Introduction:This study explores pa

Introduction:

This study explores patient preferences for involvement in lung cancer treatment decisions and the extent of concordance between the views of patients and physicians on decisional roles. The impact of demographic and psychosocial characteristics on the decisional role of patients is also examined.
Methods:

Patients with relapsed non-small cell lung cancer who were candidates for a phase II trial of erlotinib monotherapy were recruited. Patients were interviewed after they had learned of their relapse and the treatment decision had been made but before pharmacologic intervention.
Results:

Most of the 28 participants were married, had a smoking history, and were well educated. They reported moderate levels of depression and anxiety. Initially, 14% of the patients reported a preference for active decision making; later, 29% believed that the primary responsibility for the treatment decision had been theirs. Only 54% of the patients agreed with the physician's assessment of how the treatment decision was made (κ = 0.31; test of symmetry, p = 0.23). The depression score was significantly associated with a patient's preferred level of control (p < 0.01).
Conclusions:

The limited concordance between patient preference and perception and between patient and physician perceptions regarding how the treatment decision was made suggests that physicians should more accurately identify patient preferences by directly asking patients at the beginning of each clinical encounter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำ:การศึกษานี้สำรวจผู้ป่วยลักษณะการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจการรักษามะเร็งปอดและขอบเขตสอดคล้องระหว่างมุมมองของผู้ป่วยและแพทย์ในบทบาท decisional นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบผลกระทบของลักษณะทางประชากรศาสตร์ และจิตวิทยาสังคมในบทบาท decisional ของผู้ป่วยวิธีการ:ผู้ป่วยโรคมะเร็งปอดเซลล์ขนาดเล็กที่ไม่ใช่อาการกำเริบคนสมัครสำหรับการทดลองที่สองเฟสของยา erlotinib ผ่านการคัดเลือก ผู้ป่วยถูกสัมภาษณ์หลัง จากที่พวกเขาเรียนรู้ของตนกำเริบ และได้ถูกทำการตัดสินใจรักษา แต่ ก่อนแทรกแซง pharmacologicผลลัพธ์:ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม 28 แต่งงาน มีประวัติสูบบุหรี่ และมีการศึกษาดีขึ้น เขารายงานของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลในระดับปานกลาง เริ่มแรก รายงานมีความต้องการใช้งานการตัดสินใจ 14% ของผู้ป่วย ในภายหลัง 29% เชื่อว่า ความรับผิดชอบหลักสำหรับการตัดสินใจการรักษาได้รับพวกเขา ตกลงเพียง 54% ของผู้ป่วยกับแพทย์ประเมินวิธีการรักษาตัดสิน (κ = 0.31 ทดสอบสมมาตร p = 0.23) คะแนนภาวะซึมเศร้าได้อย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยระดับของการควบคุม (p < 0.01)สรุป:สอดคล้องจำกัด ระหว่างกำหนดลักษณะผู้ป่วยและการรับรู้ และ ระหว่างแพทย์และผู้ป่วยรับรู้เกี่ยวกับวิธีการรักษาตัดสินใจแนะนำว่า แพทย์ควรขึ้นอย่างถูกต้องระบุการกำหนดลักษณะผู้ป่วย โดยตรงขอให้ผู้ป่วยที่เริ่มต้นของแต่ละคลินิกพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ:

การศึกษานี้เป็นการศึกษาการตั้งค่าของผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการตัดสินใจการรักษาโรคมะเร็งปอดและขอบเขตของความสอดคล้องระหว่างมุมมองของผู้ป่วยและแพทย์ในบทบาทการตัดสินใจที่ ผลกระทบของลักษณะทางประชากรและทางจิตสังคมเกี่ยวกับบทบาทการตัดสินใจของผู้ป่วยนอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบ.
วิธีการศึกษา:

