Tomato (Lycopersicon esculentum Mil

Tomato (Lycopersicon esculentum Mill) is an important vegetable crop, whose cultivation is often hampered by vascular wilt caused by Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici (Synder and Hans). Chemical control measures create imbalances in the microbial community, which may be unfavorable to the activity of the beneficial organisms and may also lead to the development of resistant strains of pathogen. Developing resistant varieties can be difficult in the absence of dominant genes and development of new races of the pathogen overcoming host resistance. Biocontrol by use of plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) represents a potentially attractive alternative disease management approach since PGPR are known for growth promotion and disease reduction in crops ( Jetiyanon and Kloepper, 2002). However, application of a single biocontrol agent often results in inconsistent field performance as it is less likely to be active in different soil environment and agricultural ecosystems ( Raupach and Kloepper, 1998). Combined application of two or more biocontrol strains is likely to more closely mimic the natural situation and may, therefore, represent a more viable control strategy ( de Boer et al., 1999). The level and consistency of control are therefore greatly enhanced due to multiple modes of action, a more stable rhizosphere community, and effectiveness over a wider range of environmental conditions ( Larkin and Fravel, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มะเขือเทศ (Lycopersicon esculentum Mill) เป็นพืชผักสำคัญ ที่เพาะปลูกมักจะได้ขัดขวาง โดยเหี่ยวของหลอดเลือดที่เกิดจาก Fusarium oxysporum f.sp lycopersici (Synder และฮันส์) มาตรการควบคุมสารเคมีสร้างสมดุลในชุมชนจุลินทรีย์ ซึ่งอาจจะร้ายกับกิจกรรมของสิ่งมีชีวิตที่เป็นประโยชน์ และยังอาจทำให้การพัฒนาสายพันธุ์ทนของการศึกษา พัฒนาสายพันธุ์ที่ทนได้ยากในการขาดงานของยีนที่โดดเด่นและพัฒนาแข่งขันใหม่ของโฮสต์การศึกษา overcoming ต้านทาน Biocontrol ใช้ rhizobacteria (PGPR) ส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชแสดงถึงวิธีการจัดการโรคอื่นที่อาจสนใจเนื่องจากเป็นที่รู้จัก PGPR สำหรับลดโปรโมชั่นและโรคของการเจริญเติบโตในพืช (Jetiyanon และ Kloepper, 2002) อย่างไรก็ตาม แอพลิเคชันของตัวแทน biocontrol เดียวมักผลประสิทธิภาพการทำงานของฟิลด์ที่สอดคล้องก็น้อยแนวโน้มที่จะใช้งานในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันดินและระบบนิเวศเกษตร (Raupach และ Kloepper, 1998) น้อย 2 สายพันธุ์ biocontrol ประยุกต์รวมน่าจะเลียนแบบสถานการณ์ธรรมชาติมากขึ้น และอาจ ดังนั้น เป็นตัวแทนขึ้นควบคุมกลยุทธ์ (เดอโบ et al., 1999) ระดับและความสม่ำเสมอของตัวควบคุมจะดังเพิ่มเนื่องจากมีหลายโหมดของการดำเนินการ มั่นคงชุมชนไรโซสเฟียร์ และประสิทธิภาพช่วงกว้างของสภาพแวดล้อม (Larkin และ Fravel, 