15"Clare! Just let the skis run acr

15
"Clare! Just let the skis run across the ice! Don't fight it called Bruno over his shoulder They were skiing in a different place from yesterday and Clare was not enjoying it. It was quite a bit steeper and there was too much ice. Every time Clare tried to ski over it, she lost control. She felt like a beginner all over again. She fell on one particularly large area of ice and found t herself sliding head first down the mountain. Both her skis had come off. Swing your legs round, shouted Bruno. Use your feet to stop yourself. She managed to stop when it became less steep, but lay there for a moment without moving. Looking up the mountain, she saw Bruno skiing down and carrying her skis, You OK?" he asked. "That was quite a long fall Yes, I'm fine," she replied standing up slowly, Bruno helped her put her skis OR again. Let's not bother with this slope again. I don't want to kill myself just yet. OK. We'll ski to the restaurant down there and have a drink. Then we'll go on some nice gentle slopes. Follow behind me.' Clare followed carefully behind Bruno. I've never liked ice," said Clare. They were sitting at a table outside the restaurant. Nobody does. But you get used to it, replied Bruno.
Clare wasn't sure, but she thought that Bruno wasn't quite as open and friendly with her as he had been yesterday. Hed thanked her again for the previous evening and said what a good time he'd had, but somehow she fe he was more distant today. She hoped that what she was about to say was not going to cause a problem. I'd like ski on that run that goes the bottom of to the Matterhorn. We did it yesterday, d you remember? want to remind myself of where asked Clare grandfather died. Fine," said Bruno, "but we'll have to go now We have to go up on the cable car in order to get over to it. And that takes a bit of time. Clare waited to see if he would mention her grandfather Then she realised that, like the rest of the village, he knew who she was, Did you know that the man they got out of the glacier this week was my grandfather?" asked Clare. Yes, of course." He smiled at her. "Everybody knows. It's not something that happens every day, you know. And you were identified as the granddaughter by the locals, probably from the minute you arrived Why didn't you say something to me?' she asked Why should I? If you wanted to talk about it, you would. So I assumed you didn't want to until now, that If you're so clever, you can tell me what I'm going to ask next then," said Clare, lightly You're going to ask me if I know anything about your grandfather's accident, aren't you?' Yes, Do you?" she asked.
