Studies have shown that jackfruit c

Studies have shown that jackfruit contains many classes of
compounds such as carotenoids, flavanoids, volatile acids sterols and
tannins, and that their concentration changes with the variety (Arung,
Shimizu, & Kondo, 2007; Chandrika, Jansz, & Warnasuriya, 2004; Lu &
Lin, 1993; Ong et al., 2006; Venkataraman, 2001; Wong, Lim, & Wong,
1992). Carotenoids are known to impart yellowish-red color to
many foods and their ratio is supposed to render the jackfruit the
various yellow to orange shades of color (Jagdeesh, Reddy, Basavraj,
Swamy, & Hegde, 2010). The kernel is reported to contain β-carotene, α-
carotene, β-zeacarotene, α-zeacarotene and β-carotene-5,6α-epoxide
and a dicarboxylic carotenoid and crocetin (Chandrika et al., 2004).
Recent studies have also shown that the key carotenoids present in
jackfruit are all-trans-lutein (24–44%), all-trans-β-carotene (24–30%),
all-trans-neoxanthin (4–19%), 9-cis-neoxanthin (4–9%) and 9-cis-violaxanthin
(4–10%). However, both qualitative and quantitative differences
were seen in the fruits harvested from different varieties of trees
(Faria, Rosso, & Mercadante, 2009). Wong et al. (1992) investigated the
steam-distilled volatile constituents from jackfruit grown in Malaysia
and observed that the jackfruit contained forty five volatile components
of which thirty two were novel. The esters, which impart the desired
flavor to the fruit were found in high concentrations (31.9%) (Wong
et al., 1992).
Jackfruit plant is also reported to contain artocarpine, artocarpetin,
artocarpetin A, cycloheterophyllin, artonins A, artonins B, morin,
dihydromorin, oxydihydroartocarpesin, cynomacurin, artocarpin,
isoartocarpin, cyloartocarpin, artocarpesin, artocarpetin, norartocarpetin,
cycloartinone and artocarpanone (Ko, Cheng, Lin, & Teng, 1998;
Pavanasasivam, Uvais, & Sultanbawa, 1973; Prakash et al., 2009; Rao,
Varadan, & Venkataraman, 1973). The heartwood is reported to
contain brosimone, cudraflavone B, prenylapigenin, norartocarpin,
kuwanon C, artocarpin, cudraflavone C, apigenin, albanin A, morin,
2′,4′-Dihydroxyflavone, 3-Methylbut-2-en-1-ol, 2-Methylpent-2-ene,
artocarpesin, norartocarpetin and oxyresveratrol (Arung et al., 2007;

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาแสดงให้เห็นว่าขนุนประกอบด้วยหลายประเภทสาร carotenoids, flavanoids สเตอรอลส์กรดระเหย และtannins และที่ความเข้มข้นของการเปลี่ยนแปลงด้วย (Arungชิมิซุ และคอนโด 2007 Chandrika, Jansz, & Warnasuriya, 2004 ลูและหลิน 1993 อ๋องและ al., 2006 Venkataraman, 2001 วง ริม & วง1992) ทราบว่า carotenoids สอนสีเหลืองแดงอาหารมากและอัตราส่วนของพวกเขาควรจะทำให้ขนุนนี้ต่าง ๆ สีเหลืองกับสีส้มสี (Jagdeesh, Reddy, BasavrajSwamy และเครื่องมือและเครื่อง 2010) มีรายงานเคอร์เนลมีβ-แคโรทีน ด้วยกองทัพ-แคโรทีน β-zeacarotene, zeacarotene ด้วยกองทัพ และβ-แคโรทีน-5, 6α-epoxideและ dicarboxylic carotenoid และ crocetin (Chandrika et al., 2004)การศึกษาล่าสุดยังมีแสดงว่า carotenoids คีย์อยู่ในขนุนมีทั้งหมดทรานส์ลูทีน (24-44%), ทั้งหมดทรานส์-β-แคโรทีน (24 – 30%),ทั้งหมดทรานส์-neoxanthin (4-19%), 9-cis-neoxanthin (4-9%) และ 9-cis-violaxanthin(4 – 10%) อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างทั้งเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณได้เห็นในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวจากพันธุ์ไม้ต่าง ๆ(เนสฟาเรีย Rosso, & Mercadante, 2009) วง et al. (1992) ตรวจสอบการกลั่นไอน้ำ constituents ระเหยจากขนุนที่ปลูกในประเทศมาเลเซียและสังเกตว่า ขนุนที่ประกอบด้วยส่วนประกอบที่ระเหยสี่สิบห้าที่สามสิบสองมีนวนิยาย Esters ซึ่งสอนที่ต้องรสชาติกับผลไม้ที่พบในความเข้มข้นสูง (31.9%) (วงศ์ร้อยเอ็ด al., 1992)ยังมีรายงานพืชขนุนมี artocarpine, artocarpetinartocarpetin A, cycloheterophyllin, artonins A, artonins B โมรินdihydromorin, oxydihydroartocarpesin, cynomacurin, artocarpinisoartocarpin, cyloartocarpin, artocarpesin, artocarpetin, norartocarpetincycloartinone และ artocarpanone (เกาะ เฉิง หลิน และ โหน่ง 1998Pavanasasivam, Uvais, & Sultanbawa, 1973 พรา al. et, 2009 เราVaradan และ Venkataraman, 1973) มีรายงาน heartwoodประกอบด้วย brosimone, cudraflavone B, prenylapigenin, norartocarpinkuwanon C, artocarpin, cudraflavone C, apigenin, albanin A โมริน2′, 4′-Dihydroxyflavone, 3-Methylbut-2-en-1-ol, 2-Methylpent-2-eneartocarpesin, norartocarpetin และ oxyresveratrol (Arung et al., 2007

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าขนุนมีหลายชั้นของสารประกอบเช่น carotenoids, flavanoids, sterols กรดระเหยและแทนนินและว่าการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของพวกเขาด้วยความหลากหลาย(Arung, ชิมิซึและคอนโดะ, 2007; Chandrika, Jansz และ Warnasuriya 2004; Lu และหลิน, 1993; องค์ et al, 2006;. Venkataraman 2001; วงศ์ลิมและวงศ์, 1992) นอยด์เป็นที่รู้จักกันที่จะบอกสีเหลืองสีแดงเป็นอาหารหลายชนิดและอัตราของพวกเขาควรจะทำให้ขนุนสีเหลืองต่างๆเพื่อเฉดสีส้มสี(Jagdeesh, เรดดี้ Basavraj, สวามี่และจด์ 2010) เคอร์เนลเป็นรายงานที่มีβแคโรทีนα-แคโรทีนβ-zeacarotene, α-zeacarotene และแคโรทีนβ-5,6α-อิพอกไซด์และ carotenoid dicarboxylic และ crocetin (Chandrika et al., 2004). การศึกษาล่าสุดยังมี แสดงให้เห็นว่านอยด์ที่สำคัญในปัจจุบันขนุนมีทั้งหมดทรานส์ลูทีน(24-44%) ทุกทรานส์βแคโรทีน (24-30%) ทุกทรานส์ neoxanthin (4-19%) 9 ถูกต้อง -neoxanthin (4-9%) และ 9 ถูกต้อง-violaxanthin (4-10%) อย่างไรก็ตามทั้งความแตกต่างของคุณภาพและเชิงปริมาณได้เห็นในผลไม้ที่เก็บเกี่ยวจากพันธุ์ที่แตกต่างของต้นไม้(ฟาเรีย, รอสโซ่และ Mercadante 2009) วงศ์ et al, (1992) การตรวจสอบไอกลั่นองค์ประกอบสารระเหยจากขนุนที่ปลูกในประเทศมาเลเซียและตั้งข้อสังเกตว่าขนุนที่มีอยู่สี่สิบหองค์ประกอบสารระเหยที่สามหมื่นสองเป็นนวนิยาย esters ซึ่งบอกที่ต้องการรสชาติให้ผลไม้ที่พบในความเข้มข้นสูง(31.9%) (วงศ์et al., 1992). พืชขนุนมีรายงานยังมี