1998) มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเขือเทศ (Lycopersicon esculentum Mill) เป็นพืชผักที่สำคัญที่มีการเพาะปลูกเป็นอุปสรรคมักจะโดยหลอดเลือดเหี่ยวที่เกิดจากเชื้อรา Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici (Synder และฮันส์) มาตรการในการควบคุมสารเคมีที่สร้างความไม่สมดุลของจุลินทรีย์ในชุมชนซึ่งอาจจะไม่เอื้อให้การทำงานของชีวิตที่เป็นประโยชน์และยังอาจนำไปสู่​​การพัฒนาสายพันธุ์ที่ทนของเชื้อโรค การพัฒนาพันธุ์ต้านทานอาจเป็นเรื่องยากในกรณีที่ไม่มียีนที่โดดเด่นและการพัฒนาของการแข่งขันใหม่ของเชื้อโรคเอาชนะความต้านทานโฮสต์ Biocontrol โดยการใช้เจริญเติบโตของพืชส่งเสริมแบคทีเรีย (PGPR) หมายถึงโรคที่อาจเกิดขึ้นอีกทางเลือกหนึ่งที่น่าสนใจแนวทางการจัดการตั้งแต่ PGPR เป็นที่รู้จักกันสำหรับการส่งเสริมการเจริญเติบโตและลดการเกิดโรคในพืช (Jetiyanon และ Kloepper, 2002) แต่โปรแกรมของตัวแทนควบคุมทางชีวภาพเดียวมักจะส่งผลในการปฏิบัติงานที่ไม่สอดคล้องกันสนามในขณะที่มันมีโอกาสน้อยที่จะใช้งานในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันของดินและระบบนิเวศการเกษตร (Raupach และ Kloepper, 1998) การประยุกต์ใช้ร่วมกันของสองคนหรือมากกว่าสายพันธุ์ควบคุมทางชีวภาพมีแนวโน้มที่จะใกล้ชิดมากขึ้นเลียนแบบธรรมชาติและสถานการณ์จึงอาจเป็นตัวแทนของกลยุทธ์การควบคุมการทำงานได้มากขึ้น (เดอโบเออร์ et al., 1999) ระดับและความสอดคล้องของการควบคุมจึงมีการเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื่องจากการหลายโหมดของการดำเนินการชุมชนบริเวณรากมีเสถียรภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพในช่วงกว้างของสภาพแวดล้อม (เฟร็ดดี้และ Fravel, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะเขือเทศ ( มะเขือเทศ lycopersicon mill ) เป็นพืชสำคัญที่ปลูกมักจะถูกขัดขวางโดยเส้นเลือดจะเกิดจาก Fusarium oxysporum f.sp . lycopersici ( ซไนเดอร์และฮันส์ ) มาตรการควบคุมสารเคมีสร้างความไม่สมดุลในชุมชนจุลินทรีย์ซึ่งอาจจะเสียเปรียบให้กับกิจกรรมของสิ่งมีชีวิตที่เป็นประโยชน์และอาจนำไปสู่การพัฒนาของสายพันธุ์ที่ดื้อยาของเชื้อโรค การพัฒนาพันธุ์ต้านทานได้ยากในการขาดงานของเด่นยีนและการพัฒนาของการแข่งขันใหม่ของเชื้อการต้านทานโฮสต์ไบโอคอนโทรลโดยใช้ของไรโซแบคทีเรียส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช ( มีแนวโน้ม ) หมายถึงมีเสน่ห์อาจทางเลือกการจัดการโรควิธีการตั้งแต่มีแนวโน้มเป็นที่รู้จักกันเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตและการลดโรคในพืช ( jetiyanon และ kloepper , 2002 ) อย่างไรก็ตามการประยุกต์ใช้สารไบโอคอนโทรลเดียวมักจะผลในการปฏิบัติด้านนั้นเป็นโอกาสน้อยที่จะใช้งานในสภาพแวดล้อมของดินที่แตกต่างกัน และระบบนิเวศเกษตร ( raupach และ kloepper , 1998 ) การรวมกันของสองคนหรือมากกว่าไบโอคอนโทรลสายพันธุ์มีแนวโน้มที่จะมากขึ้นอย่างใกล้ชิดเลียนแบบสถานการณ์ธรรมชาติและอาจจึงเป็นตัวแทนของกลยุทธ์การควบคุมได้มากขึ้น ( De Boer et al ., 1999 ) ระดับและความสอดคล้องของการควบคุมจึงเพิ่มมากเนื่องจากหลายโหมดของการกระทำ , ชุมชนเขตมีเสถียรภาพมากขึ้นและมีประสิทธิภาพกว่าช่วงกว้างของเงื่อนไขด้านสิ่งแวดล้อม ( Larkin และ fravel , 1998 )