Rule 134. WomenRule 134. The specif

Rule 134. Women

Rule 134. The specific protection, health and assistance needs of women affected by armed conflict must be respected.


Note: International humanitarian law affords women the same protection as men – be they combatants, civilians or persons hors de combat. All the rules set out in the present study therefore apply equally to men and women without discrimination. However, recognizing their specific needs and vulnerabilities, international humanitarian law grants women a number of further specific protections and rights. The present rule identifies certain of these additional protections and rights.[1]


Summary

State practice establishes this rule as a norm of customary international law applicable in both international and non-international armed conflicts. The practice collected with regard to the specific needs of women is reinforced by and should be viewed in the light of the specific practice relating to the prohibition of sexual violence (see Rule 99) and the obligation to separate women deprived of their liberty from men (see Rule 119), as well as the prominent place of women’s rights in human rights law.


International armed conflicts

The rule that the specific needs of women affected by armed conflict must be respected flows from provisions found in each of the four Geneva Conventions.[2] The First Geneva Convention, for example, requires that “women shall be treated with all consideration due to their sex”. Additional Protocol I provides that “women shall be the object of special respect”.[3]


Numerous military manuals refer to the obligation to respect the specific needs of women affected by armed conflict.[4] Violation of this obligation is an offence under the legislation of some States.[5] This obligation is also supported by official statements.[6] Inspired by the terminology used in the Geneva Conventions and Additional Protocol I, this practice is often phrased in terms of special protection or special respect to be granted to women, or in terms of treatment to be accorded “with due regard to their sex” or “with all consideration due to their sex” or other similar expressions. The formulation used in the present rule, namely that the specific needs of women must be respected, is based on the meaning of these phrases.


Non-international armed conflicts

While common Article 3 of the Geneva Conventions and Additional Protocol II do not contain a general rule stating that the specific needs of women must be respected, they refer to specific aspects of this rule by requiring respect for the person and honour of each, prohibiting violence to life, health and physical and mental well-being, prohibiting outrages upon personal dignity, including humiliating and degrading treatment, rape, enforced prostitution and any form of indecent assault, and requiring the separation of women and men in detention.[7] These specific rules indicate a similar concern for the fate of women in non-international armed conflicts.


The requirement to respect the specific needs of women is included in several military manuals which are applicable in or have been applied in non-international armed conflicts.[8] Violation of this obligation is an offence under the legislation of some States.[9] In addition, the requirement of special respect for women is contained in other instruments pertaining also to non-international armed conflicts.[10]


The UN Security Council, ECOSOC and the UN Commission on Human Rights do not distinguish between international and non-international armed conflicts with respect to the protection of women in armed conflicts.[11] The UN Security Council, for example, has called for respect for the specific needs of women in the context of particular conflicts, such as in Afghanistan, but also in general.[12] In a resolution adopted in 2000 on protection of civilians in armed conflicts, the UN Security Council expressed its grave concern at the “particular impact that armed conflict has on women” and reaffirmed “the importance of fully addressing their special protection and assistance needs”.[13] The UN Secretary-General’s Bulletin on observance by United Nations forces of international humanitarian law provides that “women shall be especially protected against any attack”.[14] The UN Special Rapporteur on Violence against Women, its Causes and Consequences and the Committee on the Elimination of Discrimination against Women have expressed concern at the violation of women’s rights in international and non-international armed conflicts.[15] In 1992, the Committee stated that gender-based violence impairs or nullifies “the right to equal protection according to humanitarian norms in time of international or internal armed conflict”.[16]


The Plan of Action for the years 2000–2003, adopted by the 27th International Conference of the Red Cross and Red Crescent in 1999, called for “particular protective measures for women and girls”.[17]


Interpretation

The specific needs of women may differ according to the situation in which they find themselves – at home, in detention or displaced as a result of the conflict – but they must be respected in all situations. Practice contains numerous references to the specific need of women to be protected against all forms of sexual violence, including through separation from men while deprived of liberty (see Rule 119). While the prohibition of sexual violence applies equally to men and women, in practice women are much more affected by sexual violence during armed conflicts (see also commentary to Rule 93).


The 26th International Conference of the Red Cross and Red Crescent indicated other specific needs when it called for measures “to ensure that women victims of conflict receive medical, psychological and social assistance”.[18] Similarly, in 1999, in a report to the UN General Assembly, the Committee on the Elimination of Discrimination against Women required States to ensure that “adequate protection and health services, including trauma treatment and counselling, are provided for women in especially difficult circumstances, such as those trapped in situations of armed conflict”.[19]


Particular care for pregnant women and mothers of young children

One specific example of respect for the specific needs of women is the requirement that pregnant women and mothers of young children, in particular nursing mothers, be treated with particular care. This requirement is found throughout the Fourth Geneva Convention, as well as in Additional Protocol I.[20] These provisions require special care for pregnant women and mothers of young children with regard to the provision of food, clothing, medical assistance, evacuation and transportation. Such requirements are set forth in many military manuals.[21] They are also found in the legislation of some States.[22]


Additional Protocol I provides that the protection and care due to the wounded and sick is also due to maternity cases and “other persons who may be in need of immediate medical assistance or care, such as … expectant mothers”.[23] Such persons are thus entitled to the rights identified in Chapter 34, including adequate medical care and priority in treatment based on medical grounds (see Rule 110).


