่สามารถบอกสิ่งที่คุณกำลังฟัง สำคัญเสมอถ้าคุณเป็นหนึ่งในผู้โชคดีที่ได้สมบูรณ์แบบสนามและสามารถ พูดได้ โอ้ ใช่ ที่เป็น C เล็กน้อยฉันทำไม่แต่ได้ยินเสียงเมื่อนักแต่งเพลงที่จะอยู่ในคีย์เดียวกันและทำให้เรามีเพลงในคีย์ที่ เมื่อเทียบการเมื่อนักประพันธ์ชนิดของพยายามที่จะได้รับเราสับสน โดยรอบ ๆ และใช้คีย์ที่แตกต่างกันและคุณไม่สามารถบอกสิ่งที่สำคัญที่คุณค่อนข้างบ่อย เมื่อนักประพันธ์ไม่ว่า มีออกแบบจงใจให้สับสนคุณเพื่อให้คุณสามารถมาถึงที่แล้วที่คุณอยู่ในคีย์ก็มักจะได้รับคีย์อื่นว่า นักประพันธ์ไม่ว่าและยัง ให้ได้ความรู้สึกตื่นเต้น ระดับความตึงเครียดดังนั้นแล้วสามารถผ่อนคลายด้วยส่วนผสมเหล่านั้น เราอาจคิดว่าเกี่ยวกับการพัฒนาการประสานกันสมมุติขอเพียงหลอกสำหรับนาทีที่ฉันบีโธเฟนที่เป็นความคิดที่ไม่ดีแต่สมมติว่า ผมกำลังจะเขียนชิ้นส่วนของเพลงสิ่งฉันอยากทำคือ เริ่มต้น ด้วยการคิดค่าคือและฉันไม่รู้ เรียกก. ดังนั้นฉันเล่นธีมของฉันหล่อมากแล้ว ฉัน พูด ตกลง ตอนนี้อยากเล่น - และผมจะไปเล่นสำคัญบางอย่าง เรากำลังจะไปเรียกหมายเลขหนึ่งแล้ว สิ่งที่ต้องการทำ ให้รูปแบบแตกต่างกันในคีย์แตกต่างดังนั้น ฉันจะต้องบางชนิดของเพลง เพลงโปรด ที่จะได้รับฉันจากคีย์ที่แรก และที่เรียงลำดับแรกของมนเหมือนเพลงรูปแบบที่ดีชุดรูปแบบที่สองของฉัน สิ่งเป็นมันมีและที่เป็นไปได้ในคีย์อื่น บางทีในคีย์ที่สร้างขึ้นบนระดับห้าของมาตราส่วนหรือไม่ต้องการมีทำที่ตัด และมาถึงที่สถานที่อื่นฉันจะพูด ตกลง คุณย่อยที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โธมัสเคลลี่: เบโธเฟนเช่นโคตรของเขาและผู้
ที่นำหน้า him-- ไฮและโมซาร์ทและ Schubert--
มีแนวโน้มที่จะรวมอยู่ในซิมโฟนี่ท่วงทำนองสิ่ง
ที่จัดเรียงแม้อาจจะฟังเพลงที่ชอบสิ่งที่เราเรียกว่ารูปแบบ
เราเรียกมันว่าธีมถ้าหากมันเป็นเพลงที่น่าจดจำ
เรามีรูปแบบในแวร์
เรามีรูปแบบในฮัน
เรามีรูปแบบในทุกเพลง แต่มีความรู้สึก
ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับรูปแบบนี้
คือคนที่มีแนวโน้มที่จะนำรูปแบบที่แตกต่างตัดกันอารมณ์
ลงไปในชิ้นเดียวกันของเพลง
หากคุณมีความคิดแล้วเกี่ยวกับแฮนเดล "พระเจ้า"
คุณอาจจะจำได้ว่าเพลงในแฮนเดล "พระเจ้า"
แต่ละเกี่ยวกับสิ่งหนึ่ง
พวกเขากำลังโกรธ "ทำไมประเทศเพื่อคึกโกรธ"
