In 1993, Matt Visser argued that th

In 1993, Matt Visser argued that the two mouths of a wormhole with such an induced clock difference could not be brought together without inducing quantum field and gravitational effects that would either make the wormhole collapse or the two mouths repel each other.[40] Because of this, the two mouths could not be brought close enough for causality violation to take place. However, in a 1997 paper, Visser hypothesized that a complex "Roman ring" (named after Tom Roman) configuration of an N number of wormholes arranged in a symmetric polygon could still act as a time machine, although he concludes that this is more likely a flaw in classical quantum gravity theory rather than proof that causality violation is possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1993, Matt Visser โต้เถียงว่า wormhole ด้วยเช่นต่างนาฬิกาอาจมีปากสองไม่สามารถทำร่วมกัน โดย inducing ฟิลด์ควอนตัม และลักษณะความโน้มถ่วงที่จะทำการ wormhole ยุบ หรือปากสองขับไล่กัน[40] เนื่องจากของ ปากสองไม่สามารถทำให้ปิดพอสำหรับ causality ละเมิดจะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ในรายงานปี 1997, Visser ตั้งสมมติฐานว่าที่ซับซ้อน "โรมันแหวน" (ชื่อหลังจากโรมัน Tom) โครงแบบของหมายเลข N ของ wormholes ที่จัดในรูปหลายเหลี่ยมที่สมมาตรอาจยังคงทำหน้าที่เป็นเครื่องเวลา ถึงแม้ว่าเขาสรุปว่า นี้ว่าเป็นปัญหาในทฤษฎีแรงโน้มถ่วงควอนตัมคลาสสิก มากกว่าหลักฐานละเมิดว่า causality เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1993 แมตต์ไขควงที่ถกเถียงกันอยู่ว่าทั้งสองปากของหนอนด้วยเช่นความแตกต่างนาฬิกาเหนี่ยวนำไม่สามารถนำมารวมกันโดยไม่ก่อให้เกิดสนามควอนตัมและผลกระทบของแรงโน้มถ่วงที่อาจจะทำให้การล่มสลายหนอนหรือสองปากผลักกัน. [40] เพราะ จากนี้ทั้งสองปากไม่สามารถนำมาใกล้พอสำหรับการละเมิดอำนาจที่จะใช้สถานที่ อย่างไรก็ตามในกระดาษ 1997, ไขควงตั้งสมมติฐานว่ามีความซับซ้อน "แหวนโรมัน" (ตั้งชื่อตามทอมโรมัน) การกำหนดค่าของจำนวน n ของหนอนจัดในรูปหลายเหลี่ยมสมมาตรยังสามารถทำหน้าที่เป็นเครื่องเวลาแม้ว่าเขาสรุปว่านี้มีโอกาสมากขึ้น ข้อบกพร่องในทางทฤษฎีแรงโน้มถ่วงควอนตัมคลาสสิกมากกว่าหลักฐานว่าการละเมิดอำนาจเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1993 , แมตต์ วิสเซอร์แย้งว่า สองปากรูหนอนด้วยเช่นนาฬิกาที่มีความแตกต่างไม่อาจจะนำมารวมกันโดยการเหนี่ยวนำสนามโน้มถ่วงที่และผลจะทำให้รูหนอนยุบหรือสองปากขับไล่กัน [ 40 ] ด้วยเหตุนี้ สองปาก ไม่สามารถนำใกล้พอสำหรับความสัมพันธ์การละเมิดการใช้สถานที่ อย่างไรก็ตามใน 1997 กระดาษ วิสเซอร์ความซับซ้อน " โรมันแหวน " ( ชื่อหลังจากที่ทอมโรมัน ) ค่าของจำนวนของรูหนอน จัดเป็นรูปหลายเหลี่ยมสมมาตรยังคงทำตัวเป็นไทม์แมชชีน ถึงแม้ว่าเขาสรุปว่านี้เป็นมากกว่าข้อบกพร่องในทฤษฎีความโน้มถ่วงควอนตัมคลาสสิกมากกว่าหลักฐานการละเมิดความสัมพันธ์ที่เป็นไปได้