- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
2. Health care operations from a su
2. Health care operations from a supply chain management perspective
From a historical perspective, during the last four decades the focus within industrial companies has gradually shifted from a strong orientation on individual processes towards a chain orientation. In the sixties and seventies of the previous century, manufacturing companies considered the management and control of individual processes as a necessity in order to be competitive. During this era, main stream research in the area of operations management resulted in many mathematical models and tools which strongly contributed to our insight and understanding of the planning and control of operating processes in a manufacturing environment.
Without doubt, the increased possibilities of information and communication technologies have enhanced the shifting focus of companies in the late nineties of the previous century. Especially the usage of enterprise resource planning (ERP) software has been the driving force behind the strong focus of manufacturing companies to control goods flows in a more integrated way. ERP systems are software packages designed to integrate, standardise and automate processes within organisations and throughout their value chains. This is achieved by a collection of modules linked through one central database from which all modules draw, manipulate and update data. The promises of ERP systems are clear and convincing: managers can make better-informed decisions, communication costs are reduced and firms become more integrated and coherent (Davenport, 1998; Boonstra, 2006; Dezdar and Sulaiman, 2009). Numerous studies have been performed on integrated planning systems (Akkermans and Helden, 2002) Mirrored by developments in practice, mainstream research in the field of Operations Management in the eighties and nineties concentrated on the question how sub optimisation with respect to the control of goods flows within companies can be avoided. Co-ordination between different planning levels, the use of master production schedule and the introduction of planning and control frameworks are some illustrative examples of research items, which are studied extensively during this period (Bertrand et al., 1990).
During the last ten years, a considerable amount of studies has emphasized the importance of supply chain management for companies (Croom et al., 2000). Both in theory and in practice it is widely recognized nowadays that by integrating information and materials flows throughout the entire supply chain, both the internal and external performance of supply chain partners can be improved significantly. Many authors have remarked, however, that the supply chain management philosophy not only receives considerable attention from the field of logistics and operations management but also from other areas (Burgress et al., 2006). Clearly, the origin of supply chain management is of a multidisciplinary nature and stems from different areas such as strategic management, marketing, and organizational behaviour (Croom et al., 2000). It is not surprising therefore, that the phenomenon of supply chain management is studied from several different perspectives and, by doing so, several aspects have emerged as being of importance when trying to establish integrated supply chains (Harland, 1996; Lee, 2002; Boone and Ganesham, 2007). Despite the variety of perspectives, the elimination of waste and an emphasis on improving performance by coordinating supply chains are generally considered the core issues of supply chain management relationships. This focus is reflected in the many studies on the exchange of information, materials and products (Jarett, 1998; Chen and Paulraj, 2004; Cooper and Tracey, 2005). The question of how to optimise these exchange processes seems to be well-covered in contemporary literature and is illustrated by numerous studies on supply chain integration, logistics postponement and the role of information technology (Croom et al., 2000). Additionally, several studies have suggested that many potential barriers relating to trust need to be levelled when implementing supply chain partnering (Harland, 1996; Mentzer, 2004). The phenomenon of supply chain management therefore, is also closely linked to issues of collaboration, trust and the atmosphere of the relationship.
Figure 1 presents a schematic overview of the developments, which have taken place with respect to the focus and area, manufacturing companies have concentrated on during the last decades. The phases depicted in Figure 1 should be considered as a development on a macro level. Obviously, many individual companies still are in one of the early phases of supply chain integration.
To a certain extent, the developments outlined above also account for the health care sector. From an Operations Management perspective, the focus in the health care sector originally also concentrated on optimising individual processes. Well-known examples are the application of operations research techniques to optimise inventory levels of drugs and methods for optimising the ordering process of care-related products and pharmaceuticals. Comparable to developments in the industrial sector, it is widely acknowledged nowadays that information and communication technologies can play a significant role in improving health supply chains and it will be of no surprise that many health care organisations have started up projects in the field of health supply chains (Schneller et al., 2006). Recent studies show that a significant portion of the costs associated with supply chains in the health care sector can be reduced by implementing effective supply chains (Burns, 2000; Dacosta-Claro, 2002; Oliveira and Pinto, 2005). There are some indications however, that the health care sector is behind the industry sector with respect to implementing supply chain management practices.
The application of supply chain management practices in the health care sector not only relates to physical goods like drugs, pharmaceuticals, medical devices and health aids but also to the flow of patients (Beier, 1995). Nowadays, patient logistics is an emerging field in the area of operations and supply chain management encompassing all planning and control decisions aimed at matching supply and demand throughout the health care supply chain. In practice, patient logistics often concentrates on decisions regarding the variability and complexity of demand within a hospital butobviously, also important coordination issues exist between health care organisations. Similar to manufacturing companies, many optimisation questions in health care relate to the problem how a high resource utilization can be matched with a high customer service level. Not surprisingly, within the area of patient logistics also a strong emphasis exists nowadays on improving performance by more integrated health care supply chains (Brennan, 1998). The question how this integration can be achieved best still is a relatively uncovered field in the area of supply chain management however, and starting from this question there are only limited academic studies addressing the challenges unique to the health care setting.
From a historical perspective, during the last four decades the focus within industrial companies has gradually shifted from a strong orientation on individual processes towards a chain orientation. In the sixties and seventies of the previous century, manufacturing companies considered the management and control of individual processes as a necessity in order to be competitive. During this era, main stream research in the area of operations management resulted in many mathematical models and tools which strongly contributed to our insight and understanding of the planning and control of operating processes in a manufacturing environment.
Without doubt, the increased possibilities of information and communication technologies have enhanced the shifting focus of companies in the late nineties of the previous century. Especially the usage of enterprise resource planning (ERP) software has been the driving force behind the strong focus of manufacturing companies to control goods flows in a more integrated way. ERP systems are software packages designed to integrate, standardise and automate processes within organisations and throughout their value chains. This is achieved by a collection of modules linked through one central database from which all modules draw, manipulate and update data. The promises of ERP systems are clear and convincing: managers can make better-informed decisions, communication costs are reduced and firms become more integrated and coherent (Davenport, 1998; Boonstra, 2006; Dezdar and Sulaiman, 2009). Numerous studies have been performed on integrated planning systems (Akkermans and Helden, 2002) Mirrored by developments in practice, mainstream research in the field of Operations Management in the eighties and nineties concentrated on the question how sub optimisation with respect to the control of goods flows within companies can be avoided. Co-ordination between different planning levels, the use of master production schedule and the introduction of planning and control frameworks are some illustrative examples of research items, which are studied extensively during this period (Bertrand et al., 1990).
During the last ten years, a considerable amount of studies has emphasized the importance of supply chain management for companies (Croom et al., 2000). Both in theory and in practice it is widely recognized nowadays that by integrating information and materials flows throughout the entire supply chain, both the internal and external performance of supply chain partners can be improved significantly. Many authors have remarked, however, that the supply chain management philosophy not only receives considerable attention from the field of logistics and operations management but also from other areas (Burgress et al., 2006). Clearly, the origin of supply chain management is of a multidisciplinary nature and stems from different areas such as strategic management, marketing, and organizational behaviour (Croom et al., 2000). It is not surprising therefore, that the phenomenon of supply chain management is studied from several different perspectives and, by doing so, several aspects have emerged as being of importance when trying to establish integrated supply chains (Harland, 1996; Lee, 2002; Boone and Ganesham, 2007). Despite the variety of perspectives, the elimination of waste and an emphasis on improving performance by coordinating supply chains are generally considered the core issues of supply chain management relationships. This focus is reflected in the many studies on the exchange of information, materials and products (Jarett, 1998; Chen and Paulraj, 2004; Cooper and Tracey, 2005). The question of how to optimise these exchange processes seems to be well-covered in contemporary literature and is illustrated by numerous studies on supply chain integration, logistics postponement and the role of information technology (Croom et al., 2000). Additionally, several studies have suggested that many potential barriers relating to trust need to be levelled when implementing supply chain partnering (Harland, 1996; Mentzer, 2004). The phenomenon of supply chain management therefore, is also closely linked to issues of collaboration, trust and the atmosphere of the relationship.
Figure 1 presents a schematic overview of the developments, which have taken place with respect to the focus and area, manufacturing companies have concentrated on during the last decades. The phases depicted in Figure 1 should be considered as a development on a macro level. Obviously, many individual companies still are in one of the early phases of supply chain integration.
To a certain extent, the developments outlined above also account for the health care sector. From an Operations Management perspective, the focus in the health care sector originally also concentrated on optimising individual processes. Well-known examples are the application of operations research techniques to optimise inventory levels of drugs and methods for optimising the ordering process of care-related products and pharmaceuticals. Comparable to developments in the industrial sector, it is widely acknowledged nowadays that information and communication technologies can play a significant role in improving health supply chains and it will be of no surprise that many health care organisations have started up projects in the field of health supply chains (Schneller et al., 2006). Recent studies show that a significant portion of the costs associated with supply chains in the health care sector can be reduced by implementing effective supply chains (Burns, 2000; Dacosta-Claro, 2002; Oliveira and Pinto, 2005). There are some indications however, that the health care sector is behind the industry sector with respect to implementing supply chain management practices.
The application of supply chain management practices in the health care sector not only relates to physical goods like drugs, pharmaceuticals, medical devices and health aids but also to the flow of patients (Beier, 1995). Nowadays, patient logistics is an emerging field in the area of operations and supply chain management encompassing all planning and control decisions aimed at matching supply and demand throughout the health care supply chain. In practice, patient logistics often concentrates on decisions regarding the variability and complexity of demand within a hospital butobviously, also important coordination issues exist between health care organisations. Similar to manufacturing companies, many optimisation questions in health care relate to the problem how a high resource utilization can be matched with a high customer service level. Not surprisingly, within the area of patient logistics also a strong emphasis exists nowadays on improving performance by more integrated health care supply chains (Brennan, 1998). The question how this integration can be achieved best still is a relatively uncovered field in the area of supply chain management however, and starting from this question there are only limited academic studies addressing the challenges unique to the health care setting.
