ข้าพรรษาแปลว่าพักฝน หมายถึง พระภิกษ

ข้าพรรษาแปลว่าพักฝน หมายถึง พระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่ประจำ ณ วัดใดวัดหนึ่งระหว่างฤดูฝน โดยเหตุที่พระภิกษุในสมัยพุทธกาล มีหน้าที่จะต้องจาริกโปรดสัตว์ และเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนแก่ประชาชนไปในที่ต่าง ๆ ไม่จำเป็นต้องมีที่อยู่ประจำ การจำพรรษาให้พระภิกษุอยู่ประจำที่ตลอด 3 เดือน ในฤดูฝน คือ เริ่มตั้งแต่วันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 ของทุกปี เรียกว่า ปุริมพรรษาถ้าปีใดมีเดือน 8 สองครั้ง ก็เลื่อนมาเป็นวันแรม 1 ค่ำ เดือนแปดหลัง และออกพรรษาในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 11 เรียกว่า ปัจฉิมพรรษา เว้นแต่มีกิจธุระคือเมื่อเดินทางไปแล้วไม่สามารถจะกลับได้ในเดียวนั้นก็ทรงอนุญาตให้ไปแรมคืนได้คราวหนึ่งไม่เกิน 7 คืน เรียกว่า"สัตตาหะ"หากเกินกำหนดนี้ถือว่าไม่ได้รับประโยชน์แห่งการจำพรรษาจัดว่าพรรษาขาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าพรรษาแปลว่าพักฝนหมายถึงพระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่ประจำณวัดใดวัดหนึ่งระหว่างฤดูฝนโดยเหตุที่พระภิกษุในสมัยพุทธกาลมีหน้าที่จะต้องจาริกโปรดสัตว์และเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนแก่ประชาชนไปในที่ต่างๆ การจำพรรษาให้พระภิกษุอยู่ประจำที่ตลอด 3 เดือนในฤดูฝนคือเริ่มตั้งแต่วันแรม 1 ค่ำเดือน 8 ของทุกปีเรียกว่าปุริมพรรษาถ้าปีใดมีเดือน 8 สองครั้งก็เลื่อนมาเป็นวันแรม 1 ค่ำเดือนแปดหลังและออกพรรษาในวันขึ้น 15 ค่ำ 11 เรียกว่าปัจฉิมพรรษาเว้นแต่มีกิจธุระคือเมื่อเดินทางไปแล้วไม่สามารถจะกลับได้ในเดียวนั้นก็ทรงอนุญาตให้ไปแรมคืนได้คราวหนึ่งไม่เกิน 7 คืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าพรรษาแปลว่าพักฝนหมายถึงพระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่ประจำ ณ วัดใดวัดหนึ่งระหว่างฤดูฝนโดยเหตุที่พระภิกษุในสมัย​​พุทธกาลมีหน้าที่จะต้องจาริกโปรดสัตว์ ๆ ไม่จำเป็นต้องมีที่อยู่ประจำ 3 เดือนในฤดูฝนคือเริ่มตั้งแต่วันแรม 1 ค่ำเดือน 8 ของทุกปีเรียกว่าปุริมพรรษาถ้าปีใดมีเดือน 8 สองครั้งก็เลื่อนมาเป็นวันแรม 1 ค่ำเดือนแปดหลังและออกพรรษาในวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 11 เรียกว่าปัจฉิมพรรษา 7 คืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าพรรษาแปลว่าพักฝนหมายถึงพระภิกษุสงฆ์ต้องอยู่ประจำณวัดใดวัดหนึ่งระหว่างฤดูฝนโดยเหตุที่พระภิกษุในสมัยพุทธกาลมีหน้าที่จะต้องจาริกโปรดสัตว์และเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนแก่ประชาชนไปในที่ต่างไม่มีการจำพรรษาให้พระภิกษุอยู่ประจำที่ตลอด 3 เดือนในฤดูฝนความเริ่มตั้งแต่วันแรม 1 ค่ำเดือน 8 ของทุกปีเรียกว่าปุริมพรรษาถ้าปีใดมีเดือน 8 สองครั้งก็เลื่อนมาเป็นวันแรม 1 ค่ำเดือนแปดหลังและออกพรรษาในวันขึ้น 15 ค่ำ11 เรียกว่าปัจฉิมพรรษาเว้นแต่มีกิจธุระคือเมื่อเดินทางไปแล้วไม่สามารถจะกลับได้ในเดียวนั้นก็ทรงอนุญาตให้ไปแรมคืนได้คราวหนึ่งไม่เกิน 7 คืน