Death penalty on pregnant women and mothers of young children

Additional Protocol I requires that parties to a conflict endeavour, to the maximum extent feasible, to avoid the pronouncement of the death penalty on pregnant women or mothers having dependent infants for an offence related to the armed conflict. Furthermore, the death penalty for such offences may not be executed on such women.[24] Additional Protocol II prohibits altogether the imposition of the death penalty on pregnant women or mothers of young children.[25] These rules are also set forth in some military manuals.[26]


The prohibition on carrying out the death penalty on pregnant women is also set forth in the International Covenant on Civil and Political Rights and the American Convention on Human Rights.[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎ 134 ผู้หญิงกฎ 134 ต้องได้รับการป้องกัน สุขภาพ และความช่วยเหลือความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งติดอาวุธหมายเหตุ: กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศแล้วผู้หญิงป้องกันเดียวกันเป็นคน – ไม่ว่าจะเป็นพลรบ พลเรือน หรือบุคคล hors เดอต่อสู้ กฎทั้งหมดที่กำหนดในการศึกษาปัจจุบันดังนั้นใช้กับชายและหญิงเท่าเทียมกัน อย่างไรก็ตาม จดจำความต้องการเฉพาะของพวกเขาและช่องโหว่ กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศมอบให้แก่หญิงเพิ่มเติมเฉพาะการคุ้มครองและสิทธิ มีกฎระบุของสิทธิและความคุ้มครองเพิ่มเติมเหล่านี้ [1] สรุปปฏิบัติรัฐสร้างกฎนี้เป็นบรรทัดฐานของกฎหมายระหว่างประเทศจารีตประเพณีใช้ทั้งประเทศ และนานา ชาติไม่ใช่ความขัดแย้งติดอาวุธ แบบฝึกหัดที่รวบรวมตามความต้องการเฉพาะของผู้หญิงเสริมด้วย และควรดูนี้ปฏิบัติเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับ prohibition ความรุนแรงทางเพศ (ดูกฎ 99) และปราศจากข้อผูกมัดเพื่อแยกผู้หญิงของพวกเขาจากผู้ชาย (ดู 119 กฎ), และโดดเด่นของสิทธิสตรีในกฎหมายสิทธิมนุษยชนความขัดแย้งติดอาวุธต่างชาติ กฎที่ความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งติดอาวุธต้อง ยอมรับกระแสจากบทบัญญัติที่พบในแต่ละข้อตกลงเจนีวา 4 [2] การประชุมเจนีวาครั้งแรก เช่น ต้องมีว่า "ผู้หญิงจะได้รับการพิจารณาทั้งหมดเนื่องจากเพศของพวกเขา" โพรโทคอเพิ่มเติมให้ผมว่า "ผู้หญิงเป็นวัตถุเคารพพิเศษ" [3] คู่มือทหารจำนวนมากหมายถึงข้อผูกมัดการเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งติดอาวุธ [4] ละเมิดข้อผูกมัดนี้เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายภายใต้กฎหมายของรัฐบาง [5] ข้อผูกมัดนี้ยังได้รับการสนับสนุน โดยรายงานอย่างเป็นทางการ Inspired [6] โดยคำศัพท์ที่ใช้ในการประชุมที่เจนีวาและโพรโทคอลเพิ่มเติมฉัน phrased แบบฝึกหัดนี้จะป้องกันหรือเคารพพิเศษที่จะมอบให้ผู้หญิง หรือในแง่ ของการรักษาจะมีทรัพย์ "มีสัมมาคารวะการเพศ" หรือ "พิจารณาทั้งหมดเนื่องจากเพศ" หรือนิพจน์ที่คล้ายกันอื่น ๆ กำหนดใช้ในกฎปัจจุบัน คือ ว่า จะต้องเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิง ตามความหมายของวลีเหล่านี้ความขัดแย้งติดอาวุธไม่ใช่นานาชาติในขณะที่ 3 บทความทั่วไปของข้อตกลงเจนีวาและเพิ่มโพรโทคอล II ไม่ประกอบด้วยกฎทั่วไปที่ระบุว่า ต้องยอมรับความต้องการเฉพาะของผู้หญิง พวกเขาหมายถึงลักษณะเฉพาะของกฎนี้ โดยต้องเคารพในบุคคลและเกียรติของแต่ละ ห้ามรุนแรง กับชีวิต สุขภาพกาย และจิตใจ สุขภาพ outrages ตามศักดิ์ศรีส่วนบุคคลห้ามมิให้ รวมทั้งอัปยศลดรักษา ข่มขืน ค้าประเวณีการบังคับ และแบบฟอร์มใด ๆ ของการโจมตี indecent และต้องแยกของหญิงและชายในสถานกักกัน [7] กฎเฉพาะเหล่านี้แสดงความกังวลคล้ายในชะตากรรมของผู้หญิงในความขัดแย้งติดอาวุธไม่ใช่นานาชาติต้องเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงอยู่ในคู่มือทางทหารต่าง ๆ ที่ใช้ใน หรือได้ใช้ในความขัดแย้งติดอาวุธไม่ใช่นานาชาติ [8] ข้อผูกมัดนี้ละเมิดเป็นการกระทำความผิดภายใต้กฎหมายของรัฐบาง [9] ความต้องการของความเคารพพิเศษสำหรับผู้หญิงนอกจากนี้ มีอยู่ในเครื่องมืออื่น ๆ นอกจากนี้ยังเกี่ยวกับความขัดแย้งติดอาวุธไม่ใช่นานาชาติ [10] ECOSOC คณะ มนตรีสหประชาชาติ และ กรรมาธิการสิทธิมนุษยชนสหประชาชาติไม่แยกแยะระหว่างนานาชาติ และนานา ชาติไม่ใช่อาวุธความขัดแย้งเกี่ยวกับการคุ้มครองสตรีในความขัดแย้งติดอาวุธ [11] สมัชชาความมั่นคง เช่น เรียกว่าการเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงในบริบทของความขัดแย้งเฉพาะ เช่น ในอัฟกานิสถาน แต่โดยทั่วไป [12] ในความละเอียดที่นำมาใช้ในปี 2000 ในการคุ้มครองพลเรือนในความขัดแย้งติดอาวุธ สมัชชาความมั่นคงแสดงความกังวลเกี่ยวกับการที่การ "เฉพาะผลกระทบความขัดแย้งติดอาวุธมีผู้หญิง" และ "ความสำคัญของการครบกำหนดความคุ้มครองและความช่วยเหลือความต้องการพิเศษ" โอ [13] UN-เลขาธิการของแถลงการณ์เกี่ยวกับใช้โดยกองกำลังสหประชาชาติกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศแสดงว่า "ผู้หญิงจะมีโดยเฉพาะอย่างยิ่งป้องกันกับโจมตีใดๆ" [14] Rapporteur พิเศษสหประชาชาติเกี่ยวกับความรุนแรงต่อผู้หญิง ของสาเหตุ และผลกระทบและคณะกรรมการการตัดเลือกปฏิบัติต่อสตรีได้แสดงความกังวลในการละเมิดสิทธิสตรีในประเทศ และนานา ชาติไม่ใช่ความขัดแย้งติดอาวุธ [15] ใน 1992 คณะกรรมการระบุว่า ความรุนแรงตามเพศแตก หรือ nullifies "ด้านขวาให้เท่ากับป้องกันตามบรรทัดฐานด้านมนุษยธรรมในเวลาของต่างประเทศ หรือภายในความขัดแย้งติดอาวุธ" [16] การวางแผนของการดำเนินการปี 2000-2003 รับรอง โดยการประชุมนานาชาติ 27 ของกาชาดและเครสสีแดงในปี 1999 เรียก "เฉพาะมาตรการป้องกันสำหรับผู้หญิงและหญิง" [17] InterpretationThe specific needs of women may differ according to the situation in which they find themselves – at home, in detention or displaced as a result of the conflict – but they must be respected in all situations. Practice contains numerous references to the specific need of women to be protected against all forms of sexual violence, including through separation from men while deprived of liberty (see Rule 119). While the prohibition of sexual violence applies equally to men and women, in practice women are much more affected by sexual violence during armed conflicts (see also commentary to Rule 93).The 26th International Conference of the Red Cross and Red Crescent indicated other specific needs when it called for measures “to ensure that women victims of conflict receive medical, psychological and social assistance”.[18] Similarly, in 1999, in a report to the UN General Assembly, the Committee on the Elimination of Discrimination against Women required States to ensure that “adequate protection and health services, including trauma treatment and counselling, are provided for women in especially difficult circumstances, such as those trapped in situations of armed conflict”.[19] Particular care for pregnant women and mothers of young childrenOne specific example of respect for the specific needs of women is the requirement that pregnant women and mothers of young children, in particular nursing mothers, be treated with particular care. This requirement is found throughout the Fourth Geneva Convention, as well as in Additional Protocol I.[20] These provisions require special care for pregnant women and mothers of young children with regard to the provision of food, clothing, medical assistance, evacuation and transportation. Such requirements are set forth in many military manuals.[21] They are also found in the legislation of some States.[22] Additional Protocol I provides that the protection and care due to the wounded and sick is also due to maternity cases and “other persons who may be in need of immediate medical assistance or care, such as … expectant mothers”.[23] Such persons are thus entitled to the rights identified in Chapter 34, including adequate medical care and priority in treatment based on medical grounds (see Rule 110).Death penalty on pregnant women and mothers of young childrenAdditional Protocol I requires that parties to a conflict endeavour, to the maximum extent feasible, to avoid the pronouncement of the death penalty on pregnant women or mothers having dependent infants for an offence related to the armed conflict. Furthermore, the death penalty for such offences may not be executed on such women.[24] Additional Protocol II prohibits altogether the imposition of the death penalty on pregnant women or mothers of young children.[25] These rules are also set forth in some military manuals.[26] The prohibition on carrying out the death penalty on pregnant women is also set forth in the International Covenant on Civil and Political Rights and the American Convention on Human Rights.