Article 141 is enforceable by an in

Article 141 is enforceable by an individual (see Kowalska v Freie und Hansestadt Hamburg (1990)). It is supplemented by the Equal Pay Directive. Generally, such directives are not enforceable by an individual, as it is left to the Member State to comply with the directive, using whatever form or method they choose. However, the Equal Pay Directive is an exception to this, as, first, it gives meaning and clarity to Art 141 and, as a result, is applied through Art 141; secondly, it fulfils the test in Van Duyn v Home Office (1975), where it was held that a directive could be enforced by an individual if it was ‘sufficiently clear, precise, admitted of no exceptions and, therefore, of its nature, needed no intervention by the national authorities’. The Directive states that:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความ 141 คือบุคลากรแต่ละ (ดูแดน Freie v Kowalska Hansestadt ฮัมบูร์ก (1990)) มันเป็นรอบ ด้วยคำสั่งจ่ายเท่า ทั่วไป คำสั่งดังกล่าวมีไม่บุคลากรแต่ละ เป็นกลับให้รัฐสมาชิกปฏิบัติตามคำสั่ง ใช้แบบฟอร์มหรือจะเลือกวิธีใด อย่างไรก็ตาม คำสั่งการชำระค่าจ้างเท่ากับเป็นข้อยกเว้นนี้ ก่อน มันให้ความชัดเจนและความหมายศิลปะ 141 และ เป็นผล จะใช้ผ่านศิลปะ 141 ประการที่สอง มันครบถ้วนทดสอบในตู้ Duyn v บ้าน (1975), มันถูกจัดว่า เป็นคำสั่งสามารถบังคับใช้ โดยแต่ละถ้ามันเป็น 'พอ ชัดเจน แม่นยำ ยอมรับยกเว้นไม่ และ ดังนั้น เป็นธรรมชาติ ต้องไม่แทรกแซงหน่วยงานแห่งชาติ' คำสั่งระบุว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรา 141 คือบังคับใช้โดยบุคคล (ดู Kowalska วี Freie คาดไม่ถึง Hansestadt ฮัมบูร์ก (1990)) มันเป็นเรื่องที่เสริมด้วยเท่ากับ Pay Directive โดยทั่วไปคำสั่งดังกล่าวจะไม่บังคับใช้โดยบุคคลที่เป็นที่ทิ้งให้รัฐสมาชิกที่จะปฏิบัติตามคำสั่งโดยใช้รูปแบบใดหรือวิธีการที่พวกเขาเลือก อย่างไรก็ตามการจ่ายเงินเท่ากับ Directive เป็นข้อยกเว้นนี้เป็นครั้งแรกที่จะช่วยให้ความหมายและความคมชัด 141 ศิลปะและเป็นผลให้ถูกนำไปใช้ผ่านศิลปะ 141; ประการที่สองก็ตอบสนองการทดสอบในแวน Duyn โวลต์โฮมออฟฟิศ (1975) ซึ่งจะจัดขึ้นที่สั่งอาจจะมีการบังคับใช้โดยบุคคลที่ว่ามันเป็น 'พอที่ชัดเจนแม่นยำยอมรับของไม่มีข้อยกเว้นและดังนั้นของธรรมชาติของมัน จำเป็นต้องไม่มีการแทรกแซงโดยหน่วยงานระดับชาติ ' สั่งระบุว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรา 141 จะบังคับใช้โดยบุคคล ( ดู kowalska V ที่มีและ hansestadt ฮัมบูร์ก ( 1990 ) มันคือ supplemented โดยคำสั่งจ่ายเท่ากัน โดยทั่วไป , คําสั่งดังกล่าวไม่ได้บังคับใช้โดยบุคคลหนึ่ง เป็นซ้ายไปยังประเทศสมาชิกต้องปฏิบัติตามคำสั่งใช้ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีที่พวกเขาเลือก อย่างไรก็ตาม คำสั่งจ่าย เท่ากับเป็นข้อยกเว้นนี้เป็นครั้งแรกมันให้ความหมายและชัดเจนเพื่อศิลปะนี่ และ ผล คือ ใช้ผ่านศิลปะ 141 ; ประการที่สองมันตอบสนองการทดสอบในรถตู้ ดูนย์ 5 โฮมออฟฟิศ ( 1975 ) ซึ่งจะจัดขึ้นที่คำสั่งจะมีผลบังคับใช้ โดยบุคคล ถ้าเป็น ' ชัดเจนเพียงพอแน่นอน ยอมรับไม่มีข้อยกเว้นและ ดังนั้น ธรรมชาติของมันต้องไม่มีการแทรกแซงโดยเจ้าหน้าที่แห่งชาติ คำสั่งระบุว่า :