From time to time, we will print re

From time to time, we will print reviews of noteworthy new books in the evaluation field. In this, our first review, Tezeta Tulloch from Harvard Family Research Project takes a look at Robert Brinkerhoff’s The Success Case Method, a handy, accessible guide for both experienced evaluators and novices.

The Success Case Method, a new book by Robert Brinkerhoff, offers an engaging discussion of the success case method (SCM) in evaluation with step-by-step instructions on how to implement it. Brinkerhoff describes the method as a blend of storytelling and rigorous evaluation methods. SCM is, in short, a relatively quick and cost-effective way of determining which components of an initiative are working and which ones are not, and reporting results in a way that organization leaders can easily understand and believe.

The method uses the stories of individuals participating in an initiative to investigate and understand the roots of their successes and proceeds from the premise that small successes can lead to greater ones. If only 5 out of 50 participants achieve marked success, it follows that a detailed study of what these five are doing could yield instructive results for those who are struggling.

Picking out the best (and sometimes worst) accounts, verifying and then documenting them is the core of the success case method. This confirmation step is what distinguishes this approach from a simple cataloguing of positive accounts or anecdotes. Cases selected to represent an initiative’s strengths undergo rigorous scrutiny, passing muster only when respondents’ claims can be concretely confirmed. “A success story,” says Brinkerhoff, “is not considered valid and reportable until [it can] stand up in court.”

One of the SCM’s strengths is assessing what Brinkerhoff calls “soft” interventions, such as communication and other interpersonal capabilities that are generally difficult to measure. In one example, he cites an emotional intelligence training program for sales representatives obligated to cold-call customers. A success case assessment of the trainees found strong evidence that their use of trained skills decreased their fears of rejection, which led to an increase in successful calls completed, which in turn led to increased sales.

The method can also be used to estimate quickly return on investment by comparing an estimate of the dollar value of successful results with the cost of implementing the program for the participants that achieved those results. Additionally, SCM can help calculate a program’s “unrealized value”—the additional benefits a program can achieve if a greater number of people were to use the same methods employed by its more successful users. This estimate is especially useful in helping program proponents make a “business case” for improving a program that is currently underachieving.

SCM can be especially useful when integrated into a bigger effort to engineer organizational change. By quickly identifying the aspects of an initiative that are bringing about positive results, the strategy can help organizations hone in on which elements to nurture and which ones to discard before too many resources have been invested in a failing program. Alternatively, the method can be used to salvage useful parts of a program already slated for termination.

Brinkerhoff is careful to acknowledge the limits of this approach. In his discussion on conducting surveys, he notes that some (“single purpose”) surveys can take the form of a single, simple question: “Who among your staff is the most up-to-date on current office affairs?” Theoretically, anyone can handle this sort of data gathering. For those who need to elicit a wider, more diverse (“multipurpose”) range of information, Brinkerhoff recommends seeking expert advice on what can be an extremely complicated procedure.

No matter what the level of sophistication, “one major and enduring challenge for any sort of organizational analysis is trying to get key people and groups to pay attention to findings.” While there is no way to ensure a unanimously positive response, evaluators have at their disposal various reporting tactics for piquing interest. These include live presentations, video dramatizations, various report formats, and workshops for key stakeholders to discuss and apply findings. Inviting some stakeholders to participate in data collection is another way to promote investment in an evaluation’s outcomes, Brinkerhoff suggests. The book, though, offers little in the way of how those without formal experience can prepare themselves to participate actively in “data collection and analysis activities.”

Brinkerhoff’s book is bolstered by the rich selection of initiatives he draws on as examples and the charts and diagrams that illustrate essential steps—the order in which to proceed, the kinds of questions to ask, and so forth. What The Success Case Method profits from most is a lively, informal writing style that should appeal to a broad spectrum of managers, organizers, and other potential change agents, as well as evaluation beginners and experts.