artocarpine, artocarpetin, artocarpetin A, cycloheterophyllin, artonins A, artonins B , โม, dihydromorin, oxydihydroartocarpesin, cynomacurin, artocarpin, isoartocarpin, cyloartocarpin, artocarpesin, artocarpetin, norartocarpetin, cycloartinone และ artocarpanone (เกาะเฉิงหลินและเต็ง, 1998; Pavanasasivam, Uvais และ Sultanbawa 1973. แกช, et al, 2009; ราวVaradan และ Venkataraman, 1973) แก่นเป็นรายงานที่มี brosimone, cudraflavone B, prenylapigenin, norartocarpin, C kuwanon, artocarpin, C cudraflavone, apigenin, albanin A, โม, 2 ', 4'-Dihydroxyflavone 3 Methylbut-2-en-1-OL, 2 Methylpent-2-ene, artocarpesin, norartocarpetin และ oxyresveratrol (Arung et al, 2007.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ขนุนมีหลายชั้นของสารประกอบ เช่น คาโรทีนอยด์ ฟลาโวนอยด์
, ,
แทนนินและสเตอรอลกรดระเหย และการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของพวกเขาที่มีความหลากหลาย ( arung
ชิมิ & , , คอนโด , 2007 ; chandrika jansz & , , warnasuriya , 2004 ; ลู่&
หลิน , 1993 ; ออง et al . , 2006 ; venkataraman , 2001 ; วงศ์ลิม &วงศ์ ,
1992 )แคโรทีนอยด์ รู้จักถ่ายทอดสีแดงสีเหลือง
อาหารมากมายและอัตราส่วนของพวกเขาควรจะให้ขนุน
ต่างๆสีเหลืองส้มของเฉดสี ( jagdeesh คล้ basavraj Swamy , , ,
& Hegde , 2010 ) เคอร์เนลที่มีบีตา - แคโรทีนมีแอลฟาแคโรทีน ,
, zeacarotene แอลฟาบีตา - , zeacarotene บีตาแอลฟา - และ carotene-5,6 วอมแวม
และแคโรทีนอยด์และ dicarboxylic crocetin ( chandrika et al . ,2004 ) .
การศึกษาล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าคีย์แคโรทีนอยด์ในปัจจุบัน
ขนุนเป็นทรานส์ ลูทีน ( 24 – 44 % ) , Trans - บีตา - แคโรทีน ( ทั้งหมด 24 – 30 % ) ,
ทั้งหมดทรานส์นีโอแซนทิน ( 4 ) 19 % ) 9-cis-neoxanthin ( 4 ( 9% ) และ 9-cis-violaxanthin
( 4 ( 10% ) อย่างไรก็ตาม ทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณความแตกต่าง
พบในผลไม้ที่ปลูกจากพันธุ์ที่แตกต่างจากต้นไม้
( ฟาเรีย , Rosso & mercadante , 2009 )วง et al . ( 2535 ) ได้ศึกษาองค์ประกอบจากสารระเหยไอน้ำกลั่น

ขนุนที่ปลูกในมาเลเซีย และสังเกตว่า ขนุนมีสี่สิบห้าองค์ประกอบที่ระเหย
ซึ่งสามสิบสองของนวนิยาย พวกเอสเทอร์ ซึ่งถ่ายทอดที่ต้องการ
รสผลไม้ที่พบในความเข้มข้นสูง ( 31.9 % ) ( วอง
et al . , 1992 ) .
ปลูกขนุน และมีรายงาน artocarpine ประกอบด้วย ,artocarpetin
artocarpetin , cycloheterophyllin artonins , , , artonins B โมริน
dihydromorin , oxydihydroartocarpesin cynomacurin artocarpin , , , ,
isoartocarpin cyloartocarpin artocarpesin artocarpetin , , , ,
norartocarpetin cycloartinone artocarpanone , และเกาะ เฉิงหลิน &เต็ง , 1998 ;
pavanasasivam uvais & , , sultanbawa 1973 ; ประกาศและ al . , 2009 ; Rao ,
varadan & venkataraman , 1973 )แก่นมีรายงานว่ามี brosimone cudraflavone
, B , prenylapigenin norartocarpin
, , artocarpin cudraflavone kuwanon C , C , พิจีนิน albanin โมริน , , , MBC MBC
2 , 4 - dihydroxyflavone 3-methylbut-2-en-1-ol 2-methylpent-2-ene artocarpesin
, , , , และ norartocarpetin ซิเรสเวอราโทล ( arung et al . , 2007 ;