Winter Warmth When you carry out of

Winter Warmth
When you carry out of kindness, you get a wonderful feeling inside. It is as though something inside your body responds and says, yes, this is how i ought to feel.

Whoosh! Ahhhh... the sound of my sled sliding on top of the snow! It was what i had been looking forward to ever since the beginning of winter.
It was a long hike up to the top of the snow hill, the snow crunching under my boots. My arms ached from pulling the sled. The wind tore at my face, and my eyes filled with tears from the cold wind. But it would all be worth it in a minute
I got to the top of the hill and lay stomach-down on the sled begin the fast trip down. Everything was a blur as i flew down the hill. Whoosh! There's that great sound! Then i saw something out of the corner of my eye.
When i got to the bottom of the hill, i looked around for what had caught my attention. Then, i saw a woman pushing a shopping cart. The snow-covered sidewalk made it hard for her to walk. As she got closer, i noticed that she had on several thin coats and a couple of hats, and her fingers were showing through her gloves. I knew in an instant that she was a homeless person. She looked very tired, cold and helpless. My heart sank. How could i be enjoying this weather that someone else was dreading?
I watched her struggle to push the cart. I wanted to held her, but what could i do? Then i remembered the church at the top of the hill.
I ran up the hill, dragging the sled through the parking lot and into the church. I saw a man cleaning the floor, and i told him about the woman. He followed me outside. The woman was still struggling up the sidewalk with the cart. The man walked up to her and told her not to be afraid, that he worked at the church and he could help her. He said that church was taking in homeless people for the weekend, and she was welcome to come inside, have something to eat and get warm.
The homeless woman locked so grateful! I felt so good that i couldn't stop smiling.
When i went outside, snow was falling softly, and it made me peaceful. Once again, i lay on my stomach and started down the hill. Only this time, the wind seemed gentle,my eyes didn't water from the cold, and i felt warm inside. What a great day!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอบอุ่นในช่วงฤดูหนาว
เมื่อคุณดำเนินการของความเมตตาคุณจะได้รับความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมภายใน มันเป็นบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าภายในร่างกายของคุณตอบสนองและกล่าวว่าใช่นี้เป็นวิธีที่ผมควรจะรู้สึก.

หวือ! Ahhhh ... เสียงของฉันเลื่อนเลื่อนด้านบนของหิมะ! มันเป็นสิ่งที่ฉันได้รับการมองไปข้างหน้าเพื่อนับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของฤดูหนาว.
มันเป็นธุดงค์ยาวขึ้นไปด้านบนของเนินเขาหิมะหิมะกระทืบภายใต้รองเท้าของฉัน อ้อมแขนของฉันปวดร้าวจากการดึงเลื่อน ลมฉีกไปที่ใบหน้าของฉันและตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตาจากลมหนาว แต่ทั้งหมดจะคุ้มค่าในนาทีที่
ฉันได้ไปบนเนินเขาและวางกระเพาะอาหารลงบนเลื่อนเริ่มต้นการเดินทางที่รวดเร็วลง ทุกอย่างเบลอที่ผมบินลงเนินเขา หวือ! นั่นเป็นเสียงที่ดี! แล้วผมเห็นบางสิ่งบางอย่างออกมาจากมุมของตาของฉัน.
เมื่อฉันได้ไปที่ด้านล่างของเนินเขาที่ฉันมองไปรอบ ๆ สำหรับสิ่งที่จับความสนใจของฉัน จากนั้นผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ผลักดันรถเข็นช็อปปิ้ง ทางเท้าปกคลุมไปด้วยหิมะทำให้มันยากสำหรับเธอที่จะเดิน ขณะที่เธอได้ใกล้ชิดผมสังเกตเห็นว่าเธอมีต่อเสื้อบาง ๆ หลายและคู่ของหมวกและนิ้วมือของเธอถูกแสดงผ่านถุงมือของเธอ ผมรู้ในทันทีว่าเธอเป็นคนจรจัด เธอมองเหนื่อยมากอากาศหนาวเย็นและทำอะไรไม่ถูก หัวใจของฉันจม ว่าฉันจะได้เพลิดเพลินกับสภาพอากาศที่ถูกคนอื่นกลัว?
ผมเฝ้าดูการต่อสู้ของเธอที่จะผลักดันรถเข็น ฉันอยากจะกอดเธอ แต่สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร จากนั้นผมจำได้คริสตจักรที่ด้านบนของเนินเขา.
ฉันวิ่งขึ้นเขาลากเลื่อนผ่านลานจอดรถและเข้าไปในโบสถ์ ผมเห็นคนทำความสะอาดพื้นและผมบอกเขาเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น เขาเดินตามฉันออกไปข้างนอก ผู้หญิงคนนั้นก็ยังคงดิ้นรนขึ้นทางเท้าที่มีรถเข็น ชายคนนั้นเดินขึ้นไปของเธอและบอกเธอว่าไม่ต้องกลัวว่าเขาทำงานอยู่ที่คริสตจักรและเขาสามารถช่วยให้เธอ เขาบอกว่าคริสตจักรที่กำลังเกิดในคนที่ไม่มีที่อยู่อาศัยสำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์และเธอก็ยินดีที่จะมาภายในมีสิ่งที่จะกินและได้รับความอบอุ่น.
หญิงจรจัดล็อคขอบคุณมาก! ผมรู้สึกดีมากที่ฉันไม่สามารถหยุดยิ้ม.
เมื่อฉันออกไปข้างนอกหิมะกำลังตกเบา ๆ และมันทำให้ฉันที่เงียบสงบ อีกครั้งหนึ่งที่ผมนอนอยู่บนท้องของฉันและเริ่มลงเนินเขา เท่านั้นเวลานี้ลมดูเหมือนอ่อนโยนตาของฉันไม่ได้น้ำจากความหนาวเย็นและผมก็รู้สึกอบอุ่นภายใน สิ่งที่เป็นวันที่ยิ่งใหญ่!