[27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎข้อที่ 134 ผู้หญิงกฎข้อ134 การป้องกันสุขภาพที่เฉพาะเจาะจงและความต้องการความช่วยเหลือของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งต้องเคารพ. หมายเหตุ: กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศกำบังป้องกันผู้หญิงเช่นเดียวกับคน - ไม่ว่าจะเป็นพลเรือนพลเรือนหรือบุคคลที่ไม่อาจสู้รบ ทุกกฎที่กำหนดไว้ในการศึกษาครั้งนี้จึงใช้กับชายและหญิงโดยไม่เลือกปฏิบัติ แต่การรับรู้ถึงความต้องการเฉพาะของพวกเขาและช่องโหว่กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศถือเป็นผู้หญิงจำนวนของความคุ้มครองที่เฉพาะเจาะจงต่อไปและสิทธิมนุษยชน กฎระบุปัจจุบันบางอย่างของความคุ้มครองเพิ่มเติมเหล่านี้และสิทธิ. [1] ข้อมูลอย่างย่อปฏิบัติของรัฐกำหนดกฎเป็นกฎเกณฑ์ของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศที่ใช้บังคับในการสู้รบทั้งระหว่างประเทศและที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศนี้ การปฏิบัติที่เก็บรวบรวมเกี่ยวกับความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่จะเสริมด้วยและควรจะถูกมองในแง่ของการปฏิบัติที่เฉพาะเจาะจงที่เกี่ยวข้องกับข้อห้ามของความรุนแรงทางเพศ (ดูกฎข้อ 99) และภาระผูกพันที่จะแยกผู้หญิงลิดรอนเสรีภาพของพวกเขาจากผู้ชาย ( ดูกฎข้อ 119) รวมทั้งเป็นสถานที่สำคัญของสิทธิสตรีในกฎหมายสิทธิมนุษยชน. แก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศกฎที่ความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งจะต้องได้รับการเคารพกระแสจากบทบัญญัติที่พบในแต่ละสี่อนุสัญญาเจนีวา. [ 2] แรกสนธิสัญญาเจนีวา, ตัวอย่างเช่นกำหนดว่า "ผู้หญิงที่จะต้องได้รับการรักษาด้วยการพิจารณาทั้งหมดเนื่องจากเพศของพวกเขา" ฉันพิธีสารเพิ่มเติมฉบับแสดงให้เห็นว่า "ผู้หญิงที่จะเป็นวัตถุของการเคารพพิเศษ". [3] หลายคู่มือทหารหมายถึงภาระผูกพันที่จะเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้ง. [4] การละเมิดภาระผูกพันนี้เป็นความผิดตามที่ กฎหมายของสหรัฐอเมริกา. [5] ภาระหน้าที่นี้ได้รับการสนับสนุนโดยงบอย่างเป็นทางการ. [6] แรงบันดาลใจจากคำศัพท์ที่ใช้ในการประชุมที่เจนีวาและพิธีสารเพิ่มเติมการปฏิบัตินี้จะ phrased มักจะในแง่ของการป้องกันพิเศษหรือความเคารพเป็นพิเศษที่จะได้รับ ให้กับผู้หญิงหรือในแง่ของการรักษาจะได้รับการปฏิบัติ "โดยคำนึงถึงเพศของพวกเขา" หรือ "มีการพิจารณาทั้งหมดเนื่องจากเพศของพวกเขา" หรือสำนวนที่คล้ายกันอื่น ๆ สูตรที่ใช้ในการปกครองในปัจจุบันคือว่าความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ต้องได้รับการเคารพจะขึ้นอยู่กับความหมายของวลีเหล่านี้. การสู้รบที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศในขณะที่ข้อร่วมที่ 3 ของอนุสัญญาเจนีวาและพิธีสารเพิ่มเติมครั้งที่สองไม่ได้มีทั่วไป กฎที่ระบุว่าความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ต้องเคารพพวกเขาอ้างถึงลักษณะเฉพาะของกฎนี้โดยการกำหนดให้ความเคารพต่อบุคคลและเกียรติของแต่ละห้ามใช้ความรุนแรงต่อชีวิตและสุขภาพทางร่างกายและจิตใจเป็นอยู่ที่ดีห้ามเฮงซวยเมื่อศักดิ์ศรีส่วนบุคคล รวมทั้งการรักษาความอัปยศอดสูและย่อยสลายข่มขืนค้าประเวณีบังคับใช้และรูปแบบของการข่มขืนอนาจารใด ๆ และต้องแยกของผู้หญิงและผู้ชายในการคุมขัง. [7] กฎที่เฉพาะเจาะจงดังกล่าวเป็นความกังวลที่คล้ายกันสำหรับชะตากรรมของผู้หญิงในการสู้รบที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศ . ต้องการที่จะเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่จะรวมอยู่ในคู่มือทหารหลายอย่างที่มีผลบังคับใช้ในหรือได้รับนำไปใช้ในการสู้รบที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศ. [8] การละเมิดภาระผูกพันนี้เป็นความผิดภายใต้กฎหมายของสหรัฐอเมริกาที่. [9 ] นอกจากนี้ความต้องการของการเคารพเป็นพิเศษสำหรับผู้หญิงที่มีอยู่ในตราสารอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องนอกจากนี้ยังมีการสู้รบที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศ. [10] คณะมนตรีความมั่นคงสหประชาชาติ ECOSOC และคณะกรรมาธิการสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิมนุษยชนไม่เห็นความแตกต่างระหว่างประเทศและที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศ แก้ปัญหาความขัดแย้งที่เกี่ยวกับการป้องกันของผู้หญิงในความขัดแย้งติดอาวุธ. [11] คณะมนตรีความมั่นคงของสหประชาชาติเช่นได้เรียกร้องให้เคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงในบริบทของความขัดแย้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นในอัฟกานิสถาน แต่ยังอยู่ในทั่วไป . [12] ในความละเอียดที่นำมาใช้ในปี 2000 เกี่ยวกับการคุ้มครองพลเรือนในการสู้รบที่คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติแสดงความกังวลหลุมฝังศพของมันที่ "ผลกระทบโดยเฉพาะอย่างยิ่งความขัดแย้งที่มีต่อผู้หญิง" และยืนยัน "ความสำคัญของการอย่างเต็มที่อยู่คุ้มครองพิเศษของพวกเขาและ ความต้องการความช่วยเหลือ ". [13] สหประชาชาติประกาศเลขาธิการในการปฏิบัติโดยกองกำลังสหประชาชาติกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศแสดงให้เห็นว่า" ผู้หญิงที่จะได้รับการคุ้มครองโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการโจมตีใด ๆ ". [14] รายงานพิเศษของสหประชาชาติเกี่ยวกับความรุนแรงต่อผู้หญิงสาเหตุของมัน และผลที่ตามมาและคณะกรรมการในการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีได้แสดงความกังวลในการละเมิดสิทธิของสตรีในการสู้รบระหว่างประเทศและไม่ใช่ระหว่างประเทศ. [15] ในปี 1992 คณะกรรมการระบุว่าการใช้ความรุนแรงทางเพศที่ใช้บั่นทอนหรือโมฆะ "ที่เหมาะสม เพื่อคุ้มครองเท่าเทียมกันตามบรรทัดฐานด้านมนุษยธรรมในช่วงเวลาของความขัดแย้งระหว่างประเทศหรือภายใน ". [16] แผนของการดำเนินการสำหรับปี 2000-2003 นำโดยการประชุมระหว่างประเทศที่ 27 ของสภากาชาดและสภาเสี้ยววงเดือนแดงในปี 1999 เรียกว่า" มาตรการป้องกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิงและเด็กผู้หญิง "[17]. การตีความความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของผู้หญิงอาจแตกต่างกันตามสถานการณ์ที่พวกเขาพบว่าตัวเอง - ที่บ้านอยู่ในสถานกักกันหรือย้ายเป็นผลมาจากความขัดแย้ง - แต่พวกเขาจะต้องได้รับการเคารพใน ทุกสถานการณ์ การปฏิบัติมีการอ้างอิงจำนวนมากเพื่อความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของผู้หญิงที่จะได้รับการป้องกันทุกรูปแบบของความรุนแรงทางเพศรวมทั้งผ่านการพลัดพรากจากคนในขณะที่ลิดรอนเสรีภาพ (ดูกฎข้อที่ 119) ในขณะที่ข้อห้ามของความรุนแรงทางเพศใช้อย่างเท่าเทียมกันทั้งชายและหญิงในผู้หญิงการปฏิบัติได้รับผลกระทบมากขึ้นจากความรุนแรงทางเพศในระหว่างการสู้รบ (ดูความเห็นกฎข้อ 93). 26 การประชุมนานาชาติของสภากาชาดและสภาเสี้ยววงเดือนแดงชี้ให้เห็นความต้องการที่เฉพาะเจาะจงอื่น ๆ เมื่อมันเรียกร้องให้มีมาตรการ "เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อผู้หญิงของความขัดแย้งได้รับความช่วยเหลือทางการแพทย์ทางด้านจิตใจและสังคม". [18] ในทำนองเดียวกันในปี 1999 ในรายงานการประชุมสมัชชาสหประชาชาติที่คณะกรรมการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีที่จำเป็นในสหรัฐอเมริกา เพื่อให้แน่ใจว่า "การป้องกันที่เพียงพอและการบริการสุขภาพรวมทั้งการรักษาการบาดเจ็บและการให้คำปรึกษาที่มีให้สำหรับผู้หญิงในสถานการณ์ที่ยากลำบากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเช่นผู้ที่ติดอยู่ในสถานการณ์ความขัดแย้ง". [19] การดูแลเฉพาะสำหรับหญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็กคนหนึ่งตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงของการเคารพในความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่เป็นความต้องการที่หญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็กเล็กในการพยาบาลมารดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการปฏิบัติด้วยความระมัดระวังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ข้อกำหนดนี้จะพบได้ตลอดทั้งสี่สนธิสัญญาเจนีวาเช่นเดียวกับในพิธีสารเพิ่มเติมครั้งที่หนึ่ง [20] บทบัญญัติเหล่านี้ต้องดูแลเป็นพิเศษสำหรับหญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็กเล็กในเรื่องเกี่ยวกับการให้อาหาร, เสื้อผ้า, ความช่วยเหลือทางการแพทย์การอพยพและการขนส่ง . ความต้องการดังกล่าวมีการกำหนดไว้ในคู่มือทหารจำนวนมาก. [21] พวกเขาก็จะพบว่าในการออกกฎหมายของสหรัฐอเมริกา. [22] พิธีสารเพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่าการป้องกันและการดูแลรักษาเนื่องจากการได้รับบาดเจ็บและป่วยนอกจากนี้ยังเกิดจากการกรณีคลอดบุตรและ " บุคคลอื่นที่อาจจะอยู่ในความต้องการของการช่วยเหลือทางการแพทย์ทันทีหรือดูแลเช่น ... สตรีมีครรภ์ ". [23] บุคคลดังกล่าวจะได้รับสิทธิดังนั้นสิทธิที่ระบุไว้ในบทที่ 34 รวมถึงการดูแลทางการแพทย์ที่เพียงพอและมีความสำคัญในการรักษาขึ้นอยู่กับแพทย์สนาม ( ดูกฎข้อ 110). โทษประหารชีวิตในหญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็กเล็กพิธีสารเพิ่มเติมต้องการให้ฝ่ายความพยายามความขัดแย้งในขอบเขตสูงสุดที่เป็นไปได้เพื่อหลีกเลี่ยงคำวินิจฉัยของโทษประหารชีวิตในหญิงตั้งครรภ์หรือมารดาที่มีทารกขึ้นอยู่กับการการกระทำผิดกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้ง นอกจากนี้โทษประหารชีวิตสำหรับความผิดดังกล่าวอาจไม่ได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับผู้หญิงเช่น. [24] พิธีสารเพิ่มเติมฉบับที่สองห้ามโดยสิ้นเชิงการจัดเก็บภาษีของโทษประหารชีวิตในหญิงตั้งครรภ์หรือแม่ของเด็กเล็ก. [25] กฎเหล่านี้ยังมีการกำหนดไว้ในบางส่วน คู่มือทหาร. [26] ข้อห้ามเกี่ยวกับการดำเนินการโทษประหารชีวิตในหญิงตั้งครรภ์นอกจากนี้ยังกำหนดไว้ในกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและการเมืองและอนุสัญญาอเมริกันสิทธิมนุษยชน. [27]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎ 134 . ผู้หญิง