0/5000
2. การดำเนินงานดูแลสุขภาพจากมุมมองการจัดการห่วงโซ่อุปทานจากมุมมองทางประวัติศาสตร์ ระหว่างสี่ทศวรรษ โฟกัสภายในบริษัทอุตสาหกรรมได้ค่อย ๆ เปลี่ยนจากแนวแรงในแต่ละกระบวนไปทางแนวโซ่ Sixties และความของศตวรรษก่อนหน้านี้ บริษัทผู้ผลิตถือว่าการจัดการและการควบคุมของแต่ละกระบวนการเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อการแข่งขัน ในระหว่างยุคนี้ วิจัยกระแสหลักในการจัดการการดำเนินงานในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จำนวนมาก และเครื่องมือที่ขอหรอกเข้าใจและเข้าใจเกี่ยวกับการวางแผนและควบคุมกระบวนการปฏิบัติงานโดยไม่ต้องสงสัย ไปที่เพิ่มขึ้นของเทคโนโลยีข้อมูลและการสื่อสารได้ปรับปรุงความเลื่อนลอยของบริษัทใน nineties ปลายศตวรรษก่อนหน้านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ทรัพยากรขององค์กร (ERP) ซอฟต์แวร์การวางแผนได้รับแรงผลักดันอยู่เบื้องหลังความแข็งแกร่งของบริษัทผู้ผลิตเพื่อควบคุมกระแสสินค้าแบบบูรณาการมากขึ้น ระบบ ERP เป็นซอฟต์แวร์แพคเกจที่ออกแบบมาเพื่อรวม standardise และดำเนินกระบวนการภาย ในองค์กร และ ตลอดห่วงโซ่มูลค่าของ นี้สามารถทำได้ โดยชุดของโมดูลที่เชื่อมโยงผ่านฐานข้อมูลกลางหนึ่งที่โมดูลทั้งหมดวาด จัดการ และปรับปรุงข้อมูล สัญญาของระบบ ERP มีความชัดเจน และน่าเชื่อถือ: ผู้จัดการสามารถทำการตัดสินใจ การสื่อสารต้นทุนจะลดลงและบริษัทมากขึ้นรวม และ coherent (ดาเวนพอร์ท 1998; better-informed Boonstra, 2006 Dezdar ก Sulaiman, 2009) คลังศึกษาจำนวนมากในระบบวางแผนรวม (Akkermans และ Helden, 2002) มิเรอร์ โดยการพัฒนาในทางปฏิบัติ วิจัยหลักในด้านการจัดการการดำเนินงานในอันดับและ nineties เข้มข้นคำถามวิธีเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยกับการควบคุมการไหลของสินค้าภายในบริษัทสามารถหลีกเลี่ยง สมดุลระหว่างการวางแผนระดับต่าง ๆ ใช้กำหนดการผลิตหลักและการแนะนำการวางแผนและควบคุมกรอบเป็นตัวอย่างแสดงรายการการวิจัย การศึกษาอย่างกว้างขวางในช่วงเวลานี้ (เบอร์และ al., 1990)During the last ten years, a considerable amount of studies has emphasized the importance of supply chain management for companies (Croom et al., 2000). Both in theory and in practice it is widely recognized nowadays that by integrating information and materials flows throughout the entire supply chain, both the internal and external performance of supply chain partners can be improved significantly. Many authors have remarked, however, that the supply chain management philosophy not only receives considerable attention from the field of logistics and operations management but also from other areas (Burgress et al., 2006). Clearly, the origin of supply chain management is of a multidisciplinary nature and stems from different areas such as strategic management, marketing, and organizational behaviour (Croom et al., 2000). It is not surprising therefore, that the phenomenon of supply chain management is studied from several different perspectives and, by doing so, several aspects have emerged as being of importance when trying to establish integrated supply chains (Harland, 1996; Lee, 2002; Boone and Ganesham, 2007). Despite the variety of perspectives, the elimination of waste and an emphasis on improving performance by coordinating supply chains are generally considered the core issues of supply chain management relationships. This focus is reflected in the many studies on the exchange of information, materials and products (Jarett, 1998; Chen and Paulraj, 2004; Cooper and Tracey, 2005). The question of how to optimise these exchange processes seems to be well-covered in contemporary literature and is illustrated by numerous studies on supply chain integration, logistics postponement and the role of information technology (Croom et al., 2000). Additionally, several studies have suggested that many potential barriers relating to trust need to be levelled when implementing supply chain partnering (Harland, 1996; Mentzer, 2004). The phenomenon of supply chain management therefore, is also closely linked to issues of collaboration, trust and the atmosphere of the relationship.