Featured Book
The Success Case Method: Find Out Quickly What’s Working and What’s Not, by Robert O. Brinkerhoff. 192 pages. (2003). San Francisco: Berrett-Koehler Publishers, Inc. $24.95

Tezeta Tulloch, Publications Assistant, HFRP

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลา เราจะพิมพ์รีวิวหนังสือน่าสนใจใหม่ในฟิลด์การประเมินผล นี้ รีวิวแรกของเรา Tezeta Tulloch จากโครงการวิจัยของครอบครัวฮาร์วาร์ดใช้เวลาดูที่โรเบิร์ต Brinkerhoff ประสบความสำเร็จกรณีวิธีการ คำแนะนำมีประโยชน์ เข้าถึงได้ evaluators ประสบการณ์และสามเณร

วิธีกรณีความสำเร็จเดอะ หนังสือใหม่ โดยโรเบิร์ต Brinkerhoff มีการสนทนาที่ระบุความสำเร็จกรณีวิธี (SCM) ในการประเมินคำแนะนำทีละขั้นตอนเกี่ยวกับวิธีการนำไปใช้ Brinkerhoff อธิบายวิธีการที่เป็นการผสมผสานของ storytelling และวิธีการประเมินอย่างเข้มงวด ห่วงเป็น สั้น ๆ ค่อนข้างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพวิธีที่กำหนดซึ่งส่วนประกอบของความคิดริเริ่มทำงานและคนที่ไม่ใช่ และรายงานผลในลักษณะที่ผู้นำองค์กรสามารถเข้าใจ และเชื่อ

วิธีใช้เรื่องราวของบุคคลที่มีส่วนร่วมในการริเริ่มการตรวจสอบ และทำความเข้าใจรากฐานของความสำเร็จของพวกเขา และดำเนินการจากประทับใจความสำเร็จเล็ก ๆ จะนำไปสู่คนมากขึ้น ถ้าเพียง 5 จาก 50 คนให้บรรลุความสำเร็จที่ทำเครื่องหมาย เป็นไปตามที่ศึกษารายละเอียดของสิ่งเหล่านี้ห้าทำได้ผลลัพธ์ให้คำแนะนำสำหรับผู้ที่ดิ้นรน

รับออกมาดีที่สุด (และบางครั้งเลวร้ายที่สุด) บัญชี ตรวจสอบ และเอกสารนั้นเป็นหลักของวิธีกรณีความสำเร็จ ขั้นตอนนี้ยืนยันเป็นสิ่งแตกต่างวิธีการนี้จากตัวอย่าง cataloguing บัญชีบวกหรือ anecdotes กรณีที่เลือกเพื่อแสดงจุดแข็งความคิดริเริ่มรับ scrutiny อย่างเข้มงวด ช่วย muster เฉพาะเมื่อเรียกร้องผู้ตอบสามารถรูปธรรมยืนยัน Brinkerhoff กล่าวว่า "เป็นเรื่องราวความสำเร็จ " จะไม่ถือว่าถูกต้อง และต้องรายงานต่อจน [สามารถ] ยืนในศาลได้ "

หนึ่งจุดแข็งของ SCM จะประเมินอะไร Brinkerhoff เรียกการแทรกแซง "อ่อน" สื่อสารและอื่น ๆ ความสามารถมนุษยสัมพันธ์ซึ่งโดยทั่วไปยากที่จะวัด ในตัวอย่างหนึ่ง เขาสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ดโปรแกรมฝึกความฉลาดทางอารมณ์สำหรับพนักงานขายที่คุณเย็นเรียกลูกค้า มีการกรณีประเมินความสำเร็จของการฝึกพบว่า การใช้ทักษะการฝึกลดลงพวกเขากลัวการปฏิเสธ ฐาน ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มการเรียกสำเร็จเสร็จสมบูรณ์ ซึ่งจะนำไปขายเพิ่มได้

นอกจากนี้ยังสามารถใช้วิธีการประเมินอย่างรวดเร็วคืนทุนโดยการเปรียบเทียบการประเมินของค่าเงินดอลลาร์ของผลสำเร็จการใช้โปรแกรมสำหรับผู้เรียนที่บรรลุผลเหล่านั้นได้ นอกจากนี้ ห่วงสามารถช่วยในการคำนวณของโปรแกรม "ยังไม่รับรู้ค่า" — ผลประโยชน์เพิ่มเติมโปรแกรมสามารถบรรลุถ้าจำนวนคนมากกว่าการ ใช้วิธีการเดียวกันว่าผู้ที่ประสบความสำเร็จได้ ประเมินนี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการช่วยทำให้ "ธุรกิจกรณี" สำหรับการปรับปรุงโปรแกรมที่ปัจจุบัน underachieving proponents โปรแกรม

