For centuries, the Anga tribe of Pa

For centuries, the Anga tribe of Papua New Guinea’s Morobe Highlands have practiced a unique mummification technique – smoke curing. Once smoked, the mummies aren’t buried in tombs or graves; instead, they are placed on steep cliffs, so that they overlook the village below. The very sight of a string of charred, red bodies hanging off the mountains might seem quite grotesque, but for the Anga people, it’s the highest form of respect for the dead.

The process itself is carried out carefully and thoroughly by experienced embalmers. At first, the knees, elbows and feet of the corpse are slit, and the body fat is drained completely. Then, hollowed-out bamboo poles are jabbed into the dead person’s guts, and the drippings are collected. These drippings are smeared into the hair and skin of living relatives. Through this ritual, the strength of the deceased is believed to be transferred to the living. The leftover liquid is saved for later use as cooking oil.

In the next stage, the corpse’s eyes, mouth and anus are sewn shut, in order to reduce air intake and prevent the rotting of the flesh. This is believed to be the key step that ensures the mummies are perfectly preserved for centuries ahead. The soles of the feet, the tongue, and the palms are also sliced off and presented to the surviving spouse. The remains of the corpse are then tossed into a communal fire pit and smoke cured.

Once thoroughly smoked, the mummy is coated in clay and red ocher, which act as a natural cocoon, protecting the body from decay and scavengers. The process is now complete and the mummy is ready to go on display. Anga men, women and even babies are mummified using the same method; mummies dating back at least 200 years can still be found in the Morobe Highlands today. During celebrations and events, the mummies might be brought down from the cliffs, only to be returned soon after

A rare honor is bestowed upon dead Anga warriors – they remain guardians of the village, even after death. The warrior mummies are placed on special ‘stations’ on the cliffs; they become ‘watchers’ who continue to protect the village in the afterlife. One such warrior mummy dates back to World War II – he was bayoneted by the Japanese troops and preserved by the elders. He now stands guard over the Anga tribe, strung up with rope from his bow and arrow.

The Anga mummification process can be a scary thing for people who don’t understand what the ritual is about. In fact, the curing was banned in 1975, when Papua New Guinea gained its independence. Today, many tribes perform Christian burials, and only a few tribes in remote pockets still prefer to mummify their dead