not very much," he replied carefully. And do you know Ulrich Grunwalder? He nodded. Do you think you could arrange for me to talk to him? I really would like to find out what he remembers. I met him f briefly a couple of days ago, and I got the feeling he recognised the name of Edward Crowe. But I didn't have time to ask him any details. Clare crossed her fingers h secretly, hoping that Bruno would agree. "I don't know if he'll remember very much, he's a very old man now. But I can find out," said Bruno standing up. Now, come on, let's get on the cable car that is if you really want to ski the Matterhorn run. "Yes, I do, honestly,' said Clare with a smile. "It wasn't s just a way of introducing Edward Crowe into the l conversation. About half an hour later they stood in the shadow of the Matterhorn. Bruno pointed out the hut which the climbers stayed in overnight before setting out to climb to the top of h the mountain in the early mornings. "You can walk up to there quite easily in the summer, said Bruno. "Look, there's the path Can you see the rope at l the side?' Bruno stood behind her and pointed. D'you think Grandpa Edward stayed in that hut in 1924? Possibly," replied Bruno. "It was certainly there then Bruno looked up at the magnificent mountain. What are you thinking?" asked Clare Just what a magical mountain it is. It must be one of the most photographed places in the world you see it on every box of Swiss chocolates, and on every souvenir from Zermatt, but I never tire of looking at it. Clare. How many times have you climbed it?' asked top. And a About twenty, twenty-five, I guess to the almost few unsuccessful climbs too.' Bruno paused. looks a friendly mountain in this light, doesn't it?" Mmmm," replied Clare. He had put his arms around her from behind It isn't. It can be a very cruel place sometimes. Come on," he said suddenly, 'Let's go. It's getting late. We don't want to miss the last lift down to the village. The electric taxi stopped outside her hotel. She got out stiffly. Her left side felt painful as a result of the fall. Bruno leaned out of the window. I'll ring you later when I've talked to him, he said. Clare didn't need to ask who "him' was. She was just pleased that he'd remembered without her having to ask him again "That'll be great," she said. "Thanks. She put her skis away in the ski room and took off

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

15"แคลร์ ให้สกีที่เรียกใช้งานผ่านน้ำแข็ง ไม่ต่อสู้เรียกว่าบรูโนถูกสกีของเขา ในสถานแตกต่างจากเมื่อวาน และแคลร์เป็นชม ก็ค่อนข้างสูงชันเล็กน้อย และมีน้ำแข็งมากเกินไป ทุกครั้งที่แคลร์พยายามสกีได้ เธอสูญเสียการควบคุม เธอรู้สึกเหมือนเริ่มต้นทั้งหมดอีกครั้ง เธอล้มลงบนพื้นที่ขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่งน้ำแข็งและไม่พบตัวเองเลื่อนหัวแรกลงภูเขา สกีของเธอทั้งสองได้มาปิด แกว่งขารอบ โห่บรูโน ใช้เท้าของคุณเพื่อหยุดตัวเอง เพื่อหยุดเมื่อมันกลายเป็นชันน้อย มีแต่วางครู่โดยไม่ย้าย มองขึ้นไปบนภูเขา เห็นเธอที่บรูโนสกีลง และแบกเธอสกี คุณ OK ไหม"เขาถาม "ว่า ได้ค่อนข้างยาวอยู่ใช่ ดี, " เธอกล่าวยืนขึ้นช้า บรูโนช่วยเธอใส่สกีของเธอ หรืออีก ลองไม่รำคาญกับเนินนี้อีก ฉันไม่ต้องการฆ่าตนเองได้ ตกลง, ได้ เราจะสกีลงมีอาหาร และเครื่องดื่ม แล้ว เราจะไปบนเนินบางอ่อนโยนดี ตามหลังฉัน.' แคลร์ตามอย่างระมัดระวังหลังบรูโน ฉันไม่เคยถูกใจน้ำแข็ง กล่าวว่า แคลร์ พวกเขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะด้านนอกร้าน ไม่มีใครไม่ แต่คุณได้ใช้มัน ตอบบรูโนแคลร์ไม่แน่ใจว่า แต่เธอคิดว่า บรูโนไม่ค่อนข้างเป็นเปิด และเป็นมิตรกับเธอ ตามที่เขาได้รับเมื่อวานนี้ เห็ดขอบคุณเธออีกครั้งในช่วงเย็นก่อนหน้านี้ และกล่าวว่า เวลาที่ดีที่มีเขา แต่อย่างใดเธอ fe เขาวันนี้ไกลกว่า เธอหวังว่า สิ่งที่เธอจะพูดว่า จะไม่ทำให้เกิดปัญหา อยากสกีในที่ทำงานที่ไปที่ด้านล่างของอาหารอร่อย เราไม่ได้เมื่อวานนี้ d คุณจำได้ไหม ต้องเตือนตัวเองของที่ถามแคลร์ปู่เสียชีวิต ดี บอกว่า บรูโน "แต่เราจะต้องไปตอนนี้เราต้องขึ้นไปบนรถสายเพื่อที่จะได้รับมากกว่านั้น และที่ใช้บิตของเวลา แคลร์รอดูถ้าเขาจะพูดถึงคุณปู่ของเธอ แล้วเธอคิดว่า เช่นส่วนเหลือของหมู่บ้าน เขารู้ว่าที่เธอ คุณรู้ว่า คนที่พวกเขาได้ออกจากธารน้ำแข็งในสัปดาห์นี้คือ ปู่ของฉัน "ถามแคลร์ ใช่ หลักสูตร" ยิ้มที่เธอ "ทุกคนรู้ คุณรู้ว่ามันไม่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวัน และคุณได้ระบุว่าเป็นนามที่ชาว อาจจากนาทีคุณมาถึงทำไมไม่ได้ที่คุณพูดว่า บางสิ่งบางอย่างให้ฉัน?' เธอถามทำไมฉัน ถ้าคุณต้องการพูดคุยเกี่ยวกับมัน คุณจะ ดังนั้นผมถือว่า คุณไม่ต้องการจนถึงขณะนี้ ว่า ถ้าคุณฉลาดดังนั้น คุณสามารถบอกฉันสิ่งที่ฉันจะถามต่อไปแล้ว กล่าวว่า แคลร์ เบา ๆ คุณจะถามฉันว่า ฉันรู้อะไรเกี่ยวกับปู่ของอุบัติเหตุ ไม่คุณ?' ใช่ คุณ "เธอถามไม่มาก เขาตอบอย่างระมัดระวัง และคุณรู้ว่า Ulrich Grunwalder เขาพยักหน้า คุณคิดว่า คุณสามารถจัดเรียงสำหรับผมที่จะพูดคุยกับเขา จริง ๆ อยากจะค้นหาสิ่งที่เขาจำ ผมเจอ f สั้น ๆ ไม่กี่วันที่ผ่านมา และมีความรู้สึกที่เขารับรู้ชื่อของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดโครว์ แต่ไม่มีเวลาจะขอให้เขารายละเอียด แคลร์ข้ามแอบ h นิ้วของเธอหวังว่า จะตกลงที่บรูโน่ "ไม่รู้เขาจะจำมาก เขาคือชรามากตอนนี้ แต่สามารถพบ,"กล่าวว่า บรูโนตั้ง มาตอนนี้ บน บนรถสายที่ถ้าคุณต้องการรัน Matterhorn สกี กันเถอะ "ใช่ ฉัน สุจริต กล่าวว่า แคลร์ ด้วยรอยยิ้ม" ไม่เพียงแค่วิธีการแนะนำพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดโครว์สนทนา l s ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขายืนอยู่ในเงาของมายองเนส บรูโนชี้ออกฮัทซึ่งนักปีนเขาที่อยู่ในชั่วข้ามคืนก่อนออกไปปีนไปด้านบนของ h ที่พื้น "เดินขึ้นลงได้ง่ายมากในฤดูร้อน ว่า บรูโน" ดู มีเส้นทางคุณสามารถเห็นเชือกที่ด้าน?' บรูโน่ยืนอยู่หลังเธอ และชี้ D'you คิด Edward คุณปู่อยู่ในกระท่อมนั้นในปี 1924 อาจจะ ตอบกลับบรูโน "ได้แน่นอน แล้วบรูโนมองขึ้นภูเขาที่สวยงาม คิดอะไรอยู่ "ถามแคลร์เพียงสิ่งวิเศษเขาก็ จะต้องเป็นหนึ่งในสถานที่ดังที่สุดในโลกที่คุณเห็น บนกล่องทุกของสวิสช็อคโกแลต และทุกของที่ระลึกจากเซอร์แมท แต่ฉันไม่เคยยางของมองมัน แคลร์ จำนวนครั้งที่มีคุณปีนขึ้นไปได้?' ด้านบนคำถามที่ถาม และเกี่ยวกับยี่สิบ ยี่สิบห้า ผมคิดว่า การไต่ขึ้นที่สำเร็จเกือบน้อยเกินไป.' บรูโนหยุดชั่วคราว ดูเขาเป็นมิตรในแสงไฟ ไม่มัน" Mmmm ตอบกลับแคลร์ เขาได้ใส่แขนของเขาใกล้เธอจากด้านหลังไม่ ได้โหดร้ายมากบางครั้ง มา เขากล่าวว่า ทันที, ' กันเถอะ มันจะได้รับสาย เราไม่ต้องการพลาดการยกครั้งสุดท้ายลงไปที่หมู่บ้าน รถแท็กซี่ไฟฟ้าหยุดนอกโรงแรมของเธอ เธอได้ออก stiffly ด้านซ้ายของเธอรู้สึกเจ็บปวดเป็นผลมาจากการตก บรูโนเองจากหน้าต่าง ผมจะเรียกคุณในภายหลังเมื่อผมได้พูดคุยกับเขา เขากล่าวว่า แคลร์ไม่ต้องขอใคร "เขา ' ก็ เธอกล่าวว่า เธอเพียงแค่ยินดีที่เขาได้จดจำ โดยเธอไม่ต้องถามเขาอีกครั้ง "ที่จะเป็นดี" "ขอบคุณ เธอย้ายสกีของเธอในห้องสกี และเอาออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

