BUDGETING REFORM AS A CORNERSTONE O

BUDGETING REFORM AS A CORNERSTONE OF PUBLIC ADMINISTRATION
Perhaps the other most significant early scholar of public administration along with Frank Goodnow (remember that Woodrow Wilson abandoned scholarship for politics) was William F. Willoughby (1867– 1960). He was a member of the Taft Commission of 1912, which issued the first call for a national execu- tive budgeting system, and later director of the Institute for Governmental Research, which would become part of the Brookings Institution. He also had a key role in writing the Budget and Accounting Act of 1921, which would finally accomplish the objectives of the Taft Commission by establishing an executive budget system at the national level along with the Budget Office and the General Accounting Office.
Willoughby wrote widely on the myriad issues of public administration. He believed that public administration had universal aspects that were applicable to all branches of government.31 His early public administration text32 was the first of a trilogy covering all three branches of government.33 But it is his early work on budgetary reform that is of special interest. Writing in 1918, he outlined developments that were leading to the creation of modern budget systems in state governments. In an excerpt from The Movement for Budgetary Reform in the States,34 Willoughby argues that budget reform would involve three major threads: (1) how budgets would advance and provide for popular control, (2) how budgets would enhance legislative and executive cooperation, and (3) how budgets would ensure administrative and management efficiency. Rather prophetic when you consider such public financial headlines on taxpayer’s revolts from “Proposition 13” movements to grassroots tea party protests, and other forms of expenditure and revenue limitation laws (thread 1: popular con- trol); continued infighting and increasing gridlock between the executive and legislative branches over budgetary control, deficits, and balanced budgets (thread 2: executive-legislative cooperation); and the effectiveness or lack of it in overburdened budgeting systems in maintaining managerial practices (thread 3: management effectiveness).
These early voices—Wilson, Goodnow, Taylor, and Willoughby—all had profound influences on the development of public administration. To begin with, they identified many of the critical themes that would be permanent parts of the field of study that is modern public administration. But to an even greater extent, they were prophetic voices, writing at a time when government employment and expenditures were still at very modest levels. At the turn of the century in 1900, federal, state, and local governments included slightly more than a million employees combined. Total govern- ment outlays were less than $1.5 billion or just over 3 percent of U.S. gross domestic product. By the 1920s, government employment would triple and expenditures would be at just less than $90 billion or about 12 percent of GDP.35 Modern public administration would be founded on a scope that was without precedent in the United States’ brief experience. In short, public administration was to be a field of study, not about a function or an enterprise, but rather about an entire major sector of what would grow to be the largest and most influential economy in the twentieth century.