“?” He was red to the tips of his e

“?”

He was red to the tips of his ears like a ripe fruit, and I stared, a little taken aback. I had no idea what was going on at all.
What, what? What the hell happened, young man?

“Eh, ah…uh.”

Mumbling incomprehensibly, Georg took a fumbling step forward, and I wanted to tell him he shouldn’t.

“Uh, Georg…”

“Whaa?!”

And then, sure enough, he wavered.
Right away, he planted his hand down on the desk to save himself, but the stacked books were knocked and they began to fall from the desk.

“Gaah!”

The sound of rustling pages rose into the air with the avalanche of books and documents. Georg’s outstretched hands fumbled through the air, and his elbow knocked over a pot of ink with great enthusiasm.

“Ahhh!”

The emptied pot fell hard on the floor, but thanks to the the carpet it did not break. The mahogany surface of the desk was left in a tragic state, and Georg picked up the safe documents in a panic.
However, like lively fish splashing around, the documents fell to the floor.
What a disaster.

“Agh! Wait…”

“Um, maybe…”

TRIP. SPLAT.

“…………”

“…………”

It might be difficult to tell from only sounds, but you could probably take a good guess what happened.
What I just witnessed live was Georg first taking a precarious step and falling over himself as he chased after the documents. But the scattered books and documents were at his feet.
He lost his footing, and fell when he pitched over the books, diving to the floor. There was nothing else to explain.

An extremely unpleasant hush fell inside the room. I stood stock still, unable to do anything.
What sort of expression should I make at a time like this?

“I want to die,” Georg whispered in a low voice from where he’d face-planted on the floor.

I understand your pain, but live on!
And then, stand up quickly as if nothing ever happened.

“…—fft.”

“……?!”

After the long silence, a stifled sound burst through the air.
Speechless, I turned to my neighbor, wondering if some sort of escape method had appeared.

I trusted Master Julius to do something to break the ice.
That he would come up with a smart and elegant response the rest of us couldn’t to deal with the situation, saving his nephew’s pride and myself the worry.

But, heartlessly, the figure in the guise of a gentleman standing next to me was clutching his stomach and mouth, desperately holding back his laughter.

“Uhmm…Master Julius.”

“Pff…ft.”

Wait a minute, this was unbelievable.
Even though the rest of us broke into a cold sweat, worrying what the right response to make would be, the gentleman I’d believed would set an example for others was snickering over the disgrace of his nephew.
The next moment, he seriously began to roar with laughter.

“Hahahaha…!! I, I can’t! This is too good!”

The cheerful sound of it began to fill the previously silent room.
A bit excessively, and he did not hold back. Confused, I lost my mind and began to wonder if laughing would make the cut sting less.
No, no, no. That was definitely not the right way to go about it. Throwing the spirit of a young man with a bright future into a mixer after smashing it, then pulverizing it, was the act of an ogress.

My fallacy was evident in the way Georg clutched the carpet—trembling at the humiliation.

“You find your nephew’s blunder so amusing…?” he asked.

“N-no. S…sorr…pft.”

“Master Julius!” I said.