หรือเกี่ยวกับความสงบพระ "เขาเลี้ยงฝูงแกะของเขาเหมือนคนเลี้ยงแกะ"
หรือพวกเขากำลังสิ่งที่มันอาจจะ
แต่มันเป็นอารมณ์เดียวรัฐเดี่ยวของจิตวิญญาณที่คุณพรรณนา
ทั้งในชนิดของเพลงคลาสสิกของโมซาร์ทนี้
และเบโธเฟนและอื่น ๆ ความคิดภายในชิ้นส่วนของเพลง
หนึ่งในสิ่งที่น่าสนใจที่จะทำคือการตั้งหนึ่งชนิดของอารมณ์และความรู้สึก
และความรักกับอีกคนหนึ่ง
ดังนั้นที่คุณสร้างขึ้นภายในชิ้นเดียวชนิดของความคมชัด
ที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขก่อนที่ชิ้นส่วนที่ได้รับมากกว่า
ดังนั้นหนึ่งในสิ่งที่เราต้องการที่จะมองหาเมื่อฟังชิ้นดนตรี
ในการเรียงลำดับของรูปแบบคลาสสิกนี้ขณะที่พวกเขาเรียกว่า
เป็นสถานที่ที่เสียงเหมือนทำนองเพลงจะถูกเล่น
บางสิ่งบางอย่างที่อาจจะมีเพลงอะไรบางอย่างที่ อาจจะมีธีม
และพื้นที่อื่น ๆ ที่ไม่ชอบเสียงรูปแบบที่เกิดขึ้น
และเหตุผลที่พวกเขาไม่ชอบเสียงของชุดรูปแบบที่เกิดขึ้น
ก็คือว่ารูปแบบจะไม่เกิดขึ้น
พวกเขากำลังสถานที่ทำงานกับการเปลี่ยนจากรูปแบบหนึ่งไปยังอีก
และคุณได้ยินความแตกต่างที่ผมคิดว่าเป็นเพลงไปพร้อม
หนึ่งในสิ่งที่นักประพันธ์เพลงที่ยังต้องการที่จะทำ
นอกเหนือไปจากรูปแบบที่แตกต่างคือการเพิ่มระดับความคมชัด
โดยใช้ปุ่มที่แตกต่างกัน
ตอนนี้ผมคิดว่าคุณอาจจะรู้ว่าสิ่งที่ผมหมายถึงสำคัญ แต่อาจจะไม่
ผมขอให้คุณสาธิตอย่างรวดเร็ว
คุณจำผมคิดว่าจุดเริ่มต้นของ "พระผู้เป็นเจ้า" ขับร้อง
สิ่งที่นักร้องร้องเพลงคือ [เล่น "พระผู้เป็นเจ้า" CHORUS] พวกเขา
ร้องเพลง "Halleluljah!"
และแล้วหลังจากที่ในขณะที่พวกเขาร้องเพลง [เล่น "พระผู้เป็นเจ้า" CHORUS] โปรดจำไว้
ว่า?
ดีมีคุณสังเกตเห็นว่านั่นเป็นเพลงเดียวกันได้หรือไม่
[เล่น "พระผู้เป็นเจ้า" CHORUS] เหมือนกับ [เล่น "พระผู้เป็นเจ้า" CHORUS]
เรียงจาก
เป็นประเภทเดียวกันและจัดเรียงของไม่เหมือนกัน
เหตุผลก็คือแน่นอนว่าพวกเขาอยู่ในสองปุ่มที่แตกต่างกัน
นี้เป็นเพลงหนึ่งที่สำคัญ [เล่นดนตรี]
นี้เป็นเพลงเดียวกันในคีย์อื่น [เล่นดนตรี]
ดังนั้นหนึ่งในสิ่งที่ดีๆเกี่ยวกับว่าคือการที่คุณ
สามารถมีสิ่งที่เหมือนกันและไม่เหมือนกันในเวลาเดียวกัน
นอกจากนี้ตั้งแต่ชิ้นมักจะชอบหรืออย่างน้อยนักประพันธ์เพลงที่
มักจะชอบที่จะเริ่มต้น [เสียงเพลง] พวกเขา
ต้องการที่จะเริ่มต้นและจบชิ้นในสถานที่เดียวกัน