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิรูปการจัดงบประมาณเป็นรากฐานของการบริหารราชการบางทีอื่น ๆ ที่สำคัญต้นนักวิชาการบริหารสาธารณะกับ Frank Goodnow (จำที่ Woodrow Wilson ยกเลิกทุนการเมือง) มี William F. วิ (1867-1960) เขาเป็นสมาชิกของคณะทาฟท์ซาวน่า ซึ่งมีการเรียกครั้งแรก execu tive แห่งชาติจัดทำงบประมาณระบบ และกรรมการของสถาบันวิจัยภาครัฐ ซึ่งจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน Brookings ในภายหลัง นอกจากนี้เขายังมีบทบาทสำคัญในการเขียนงบประมาณและบัญชีบัญญัติ 1921 ซึ่งสุดท้ายจะบรรลุวัตถุประสงค์คณะทาฟท์ โดยสร้างระบบการบริหารงบประมาณระดับชาติสำนักงานงบประมาณและสำนักงานบัญชีทั่วไปวิเขียนอย่างกว้างขวางในประเด็นหลักของการบริหารราชการ เขาเชื่อว่า บริหารราชการมีลักษณะสากลที่สามารถใช้ได้กับทุกสาขาของ government.31 text32 ราชการแรก ๆ ของเขาเป็นครั้งแรกของไตรภาคที่ครอบคลุมสาขาของ government.33 แต่งานของเขาเริ่มต้นในการปฏิรูปงบประมาณที่มีความสนใจเป็นพิเศษ เขาเขียนใน 1918 อธิบายการพัฒนาที่ถูกนำไปสร้างระบบงบประมาณสมัยรัฐบาลรัฐ ในการตัดจากการเคลื่อนที่สำหรับงบประมาณปฏิรูปในอเมริกา 34 วิจนว่า ปฏิรูปงบประมาณจะเกี่ยวข้องกับหัวข้อหลักที่สาม: (1) วิธีงบประมาณล่วงหน้า และควบคุมยอดนิยม, (2) วิธีการงบประมาณจะเพิ่มร่วมมือผู้บริหาร และสภา และ (3) วิธีงบประมาณจะให้ดูแล และประสิทธิภาพในการจัดการ แต่นบีเมื่อคุณพิจารณาเช่นพาดหัวข่าวการเงินสาธารณะในตัวของผู้เสียภาษีอย่างไรจากความเคลื่อนไหว "เสนอ 13" รากหญ้าชาฝ่ายประท้วง และแบบฟอร์มอื่น ๆ ของกฎหมายข้อจำกัดค่าใช้จ่ายและรายได้ (หัวข้อ 1: con trol นิยม); ต่อ infighting และ gridlock เพิ่มขึ้นระหว่างสาขาผู้บริหาร และสภาควบคุมงบประมาณ ขาดดุล และงบประมาณสมดุล (กระทู้ 2: ความร่วมมือผู้บริหารนิติบัญญัติ); และประสิทธิภาพหรือขาดของมันในระบบ overburdened จัดงบประมาณในการรักษาแนวทางบริหารจัดการ (ด้าย 3: ประสิทธิภาพการจัดการ)เสียงเหล่านี้ก่อนโดย Wilson, Goodnow เทย์เลอร์ และวิ — ทั้งหมดมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งในการพัฒนาของราชการ จะเริ่มต้นด้วย จะระบุรูปแบบสำคัญที่จะเป็นส่วนถาวรของสาขาวิชาที่ทันสมัยบริหารราชการ มากมาย แต่ถึงขนาดขึ้น พวกเสียงนบี เขียนครั้งเมื่อรัฐบาลจ้างงานและค่าใช้จ่ายก็อยู่ในระดับที่เจียมเนื้อเจียมตัวมาก ที่เปิดศตวรรษใน 1900 กลาง รัฐ ท้องถิ่น และรัฐบาลรวมพนักงานเล็กน้อยกว่าล้านรวม Outlays รวมครอบคลุมติดขัดได้น้อยกว่า 1.5 พันล้าน เหรียญ หรือกว่าเพียงร้อยละ 3 สหรัฐอเมริกาผลิตภัณฑ์มวลรวม โดย 1920 จ้างงานรัฐบาลจะสามค่าใช้จ่ายจะเป็นที่น้อยกว่าเพียง $90 ล้าน หรือประมาณร้อยละ 12 ของการบริหารราชการสมัยใหม่ GDP.35 จะก่อตั้งขึ้นในขอบเขตที่ไม่ มีเหตุในประสบการณ์โดยสังเขปของสหรัฐอเมริกา ในระยะสั้น บริหารราชการที่มี วุฒิการศึกษา ไม่ เกี่ยวกับฟังก์ชันหรือองค์กร แต่ค่อนข้าง เกี่ยวกับภาคหลักมีทั้งหมดของอะไรจะเติบโตเป็น เศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุด และมีอิทธิพลมากที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งบประมาณการปฏิรูปเป็นรากฐานที่สำคัญของการบริหารจําบางทีนักวิชาการที่สำคัญที่สุดในช่วงต้นอื่น ๆ ของการบริหารภาครัฐพร้อมกับแฟรงก์ Goodnow (จำไว้ว่า Woodrow Wilson ทอดทิ้งทุนการศึกษาการเมือง) เป็นวิลเลี่ยมเอวิลสัน (1867- 1960)
เขาเป็นสมาชิกของคณะกรรมาธิการเทฟท์ของปี 1912 ซึ่งออกสายแรกสำหรับระบบการจัดทำงบประมาณเชิง execu- ชาติและผู้อำนวยการภายหลังการสถาบันเพื่อการวิจัยของรัฐซึ่งจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน Brookings นอกจากนี้เขายังมีบทบาทสำคัญในการเขียนงบประมาณและพระราชบัญญัติการบัญชี 1921 ซึ่งในที่สุดก็จะบรรลุวัตถุประสงค์ของคณะกรรมาธิการเทฟท์โดยการสร้างระบบงบประมาณของผู้บริหารในระดับชาติพร้อมกับสำนักงบประมาณและสำนักงานบัญชีทั่วไป.
