Results of vitamin C content of Iri

Results of vitamin C content of Irish and sweet potato tubers are as presented in Table 2. Raw Irish potato contains 56.47 mg/100 ml vitamin C. The highest loss of 37.34 mg/100 ml (68.90%) was observed when boiled while frying resulted to a loss of 30.44 mg/100 ml (53.90%). The vitamin C content obtained for Irish potato is in agreement with Babalola et al. (2010), who obtained losses of 63.43% and 54.60% respectively when the Irish potatoes were boiled and fried. The result presented in Table 2 for sweet potato also revealed the same trend of loss as that obtained for Irish potato. Raw sweet potato contained 70.69 mg/100 ml vitamin C. Boiling in water produced a loss of 51.16 mg/100 ml (72.37%) while frying produced a loss of 43.05 mg/100 ml (60.90%). Babalola et al. (2010), failed to evaluate how boiling and frying best retained minerals. They also obtained losses of 63.43% and 54.60% respectively, when sweet potatoes were boiled and fried. The values obtained for sweet potato is higher when compared with the values reported by Sinder et al. (1973), who obtained losses of 65% and 57% respectively when the potatoes were boiled and fried. Aidoo (1966), also obtained losses of 58% and 50% respectively when Irish potatoes were subjected to the same processing method as above, and losses of 93% and 85% respectively were encountered when yam was subjected to the same treatment as potatoes. These losses were higher than those obtained for Irish and sweet potatoes. The vitamin C loss in Irish and sweet potatoes could be due to the effect of heating as well as leaching into the boiling water. Duke (1983), and Gernah and Ajir (2007) reported that heating (especially boiling in open pots) can cause huge losses of vitamin C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของวิตามินซีเนื้อหาของไอริชและหัวมันเทศมีตามที่แสดงในตารางที่ 2 มันฝรั่งดิบประกอบด้วยวิตามินซี 56.47 mg/100 ml การสูญเสียสูงสุดของ 37.34 mg/100 ml (68.90%) พบว่า เมื่อต้มในขณะทอดส่งผลให้เกิดการสูญเสียของ 30.44 mg/100 ml (53.90%) เนื้อหาวิตามินซีมันฝรั่งได้มีข้อตกลง Babalola et al. (2010), ที่ได้รับขาดทุนร้อยละ 63.43 และ 54.60% ตามลำดับเมื่อต้ม และผัดมันฝรั่งไอริช ผลที่แสดงในตารางที่ 2 มันเทศยังเปิดเผยแนวโน้มเดียวกันขาดทุนตามที่ได้รับสำหรับมันฝรั่ง ดิบมันเทศอยู่ 70.69 mg/100 ml วิตามิน C. เดือดในน้ำผลิตการสูญเสียของ 51.16 mg/100 ml (72.37%) ในขณะที่ทอดผลิตการสูญเสียของ 43.05 mg/100 ml (60.90%) Babalola et al. (2010), การประเมินวิธีต้ม และทอดสุดสะสมแร่ธาตุล้มเหลว พวกเขายังได้สูญเสียร้อยละ 63.43 และ 54.60 ตามลำดับ เมื่อมันเทศต้ม และทอด ค่าที่ได้มันจะสูงเมื่อเทียบกับค่าที่รายงานโดย Sinder et al. (1973), ที่ได้รับขาดทุน 65% และ 57% ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งต้ม และทอด Aidoo (1966), ยังได้สูญเสียร้อยละ 58 และ 50% ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งไอริชถูกวิธีการประมวลผลเดียวกันเป็นข้างต้น และสูญเสียของ 93% และ 85% ตามลำดับพบเมื่อยามได้ภายใต้การรักษาเหมือนกันเป็นมันฝรั่ง เหล่านี้สูญเสียสูงกว่าได้ไอริชและมันเทศ การสูญเสียวิตามินซีในไอริชและมันฝรั่งหวานอาจเป็น เพราะผลของความร้อน เช่นการละลายลงในน้ำเดือด ดุ๊ก (1983) และ Gernah และ Ajir (2007) รายงานว่า