Concern about the amount of time su

Concern about the amount of time such a conversation will require (Emanuel, Barry,& Stoeckle, 1991). Some physicians fear that having discussion about end-of-life care planning , which are not reimbursable, may be very time consuming. Studies indicate that it taker approximately 10-16 minutes of physician time discussion with a patient and/or family for a DNA decision to be reached; this is often the first in a series of the end-of-life decision (Tulaky et al., 1995; Smith et al., 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กังวลเกี่ยวกับระยะเวลาการสนทนาจะต้องมี (เอ็มมานูเอล Barry, & Stoeckle, 1991) แพทย์บางกลัวว่า มีการสนทนาเกี่ยวกับการสิ้นสุดของชีวิตดูแลวางแผน ซึ่งไม่อด อาจมากใช้เวลานาน การศึกษาระบุคำบรรยายประมาณ 10-16 นาทีของการสนทนาเวลาแพทย์กับผู้ป่วย/ ครอบครัวในดีเอ็นเอตัดสินใจจะไปถึง นี้มักจะเป็นหนึ่งในชุดของการตัดสินใจสุดท้ายของชีวิต (Tulaky และ al., 1995 สมิธและ al., 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกังวลเกี่ยวกับระยะเวลาการสนทนาดังกล่าวจะต้องมี (มานูเอลแบร์รี่และ Stoeckle, 1991) บางคนกลัวว่าแพทย์มีการอภิปรายเกี่ยวกับการสิ้นสุดของชีวิตการวางแผนการดูแลที่ไม่ได้เงินคืนอาจจะใช้เวลานานมาก การศึกษาแสดงให้เห็นว่ามัน Taker ประมาณ 10-16 นาทีของการสนทนาครั้งแพทย์กับผู้ป่วยและ / หรือครอบครัวสำหรับการตัดสินใจดีเอ็นเอที่จะถึง; นี้มักจะเป็นครั้งแรกในชุดของการสิ้นสุดของชีวิตการตัดสินใจ (Tulaky, et al, 1995;. สมิ ธ และคณะ, 1997.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกังวลเกี่ยวกับปริมาณของเวลา เช่น การสนทนาจะต้องมี ( เอ็มมานูเอล แบรี่ & stoeckle , 1991 ) บางแพทย์กลัวว่ามีการอภิปรายเกี่ยวกับการวางแผนการดูแลปลายของชีวิต ซึ่งจะไม่คืน อาจจะใช้เวลานานมาก จากการศึกษาพบว่าผู้เข้าสอบประมาณ 10-16 นาทีเวลาพูดคุยกับแพทย์ ผู้ป่วย และ / หรือ ครอบครัวสำหรับดีเอ็นเอ การตัดสินใจที่จะเข้าถึงนี้มักจะเป็นครั้งแรกในชุดของการตัดสินใจสุดท้ายของชีวิต ( tulaky et al . , 1995 ; Smith et al . , 1997 )