Applied sociolinguistics", however,

Applied sociolinguistics", however, is clearly to be interpreted as referring to activities in which the research of sociolinguists is employed (very often by sociolinguists themselves) in other fields where it can be of some value. In some cases sociolinguistic research (unlike, say, research in theoretical syntax) has been carried out with an avowedly practical purpose. In other cases, sociolinguists have found themselves involved in "applying" their findings, if not exactly against their will, at least without initially intending that they should be used in this way. One area of sociolinguistic work of which this has undoubtedly been true is "secular linguistics". Following Labov's lead in this field, large amounts of often very exciting work have been carried out in the form of empirical studies of language as it is spoken in its social context. Research of this type has been aimed principally at improving linguistic theory, and acquiring a better under- standing of the nature of language variation and the sources of linguistic change. However, the results of Labov's work, and that of his followers, were very rapidly, from the 1960s onwards, applied in a highly significant way to two different but related educational problems: the debates con- cerning non-standard (especially American Black English) dialects in edu- cation; and so-called "verbal deprivation" or "language deficit". In the first of these debates, it was the sociolinguists' increased understanding of linguistic variation and their phonological and grammatical descriptions of non-standard dialects that became important. In the second, on "verbal deprivation", one crucial factor proved to be the large amounts of spon- taneous, relatively unmonitored, casual speech recorded by sociolinguists concerned to overcome the "observer's paradox".

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาศาสตร์ประยุกต์ "แต่อย่างชัดเจนที่จะถูกตีความว่าหมายถึงกิจกรรมที่การวิจัยของ sociolinguists เป็นลูกจ้าง (บ่อยมากโดย sociolinguists ตัวเอง) ในสาขาอื่น ๆ ที่จะสามารถมีค่าบางอย่าง. ในบางกรณีการวิจัย sociolinguistic (ซึ่งแตกต่างจากการพูด การวิจัยในไวยากรณ์ทฤษฎี) ได้รับการดำเนินการที่มีวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติอย่างเปิดเผย. ในกรณีอื่น ๆ sociolinguists ได้พบว่าตัวเองมีส่วนร่วมใน "การใช้" การค้นพบของพวกเขาหากไม่ตรงกับความประสงค์ของพวกเขาอย่างน้อยโดยไม่ต้องเริ่มแรกตั้งใจว่าพวกเขาควรจะใช้ใน วิธี. หนึ่งในพื้นที่ของการทำงาน sociolinguistic ที่นี้ได้รับไม่ต้องสงสัยที่แท้จริงนี้คือ "ภาษาศาสตร์โลก". หลังจากนำ Labov ในด้านนี้จำนวนมากมักจะทำงานที่น่าตื่นเต้นมากที่ได้รับการดำเนินการในรูปแบบของการศึกษาเชิงประจักษ์ของภาษาที่มันเป็น พูดในบริบททางสังคม. การวิจัยประเภทนี้ได้รับการมุ่งเป้าไปที่การปรับปรุงหลักทฤษฎีและการแสวงหาความเข้าใจที่ดีขึ้นของธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงภาษาและแหล่งที่มาของการเปลี่ยนแปลงทางภาษา อย่างไรก็ตามผลของการทำงาน Labov ฯ และผู้ติดตามของเขาอย่างรวดเร็วจากปี 1960 เป็นต้นไปใช้ในทางที่มีความสำคัญอย่างมากที่จะสองปัญหาการศึกษาที่แตกต่างกัน แต่ที่เกี่ยวข้อง: การอภิปรายจะประกอบด้วย cerning ที่ไม่ได้มาตรฐาน (อเมริกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษสีดำ ) ในภาษาไอออนบวก edu-; และที่เรียกว่า "การกีดกันทางวาจา" หรือ "การขาดดุลภาษา" ในวันแรกของการอภิปรายเหล่านี้มันเป็น sociolinguists ความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนแปลงทางภาษาและเสียงของพวกเขาและคำอธิบายไวยากรณ์ของภาษาที่ไม่ได้มาตรฐานที่กลายเป็นเรื่องสำคัญ ในครั้งที่สองที่ "การกีดกันทางวาจา" ซึ่งเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญพิสูจน์แล้วว่าเป็นจำนวนมาก spon- taneous ค่อนข้าง unmonitored พูดสบาย ๆ ที่บันทึกโดย sociolinguists กังวลที่จะเอาชนะ "ความขัดแย้งของผู้สังเกตการณ์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ภาษาศาสตร์สังคม " อย่างไรก็ตาม เป็นที่ชัดเจนที่จะถูกตีความเป็นหมายถึงกิจกรรมต่างๆซึ่งในงานวิจัยของ sociolinguists เป็นลูกจ้าง ( โดยมากมักจะ sociolinguists ตัวเอง ) ในสาขาอื่น ๆที่สามารถบางค่า ในบางกรณี ( ไม่เหมือน พูดภาษาวิจัย การวิจัยในทฤษฎีไวยากรณ์ ) ได้ดำเนินการด้วยวัตถุประสงค์ในทางปฏิบัติ avowedly . ในกรณีอื่น ๆsociolinguists ได้พบตัวเองมีส่วนร่วมในการ " ใช้ " การค้นพบของพวกเขา ถ้าไม่ตรง กับของพวกเขาจะ น้อย โดยตอนแรกตั้งใจว่าพวกเขาควรจะใช้ในลักษณะนี้ หนึ่งพื้นที่ทำงานของภาษาซึ่งมีไม่ต้องสงสัยได้รับที่แท้จริงคือ " ภาษาศาสตร์ " ฆราวาส . ต่อไปนี้เป็นลาบอฟเป็นผู้นำในเขตข้อมูลนี้จำนวนมากมักจะน่าตื่นเต้นมากทำงานได้ดำเนินการในรูปแบบของการศึกษาเชิงประจักษ์ของภาษาซึ่งเป็นภาษาพูดในบริบทสังคม การวิจัยประเภทนี้มีวัตถุประสงค์หลักในการพัฒนาทฤษฎีทางภาษาศาสตร์และการรับที่ดีขึ้นภายใต้ - ยืนของธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงและแหล่งที่มาของการเปลี่ยนแปลงทางภาษาภาษา อย่างไรก็ตาม ผลของลาบอฟทำงานและลูกน้องของเขาเป็นอย่างรวดเร็วจากทศวรรษที่ 1960 เป็นต้นมา ใช้ในทางที่สําคัญสูงถึงสองแตกต่างกัน แต่เกี่ยวข้องกับปัญหาที่ศึกษา : การอภิปรายคอน - cerning มาตรฐาน ( โดยเฉพาะอเมริกันสีดำภาษาอังกฤษ ) ภาษาใน Edu - ไอออนบวก และเรียกว่า " วาจาลิดรอน " หรือ " ภาษาดุล " ในวันแรกของการอภิปรายเหล่านี้มันคือความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นของการเปลี่ยนแปลงทางภาษา sociolinguists ' และระบบเสียงและไวยากรณ์คำอธิบายมาตรฐานถิ่นที่เป็นสำคัญ ในประการที่สอง เรื่อง " วาจาลิดรอน " ปัจจัยสำคัญหนึ่งที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นจำนวนมาก spon - taneous ค่อนข้างจอมอนิเตอร์ , สบาย ๆเสียงที่บันทึกโดย sociolinguists กังวลที่จะเอาชนะ " ของผู้สังเกตการณ์ความขัดแย้ง "