Of the total of 87 participants, 20

Of the total of 87 participants, 20 (23.0%) had attempted suicide. Patients with a history of suicide attempts had significantly
higher scores on the BDI (p=0.036) and K-ISMI (p=0.009), and significantly lower scores on the SES (p=0.001). Analysis
of covariance revealed that the SES scores were significantly lower in patients with a history of previous suicide attempts than
in those with no history, after controlling for K-ISMI and BDI scores (p=0.039).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวน 87 คน 20 (23.0%) มีความพยายามฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยที่ มีประวัติศาสตร์ความพยายามฆ่าตัวตายได้อย่างมีนัยสำคัญBDI คะแนนสูง (p = 0.036) และ K-ISMI (p = 0.009), และ SES คะแนนที่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.001) วิเคราะห์แปรปรวนของเปิดเผยว่า คะแนนของ SES มีนัยสำคัญต่ำในผู้ป่วยที่มีประวัติของการพยายามฆ่าตัวตายก่อนหน้านี้กว่าในผู้ที่ไม่มีประวัติ หลังจากควบคุม K ISMI และ BDI คะแนน (p = 0.039)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากทั้งหมด 87 ผู้เข้าร่วม 20 (23.0%) ได้พยายามฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยที่มีประวัติความเป็นมาของความพยายามฆ่าตัวตายอย่างมีนัยสำคัญคะแนนที่สูงขึ้นในดัชนีค่าระวางเรือ (p = 0.036) และ K-Ismi (p = 0.009) และคะแนนอย่างมีนัยสำคัญที่ลดลงใน SES (p = 0.001) การวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมเปิดเผยว่าคะแนน SES อย่างมีนัยสำคัญลดลงในผู้ป่วยที่มีประวัติของการพยายามฆ่าตัวตายก่อนหน้านี้กว่าในผู้ที่มีประวัติไม่ได้หลังจากที่การควบคุม K-Ismi และคะแนนดัชนีค่าระวางเรือ (p = 0.039)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของทั้งหมด 87 คน , 20 ( 23.0 % ) ได้พยายามฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยมีประวัติพยายามฆ่าตัวตายที่ได้รับข้อมูลคะแนนบนของกองเรือ ( p = 0.036 ) และ k-ismi ( p = 0.009 ) และต่ำกว่าคะแนนในเซส ( P = 0.001 ) การวิเคราะห์ของนักเรียน พบว่า บริษัท คะแนนลดลงในผู้ป่วยที่มีประวัติก่อนหน้านี้พยายามฆ่าตัวตายมากกว่าในผู้ที่มีประวัติ หลังจากควบคุมและคะแนน k-ismi กองเรือ ( p = 0.001 )