Morobe Province is a province on the northern coast of Papua New Guinea. The provincial capital, and largest city, is Lae. The province covers 33,705 km², with a population of 674,810 (2011 census), and since the division of Southern Highlands Province in May 2012 it is the most populous province. It includes the Huon Peninsula, the Markham River, and delta, and coastal territories along the Huon Gulf. The province has nine administrative districts, and 101 languages are spoken, including Kâte and Yabim. English and Pidgin English are common languages in the urban areas, and in some areas forms of Pidgin German are mixed with the native language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับศตวรรษ ชาว Anga ไฮ Morobe ของปาปัวนิวกินีได้ฝึกฝนเทคนิคเฉพาะมัมมี่ – ควันบ่ม เมื่อรมควัน มัมมี่ไม่ฝังอยู่ในสุสานหรือหลุมฝังศพ แทน พวกเขาอยู่บนหน้าผาสูงชัน เพื่อให้พวกเขามองเห็นหมู่บ้านด้านล่าง ภาพของสตริงของร่างกายเหมือนถูกย่าง แดงแขวนออกจากภูเขามากอาจดูเหมือนค่อนข้างประหลาด แต่สำหรับคน Anga แบบสูงสุดของเคารพศพกระบวนการจะดำเนินอย่างระมัดระวัง และอย่างละเอียด โดย embalmers มีประสบการณ์ ตอนแรก หัวเข่า ข้อ และเท้าของศพที่กรีด และไขมันในร่างกายระบายออกอย่างสมบูรณ์ ไผ่ออกโหลจะ jabbed ในกึ๋นของคนตาย แล้ว drippings รวบรวม Drippings เหล่านี้มีป้ายเข้าไปในผมและผิวของญาติอยู่ ผ่านพิธีกรรมนี้ ความแข็งแรงของชีวิตเชื่อว่าจะโอนย้ายไปอยู่อาศัย ของเหลวเหลือจะถูกบันทึกไว้สำหรับใช้เป็นน้ำมันปรุงอาหารในขั้นตอนต่อไป เป็นศพตา ปาก และทวารหนักจะเย็บปิด การลดปริมาณอากาศ และป้องกันหึ่งของเนื้อ นี้เชื่อว่าจะ มีเก็บขั้นตอนสำคัญที่มัมมี่ในศตวรรษข้างหน้าอย่างสมบูรณ์แบบ พื้นของเท้า ลิ้น และปาล์มจะหั่นออกยัง และให้คู่สมรสรอดตาย ของศพแล้วได้เพราะเป็นหลุมไฟสาธารณะ และควันหายเมื่อรมควัน ทำมัมมี่เป็นเคลือบในดินเหนียวและ red ocher ซึ่งทำหน้าที่เป็นรังธรรมชาติ ปกป้องร่างกายจากการผุและ scavengers กระบวนการนี้เสร็จสิ้น และมัมมี่พร้อมไปแสดง Anga ผู้ชาย ผู้หญิง และทารกแม้จะ mummified โดยใช้วิธีการเดียวกัน มัมมี่ลช่วยน้อย 200 ปียังคงสามารถพบได้ในไฮแลนด์ Morobe วันนี้ ในระหว่างการเฉลิมฉลองและกิจกรรม มัมมี่อาจนำลงจากหน้าผา เท่านั้นที่จะส่งคืนหลังจากเกียรติหายากยศนักรบ Anga ตาย – พวกเขายังคงมีผู้ใหญ่ของหมู่บ้าน แม้กระทั่งหลังความตาย มัมมี่นักรบอยู่ในพิเศษ 'สถานี' บนหน้าผา พวกเขาเป็น 'นัก' ที่ยังคงปกป้องหมู่บ้าน afterlife ที่ หนึ่งเช่นนักรบมัมมี่ที่ต้องไปสงครามโลก – เขาถูก bayoneted โดยกองทัพญี่ปุ่น และเก็บรักษาไว้ โดยพวก เขาตอนนี้ยืนยามเหนือเผ่า Anga, strung ขึ้น ด้วยเชือกจากคันธนูและลูกศรของเขาการมัมมี่ Anga สามารถเสนอสิ่งที่น่ากลัวสำหรับคนที่ไม่เข้าใจว่าพิธีกรรมที่เกี่ยวกับ ในความเป็นจริง การบ่มถูกห้ามในปี 1975 ปาปัวนิวกินีได้รับเอกราชเมื่อ วันนี้ หลายเผ่าทำคริสเตียน burials และบางเผ่าในกระเป๋าระยะไกลยังต้องการ mummify ของพวกเขาตายMorobe จังหวัดเป็นจังหวัดบนเหนือชายฝั่งปาปัวนิวกินี เมืองหลวงของจังหวัด และเมืองที่ใหญ่ที่สุด เป็นแล จังหวัดครอบคลุม km² 33,705 มีประชากร 674,810 (บ้าน 2011), และตั้งแต่ส่วนไฮแลนด์จังหวัดภาคใต้ในปี 2012 อาจ เป็นจังหวัดมีประชากรมากที่สุด จะมีเพนนินซู ล่าโฮน แม่ น้ำ Markham และเดลต้า และดินแดนชายฝั่งทะเลบริเวณอ่าวโฮน จังหวัดมีเขตการปกครอง 9 และภาษา 101 จะ พูด Kâte และ Yabim พิดจิ้นภาษาอังกฤษและภาษาอังกฤษเป็นภาษาทั่วไปในพื้นที่เขตเมือง และในบางพื้นที่ พิดจิ้นเยอรมันในรูปแบบที่ผสมกับภาษาพื้นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับศตวรรษ , แอ็กก้าเผ่าปาปัวนิวกินีของโมโรเบ ไฮแลนด์มีท่าเฉพาะมัมมี่เทคนิค–ควันการบ่ม เมื่อรมควัน มัมมี่ไม่ได้ฝังอยู่ในสุสาน หรือหลุมฝังศพ ; แทนพวกเขาจะวางอยู่บนหน้าผาที่สูงชัน เพื่อให้พวกเขาสามารถมองเห็นหมู่บ้านด้านล่าง สายตามากของสตริงที่ดำเป็นตอตะโก เนื้อสีแดง แขวนไว้ที่ภูเขาอาจดูเหมือนค่อนข้างวิปลาส ,แต่สำหรับแอ็กก้าคน , มันเป็นรูปแบบสูงสุดของการเคารพศพ