กฎ 134 . คุ้มครองเฉพาะสุขภาพและความต้องการความช่วยเหลือของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งต้องเคารพ


หมายเหตุ : กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศแล้วผู้หญิงคุ้มครองเช่นเดียวกับผู้ชาย–พวกเขารบพลเรือนหรือบุคคลท่านเดอ ต่อสู้ ทุกกฎที่กำหนดไว้ในการศึกษานี้จึงใช้อย่างเท่าเทียมกันระหว่างชายและหญิง โดยไม่มีการเลือกปฏิบัติ อย่างไรก็ตามตระหนักถึงความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของพวกเขาและช่องโหว่กฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศมอบผู้หญิงจํานวนเฉพาะเพิ่มเติม และการคุ้มครองสิทธิ กฎปัจจุบันระบุหนึ่งของการคุ้มครองเพิ่มเติมเหล่านี้และสิทธิ [ 1 ]


สรุป

สภาพการปฏิบัติสร้างกฎนี้เป็นบรรทัดฐานของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศ สามารถใช้ได้ทั้งระหว่างประเทศและไม่ใช่การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศ .การปฏิบัติที่รวบรวมเกี่ยวกับความต้องการเฉพาะของผู้หญิง คือ การเสริมด้วย และควรมองในแง่ของการปฏิบัติที่เฉพาะเจาะจงที่เกี่ยวข้องกับข้อห้ามของความรุนแรงทางเพศ ( ดูกฎข้อ 99 ) และมีหน้าที่แยกสตรีลิดรอนเสรีภาพของตนจากผู้ชาย ( ดูกฎข้อ 119 ) รวมทั้งสิทธิของผู้หญิงที่โดดเด่น ในกฎหมายสิทธิมนุษยชน .




การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศกฎที่ความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งที่ต้องได้รับการเคารพ ไหลจากบทบัญญัติที่พบในแต่ละสี่อนุสัญญาเจนีวา [ 2 ] อนุสัญญาเจนีวาก่อน ตัวอย่างเช่น ต้องการให้ " ผู้หญิงจะได้รับการทั้งหมดที่พิจารณาจากเพศของพวกเขา " พิธีสารเพิ่มเติม ผมให้ว่า " ผู้หญิงจะเป็นวัตถุของการเคารพ " พิเศษ [ 3 ]


คู่มือทางทหารมากมายหมายถึงภาระหน้าที่ในการเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้ง [ 4 ] ฝ่าฝืนหน้าที่นี้เป็นคดีอาญาภายใต้กฎหมายของบางรัฐ . [ 5 ] หน้าที่นี้ได้รับการสนับสนุนโดยงบอย่างเป็นทางการ [ 6 ] จากศัพท์ที่ใช้ในอนุสัญญาเจนีวาพิธีสารเพิ่มเติมและฉัน ,การปฏิบัตินี้มักจะ phrased ในแง่ของการป้องกันพิเศษหรือเคารพพิเศษที่จะมอบให้กับผู้หญิง หรือในแง่ของการรักษาที่จะได้รับ " ด้วย เนื่องจากเรื่องเพศของพวกเขา " หรือ " ด้วยการพิจารณาเนื่องจากเพศ " หรือข้อความที่คล้ายกันอื่น ๆของพวกเขา สูตรที่ใช้ในการปกครองปัจจุบัน ได้แก่ ที่ความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ต้องได้รับการเคารพ คือ ตามความหมายของวลีนี้
.

ไม่ใช่การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศ

ขณะทั่วไปบทความ 3 ของอนุสัญญาเจนีวา และพิธีสารเพิ่มเติม II ไม่ได้มีกฎที่ระบุว่า เฉพาะเจาะจงความต้องการของผู้หญิงที่ต้องได้รับการเคารพ พวกเขาอ้างถึงลักษณะเฉพาะของกฎนี้โดยต้องเคารพบุคคลและเกียรติของแต่ละ ห้ามใช้ความรุนแรงกับชีวิต สุขภาพและร่างกาย จิตใจ และความเป็นอยู่ห้ามเฮงซวยบนศักดิ์ศรีส่วนตัว รวมถึงอัปยศและการรักษา ข่มขืน บังคับค้าประเวณี และรูปแบบใด ๆของการกระทำอนาจาร และต้องแยกหญิงชายในสถานกักกัน [ 7 ] กฎที่เฉพาะเจาะจงเหล่านี้แสดงถึงความกังวลที่คล้ายกันสำหรับชะตากรรมของผู้หญิงในการแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศที่ไม่ใช่

.ความต้องการที่จะเคารพความต้องการเฉพาะของผู้หญิงรวมอยู่ในคู่มือทางทหารหลายซึ่งใช้หรือได้ใช้ในการแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศที่ไม่ใช่ [ 8 ] ฝ่าฝืนหน้าที่นี้เป็นคดีอาญาภายใต้กฎหมายของบางรัฐ . [ 9 ] นอกจากนี้ความต้องการของการเคารพเป็นพิเศษสำหรับผู้หญิงที่มีอยู่ในเครื่องมืออื่น ๆที่เกี่ยวข้องยังไม่มีการแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศ [ 10 ]


UN Security Council โคซอค , และคณะกรรมาธิการสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติไม่แยกแยะระหว่างนานาชาติและไม่ใช่การแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างประเทศเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้หญิงในความขัดแย้ง [ 11 ] สภาความมั่นคงของสหประชาชาติเช่นได้เรียกร้องให้เคารพต่อความต้องการเฉพาะของผู้หญิงในบริบทของความขัดแย้งโดยเฉพาะ เช่น ในอัฟกานิสถาน แต่ยังโดยทั่วไป [ 12 ] ในมติในปี 2000 ในการคุ้มครองพลเรือนในความขัดแย้งทางอาวุธคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติแสดงความกังวลหลุมฝังศพของที่ " โดยเฉพาะผลกระทบของความขัดแย้งมีผู้หญิง " และยืนยัน " ความสำคัญของการป้องกันพิเศษของพวกเขาและความต้องการอย่างการ " ช่วยเหลือ[ 13 ] เลขาธิการสหประชาชาติก็ประกาศในการปฏิบัติตามมติบังคับของกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศให้ว่า " ผู้หญิงจะเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งป้องกันการโจมตีใด ๆ " . [ 14 ] และ ผู้เสนอรายงานพิเศษเกี่ยวกับความรุนแรงต่อผู้หญิงสาเหตุและผล และคณะกรรมการว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีได้แสดงความกังวลที่ละเมิดสิทธิสตรีในประเทศ และไม่ใช่ความขัดแย้งระหว่างประเทศ [ 15 ] ใน ปี 1992คณะกรรมการกล่าวว่าเพศที่ใช้ความรุนแรง ทำลาย หรือ nullifies " สิทธิคุ้มครองเท่าเทียมกันตามบรรทัดฐานด้านมนุษยธรรมในเวลาของนานาชาติ หรือความขัดแย้งภายใน " ติดอาวุธ [ 16 ]