15
"แคลร์! เพียงแค่ให้สกีวิ่งข้ามน้ำแข็ง! อย่าต่อสู้กับมันเรียกว่าบรูโน่ข้ามไหล่ของเขาพวกเขากำลังเล่นสกีในสถานที่ที่แตกต่างจากเมื่อวานนี้และแคลร์ก็ไม่ได้สนุกกับมัน. มันก็ค่อนข้างบิตที่สูงชันและมีมากเกินไป น้ำแข็ง. และเวลาแคลร์พยายามทุกที่จะเล่นสกีมากกว่านั้นเธอสูญเสียการควบคุม. เธอรู้สึกเหมือนเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง. เธอล้มลงบนพื้นที่ขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งของน้ำแข็งและพบเสื้อตัวเองเลื่อนหัวแรกที่ลงมาจากภูเขา. ทั้งสกีของเธอได้หลุดออกมา . สวิงขาของคุณตลอดทั้งตะโกน Bruno. ใช้เท้าของคุณจะหยุดตัวเอง. เธอพยายามที่จะหยุดเมื่อมันกลายเป็นที่สูงชันน้อยลง แต่มีวางสักครู่โดยไม่ต้องย้าย. มองขึ้นไปบนภูเขาเธอเห็นบรูโน่เล่นสกีลงและถือสกีของเธอ คุณโอเคไหม?" เขาถาม. "นั่นคือฤดูใบไม้ร่วงค่อนข้างยาวใช่ฉันดี" เธอตอบลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆบรูโน่ช่วยให้เธอใส่สกีหรือเธออีกครั้ง ให้ไม่รำคาญกับความลาดชันนี้อีกครั้ง ฉันไม่ต้องการที่จะฆ่าตัวเองเพียง แต่ ตกลง. เราจะเล่นสกีไปที่ร้านอาหารลงไปที่นั่นและมีเครื่องดื่ม แล้วเราจะไปในบางลาดที่ดี ทำตามอยู่ข้างหลังผม. แคลร์ใช้อย่างระมัดระวังอยู่เบื้องหลังบรูโน่ ฉันไม่เคยชอบน้ำแข็ง "แคลร์กล่าว. พวกเขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะด้านนอกร้านอาหาร. ไม่มีใครไม่. แต่คุณได้รับใช้มันตอบ Bruno.
แคลร์ก็ไม่แน่ใจ แต่เธอคิดว่าบรูโน่ไม่ได้ค่อนข้าง เปิดและเป็นมิตรกับเธอในขณะที่เขาได้รับเมื่อวานนี้. เห็ดขอบคุณเธออีกครั้งในตอนเย็นก่อนหน้านี้และกล่าวว่าสิ่งที่เป็นเวลาที่ดีที่เขามี แต่อย่างใดเธอเฟเขาเป็นห่างไกลมากขึ้นในวันนี้. เธอหวังว่าสิ่งที่เธอกำลังจะบอกว่าเป็น ไม่ได้ไปทำให้เกิดปัญหา. ฉันต้องการเล่นสกีในการทำงานที่ที่จะไปด้านล่างของไป Matterhorn. เราไม่ได้เมื่อวานนี้วันที่คุณจำได้ไหม? ต้องการที่จะเตือนตัวเองที่ถามแคลร์คุณปู่เสียชีวิต. ดี "บรูโน่กล่าวว่า " แต่เราจะต้องไปตอนนี้เราต้องไปขึ้นไปบนรถสายเพื่อที่จะได้รับมากกว่าไป. และที่ต้องใช้เวลาเล็กน้อย. แคลร์รอดูว่าเขาจะพูดถึงคุณปู่ของเธอจากนั้นเธอก็ตระหนักว่าเหมือน ส่วนที่เหลือของหมู่บ้านเขารู้ว่าเธอเป็นใครคุณรู้ไหมว่าคนที่พวกเขาได้ออกจากธารน้ำแข็งในสัปดาห์นี้เป็นปู่ของฉัน " ถามแคลร์ ใช่แน่นอน. "เขายิ้มให้เธอ." ทุกคนรู้ มันไม่ได้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันคุณจะรู้ว่า และคุณถูกระบุว่าเป็นหลานสาวโดยชาวบ้านที่อาจจะมาจากนาทีที่คุณจะมาถึงทำไมคุณไม่พูดอะไรบางอย่างกับผมหรือเปล่า ' เธอถามว่าทำไมฉันควร? หากคุณต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับมันคุณจะ ดังนั้นผมถือว่าคุณไม่ต้องการที่จะจนถึงขณะนี้ว่าถ้าคุณฉลาดคุณสามารถบอกฉันว่าฉันจะถามต่อไปแล้ว "แคลร์กล่าวว่าเบา ๆ คุณจะถามฉันว่าฉันรู้ว่าอะไร เกี่ยวกับอุบัติเหตุปู่ของคุณไม่ได้คุณ? ใช่คุณ? " เธอถาม.