ผู้ป่วยที่มีอาการกำเริบไม่ใช่ขนาดเล็กเซลล์มะเร็งปอดที่เป็นผู้สมัครสำหรับเฟสที่สองการทดลองของยา erlotinib ได้รับคัดเลือก ผู้ป่วยที่ถูกสัมภาษณ์หลังจากที่พวกเขาได้เรียนรู้จากการกำเริบของโรคของพวกเขาและการตัดสินใจรักษาได้รับการทำ แต่ก่อนที่การแทรกแซงทางเภสัชวิทยา.
ผล:

ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม 28 แต่งงานมีประวัติสูบบุหรี่และได้รับการศึกษาที่ดี พวกเขาได้รายงานระดับปานกลางของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล ในขั้นต้น 14% ของผู้ป่วยที่มีการรายงานการตั้งค่าสำหรับการตัดสินใจที่ใช้งาน; ต่อมา 29% เชื่อว่าความรับผิดชอบหลักในการตัดสินใจการรักษาที่ได้รับพวกเขา เพียง 54% ของผู้ป่วยที่ได้ตกลงกับการประเมินของแพทย์ของวิธีการตัดสินใจการรักษาที่ถูกสร้างขึ้น (κ = 0.31; การทดสอบของสมมาตร p = 0.23) คะแนนภาวะซึมเศร้ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีระดับที่ต้องการของผู้ป่วยในการควบคุม (p <0.01).
สรุปผลการวิจัย:

สอดคล้อง จำกัด ระหว่างการตั้งค่าของผู้ป่วยและการรับรู้ระหว่างผู้ป่วยและแพทย์การรับรู้เกี่ยวกับวิธีการตัดสินใจการรักษาที่ถูกสร้างขึ้นแสดงให้เห็นว่าแพทย์ที่ถูกต้องมากขึ้นควรระบุผู้ป่วย การตั้งค่าโดยขอให้ผู้ป่วยได้โดยตรงที่จุดเริ่มต้นของแต่ละการเผชิญหน้าทางคลินิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ :การศึกษานี้เป็นการศึกษาผู้ป่วยการตั้งค่าสำหรับการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจการรักษามะเร็งปอดและขอบเขตของความสอดคล้องกันระหว่างมุมมองของผู้ป่วยและแพทย์ในบทบาทการตัดสินใจ . ผลกระทบของปัจจัยด้านประชากรและลักษณะทางจิตสังคมต่อบทบาทการตัดสินใจของผู้ป่วยที่ได้ทำการวิธีการ :ผู้ป่วยที่มีอาการกำเริบมะเร็งปอดชนิดไม่ใช่เซลล์ที่เป็นผู้สมัครสำหรับระยะที่ 2 การทดลองของ erlotinib โดยถูกเลือกมา ผู้ป่วยได้ให้สัมภาษณ์หลังจากที่ได้กำเริบ และการตัดสินใจการรักษาได้ แต่ก่อนการแทรกแซงยา .ผลลัพธ์ :ที่สุดของ 28 ได้แก่ แต่งงาน มีประวัติสูบบุหรี่ และมีการศึกษาดี พวกเขารายงานปานกลางระดับของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล ตอนแรก 14 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่รายงานการตั้งค่าสำหรับใช้งานในภายหลังการตัดสินใจ ; 29 % เชื่อว่าความรับผิดชอบหลักสำหรับการตัดสินใจได้รับการรักษาของพวกเขา เพียง 54% ของผู้ป่วยเห็นด้วยกับการประเมินของแพทย์ว่า การตัดสินใจการทำ ( κ = 0.31 ; การทดสอบสมมาตร , p = 0.23 ) คะแนนภาวะซึมเศร้ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับคนไข้ที่ต้องการระดับการควบคุม ( P < 0.01 )สรุปความสอดคล้องระหว่างความต้องการของผู้ป่วยและ จำกัด การรับรู้และการรับรู้ระหว่างผู้ป่วยและแพทย์เกี่ยวกับวิธีการรักษาได้ตัดสินใจแสดงให้เห็นว่าแพทย์ควรถูกต้องมากขึ้นในการระบุความชอบของผู้ป่วยโดยตรง ขอให้ผู้ป่วยที่จุดเริ่มต้นของแต่ละคลินิกพบ