ห่วงสามารถเป็นประโยชน์เมื่อรวมเข้าเป็นใหญ่พยายามวิศวกรเปลี่ยนแปลงองค์กร อย่างรวดเร็วในการระบุลักษณะของความคิดริเริ่มที่นำเกี่ยวกับผลบวก กลยุทธ์สามารถช่วยให้องค์กรที่เหลาในในองค์ประกอบที่สำคัญและคนที่จะละทิ้งก่อนทรัพยากรมากเกินไปได้รับการลงทุนในโปรแกรมล้มเหลว หรือ สามารถใช้วิธีการกู้ส่วนประโยชน์ของโปรแกรมได้กำหนดให้มีการเลิกจ้างได้

Brinkerhoff จะระมัดระวังในการยอมรับขีดจำกัดของวิธีการนี้ได้ ในการสนทนาของเขาทำการสำรวจ เขาบันทึกว่า สำรวจบาง ("เดี่ยววัตถุประสงค์") สามารถใช้รูปแบบของคำถามเดียว เรื่อง: "ที่นี่พนักงานคือการล่าสุดในปัจจุบันสำนักงานกิจการ ตามหลักวิชา ทุกคนสามารถจัดการกับการเรียงลำดับของข้อมูลที่รวบรวม สำหรับผู้ที่ต้องการรับกว้าง มีความหลากหลายมากขึ้น ("อเนกประสงค์") ช่วงข้อมูล Brinkerhoff แนะนำให้มองหาคำแนะนำในสิ่งได้มีความซับซ้อนมากขั้นตอน

ไม่ว่าระดับใดของความซับซ้อน "ความท้าทายหลัก และยั่งยืนสำหรับการเรียงลำดับใด ๆ ขององค์กรวิเคราะห์หนึ่งกำลังเรียกคนสำคัญและกลุ่มที่ให้ความสนใจกับผลการวิจัย" ในขณะที่มีวิธีให้ตอบมีมติเป็นเอกฉันท์ evaluators ได้ที่กำจัดกลยุทธ์ต่าง ๆ รายงานสำหรับ piquing สนใจ รวมถึงงานนำเสนอสด dramatizations วิดีโอ รูป แบบของรายงานต่าง ๆ และประชุมเชิงปฏิบัติการสำหรับคีย์เสียเพื่อหารือ และนำผลการวิจัย Brinkerhoff แนะนำเชิญชวนบางมีส่วนได้เสียมีส่วนร่วมในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นอีกวิธีหนึ่งเพื่อส่งเสริมการลงทุนในการประเมินผล หนังสือ แม้ว่า มีน้อยในทางที่ไม่ มีประสบการณ์ทางสามารถเตรียมอย่างไรตัวเองมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันใน "ข้อมูลเก็บรวบรวมและวิเคราะห์กิจกรรม"

หนังสือของ Brinkerhoff อยู่นั้นสนับสนุน โดยการเลือกโครงการที่เขาวาดในตัวอย่าง และแผนภูมิ และไดอะแกรมที่แสดงให้เห็นถึงขั้นตอนสำคัญรวย — ใบสั่งที่จะดำเนินต่อ ชนิดคำถาม และอื่น ๆ ประสบความสำเร็จกรณีวิธีที่กำไรส่วนใหญ่เป็นแบบเขียนมีชีวิตชีวา ไม่เป็นทางการที่จะดึงดูดเป็นจำนวนมากผู้จัดการ ออร์แกนไนเซอร์ และศักยภาพอื่น ๆ เปลี่ยนตัว แทน เป็นผู้เริ่มต้นประเมิน และผู้เชี่ยวชาญ

ห้องสมุด
วิธีกรณีความสำเร็จ: ค้นหาออกมาได้อย่างรวดเร็วสิ่งของทำ และอะไรไม่ได้ โดยโรเบิร์ตโอ Brinkerhoff หน้า 192 (2003) . San Francisco: Berrett Koehler ผู้เผยแพร่ Inc. $24.95