เครื่องทำความร้อน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งนำไปต้มในหม้อเปิด) สามารถทำให้สูญเสียของวิตามินซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหาของปริมาณวิตามินซีของชาวไอริชและหวานหัวมันฝรั่งเป็นไปตามที่แสดงในตารางที่ 2 มันฝรั่งดิบไอริชมี 56.47 มิลลิกรัม / 100 มล. วิตามินซีที่สูงที่สุดของการสูญเสีย 37.34 mg / 100 มล. (68.90%) พบว่าเมื่อต้มในขณะที่ทอดผล การสูญเสียของ 30.44 มก. / 100 มล. (53.90%) ก เนื้อหาที่ได้รับวิตามินซีสำหรับมันฝรั่งไอริชในข้อตกลงกับ Babalola et al, (2010) ที่ได้รับการสูญเสีย 63.43% และ 54.60% ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งไอริชถูกต้มและทอด ผลที่ได้แสดงไว้ในตารางที่ 2 สำหรับมันเทศยังเผยให้เห็นแนวโน้มเดียวกันของการสูญเสียในฐานะที่ได้รับสำหรับมันฝรั่งไอริช มันเทศดิบมี 70.69 มิลลิกรัม / 100 มล. วิตามินซีในน้ำเดือดผลิตการสูญเสียของ 51.16 มก. / 100 มล. (72.37%) ในขณะที่ทอดผลิตการสูญเสียของ 43.05 มก. / 100 มล (60.90%) Babalola et al, (2010) ล้มเหลวในการประเมินวิธีการต้มและทอดที่ดีที่สุดแร่ธาตุที่เก็บไว้ พวกเขายังได้รับการสูญเสีย 63.43% และ 54.60% ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งหวานถูกต้มและทอด ค่าที่ได้สำหรับมันเทศสูงขึ้นเมื่อเทียบกับค่าที่รายงานโดย Sinder et al, (1973) ที่ได้รับการสูญเสีย 65% และ 57% ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งต้มและทอด Aidoo (1966) ยังได้รับการสูญเสีย 58% และ 50% ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งไอริชถูกยัดเยียดให้วิธีการประมวลผลเช่นเดียวกับข้างต้นและการสูญเสีย 93% และ 85% ตามลำดับถูกพบเมื่อมันเทศได้ภายใต้การรักษาเช่นเดียวกับมันฝรั่ง สูญเสียเหล่านี้สูงกว่าผู้ที่ได้รับสำหรับมันฝรั่งไอริชและหวาน การสูญเสียวิตามินซีในมันฝรั่งหวานไอริชและอาจเป็นเพราะผลของความร้อนเช่นเดียวกับการชะล้างลงไปในน้ำเดือด ดยุค (1983) และ Gernah และ Ajir (2007) รายงานว่าความร้อน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเดือดในหม้อเปิด) สามารถก่อให้เกิดความสูญเสียมากของวิตามินซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของวิตามินซีของชาวไอริชและมันเทศหัวดังแสดงในตารางที่ 2 ไอริชมันฝรั่งดิบประกอบด้วยผลผลิต mg / 100 ml วิตามินซีสูงสุดการสูญเสีย 37.34 มก. / 100 มล. ( 68.90 เปอร์เซ็นต์ ) พบว่าเมื่อต้มในขณะที่ทอด ทำให้การสูญเสียของมก. / 100 มล. ( 53.90 % ) วิตามิน C ที่ได้รับสำหรับเนื้อหาไอริชมันฝรั่งอยู่ในข้อตกลงกับ babalola et al . ( 2010 ) ที่ได้รับความเสียหายจาก 63.43 ร้อยละ 54.60 % ตามลำดับ เมื่อมันฝรั่งไอริชถูกต้ม และทอด ผลที่แสดงในตารางที่ 2 เพื่อมันเทศยังพบแนวโน้มเดียวกันของการสูญเสียที่ได้รับสำหรับไอริชมันฝรั่ง มันเทศดิบที่มีอยู่ 70.69 mg / 100 ml วิตามินซี ต้มในน้ำเดือดที่ผลิตการสูญเสียผลมก. / 100 มล. ( 72.37 % ) ในขณะที่ทอดผลิตการสูญเสีย 43.05 มก. / 100 มล. ( 60.90 % ) babalola et al . ( 2010 ) , ล้มเหลวที่จะประเมินว่าต้มและทอดที่ดีที่สุดสะสมแร่ธาตุ พวกเขายังได้รับจาก 63.43 ร้อยละ 54.60 % ตามลำดับ เมื่อมันฝรั่งหวานต้มและทอด ค่าที่ได้สำหรับมันเทศจะสูงกว่าเมื่อเทียบกับค่ารายงานโดย sinder et al . ( 1973 ) ที่ได้รับจาก 65% และ 57 ตามลำดับเมื่อมันฝรั่งต้มและทอด aidoo ( 1966 ) ยังได้รับความเสียหายจาก 58 % และ 50% ตามลำดับเมื่อไอริชมันฝรั่ง ภายใต้วิธีการประมวลผลแบบข้างต้น และขาดทุน 93 ล้านบาท และ 85 ตามลำดับพบเมื่อยำภายใต้การรักษาเช่นเดียวกับมันฝรั่ง ความสูญเสียเหล่านี้สูงกว่าสำหรับชาวไอริชและมันฝรั่งหวาน . วิตามิน C การสูญเสียในไอร์แลนด์และมันฝรั่งหวานอาจเป็นเพราะผลของความร้อนเช่นเดียวกับการชะล้างไปต้ม ดยุค ( 1983 ) และ gernah และ ajir ( 2007 ) รายงานว่า ความร้อน ( โดยเฉพาะต้มในหม้อเปิด ) สามารถก่อให้เกิดความสูญเสียมากของวิตามิน C