คุณเริ่มต้นที่นี่ [เล่นดนตรี] ดังนั้นหากคุณมี
ชิ้นส่วนที่ไป [เล่นดนตรี] ผู้คนในวันเบโธเฟนจะพูด
ว่าเป็นเรื่องดี แต่ที่ไม่สามารถเป็นที่สิ้นสุด
มันต้องได้รับกลับไปที่นี่ [เล่นดนตรี] ดังนั้นที่สำคัญจริงๆหมายถึง
[PLAYING SCALE] แต่งกับบันทึกเหล่านั้น [เล่นคอร์ด]
และคีย์ที่แตกต่างกันมีบันทึกย่อที่แตกต่างกัน
[PLAYING SCALE] [คอร์ด PLAYING]
มีจำนวนมากของทฤษฎีดนตรีส่วนร่วมในทุกเรื่องที่
ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับว่า
คุณไม่สามารถมักจะบอกว่าสิ่งสำคัญที่คุณกำลังฟัง
ถ้าคุณเป็นหนึ่งในคนที่โชคดีคนที่มีสนามที่สมบูรณ์แบบ
และสามารถพูดได้ว่าโอ้ใช่ว่า C เล็กน้อย
ฉันไม่สามารถทำเช่นนั้น
แต่ฉันสามารถได้ยินเมื่อนักแต่งเพลงจะอยู่ในคีย์เดียวกัน
และทำให้เรามีเพลงในคีย์ที่เมื่อเทียบกับ
เมื่อนักแต่งเพลงชนิดของการพยายามที่จะ
ให้เราสับสนโดยเดินไปรอบ ๆ และใช้ปุ่มที่แตกต่างกัน
และคุณไม่สามารถค่อนข้างบอก สิ่งสำคัญที่คุณอยู่ใน.
บ่อยมากเมื่อนักแต่งเพลงไม่ว่ามัน
จงใจออกแบบสับสนคุณเพื่อให้คุณจากนั้นก็สามารถเดินทางมาถึงสถานที่
ที่คุณอยู่ในคีย์
ก็มักจะได้รับกุญแจอีกดอกหนึ่งที่นักแต่งเพลงไม่ว่า
และเพื่อเพิ่มความตื่นเต้นระดับความตึงเครียด
เพื่อให้มีนั้นจะสามารถผ่อนคลาย
ดังนั้นด้วยส่วนผสมที่เราอาจจะคิด
เกี่ยวกับการพัฒนาซิมโฟนีสมมุติ
ขอเพียงหลอกนาทีที่ฉันเบโธเฟน
นั่นเป็นความคิดที่ดี
แต่คิดว่าฉันจะเขียนชิ้นส่วนของเพลง
สิ่งที่ผมอาจจะชอบที่จะทำคือการเริ่มต้นด้วยการคิดค่ารูปแบบที่ดี
และผมไม่ทราบว่าขอเรียกว่าเอดังนั้นผมจึงเล่นคุณรูปแบบของฉันหล่อมาก
แล้วฉันพูดว่าตกลงตอนนี้ฉันต้องการที่จะ play-- และฉัน
จะไปเล่นในรูปแบบที่สำคัญบางอย่างที่เรากำลังจะเรียกมันว่าจำนวนที่สำคัญอย่างหนึ่ง
และแล้วสิ่งที่ฉันต้องการจะทำคือการทำรูปแบบที่แตกต่างในคีย์ที่แตกต่างกัน
ดังนั้นฉันจะต้องบางชนิดของเพลงเปลี่ยนผ่านที่จะได้รับฉัน
จากกุญแจดอกแรกที่และที่เรียงลำดับแรกของการมีความสุขรูปแบบโค้งมนเพลงเหมือน
กับรูปแบบที่สองของฉันสิ่งที่มันเป็น
มีเป็น
และที่จะไปอยู่ในที่สำคัญอื่นอาจจะ
ในคีย์ที่สร้างขึ้นบนระดับห้าของขนาด
หรือมันอาจจะเป็นสิ่งที่ฉันต้องการ
ทำให้มีความคมชัดที่และมาถึงที่สถานที่อื่น
ฉันจะบอกว่าตกลงฉันต้องการให้คุณที่จะแยกแยะว่า