“I-I apologize. Could you, snic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“?” เขาแดงเคล็ดลับของหูของเขาเช่นผลไม้สุก และฉัน จ้อง น้อยตะลึง ผมมีความคิดอะไรเกิดขึ้นเลย อะไร อะไร นรก หนุ่มเกิดอะไรขึ้น "เอ๊ะ ah...เก็บ" Mumbling incomprehensibly จอร์จเอา fumbling ก้าวไปข้างหน้า และอยากจะบอกเขาว่า เขาไม่ควร ",จอร์จ..." "Whaa !" แล้ว พอแน่ใจว่า เขา wavered ทันที เขาปลูกมือลงบนโต๊ะเพื่อบันทึกตัวเอง แต่หนังสือซ้อนถูกเคาะ และพวกเขาเริ่มตกจากโต๊ะ "Gaah" เสียงของยามหน้ากุหลาบลงในอากาศที่มีหิมะถล่มของหนังสือและเอกสาร ของจอร์จ outstretched มือคลำผ่านอากาศ และข้อศอกของเขาเคาะผ่านหม้อหมึกด้วยความกระตือรือร้นที่ดี "Ahhh" หม้อว่างเปล่าตกยากในชั้น แต่ขอบคุณพรมมันไม่แตก พื้นผิวไม้มะฮอกกานีของแผนกอยู่ในสถานะน่าเศร้า และจอร์จรับเอกสารปลอดภัยกระโจน อย่างไรก็ตาม เช่นปลาปอดที่มีชีวิตชีวา เอกสารล้มลงกับพื้น ความเสียหาย "Agh รอสักครู่..." " Um บางที..." การเดินทาง แสดงปุ่ม “…………” “…………” มันอาจจะยากที่จะบอกจากเสียงเท่านั้น แต่คุณสามารถอาจใช้การเดาใจดีเกิดอะไรขึ้น อะไรผมก็เห็นสดจอร์จแรกก้าวล่อแหลม และล้มตัวเอง ตามที่เขาไล่ล่าหลังจากเอกสารได้ แต่การกระจายหนังสือและเอกสารที่เท้าของเขา เขาสูญเสียเท้าของเขา และลดลงเมื่อเขาแหลมผ่านหนังสือ ดำน้ำกับพื้น ไม่มีอะไรจะอธิบาย Hush ไม่พึงประสงค์มากตกภายในห้อง ผมยืนหุ้นยังคง ไม่ต้องทำอะไร ควรทำให้เรียงลำดับสิ่งของนิพจน์ในเวลาเช่นนี้ "ผมอยากตาย จอร์จกระซิบเสียงต่ำจากการที่เขามีใบหน้าปลูกบนชั้น ฉันเข้าใจความเจ็บปวดของคุณ แต่อาศัยอยู่ใน แล้ว ยืนขึ้นอย่างรวดเร็วว่าไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้น "... — พวกนั้น" “……?!” หลังจากเงียบนาน เสียง stifled ระเบิดผ่านอากาศ พูด ฉันเปิดเพื่อนบ้านของฉัน สงสัยถ้า เรียงลำดับบางอย่างของวิธีการหนีได้ปรากฏ Julius หลักจะทำการทำลายน้ำแข็งใจ ว่า เขาจะมากับการตอบสนองที่ชาญฉลาด และสง่างามที่เหลือของเราไม่สามารถจะจัดการกับสถานการณ์ บันทึกความภาคภูมิใจของหลานชายและตัวเองกังวล แต่ heartlessly ตัวเลขในหน้ากากของสุภาพบุรุษยืนอยู่ข้างฉันคือกำของเขาท้องและปาก หมดถือหลังเสียงหัวเราะของเขา "อืมม... Julius หลัก" "คอร์...