ไม่มาก "เขาตอบอย่างระมัดระวัง. และคุณจะรู้อูล Grunwalder? เขาพยักหน้า. คุณคิดว่าคุณสามารถจัดสำหรับผมที่จะพูดคุยกับเขาหรือไม่ฉันอยากจะหาสิ่งที่เขาจำได้ว่า. ฉันได้พบกับเขา F สั้น ๆ สองสามวันที่ผ่านมาและผมมีความรู้สึกที่เขาได้รับการยอมรับชื่อของเอ็ดเวิร์ดโครว์. แต่ผมไม่ได้มีเวลาที่จะขอให้เขารายละเอียดใด ๆ . แคลร์ข้ามนิ้วมือของเธอ H แอบหวังว่าบรูโน่จะเห็น. "ฉันไม่ ' T ทราบว่าเขาจะจำได้มากเขาเป็นคนเก่ามากในขณะนี้ แต่ฉันสามารถหา "กล่าวว่าบรูโน่ลุกขึ้นยืน. ตอนนี้มาให้ของได้รับบนรถสายเคเบิลที่คือถ้าคุณอยากจะเล่นสกีระยะ Matterhorn." ใช่ฉันไม่สุจริตกล่าวว่าแคลร์ด้วยรอยยิ้ม "มันไม่ได้แค่วิธีการของการแนะนำเอ็ดเวิร์ดโครว์ในการสนทนา L ได้. ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมาพวกเขายืนอยู่ในร่มเงาของ Matterhorn. บรูโน่ชี้ให้เห็นกระท่อมที่นักปีนเขาอยู่ในชั่วข้ามคืนก่อนที่จะตั้งค่าออกไปปีนขึ้นไป ด้านบนของภูเขาเอชในตอนเช้าต้น. "คุณสามารถเดินขึ้นไปมีค่อนข้างง่ายในช่วงฤดูร้อน, บรูโน่กล่าวว่า "ดูมีเส้นทางที่คุณสามารถมองเห็นเชือกที่ L ด้านหรือไม่ ' บรูโน่ยืนอยู่ข้างหลังเธอและชี้ให้เห็น. D'คุณคิดปู่เอ็ดเวิร์ดอยู่ในกระท่อมที่ในปี 1924? อาจเป็นไปได้ "ตอบบรูโน่ "มันก็แน่นอนแล้วมีบรูโน่มองมาที่ภูเขาที่งดงาม. คุณกำลังคิดอะไร?" ถามแคลร์เพียงแค่สิ่งที่เป็นภูเขาที่มีมนต์ขลังมันเป็น มันจะต้องเป็นหนึ่งในสถานที่ถ่ายภาพมากที่สุดในโลกที่คุณเห็นมันอยู่บนกล่องช็อคโกแลตสวิสทุกคนและในทุกที่ระลึกจาก Zermatt แต่ฉันไม่เคยยางของการมองไปที่มัน แคลร์ มีกี่ครั้งที่คุณปีนขึ้นไปได้หรือไม่ ' ด้านบนถาม และเกี่ยวกับยี่สิบยี่สิบห้าผมคิดว่าจะปีนขึ้นไปประสบความสำเร็จไม่กี่เกือบเกินไป. บรูโน่หยุดชั่วคราว มีลักษณะเป็นภูเขาในเรื่องนี้ไม่ได้หรือไม่ "Mmmm" ตอบแคลร์ เขาได้วางแขนของเขารอบเธอจากด้านหลังมันไม่ได้เป็น มันอาจจะเป็นสถานที่ที่โหดร้ายมากบางครั้ง Come on, "เขากล่าวอย่างกระทันหัน 'Let' s go. ก็รับสาย. เราไม่ต้องการที่จะพลาดยกสุดท้ายลงไปที่หมู่บ้าน. รถแท็กซี่ไฟฟ้าหยุดนอกโรงแรมของเธอ. เธอได้ออกเคร่งครัด. ด้านซ้ายของเธอรู้สึกเจ็บปวด ผลของฤดูใบไม้ร่วง. บรูโน่โน้มตัวออกไปนอกหน้าต่าง. ฉันจะแหวนคุณในภายหลังเมื่อผมได้พูดคุยกับเขาเขากล่าวว่า. แคลร์ไม่ต้องถามใคร "เขาว่าเป็น เธอก็ยินดีเพียงแค่ว่าเขาจะจำได้โดยไม่มีเธอไม่ต้องถามเขาอีกครั้ง "นั่นจะดี" เธอกล่าว "ขอบคุณ. เธอใส่สกีเธอออกไปเล่นสกีในห้องพักและเอาออก