รูปที่ 1 แสดงภาพรวมแผนผังวงจรของการพัฒนา ซึ่งมีดำเนินการที่เกี่ยวกับการโฟกัสและการตั้ง บริษัทผู้ผลิตได้เข้มข้นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด ขั้นตอนที่แสดงในรูปที่ 1 ควรเป็นการพัฒนาระดับแม แน่นอน หลายบริษัทยังคงอยู่ในระยะต้นของการบูรณาการห่วงโซ่อุปทานขอบแบบบางเขต พัฒนาที่อธิบายไว้ข้างต้นยังบัญชีสำหรับภาคการดูแลสุขภาพ จากมุมมองของการจัดการการดำเนินงาน เน้นในภาคสุขภาพเดิมยังเข้มข้นใน optimising แต่ละกระบวนการ รู้จักกันดีอย่างโปรแกรมประยุกต์เทคนิคการวิจัยดำเนินการอินพุทระดับสินค้าคงคลังของยาและวิธีการสำหรับกระบวนการสั่งซื้อที่เกี่ยวข้องกับการดูแลและยา optimising เทียบเคียงเพื่อพัฒนาในภาคอุตสาหกรรม มันจะรู้ในปัจจุบันที่ เทคโนโลยีข้อมูลและการสื่อสารสามารถมีบทบาทสำคัญในการปรับปรุงห่วงโซ่อุปทานสุขภาพ และมันจะไม่แปลกใจที่หลายองค์กรสุขภาพได้เริ่มต้นขึ้นโครงการในห่วงโซ่อุปทานสุขภาพ (Schneller และ al., 2006) การศึกษาล่าสุดแสดงว่า เป็นส่วนสำคัญของต้นทุนที่เกี่ยวข้องกับห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพจะลดลง ด้วยการใช้ห่วงโซ่อุปทานมีประสิทธิภาพ (เบิร์น 2000 ย่าดาคอสต้า-Claro, 2002 Oliveira ก Pinto, 2005) มีบ่งชี้บางอย่างไรก็ตาม ว่า ภาคดูแลสุขภาพที่อยู่หลังภาคอุตสาหกรรมเกี่ยวกับการใช้วิธีการบริหารจัดการห่วงโซ่อุปทานการประยุกต์ใช้วิธีการบริหารจัดการห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับสินค้าทางกายภาพเช่นยา เวชภัณฑ์ อุปกรณ์ทางการแพทย์ และสุขภาพเอดส์แต่ยังรวมถึงการไหลของผู้ป่วย (Beier, 1995) ปัจจุบัน โลจิสติกส์ผู้ป่วยคือ ฟิลด์เกิดใหม่ในพื้นที่ของการดำเนินงานและการบริหารห่วงโซ่อุปทานครอบคลุมการวางแผนและควบคุมการตัดสินทั้งหมดมุ่งตรงกับอุปสงค์และอุปทานตลอดทั้งห่วงโซ่อุปทานสุขภาพ ในทางปฏิบัติ โลจิสติกส์มักจะเน้นเกี่ยวกับความแปรผันและความซับซ้อนของความต้องการภายในโรงพยาบาล butobviously การตัดสินใจของผู้ป่วยยังประเด็นสำคัญประสานงานกันระหว่างองค์กรสุขภาพ เช่นเดียวกับบริษัทผู้ผลิต หลายคำถามการเพิ่มประสิทธิภาพในการดูแลสุขภาพเกี่ยวข้องกับปัญหาการใช้ทรัพยากรสูงสามารถจับคู่กับระดับบริการลูกค้าสูง ไม่น่าแปลกใจ ภายในบริเวณของโลจิสติกส์ผู้ป่วย ยังสำคัญอยู่ในปัจจุบันในการปรับปรุงประสิทธิภาพโดยห่วงโซ่อุปทานสุขภาพมากรวม (Brennan, 1998) ถามวิธีรวมนี้สามารถทำได้ดีที่สุดยังคงเป็นเขตเถค่อนข้างในการบริหารห่วงโซ่อุปทาน และเริ่มต้นจากคำถามนี้มีเพียงจำกัดศึกษาวิชาการจัดการกับความท้าทายเฉพาะค่าดูแลสุขภาพ
การแปล กรุณารอสักครู่..
2.
การดำเนินงานการดูแลสุขภาพจากมุมมองของอุปทานการจัดการห่วงโซ่จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านโฟกัสภายในบริษัท อุตสาหกรรมได้เปลี่ยนเรื่อย ๆ จากทิศทางที่แข็งแกร่งในแต่ละกระบวนการไปสู่การวางแนวทางโซ่ ในวัยหกสิบและเจ็ดสิบของศตวรรษที่ผ่านมา บริษัท ผลิตการพิจารณาการบริหารจัดการและการควบคุมกระบวนการของแต่ละบุคคลเป็นความจำเป็นในการที่จะแข่งขัน ในยุคนี้การวิจัยกระแสหลักในพื้นที่ของการจัดการการดำเนินงานที่เกิดขึ้นในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จำนวนมากและเครื่องมือที่ขอมีส่วนทำให้ความเข้าใจของเราและความเข้าใจในการวางแผนและการควบคุมกระบวนการการดำเนินงานในสภาพแวดล้อมการผลิต.
โดยไม่ต้องสงสัยความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของข้อมูลและการ เทคโนโลยีการสื่อสารที่มีการปรับปรุงการมุ่งเน้นการขยับของ บริษัท ในยุคปลายของศตวรรษที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานของการวางแผนทรัพยากรขององค์กร (ERP) ซอฟแวร์ที่ได้รับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการมุ่งเน้นที่แข็งแกร่งของ บริษัท ผู้ผลิตสินค้าในการควบคุมการไหลในทางที่บูรณาการมากขึ้น ระบบ ERP เป็นซอฟแวร์ที่ออกแบบมาเพื่อบูรณาการมาตรฐานและอัตโนมัติกระบวนการภายในองค์กรและตลอดห่วงโซ่มูลค่าของพวกเขา นี้จะทำได้โดยคอลเลกชันของโมดูลเชื่อมโยงผ่านฐานข้อมูลกลางที่ทุกโมดูลวาดจัดการและปรับปรุงข้อมูล สัญญาของระบบ ERP ที่มีความชัดเจนและน่าเชื่อถือ: ผู้จัดการสามารถตัดสินใจได้ดีขึ้น, ค่าใช้จ่ายในการสื่อสารที่จะลดลงและ บริษัท กลายเป็นแบบบูรณาการมากขึ้นและเชื่อมโยงกัน (ดาเวนพอร์ต 1998; Boonstra 2006; Dezdar และสุไลมาน 2009) การศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับระบบการวางแผนแบบบูรณาการ (Akkermans และ Helden, 2002) สะท้อนการพัฒนาในทางปฏิบัติการวิจัยหลักในด้านการจัดการการดำเนินงานในแปดเก้าและจดจ่ออยู่กับคำถามวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยที่เกี่ยวกับการควบคุมสินค้าไหล ภายใน บริษัท สามารถหลีกเลี่ยงได้ การประสานงานระหว่างระดับการวางแผนที่แตกต่างกัน, การใช้ตารางการผลิตต้นแบบและการแนะนำของการวางแผนและกรอบการควบคุมเป็นตัวอย่างบางส่วนเป็นตัวอย่างของรายการการวิจัยที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางในช่วงเวลานี้ (เบอร์ทรานด์ et al., 1990).