ฟุต" รอสักครู่ นี้เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ แม้ว่าส่วนเหลือของเรายากจนเหงื่อกาฬแตก กังวลการตอบสนองที่เหมาะสมให้จะ สุภาพบุรุษผมก็เชื่อว่า จะตั้ง ตัวอย่างให้ผู้อื่นถูก snickering ผ่านความน่าอัปยศอดสูของหลานชาย ช่วงเวลาถัดไป เขาอย่างจริงจังเริ่มคำราม ด้วยเสียงหัวเราะ "ฮ่าฮ่าฮ่า...!! ฉัน ฉันไม่สามารถ นี้เป็นดีเกินไป เสียงร่าเริงของมันเริ่มที่จะเติมเต็มห้องเงียบก่อนหน้านี้ A บิตมากเกินไป และเขาไม่ได้ถือกลับ สับสน ฉันหายไปใจของฉัน และเริ่มสงสัยว่า ถ้า หัวเราะจะทำให้ต่อยตัดน้อย ไม่ ไม่ ไม่มี ที่แน่นอนไม่ได้วิธีที่จะทำ ปาจิตวิญญาณของคนหนุ่มที่มีอนาคตสดใสลงในเครื่องผสมหลังทุบมัน แล้ว pulverizing มันเป็นการกระทำของการ ogress วิบัติของฉันถูกในทางจอร์จคลัตช์พรม — สั่นที่อัปยศอดสูที่ "หาเป็นหลานของคุณพลาดสนุกมาก..." เขาถาม "หมายเลข N S...sorr... pft " "หลัก Julius" ฉันเคยพูด "ฉัน-ฉันขอโทษ สามารถคุณ snic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"?" เขาเป็นสีแดงเพื่อเคล็ดลับของหูของเขาเหมือนผลไม้สุกและผมจ้องน้อยผงะ ฉันมีความคิดสิ่งที่เกิดขึ้นในทุก. อะไรคืออะไร? สิ่งที่นรกที่เกิดขึ้นชายหนุ่ม? "เอ๊ะอ่า ... เอ่อ." พึมพำขอบเขตเฟรดริกเอาขั้นตอนอึกอักไปข้างหน้าและผมอยากจะบอกเขาว่าเขาไม่ควร. "เอ่อเฟรดริก ... " "Whaa ?!" และจากนั้น นั่นเองเขาหวั่นไหว. ทันทีเขาปลูกมือของเขาลงบนโต๊ะทำงานที่จะช่วยตัวเอง แต่กองหนังสือที่ถูกเคาะและพวกเขาเริ่มที่จะตกจากโต๊ะทำงาน. "Gaah!" เสียงของหน้าทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบปรับตัวสูงขึ้นไปในอากาศ มีการพังทลายของหนังสือและเอกสาร เฟรดริกของมือที่ยื่นออกคลำผ่านอากาศและข้อศอกของเขาเคาะหม้อหมึกมีความกระตือรือร้นมาก. "Ahhh!" หม้ออบลดลงอย่างหนักในพื้น แต่ขอบคุณที่พรมมันไม่ได้ทำลาย พื้นผิวไม้มะฮอกกานีของโต๊ะถูกทิ้งให้อยู่ในสภาพที่น่าเศร้าและเฟรดหยิบเอกสารความปลอดภัยในความหวาดกลัว. แต่ชอบสาดปลาที่มีชีวิตชีวารอบเอกสารที่ลดลงกับพื้น. สิ่งที่เป็นภัยพิบัติ. "Agh! รอสักครู่ ... " " อืมอาจจะ ... " TRIP Splat. " ............ " " ............ " มันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะบอกได้จากเสียงเพียง แต่คุณอาจจะใช้การคาดเดาที่ดีสิ่งที่เกิดขึ้น. สิ่งที่ฉันเห็นการถ่ายทอดสดครั้งแรกได้รับการ Georg การขั้นตอนที่ล่อแหลมและลดลงมากกว่า ตัวเองในขณะที่เขาไล่ตามเอกสาร แต่หนังสือและเอกสารกระจัดกระจายอยู่ที่เท้าของเขา. เขาสูญเสียความมั่นคงของเขาและลดลงเมื่อเขาแหลมกว่าหนังสือ, ดำน้ำไปกองกับพื้น มีอะไรอย่างอื่นที่จะอธิบายเป็น. เงียบที่ไม่พึงประสงค์มากลดลงภายในห้อง ผมยืนหุ้นยังคงไม่สามารถที่จะทำอะไร. สิ่งที่จัดเรียงของการแสดงออกที่ฉันควรจะทำในเวลาเช่นนี้หรือไม่? "ผมต้องการที่จะตาย" เฟรดกระซิบเสียงต่ำจากการที่เขาจะต้องเผชิญกับปลูกบนพื้น. ฉันเข้าใจ ความเจ็บปวดของคุณ แต่อาศัยอยู่ใน! แล้วลุกขึ้นยืนได้อย่างรวดเร็วเหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้น. " ... -fft." " ...... ?!" หลังจากที่เงียบไปนานเป็นเสียงหายใจออกมาผ่านอากาศ. Speechless, ผมหันไปของฉัน เพื่อนบ้านสงสัยว่าถ้าเรียงลำดับของวิธีการหลบหนีบางคนก็ปรากฏ. ฉันไว้วางใจโทจูเลียสที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่จะทำลายน้ำแข็ง. ว่าเขาจะเกิดขึ้นกับการตอบสนองของสมาร์ทและสง่างามที่เหลือของเราไม่สามารถที่จะจัดการกับสถานการณ์ที่ประหยัดของเขา ความภาคภูมิใจของหลานชายและตัวเองกังวล. แต่เหี้ยมเกรียมตัวเลขในหน้ากากของสุภาพบุรุษที่ยืนอยู่ข้างฉันถูกกำกระเพาะอาหารและปากของเขาหมดกลั้นเสียงหัวเราะของเขา. "Uhmm ... โทจูเลียส." "Pff ... ฟุต." รอ นาทีนี้ไม่น่าเชื่อ. แม้ว่าที่เหลือของเราบุกเข้าไปในเหงื่อเย็นกังวลว่าการตอบสนองที่เหมาะสมที่จะทำให้จะเป็นสุภาพบุรุษผมเชื่อว่าจะเป็นตัวอย่างสำหรับคนอื่น ๆ ได้รับการยิ้มในใจมากกว่าความอับอายขายหน้าของหลานชายของเขาช่วงเวลาต่อมาเขาอย่างจริงจังเริ่มที่จะแผดเสียงด้วยเสียงหัวเราะ. "ฮ่า ๆ ๆ ๆ ... !! ฉันฉันไม่ได้! นี้เป็นสิ่งที่ดีเกินไป! " เสียงร่าเริงของมันเริ่มที่จะเติมในห้องเงียบก่อนหน้านี้. บิตมากเกินไปและเขาไม่ได้ถือกลับ สับสนผมหายไปใจของฉันและเริ่มที่จะสงสัยว่าการหัวเราะจะทำให้ต่อยตัดน้อย. ไม่มีไม่มี นั่นคือไม่แน่นอนวิธีที่จะไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ การขว้างปาจิตวิญญาณของชายหนุ่มที่มีอนาคตที่สดใสลงในเครื่องผสมหลังจากที่ยอดเยี่ยมมันแล้วป่นมันคือการกระทำของผีปอบได้. เข้าใจผิดของฉันก็เห็นได้ชัดในทางที่เฟรดริกกำพรมสั่นที่ความอัปยศอดสู. "คุณจะพบคุณ ความผิดพลาดของหลานชายที่น่าขบขันดังนั้น ... ? "เขาถาม. " N-ไม่มี S ... sorr ... PFT. " " นายจูเลียส! "ผมพูดว่า. " ครั้งที่สองขอโทษ สามารถคุณ snic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" "เขาแดงจรดหูของเขาเหมือนผลไม้สุกและฉันต่างจ้องมอง ตกใจนิดหน่อย ผมไม่มีความคิดอะไรเลยอะไร อะไร ? เกิดอะไรขึ้นเหรอ" เอ่อ อ่า . . . . . . . . . . . . . . "พึมพำจะไป , เกออร์ก เอาอึกอักออกมา , และฉันต้องการที่จะบอกเขาว่า เขาไม่" เอ่อ . . . จอร์จ . . . . . . . "" หือ ? ! "แล้วนั่นเอง เขาลังเลทันที ที่เขาปลูกไว้ มือของเขาลงบนโต๊ะเพื่อปกป้องตัวเอง แต่หนังสือก็ซ้อนกันและพวกเขาก็เริ่มที่จะตกจากโต๊ะ" gaah ! "เสียงกรอบแกรบหน้าลอยขึ้นสู่อากาศกับหิมะถล่มของหนังสือและเอกสาร จอร์จก็ยื่นมือเงอะงะผ่านอากาศ และข้อศอกของเขาล้มหม้อหมึกด้วยความกระตือรือร้นมาก" อ๊าาาา "การล้างหม้อล้มยากบนพื้น แต่ขอบคุณกับพรมมันไม่แตก มะฮอกกานีพื้นผิวของโต๊ะเหลืออยู่ในสถานะที่น่าเศร้า และจอร์จ หยิบเอกสารที่ปลอดภัยในยามคับขันอย่างไรก็ตาม เหมือนมีชีวิตชีวาปลาสาดรอบ เอกสารที่ล้มลงกับพื้นนี่มันหายนะ" อ๊า เดี๋ยว . . . "" เอ่อ . . . บางที . . . . . . . "การเดินทาง เดียว" . "" . "มันอาจจะยากที่จะบอกจากเสียงเท่านั้น แต่คุณอาจจะดี ว่าเกิดอะไรขึ้นสิ่งที่ผมเห็นอยู่ คือ จอร์จ ก่อนการขั้นตอนที่ล่อแหลมและล้มไปเองอย่างที่เขาไล่ตามเอกสาร แต่กระจายหนังสือและเอกสารอยู่ที่เท้าของเขาเขาสูญเสียฐานรากของเขาและล้มเมื่อเขาแหลมผ่านหนังสือ , ดําน้ํากับพื้น ไม่มีอะไรจะอธิบายการเงียบไม่พึงประสงค์อย่างยิ่งอยู่ภายในห้อง ผมยืนหุ้นยังไม่สามารถทำอะไรได้ฉันควรทำสีหน้าแบบไหนให้ ในเวลาแบบนี้" ฉันอยากตาย " จอร์จ กระซิบเสียงต่ำ จากที่เขาใบหน้าที่ปลูกบนพื้นผมเข้าใจความเจ็บปวดของคุณ แต่อยู่ใน !แล้วลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น" . . . . . . . ศ. ." . . . . . . . ? ! "หลังจากความเงียบนาน อดกลั้นเสียงระเบิดผ่านอากาศพูดไม่ออก ฉันหันไปเพื่อนบ้านว่า ถ้าบางวิธีหนีมาแล้วฉันเชื่อใจนายจูเลียส ทำอะไรที่จะทำลายน้ำแข็งว่าเขาจะมากับสมาร์ทและสง่างาม การตอบสนองของพวก เราไม่สามารถที่จะจัดการกับสถานการณ์ การประหยัด หลานชายของเขาภูมิใจในตัวเองครับแต่ไม่มีหัวใจ รูปในหน้ากากของสุภาพบุรุษที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉันจับท้อง ปาก พยายามอดกลั้นเสียงหัวเราะของเขา" อืม . . . . . . . อาจารย์จูเลียส " ." เฮอะ . . . . . . . . "เดี๋ยวก่อน นี่มันเหลือเชื่อจริงๆถึงแม้ว่าพวกเราเหงื่อท่วมตัวเลย กังวลเรื่องการตอบสนองที่เหมาะสมเพื่อสร้างจะเป็นสุภาพบุรุษ ผมเชื่อว่าจะเป็นตัวอย่างให้คนอื่นก็หัวเราะคิกคักไปขายหน้าของหลานชายของเขาเวลาต่อมา เขาเลยเริ่มคำรามด้วยเสียงหัวเราะ" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . ! ฉันไม่ ! นี่ดีมาก "เสียงร่าเริงของมันเริ่มเติมห้องเงียบก่อนหน้านี้บิตมากเกินไป และเขาก็ไม่ถอย สับสน ฉันเสียใจ และเริ่มสงสัยว่าหัวเราะจะทำให้เจ็บน้อยลงไม่ ไม่ ไม่ นั่นไม่ใช่วิธีที่จะไปเกี่ยวกับมัน โยนวิญญาณของเด็กหนุ่มที่มีอนาคตสดใสลงไปผสม หลังจากทุบมันแล้ว pulverizing มัน ถูก การกระทำของหญิง .เข้าใจผิดของผมได้ชัดเจนในทางจอร์จกุมพรมสั่นที่ขายหน้า" คุณหาหลาน พลาดแล้วสนุก . . . . . . . ? " เขาถาม" ไม่ . . . . . . . . . . . ขอ. . . . . . . . ชิ "" อาจารย์จูลิส " ฉันพูด" ผมต้องขอโทษด้วย คุณ Snic .