Tezeta Tulloch สิ่งช่วย HFRP

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาเราจะพิมพ์บทวิจารณ์หนังสือใหม่ที่สำคัญในการประเมินภาคสนาม ในนี้รีวิวแรกของเรา tezeta tulloch จากโครงการวิจัยครอบครัวฮาร์วาร์ดใช้เวลาดูที่โรเบิร์ต บรินเคอร์ฮอฟฟ์เป็นกรณีประสบความสำเร็จวิธีที่สะดวก สามารถเข้าได้ทั้ง คู่มือผู้ประเมินที่มีประสบการณ์และสามเณร

กรณีความสำเร็จวิธีการ หนังสือเล่มใหม่ โดย โรเบิร์ต บรินเคอร์ฮอฟฟ์มีการอภิปรายของความสำเร็จ ( SCM ) กรณีวิธีในการประเมินตามขั้นตอนเกี่ยวกับวิธีการที่จะใช้มัน บรินเคอร์ฮอฟฟ์อธิบายวิธีการที่เป็นส่วนผสมของการเล่าเรื่องและวิธีการประเมินผลอย่างเข้มงวด SCM คือ สั้นๆ เป็นวิธีที่ค่อนข้างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพในการกำหนดองค์ประกอบของความคิดริเริ่มที่กำลังทำงานและที่ไม่และรายงานผลในลักษณะที่ผู้นำองค์กรสามารถเข้าใจและเชื่อ

วิธีใช้เรื่องราวของบุคคลที่มีส่วนร่วมในการริเริ่มศึกษาและเข้าใจรากเหง้าของความสำเร็จและรายได้จากหลักฐานที่สามารถนำความสำเร็จเล็ก ๆที่ยิ่งใหญ่ ถ้าแค่ 5 จาก 50 ผู้บรรลุเครื่องหมายความสำเร็จมันเป็นไปตามที่ศึกษารายละเอียดของสิ่งที่ห้าเหล่านี้ทำสามารถให้ผลลัพธ์ที่ให้คำแนะนำสำหรับผู้ที่กำลังดิ้นรน

เลือกที่ดีที่สุด ( และบางครั้งเลวร้ายที่สุด ) บัญชี การตรวจสอบ และบันทึกพวกเขาเป็นหลักของวิธีการที่ประสบความสำเร็จกรณี ขั้นตอนการยืนยันนี้เป็นสิ่งที่แตกต่างจากวิธีการนี้ง่ายลงรายการบัญชีเป็นบวก หรือนิทานกรณีเลือกเพื่อแสดงจุดแข็งของโครงการผ่านการตรวจสอบที่เข้มงวด ผ่านการชุมนุมเท่านั้น เมื่อการเรียกร้องของผู้ตอบได้เป็นรูปธรรมยืนยัน " ความสำเร็จ " บอกว่าบรินเคอร์ฮอฟฟ์ " ไม่ถือว่าถูกต้อง และรายงานจนกว่า [ สามารถ ] ยืนขึ้นในศาล "

หนึ่งในจุดแข็งของ SCM คือการประเมินสิ่งที่บรินเคอร์ฮอฟฟ์เรียกว่า " การแทรกแซงนุ่ม "เช่นการสื่อสารและความสามารถของบุคคลอื่น ๆที่มักจะยากที่จะวัด ในตัวอย่างหนึ่ง เขา cites มีความฉลาดทางอารมณ์โปรแกรมการฝึกอบรมพนักงานขายมีหน้าที่ให้ลูกค้าโทรเย็น ความสำเร็จ กรณีการประเมินของผู้เข้ารับการฝึกอบรม พบหลักฐานว่า การใช้ทักษะการฝึกอบรมและความกลัวของการปฏิเสธซึ่งนำไปสู่การเพิ่มขึ้นในความสายสมบูรณ์ , ซึ่งนำไปสู่การขายที่เพิ่มขึ้น

วิธีการยังสามารถใช้ในการประมาณการผลตอบแทนการลงทุนได้อย่างรวดเร็วโดยการเปรียบเทียบค่าประมาณของค่าเงินดอลลาร์ของผลลัพธ์ที่ประสบความสำเร็จกับต้นทุนของการใช้โปรแกรมสำหรับผู้เข้าร่วมที่ได้ผลนั้น นอกจากนี้โปรแกรมช่วยคำนวณค่าจำนวนของโปรแกรม - ผลประโยชน์เพิ่มเติมโปรแกรมสามารถบรรลุถ้าจำนวนมากของผู้คนจะใช้วิธีการเดียวกันที่ใช้โดยผู้ใช้ที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นของมัน ประมาณนี้ เป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการช่วยให้ผู้เสนอโครงการเป็น " กรณี " ธุรกิจสำหรับการปรับปรุงโปรแกรมที่กำลัง underachieving .