ในช่วงสิบ ปีที่ผ่านมาเป็นจำนวนมากของการศึกษาได้เน้นความสำคัญของการจัดการห่วงโซ่อุปทานสำหรับ บริษัท (Croom et al., 2000) ทั้งในทางทฤษฎีและในทางปฏิบัติมันได้รับการยอมรับกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันว่าโดยการบูรณาการข้อมูลและวัสดุที่ไหลตลอดทั้งห่วงโซ่อุปทานทั้งผลการดำเนินงานทั้งภายในและภายนอกของพันธมิตรห่วงโซ่อุปทานได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผู้เขียนหลายคนได้ตั้งข้อสังเกตอย่างไรว่าอุปทานปรัชญาการจัดการห่วงโซ่ไม่เพียง แต่ได้รับความสนใจอย่างมากจากสนามจิสติกส์และการจัดการการดำเนินงาน แต่ยังมาจากพื้นที่อื่น ๆ (Burgress et al., 2006) เห็นได้ชัดว่าที่มาของการจัดการห่วงโซ่อุปทานเป็นลักษณะสหสาขาวิชาชีพและลำต้นจากพื้นที่ที่แตกต่างกันเช่นการจัดการเชิงกลยุทธ์การตลาดและพฤติกรรมองค์กร (Croom et al., 2000) มันไม่ได้เป็นที่น่าแปลกใจจึงว่าปรากฏการณ์ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานคือการศึกษาจากมุมมองที่แตกต่างกันและโดยการทำเช่นนั้นหลายด้านได้กลายเป็นความสำคัญเมื่อพยายามที่จะสร้างห่วงโซ่อุปทานแบบบูรณาการ (ฮาร์แลนด์ 1996; ลี 2002; เน และ Ganesham 2007) แม้จะมีความหลากหลายของมุมมองที่การกำจัดของเสียและให้ความสำคัญในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานโดยการประสานงานโซ่อุปทานได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปประเด็นหลักของความสัมพันธ์จัดการห่วงโซ่อุปทาน โฟกัสนี้สะท้อนให้เห็นในการศึกษาจำนวนมากในการแลกเปลี่ยนข้อมูลวัสดุและผลิตภัณฑ์ (Jarett, 1998; Chen และ Paulraj 2004; คูเปอร์และ Tracey, 2005) คำถามของวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการแลกเปลี่ยนเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะดีครอบคลุมในวรรณกรรมร่วมสมัยและมีการแสดงโดยการศึกษาจำนวนมากในการรวมห่วงโซ่อุปทานการเลื่อนจิสติกส์และบทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศ (Croom et al., 2000) นอกจากนี้การศึกษาหลายคนบอกว่าปัญหาและอุปสรรคที่มีศักยภาพมากที่เกี่ยวข้องกับการไว้วางใจจะต้องมีการปรับระดับเมื่อใช้พันธมิตรห่วงโซ่อุปทาน (ฮาร์แลนด์ 1996; Mentzer, 2004) ปรากฏการณ์ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานจึงนอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับปัญหาของการทำงานร่วมกันความไว้วางใจและบรรยากาศของความสัมพันธ์.
รูปที่ 1 นำเสนอภาพรวมของวงจรของการพัฒนาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการโฟกัสและพื้นที่ บริษัท ผลิตมี ความเข้มข้นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ขั้นตอนที่ปรากฎในรูปที่ 1 ควรจะถือว่าเป็นการพัฒนาในระดับมหภาค เห็นได้ชัดว่าบุคคลที่หลาย บริษัท ยังคงอยู่ในหนึ่งในระยะแรกของการรวมห่วงโซ่อุปทาน.
ในระดับหนึ่งการพัฒนาที่ระบุไว้ข้างต้นยังบัญชีสำหรับภาคการดูแลสุขภาพ จากมุมมองของการจัดการการดำเนินโฟกัสในภาคการดูแลสุขภาพเดิมยังมีความเข้มข้นในการเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการของแต่ละบุคคล ตัวอย่างที่รู้จักกันดีมีการประยุกต์ใช้เทคนิคการวิจัยการดำเนินงานเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพระดับสินค้าคงคลังของยาเสพติดและวิธีการสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพการสั่งซื้อสินค้าของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการดูแลและยา เปรียบได้กับการพัฒนาในภาคอุตสาหกรรมก็เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันที่เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่สามารถมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาสุขภาพของห่วงโซ่อุปทานและมันจะเป็นของแปลกใจว่าองค์กรด้านการดูแลสุขภาพมากได้เริ่มต้นโครงการในด้านของอุปทานสุขภาพ โซ่ (Schneller et al., 2006) การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าเป็นส่วนสำคัญของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพสามารถลดลงได้โดยการใช้ห่วงโซ่อุปทานที่มีประสิทธิภาพ (เบิร์นส์ 2000 Dacosta-Claro 2002; Oliveira และปินโต, 2005) มีข้อบ่งชี้บางอย่าง แต่ที่ว่าภาคการดูแลสุขภาพเป็นผู้อยู่เบื้องหลังภาคอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับการดำเนินการจัดการห่วงโซ่อุปทาน.