ขั้นตอนตัวเองเป็นไปอย่างรอบคอบ และถี่ถ้วน โดย embalmers มีประสบการณ์ ที่แรก , หัวเข่า , ข้อศอกและเท้าของศพถูกเชือด และไขมันในร่างกายจะอ่อนเพลีย อย่างสมบูรณ์ แล้วโหลออกเสาไม้ไผ่ถูกแทงไส้ของคนที่ตายไปแล้ว และ drippings จะถูกเก็บรวบรวมdrippings เหล่านี้ละเลงเข้าไปในผมและผิวของญาติที่มีชีวิตอยู่แล้ว ผ่านพิธีกรรมนี้ ความแข็งแกร่งของผู้ตายเชื่อว่าจะถูกย้ายไปอยู่ เหลือของเหลวจะถูกบันทึกไว้สำหรับภายหลังการใช้น้ำมันปรุงอาหาร

ในขั้นตอนต่อไปของศพตา , ปากและทวารหนักจะเย็บปิด เพื่อลดปริมาณอากาศและป้องกันการเน่าเปื่อยของร่างกายนี้ถือเป็นขั้นตอนที่สำคัญเพื่อให้มัมมี่อย่างสมบูรณ์ เก็บรักษามานานหลายศตวรรษก่อน ฝ่าเท้า , ลิ้น และฝ่ามือยังหั่นออกและเสนอให้คู่สมรสที่รอดตาย . ซากของศพถูกโยนลงในหลุมไฟส่วนกลางและควันหาย

เมื่ออย่างละเอียด รมควัน มัมมี่จะเคลือบในดินและโคลนสีแดง ซึ่งแสดงเป็น รังไหมธรรมชาติปกป้องร่างกายจากผุและจับ . กระบวนการเสร็จสมบูรณ์แล้ว และแม่ก็พร้อมที่จะไปบนจอแสดงผล แอ็กก้า ชาย หญิง และเด็กเป็นสำคัญ โดยใช้วิธีเดียวกัน มัมมี่ย้อนหลังอย่างน้อย 200 ปี ยังสามารถพบได้ในโมโรเบไฮแลนด์วันนี้ ในระหว่างการเฉลิมฉลอง และเหตุการณ์ มัมมี่จะถูกดึงลงมาจากหน้าผา , เท่านั้นที่จะถูกส่งกลับหลังจาก

เกียรติหายากเป็น bestowed เมื่อตายแล้วนักรบแอ็กก้า–พวกเขายังคงผู้ปกครองหมู่บ้าน แม้หลังความตาย นักรบมัมมี่จะวางอยู่บนสถานีพิเศษ ' ' บนหน้าผา พวกเขากลายเป็น ' เนื้อ ' ที่ยังคงปกป้องหมู่บ้านในปรโลก เช่นมัมมี่นักรบวันที่กลับไปสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง และเขาถูกแทงด้วยดาบปลายปืนของทหารญี่ปุ่น และเก็บรักษาไว้โดยผู้ใหญ่ตอนนี้เขายืนเฝ้ายามมากกว่าแอ็กก้าตระกูลแขวนไว้ด้วยเชือกจากคันธนูและลูกศรของเขา

แอ็กก้าเป็นมัมมี่กระบวนการสามารถเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับคนที่ไม่เข้าใจว่าพิธีกรรมเกี่ยวกับ ในความเป็นจริง , บ่มถูกห้ามในปี 1975 เมื่อปาปัวนิวกินีได้รับเอกราช . วันนี้ หลายเผ่าทำการฝังศพคริสเตียน ,และมีเพียงไม่กี่ตระกูลที่ห่างไกลมักชอบแห้งเป็นมัมมี่ของพวกเขาตาย

โมโรเบเป็นจังหวัดในภาคเหนือชายฝั่งปาปัวนิวกินี เมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นแหล่ จังหวัดครอบคลุม 33705 km พนักงานขาย ประชากร ( การสำรวจสำมะโนประชากร 674810 2011 ) และตั้งแต่ส่วนจังหวัดภาคใต้ไฮแลนด์ในพฤษภาคม 2012 มันเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากที่สุดมันรวมถึงมาร์คัมแม่น้ำ Huon คาบสมุทร และ เดลต้า และดินแดนชายฝั่งเลียบอ่าว Huon . จังหวัดมีเก้าเขตการบริหารและ 101 ภาษาเป็นภาษาพูด ได้แก่ Te â k และ yabim . ภาษาอังกฤษและภาษาอังกฤษผสมเป็นภาษาทั่วไปในเขตเมือง และในบางพื้นที่ รูปแบบของเยอรมันผสมผสมกับภาษาดั้งเดิม