วิลสันเขียนกันอย่างแพร่หลาย ในประเด็นที่มากมายของการบริหารรัฐกิจ เขาเชื่อว่าการบริหารภาครัฐมีความสากลที่มีผลบังคับใช้กับทุกสาขาของ government.31 การบริหารราชการของเขาในช่วงต้น text32 เป็นครั้งแรกของไตรภาคที่ครอบคลุมทั้งสามสาขาของ government.33 แต่มันก็เป็นงานแรกของเขาในการปฏิรูปงบประมาณที่มีความพิเศษ ความสนใจ การเขียนในปี 1918 เขาระบุการพัฒนาที่นำไปสู่การสร้างระบบงบประมาณที่ทันสมัยในรัฐบาลของรัฐ ในข้อความที่ตัดตอนมาจากการเคลื่อนไหวเพื่อการปฏิรูปงบประมาณในสหรัฐอเมริกาที่ 34 วิลสันระบุว่าการปฏิรูปงบประมาณจะเกี่ยวข้องกับสามหัวข้อหลักคือ (1) ว่างบประมาณจะก้าวหน้าและจัดให้มีการควบคุมที่นิยม (2) ว่างบประมาณที่จะเสริมสร้างความร่วมมือด้านกฎหมายและการบริหาร และ (3) ว่างบประมาณจะให้มีประสิทธิภาพในการบริหารและการจัดการ แต่คำทำนายเมื่อคุณพิจารณาเช่นพาดหัวข่าวทางการเงินของประชาชนเกี่ยวกับการปฏิวัติของผู้เสียภาษีจาก "ข้อเสนอที่ 13" การเคลื่อนไหวของการประท้วงในระดับรากหญ้าเลี้ยงน้ำชาและรูปแบบอื่น ๆ ของค่าใช้จ่ายและกฎหมายข้อ จำกัด รายได้ (หัวข้อที่ 1: ส่วนควบคุมที่นิยม); คลุกวงในอย่างต่อเนื่องและเพิ่มการติดระหว่างผู้บริหารและนิติบัญญัติกิ่งไม้เหนือการควบคุมงบประมาณขาดดุลและงบประมาณสมดุล (หัวข้อที่ 2: ความร่วมมือผู้บริหารนิติบัญญัติ); และประสิทธิผลหรือขาดในระบบงบประมาณหนักอึ้งในการรักษาการปฏิบัติในการบริหารจัดการ (หัวข้อที่ 3: ประสิทธิภาพการบริหารจัดการ).
เหล่านี้เสียงวิลสันต้น Goodnow เทย์เลอร์และวิลทั้งหมดมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อการพัฒนาของการบริหารราชการ เพื่อเริ่มต้นกับพวกเขาระบุหลายรูปแบบที่สำคัญที่จะเป็นส่วนถาวรของด้านการศึกษาที่มีความทันสมัยการบริหารรัฐกิจ แต่การที่จะแสดงความคิดเห็นที่ยิ่งใหญ่กว่าพวกเขาเสียงคำทำนายเขียนในช่วงเวลาที่การจ้างงานและค่าใช้จ่ายของรัฐบาลยังคงอยู่ในระดับที่เจียมเนื้อเจียมตัวมาก ในช่วงเปลี่ยนศตวรรษในปี 1900 ที่รัฐบาลกลาง, รัฐและรัฐบาลท้องถิ่นรวมเล็กน้อยมากกว่าล้านคนรวมกัน ค่าใช้จ่าย ment รัฐบาลรวมน้อยกว่า $ 1500000000 หรือเพียงร้อยละ 3 ของสหรัฐผลิตภัณฑ์มวลรวมภายใน โดยปี ค.ศ. 1920 การจ้างงานของรัฐบาลจะสามและค่าใช้จ่ายจะอยู่ที่เพียงน้อยกว่า $ 90000000000 หรือประมาณร้อยละ 12 ของ GDP.35 ที่ทันสมัยการบริหารภาครัฐจะได้รับการก่อตั้งขึ้นในขอบเขตที่เป็นแบบอย่างโดยในสหรัฐอเมริกาประสบการณ์สั้น ๆ ในระยะสั้นการบริหารภาครัฐจะเป็นสนามของการศึกษาไม่ได้เกี่ยวกับฟังก์ชั่นหรือองค์กร แต่เกี่ยวกับภาคที่สำคัญทั้งหมดของสิ่งที่จะกลายเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งบประมาณปฏิรูป เป็นเสาหลักของการบริหารรัฐกิจ
บางทีสําคัญที่สุดก่อนบัณฑิตรัฐประศาสนศาสตร์ พร้อมกับแฟรงค์ กูดนาว ( จำได้ว่าวูดโรว์วิลสันทิ้งทุนการเมือง ) คือ William F . วิลเลอห์บี ( 1867 – 1960 ) เขาเป็นสมาชิกของทางคณะกรรมการ 1912 ซึ่งออกเรียกมาเป็นชาติ execu - tive ระบบงบประมาณ ,และผู้อำนวยการต่อมาของสถาบันการวิจัยของรัฐ ซึ่งจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน Brookings . เขายังมีบทบาทสำคัญในการเขียนการบัญชีและงบประมาณของ 1921 ซึ่งจะในที่สุดก็บรรลุวัตถุประสงค์ของคณะกรรมาธิการเทฟท์โดยการสร้างระบบบริหารงบประมาณในระดับประเทศ พร้อมกับสำนักงานงบประมาณและสำนักงานบัญชีทั่วไป .
วิลเลอห์บีเขียนอย่างกว้างขวางในประเด็นหลักของการบริหาร เขาเชื่อว่าการบริหารมีลักษณะสากลที่ใช้ได้กับทุกสาขาของ government.31 ก่อนการบริหาร text32 เป็นแรกของไตรภาค ครอบคลุมทั้งสามสาขาของ government.33 แต่มันคืองานปฏิรูปงบประมาณที่น่าสนใจเป็นพิเศษ การเขียนใน 1918เขาอธิบายการพัฒนาที่นำไปสู่การสร้างระบบงบประมาณสมัยใหม่ในรัฐบาลของรัฐ ในข้อความที่ตัดตอนมาจากขบวนการปฏิรูปงบประมาณในสหรัฐอเมริกา 34 วิลเลอห์บีระบุว่างบประมาณจะเกี่ยวข้องกับ 3 หัวข้อหลัก ได้แก่ ( 1 ) วิธีการงบประมาณจะก้าวหน้า และให้การควบคุมที่นิยม ( 2 ) ว่างบประมาณจะเพิ่มนิติบัญญัติและบริหารความร่วมมือและ ( 3 ) วิธีการงบประมาณจะตรวจสอบการบริหารและการจัดการประสิทธิภาพ แต่ " เมื่อคุณพิจารณา เช่น เงินภาษีประชาชนข่าวปฏิวัติจาก " พ.ต.ต. " การเคลื่อนไหวเพื่อสร้างปาร์ตี้น้ำชาประท้วง และรูปแบบอื่น ๆของค่าใช้จ่ายและรายได้ที่กฎหมายจำกัด ( กระทู้ที่ 1 : con trol นิยม - )อย่างต่อเนื่องในการต่อสู้และการติดขัดเพิ่มมากขึ้นระหว่างฝ่ายบริหารและนิติบัญญัติผ่านสาขาการควบคุมงบประมาณขาดดุล และงบประมาณสมดุล ( หัวข้อที่ 2 : ความร่วมมือ ฝ่ายนิติบัญญัติบริหาร ) และประสิทธิผลหรือขาดในภาระงบประมาณในการรักษาระบบบริหาร ( กระทู้ที่ 3 : ประสิทธิผลการจัดการ ) .
เหล่านี้เร็วเสียง วิลสัน กู๊ดโน เทเลอร์และ วิลโลบี้ทั้งหมดมีอิทธิพลลึกซึ้งในการพัฒนาการบริหาร เพื่อเริ่มต้นกับ , เขา ระบุ หลายอย่าง มีชุดรูปแบบที่จะเป็นส่วนถาวรของเขตการศึกษาที่การบริหารรัฐกิจสมัยใหม่ แต่ขอบเขตมากขึ้นพวกเขาเสียง " เขียนในเวลาเมื่อการจ้างงานภาครัฐและค่าใช้จ่ายยังอยู่ในระดับที่เหมาะสมที่หันของศตวรรษในปี 1900 , รัฐบาลกลาง , รัฐและรัฐบาลท้องถิ่นรวมเล็กน้อยกว่าหนึ่งล้านคนรวมกัน ทั้งหมดควบคุมการค่าใช้จ่ายน้อยกว่า $ 1.5 พันล้านบาท หรือเพียงร้อยละ 3 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ โดยช่วงปี ค.ศ. 1920 , การจ้างงานจะสามและค่าใช้จ่ายจะอยู่ที่เพียงน้อยกว่า $ 90 พันล้านดอลลาร์ หรือประมาณร้อยละ 12 ของ GDP35 สมัยใหม่การบริหารจะก่อตั้งขึ้นในขอบเขตที่ไม่มีแบบอย่างในประสบการณ์สั้นๆ ของสหรัฐอเมริกา ในสั้น รัฐประศาสนศาสตร์ คือ เป็นสนามที่ใช้ในการศึกษา ไม่ใช่เรื่อง ฟังก์ชั่น หรือ องค์กร , แต่ที่เกี่ยวกับทั้งหมดสาขาภาค ของสิ่งที่จะเติบโตที่จะเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดในศตวรรษที่ยี่สิบ