การประยุกต์ใช้การจัดการห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับสินค้าทางกายภาพเช่นยาเสพติด, ยา, อุปกรณ์ทางการแพทย์ และช่วยสุขภาพ แต่ยังรวมถึงการไหลของผู้ป่วย (Beier, 1995) ปัจจุบันจิสติกส์ของผู้ป่วยเป็นเขตที่เกิดขึ้นใหม่ในพื้นที่ของการดำเนินงานและการจัดการห่วงโซ่อุปทานครอบคลุมการวางแผนและการควบคุมการตัดสินใจมุ่งเป้าไปที่การจับคู่อุปสงค์และอุปทานตลอดห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพ ในทางปฏิบัติผู้ป่วยมักจิสติกส์มุ่งเน้นที่การตัดสินใจเกี่ยวกับการแปรปรวนและความซับซ้อนของความต้องการที่อยู่ในโรงพยาบาล butobviously ยังปัญหาการประสานงานที่สำคัญอยู่ระหว่างองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ คล้ายกับ บริษัท ผู้ผลิต, การเพิ่มประสิทธิภาพหลายคำถามในการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับปัญหาวิธีการใช้ทรัพยากรสูงสามารถจับคู่กับการบริการลูกค้าระดับสูง ไม่น่าแปลกใจที่อยู่ในพื้นที่ของการขนส่งผู้ป่วยยังมีความสำคัญอย่างมากที่มีอยู่ในปัจจุบันในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานโดยการดูแลสุขภาพแบบบูรณาการมากขึ้นห่วงโซ่อุปทาน (เบรนแนน 1998) คำถามวิธีการรวมกลุ่มนี้สามารถทำได้ดีที่สุดยังคงเป็นเขตที่ค่อนข้างเปิดในพื้นที่ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานอย่างไรและเริ่มต้นจากคำถามนี้มีการศึกษาทางวิชาการที่ จำกัด เท่านั้นที่อยู่ในความท้าทายที่ไม่ซ้ำกันในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพ
การดำเนินงานการดูแลสุขภาพจากมุมมองของอุปทานการจัดการห่วงโซ่จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านโฟกัสภายในบริษัท อุตสาหกรรมได้เปลี่ยนเรื่อย ๆ จากทิศทางที่แข็งแกร่งในแต่ละกระบวนการไปสู่การวางแนวทางโซ่ ในวัยหกสิบและเจ็ดสิบของศตวรรษที่ผ่านมา บริษัท ผลิตการพิจารณาการบริหารจัดการและการควบคุมกระบวนการของแต่ละบุคคลเป็นความจำเป็นในการที่จะแข่งขัน ในยุคนี้การวิจัยกระแสหลักในพื้นที่ของการจัดการการดำเนินงานที่เกิดขึ้นในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์จำนวนมากและเครื่องมือที่ขอมีส่วนทำให้ความเข้าใจของเราและความเข้าใจในการวางแผนและการควบคุมกระบวนการการดำเนินงานในสภาพแวดล้อมการผลิต.
โดยไม่ต้องสงสัยความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของข้อมูลและการ เทคโนโลยีการสื่อสารที่มีการปรับปรุงการมุ่งเน้นการขยับของ บริษัท ในยุคปลายของศตวรรษที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานของการวางแผนทรัพยากรขององค์กร (ERP) ซอฟแวร์ที่ได้รับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการมุ่งเน้นที่แข็งแกร่งของ บริษัท ผู้ผลิตสินค้าในการควบคุมการไหลในทางที่บูรณาการมากขึ้น ระบบ ERP เป็นซอฟแวร์ที่ออกแบบมาเพื่อบูรณาการมาตรฐานและอัตโนมัติกระบวนการภายในองค์กรและตลอดห่วงโซ่มูลค่าของพวกเขา นี้จะทำได้โดยคอลเลกชันของโมดูลเชื่อมโยงผ่านฐานข้อมูลกลางที่ทุกโมดูลวาดจัดการและปรับปรุงข้อมูล สัญญาของระบบ ERP ที่มีความชัดเจนและน่าเชื่อถือ: ผู้จัดการสามารถตัดสินใจได้ดีขึ้น, ค่าใช้จ่ายในการสื่อสารที่จะลดลงและ บริษัท กลายเป็นแบบบูรณาการมากขึ้นและเชื่อมโยงกัน (ดาเวนพอร์ต 1998; Boonstra 2006; Dezdar และสุไลมาน 2009) การศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับระบบการวางแผนแบบบูรณาการ (Akkermans และ Helden, 2002) สะท้อนการพัฒนาในทางปฏิบัติการวิจัยหลักในด้านการจัดการการดำเนินงานในแปดเก้าและจดจ่ออยู่กับคำถามวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพการย่อยที่เกี่ยวกับการควบคุมสินค้าไหล ภายใน บริษัท สามารถหลีกเลี่ยงได้ การประสานงานระหว่างระดับการวางแผนที่แตกต่างกัน, การใช้ตารางการผลิตต้นแบบและการแนะนำของการวางแผนและกรอบการควบคุมเป็นตัวอย่างบางส่วนเป็นตัวอย่างของรายการการวิจัยที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางในช่วงเวลานี้ (เบอร์ทรานด์ et al., 1990).
ในช่วงสิบ ปีที่ผ่านมาเป็นจำนวนมากของการศึกษาได้เน้นความสำคัญของการจัดการห่วงโซ่อุปทานสำหรับ บริษัท (Croom et al., 2000) ทั้งในทางทฤษฎีและในทางปฏิบัติมันได้รับการยอมรับกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันว่าโดยการบูรณาการข้อมูลและวัสดุที่ไหลตลอดทั้งห่วงโซ่อุปทานทั้งผลการดำเนินงานทั้งภายในและภายนอกของพันธมิตรห่วงโซ่อุปทานได้ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผู้เขียนหลายคนได้ตั้งข้อสังเกตอย่างไรว่าอุปทานปรัชญาการจัดการห่วงโซ่ไม่เพียง แต่ได้รับความสนใจอย่างมากจากสนามจิสติกส์และการจัดการการดำเนินงาน แต่ยังมาจากพื้นที่อื่น ๆ (Burgress et al., 2006) เห็นได้ชัดว่าที่มาของการจัดการห่วงโซ่อุปทานเป็นลักษณะสหสาขาวิชาชีพและลำต้นจากพื้นที่ที่แตกต่างกันเช่นการจัดการเชิงกลยุทธ์การตลาดและพฤติกรรมองค์กร (Croom et al., 2000) มันไม่ได้เป็นที่น่าแปลกใจจึงว่าปรากฏการณ์ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานคือการศึกษาจากมุมมองที่แตกต่างกันและโดยการทำเช่นนั้นหลายด้านได้กลายเป็นความสำคัญเมื่อพยายามที่จะสร้างห่วงโซ่อุปทานแบบบูรณาการ (ฮาร์แลนด์ 1996; ลี 2002; เน และ Ganesham 2007) แม้จะมีความหลากหลายของมุมมองที่การกำจัดของเสียและให้ความสำคัญในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานโดยการประสานงานโซ่อุปทานได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปประเด็นหลักของความสัมพันธ์จัดการห่วงโซ่อุปทาน โฟกัสนี้สะท้อนให้เห็นในการศึกษาจำนวนมากในการแลกเปลี่ยนข้อมูลวัสดุและผลิตภัณฑ์ (Jarett, 1998; Chen และ Paulraj 2004; คูเปอร์และ Tracey, 2005) คำถามของวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพของกระบวนการแลกเปลี่ยนเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะดีครอบคลุมในวรรณกรรมร่วมสมัยและมีการแสดงโดยการศึกษาจำนวนมากในการรวมห่วงโซ่อุปทานการเลื่อนจิสติกส์และบทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศ (Croom et al., 2000) นอกจากนี้การศึกษาหลายคนบอกว่าปัญหาและอุปสรรคที่มีศักยภาพมากที่เกี่ยวข้องกับการไว้วางใจจะต้องมีการปรับระดับเมื่อใช้พันธมิตรห่วงโซ่อุปทาน (ฮาร์แลนด์ 1996; Mentzer, 2004) ปรากฏการณ์ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานจึงนอกจากนี้ยังมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับปัญหาของการทำงานร่วมกันความไว้วางใจและบรรยากาศของความสัมพันธ์.
รูปที่ 1 นำเสนอภาพรวมของวงจรของการพัฒนาที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการโฟกัสและพื้นที่ บริษัท ผลิตมี ความเข้มข้นในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ขั้นตอนที่ปรากฎในรูปที่ 1 ควรจะถือว่าเป็นการพัฒนาในระดับมหภาค เห็นได้ชัดว่าบุคคลที่หลาย บริษัท ยังคงอยู่ในหนึ่งในระยะแรกของการรวมห่วงโซ่อุปทาน.
ในระดับหนึ่งการพัฒนาที่ระบุไว้ข้างต้นยังบัญชีสำหรับภาคการดูแลสุขภาพ จากมุมมองของการจัดการการดำเนินโฟกัสในภาคการดูแลสุขภาพเดิมยังมีความเข้มข้นในการเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการของแต่ละบุคคล ตัวอย่างที่รู้จักกันดีมีการประยุกต์ใช้เทคนิคการวิจัยการดำเนินงานเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพระดับสินค้าคงคลังของยาเสพติดและวิธีการสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพการสั่งซื้อสินค้าของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการดูแลและยา เปรียบได้กับการพัฒนาในภาคอุตสาหกรรมก็เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบันที่เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่สามารถมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาสุขภาพของห่วงโซ่อุปทานและมันจะเป็นของแปลกใจว่าองค์กรด้านการดูแลสุขภาพมากได้เริ่มต้นโครงการในด้านของอุปทานสุขภาพ โซ่ (Schneller et al., 2006) การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าเป็นส่วนสำคัญของค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพสามารถลดลงได้โดยการใช้ห่วงโซ่อุปทานที่มีประสิทธิภาพ (เบิร์นส์ 2000 Dacosta-Claro 2002; Oliveira และปินโต, 2005) มีข้อบ่งชี้บางอย่าง แต่ที่ว่าภาคการดูแลสุขภาพเป็นผู้อยู่เบื้องหลังภาคอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับการดำเนินการจัดการห่วงโซ่อุปทาน.
การประยุกต์ใช้การจัดการห่วงโซ่อุปทานในภาคการดูแลสุขภาพไม่เพียง แต่เกี่ยวข้องกับสินค้าทางกายภาพเช่นยาเสพติด, ยา, อุปกรณ์ทางการแพทย์ และช่วยสุขภาพ แต่ยังรวมถึงการไหลของผู้ป่วย (Beier, 1995) ปัจจุบันจิสติกส์ของผู้ป่วยเป็นเขตที่เกิดขึ้นใหม่ในพื้นที่ของการดำเนินงานและการจัดการห่วงโซ่อุปทานครอบคลุมการวางแผนและการควบคุมการตัดสินใจมุ่งเป้าไปที่การจับคู่อุปสงค์และอุปทานตลอดห่วงโซ่อุปทานการดูแลสุขภาพ ในทางปฏิบัติผู้ป่วยมักจิสติกส์มุ่งเน้นที่การตัดสินใจเกี่ยวกับการแปรปรวนและความซับซ้อนของความต้องการที่อยู่ในโรงพยาบาล butobviously ยังปัญหาการประสานงานที่สำคัญอยู่ระหว่างองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ คล้ายกับ บริษัท ผู้ผลิต, การเพิ่มประสิทธิภาพหลายคำถามในการดูแลสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับปัญหาวิธีการใช้ทรัพยากรสูงสามารถจับคู่กับการบริการลูกค้าระดับสูง ไม่น่าแปลกใจที่อยู่ในพื้นที่ของการขนส่งผู้ป่วยยังมีความสำคัญอย่างมากที่มีอยู่ในปัจจุบันในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานโดยการดูแลสุขภาพแบบบูรณาการมากขึ้นห่วงโซ่อุปทาน (เบรนแนน 1998) คำถามวิธีการรวมกลุ่มนี้สามารถทำได้ดีที่สุดยังคงเป็นเขตที่ค่อนข้างเปิดในพื้นที่ของการจัดการห่วงโซ่อุปทานอย่างไรและเริ่มต้นจากคำถามนี้มีการศึกษาทางวิชาการที่ จำกัด เท่านั้นที่อยู่ในความท้าทายที่ไม่ซ้ำกันในการตั้งค่าการดูแลสุขภาพ
การแปล กรุณารอสักครู่..
