There have been several reports pub

There have been several reports published on the use
of sea urchins as a biological model to study the influence of
toxic materials in the environment. Most of these concern
biomineralization, focusing on calcification, which is
prominent in the construction of skeletons (Bonucci, 2009).
The development of sea urchin embryos after fertilization
was found to be affected by different types of toxic factors,
such as heavy metals (Kobayashi and Ogamura, 2004),
pesticides (Pesando et al., 2003) and acidic seawater (Moulin
et al., 2011) as well as UV-B (Bonaventura et al., 2006) and
different gravitational conditions (Marthy et al., 1996), all of
which cause abnormal skeletal shapes. Qiao et al. (2003) also
demonstrated that sea urchins could serve as a model for
mammalian developmental neurotoxicity

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการรายงานหลายฉบับที่ประกาศใช้ของซี urchins เป็นรูปแบบทางชีวภาพการศึกษาอิทธิพลของวัสดุที่เป็นพิษในสิ่งแวดล้อม ส่วนใหญ่ของปัญหาเหล่านี้biomineralization ปูน ซึ่งมุ่งเน้นโดดเด่นในการก่อสร้างของโครงกระดูก (Bonucci, 2009)การพัฒนาของ embryos เม่นทะเลหลังจากปฏิสนธิพบว่ามีผลต่อประเภทของปัจจัยเป็นพิษเช่นโลหะหนัก (โคะบะยะชิและ Ogamura, 2004),ยาฆ่าแมลง (Pesando et al. 2003) และน้ำทะเลเป็นกรด (Moulinet al. 2011) และ UV-B (Bonaventura et al. 2006) และแตกต่างความโน้มถ่วงเงื่อนไข (Marthy et al. 1996), ทั้งหมดซึ่งทำให้รูปร่างโครงกระดูกที่ผิดปกติ เฉียว et al. (2003) ยังแสดงให้เห็นว่า ซี urchins สามารถเป็นแบบจำลองพิษต่อระบบประสาทพัฒนาไว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายรายงานที่เผยแพร่ในการใช้งาน
ของเม่นทะเลเป็นรูปแบบทางชีวภาพเพื่อศึกษาอิทธิพลของ
วัสดุที่เป็นพิษในสิ่งแวดล้อม เหล่านี้ส่วนใหญ่กังวล
biomineralization โดยมุ่งเน้นที่กลายเป็นปูนซึ่งเป็น
ที่โดดเด่นในการก่อสร้างโครงกระดูก (โด้โบนุชชี่ 2009) ได้.
การพัฒนาของตัวอ่อนเม่นทะเลหลังจากการปฏิสนธิ
ก็พบว่าได้รับผลกระทบตามประเภทที่แตกต่างกันของปัจจัยที่เป็นพิษ
เช่นโลหะหนัก (โคบายาชิ และ Ogamura, 2004),
สารกำจัดศัตรูพืช (Pesando et al., 2003) และน้ำทะเลเป็นกรด (Moulin
et al., 2011) เช่นเดียวกับรังสี UV-B (Bonaventura et al., 2006) และ
สภาพแรงโน้มถ่วงที่แตกต่างกัน (Marthy et al., 1996) ทั้งหมด
ที่ทำให้เกิดรูปทรงโครงกระดูกที่ผิดปกติ Qiao et al, (2003) นอกจากนี้ยัง
แสดงให้เห็นว่าเม่นทะเลสามารถใช้เป็นรูปแบบสำหรับ
พิษต่อระบบประสาทพัฒนาการเลี้ยงลูกด้วยนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายรายงานที่ตีพิมพ์เกี่ยวกับการใช้ของเม่นทะเลเป็นแบบชีวภาพ เพื่อศึกษาอิทธิพลของวัสดุที่เป็นพิษในสิ่งแวดล้อม ที่สุดของความกังวลเหล่านี้biomineralization เน้นหินปูนซึ่งเป็นที่โดดเด่นในการสร้างโครงกระดูก ( โบนุกขี้ , 2009 )การพัฒนาของเม่นทะเลตัวอ่อนหลังการปฏิสนธิพบว่าได้รับผลกระทบจากประเภทที่แตกต่างกันขององค์ประกอบที่เป็นพิษเช่น โลหะหนัก ( โคบายาชิ และ ogamura , 2004 )ยาฆ่าแมลง ( pesando et al . , 2003 ) และน้ำทะเลเป็นกรด ( มูแลงet al . , 2011 ) รวมทั้งรังสียูวี บี ( bonaventura et al . , 2006 ) และสภาวะแรงโน้มถ่วงที่แตกต่างกัน ( marthy et al . , 1996 ) ทั้งหมดซึ่งก่อให้เกิดรูปร่างกระดูกผิดปกติ เชา et al . ( 2003 ) และแสดงว่า เม่นทะเล สามารถใช้เป็นแบบสำหรับเขตพัฒนาการประ