แผนปฏิบัติการปี 2543 – 2546 ประกาศใช้ โดยการประชุมระหว่างประเทศที่ 27 ของสภากาชาดและสภาเสี้ยววงเดือนแดงระหว่างประเทศในปี 1999 เรียกว่า " มาตรการคุ้มครองเฉพาะสำหรับผู้หญิงและผู้หญิง "[ 17 ]




แปลความต้องการของผู้หญิงอาจแตกต่างกันไปตามสถานการณ์ที่พวกเขาพบตัวเองและที่บ้านในตอนเย็นหรือพลัดถิ่นเป็นผลของความขัดแย้ง – แต่พวกเขาต้องเคารพในทุกสถานการณ์ การปฏิบัติที่มีการอ้างอิงจำนวนมากเพื่อให้ความต้องการเฉพาะของผู้หญิงที่ได้รับการป้องกันต่อต้านทุกรูปแบบของความรุนแรงทางเพศรวมทั้งผ่านการแยกจากผู้ชาย ส่วนลิดรอนสิทธิเสรีภาพ ( ดูกฎข้อ 119 ) ในขณะที่การใช้ความรุนแรงทางเพศ เท่าเทียมกับผู้ชาย และ ผู้หญิง ในผู้หญิงปฏิบัติมีมากที่ได้รับผลกระทบจากความรุนแรงทางเพศในช่วงความขัดแย้ง ( ดูคำอธิบายกฎ 93


)26 การประชุมระหว่างประเทศของสภากาชาดและสภาเสี้ยววงเดือนแดงระหว่างประเทศมีความต้องการที่เฉพาะเจาะจงอื่น ๆ เมื่อมันเรียกมาตรการ " เพื่อให้แน่ใจว่า ผู้หญิงตกเป็นเหยื่อของความขัดแย้งได้รับการแพทย์ จิตวิทยา และช่วยเหลือสังคม " [ 18 ] และในปี 1999 ในรายงานต่อสมัชชาสหประชาชาติคณะกรรมการว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรี เพื่อให้แน่ใจว่า " รัฐต้องคุ้มครองที่เพียงพอ และการบริการทางสุขภาพ รวมถึงการรักษาบาดแผล และปรึกษา มีไว้สำหรับผู้หญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่ยาก เช่น ผู้ที่ติดอยู่ในสถานการณ์ความขัดแย้ง " ติดอาวุธ [ 19 ]


โดยเฉพาะการดูแลหญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็ก

ตัวอย่างหนึ่งที่เฉพาะเจาะจงของการเคารพสำหรับความต้องการเฉพาะของผู้หญิงมีความต้องการที่หญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็ก โดยเฉพาะในมารดาพยาบาล จะได้รับการดูแลโดยเฉพาะ ความต้องการนี้พบได้ตลอดอนุสัญญาเจนีวาที่สี่เช่นเดียวกับในพิธีสารเพิ่มเติม .[ 20 ] บทบัญญัติเหล่านี้ต้องการการดูแลพิเศษสำหรับหญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็กโดยการให้อาหาร , เสื้อผ้า , ความช่วยเหลือทางการแพทย์ การอพยพ และการขนส่ง ความต้องการดังกล่าวที่กำหนดไว้ในคู่มือทางทหารมาก . [ 21 ] พวกเขายังพบอยู่ในกฎหมายของบางรัฐ [ 22 ]


พิธีสารเพิ่มเติมผมให้คุ้มครองและดูแลเนื่องจากได้รับบาดเจ็บและป่วยก็เป็นเพราะกรณีคลอดบุตร และบุคคลอื่น ๆที่อาจต้องการความช่วยเหลือทันทีแพทย์หรือการดูแล เช่น คาดหวัง . . . . . . . แม่ " [ 23 ] บุคคลดังกล่าวมีสิทธิจึงเป็นสิทธิที่ระบุไว้ในบทที่ 34รวมทั้งมีการดูแลทางการแพทย์และความสำคัญในการรักษาขึ้นอยู่กับเหตุผลทางการแพทย์ ( ดูกฎข้อ 110 )


โทษประหารในหญิงตั้งครรภ์และมารดาของเด็ก

ฉันต้องการให้ภาคีพิธีสารเพิ่มเติมความขัดแย้ง endeavour เพื่อขอบเขตสูงสุดที่เป็นไปได้เพื่อหลีกเลี่ยงการออกเสียงของโทษประหารในหญิงตั้งครรภ์หรือมารดาที่มีทารกขึ้นอยู่กับสำหรับความผิดที่เกี่ยวข้องกับข้อพิพาททางอาวุธ นอกจากนี้ การลงโทษประหาร เช่น ความผิดอาจจะดำเนินการกับผู้หญิงเช่น . [ 24 ] พิธีสารเพิ่มเติม 2 ห้ามทั้งหมดที่มีการใช้โทษประหารในหญิงตั้งครรภ์หรือมารดาของเด็ก