2 . การดูแลสุขภาพจากมุมมองของการจัดการห่วงโซ่อุปทาน
จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมามุ่งเน้นภายใน บริษัท อุตสาหกรรม ได้ค่อย ๆ เปลี่ยนจากแข็งแรงการปฐมนิเทศในแต่ละกระบวนการต่อห่วงโซ่การปฐมนิเทศ ในยุค 60 กับ 70 ของศตวรรษที่ก่อนหน้านี้บริษัทพิจารณาการจัดการและการควบคุมของแต่ละกระบวนการที่จำเป็นเพื่อให้สามารถแข่งขัน ในยุคสมัยนี้ งานวิจัย กระแสหลักในพื้นที่ของการจัดการการดำเนินงานผลในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์หลายและเครื่องมือที่ขอสนับสนุนของเราลึกและความเข้าใจเกี่ยวกับการวางแผนและควบคุมกระบวนการปฏิบัติในสภาพแวดล้อมการผลิต .
ไม่ต้องสงสัย , เพิ่มความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารมีการปรับปรุงเปลี่ยนโฟกัสของ บริษัท ใน nineties ปลายของศตวรรษก่อนหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานของการวางแผนทรัพยากรองค์กร ( ERP ) ซอฟต์แวร์ได้รับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการโฟกัสที่แข็งแกร่งของ บริษัท ที่ผลิตสินค้าเพื่อควบคุมการไหลในแบบบูรณาการมากขึ้นทางระบบ ERP เป็นแพคเกจซอฟต์แวร์ที่ออกแบบมาเพื่อรวม และให้เป็นมาตรฐานโดยอัตโนมัติกระบวนการภายในองค์กรและตลอดห่วงโซ่มูลค่าของพวกเขา นี่คือความโดยคอลเลกชันของโมดูลการเชื่อมโยงผ่านฐานข้อมูลกลางที่โมดูลทั้งหมดวาด จัดการ และปรับปรุงข้อมูล สัญญาของระบบ ERP จะชัดเจนและน่าเชื่อถือ : ผู้จัดการสามารถให้ข้อมูลในการตัดสินใจได้ดี
จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ในช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมามุ่งเน้นภายใน บริษัท อุตสาหกรรม ได้ค่อย ๆ เปลี่ยนจากแข็งแรงการปฐมนิเทศในแต่ละกระบวนการต่อห่วงโซ่การปฐมนิเทศ ในยุค 60 กับ 70 ของศตวรรษที่ก่อนหน้านี้บริษัทพิจารณาการจัดการและการควบคุมของแต่ละกระบวนการที่จำเป็นเพื่อให้สามารถแข่งขัน ในยุคสมัยนี้ งานวิจัย กระแสหลักในพื้นที่ของการจัดการการดำเนินงานผลในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์หลายและเครื่องมือที่ขอสนับสนุนของเราลึกและความเข้าใจเกี่ยวกับการวางแผนและควบคุมกระบวนการปฏิบัติในสภาพแวดล้อมการผลิต .
ไม่ต้องสงสัย , เพิ่มความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารมีการปรับปรุงเปลี่ยนโฟกัสของ บริษัท ใน nineties ปลายของศตวรรษก่อนหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้งานของการวางแผนทรัพยากรองค์กร ( ERP ) ซอฟต์แวร์ได้รับแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการโฟกัสที่แข็งแกร่งของ บริษัท ที่ผลิตสินค้าเพื่อควบคุมการไหลในแบบบูรณาการมากขึ้นทางระบบ ERP เป็นแพคเกจซอฟต์แวร์ที่ออกแบบมาเพื่อรวม และให้เป็นมาตรฐานโดยอัตโนมัติกระบวนการภายในองค์กรและตลอดห่วงโซ่มูลค่าของพวกเขา นี่คือความโดยคอลเลกชันของโมดูลการเชื่อมโยงผ่านฐานข้อมูลกลางที่โมดูลทั้งหมดวาด จัดการ และปรับปรุงข้อมูล สัญญาของระบบ ERP จะชัดเจนและน่าเชื่อถือ : ผู้จัดการสามารถให้ข้อมูลในการตัดสินใจได้ดี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- หล่อ
- 6) ด้านการสาธารณสงเคราะห์ มีการกำหนดแผนท
- What has made Dyson so successful is the
- The signal is not being frequency modula
- ฉันเป็นห่วงคุณเสมอ
- Supervisor name
- People say I'm sociable because I like d
- The yellow bird helped us to find peter
- the doctor told me that my wife has infe
- warna pada batik
- For both, the determination of biodiesel
- Tea is delicious and can eat up quite a
- ผลลัพธ์ (ภาษาจีน) 1:查阅条例草案 》。
- i like to know new people
- เทคโนโลยีทางสุขภาพและความเจริญก้าวหน้าทา
- สดชื่นมาก
- heritage
- Tell him that I have something urgent to
- ผลลัพธ์ (ภาษาจีน) 1:查阅条例草案 》。
- ฉันชอบกินก๋วยเตี๋ยวเพราะเป็นอาหารที่ต้อง
- acknowledge
- tom cruise is set in a lot of action fil
- HIV virus exists in the blood or secreti
- พะเยา เป็นจังหวัดในภาคเหนือตอนบน บริเวณท