โปรแกรมที่สามารถเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อรวมกับความพยายามที่ใหญ่กว่าเพื่อวิศวกรองค์การเปลี่ยนแปลง ได้อย่างรวดเร็วโดยการระบุลักษณะของการริเริ่มที่จะนำเกี่ยวกับผลลัพธ์ที่เป็นบวก กลยุทธ์ที่สามารถช่วยให้องค์กรพัฒนาในที่องค์ประกอบที่จะดูแลเอาใจใส่และคนที่ทิ้งก่อนที่ทรัพยากรมากเกินไปได้รับการลงทุนในความล้มเหลวของโปรแกรม อีกวิธีหนึ่งคือวิธีสามารถใช้กอบกู้ชิ้นส่วนที่มีประโยชน์ของโปรแกรมได้กำหนดไว้สำหรับการสิ้นสุด .

บรินเคอร์ฮอฟฟ์ระมัดระวังที่จะยอมรับข้อจำกัดของวิธีการนี้ . ในการสนทนาของเขาบนสำรวจ เขาบันทึกว่า " จุดประสงค์ " เดี่ยว ) การสำรวจสามารถใช้รูปแบบของเดียว ง่าย คำถาม : " ใครในหมู่พนักงานของคุณ มากที่สุด up-to-date เกี่ยวกับกิจการสำนักงานปัจจุบัน ? " ทุกคนใครที่สามารถจัดการกับการจัดเรียงของการรวบรวมข้อมูล สำหรับผู้ที่ต้องการศึกษามากขึ้น หลากหลายมากขึ้น ( " / " ) ช่วงของข้อมูล บรินเคอร์ฮอฟฟ์แนะนำหาผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำในสิ่งที่สามารถที่ซับซ้อนมากกระบวนการ

ไม่ว่าสิ่งที่ระดับของความซับซ้อน" หนึ่งหลักและความท้าทายสำหรับประเภทใด ๆของการวิเคราะห์องค์กรพยายามที่จะรับคนคีย์และกลุ่มสนใจข้อมูล " ในขณะที่ไม่มีวิธีที่จะรับประกันการตอบสนองในเชิงบวกที่ผู้ประเมินได้พร้อมใจกันจัดรายงานกลยุทธ์สำหรับกลิ่นต่าง ๆที่น่าสนใจ เหล่านี้รวมอยู่ที่นำเสนอวิดีโอ dramatizations รูปแบบรายงานต่าง ๆและการประชุมเชิงปฏิบัติการสำหรับผู้มีส่วนได้เสียที่สําคัญที่จะอภิปราย และใช้ค่า เชิญผู้มีส่วนได้เสียมีส่วนร่วมในการเก็บข้อมูลบางอย่างก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่จะส่งเสริมการลงทุนในผลลัพธ์ของการประเมิน บรินเคอร์ฮอฟฟ์แนะนํา หนังสือ แต่ให้น้อยในทางของวิธีการเหล่านั้นได้โดยไม่ต้องมีประสบการณ์ทางการสามารถเตรียมพร้อมที่จะเข้าร่วมอย่างแข็งขันในการรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์กิจกรรม

"หนังสือ บรินเคอร์ฮอฟฟ์เป็น bolstered โดยหลากหลายของความคิดริเริ่มที่เขาวาดเป็นตัวอย่างและแผนภูมิและแผนภาพที่แสดงให้เห็นขั้นตอนเพื่อที่จะดำเนินการที่จำเป็น ชนิดของคำถามที่จะถาม และอื่น ๆ เกิดกรณีประสบความสำเร็จวิธีการกำไรจากมากที่สุดคือ มีชีวิตชีวา สไตล์การเขียนที่เป็นทางการควรจะอุทธรณ์ไปยังที่หลากหลายของผู้จัดการ , ผู้จัดและการเปลี่ยนแปลงที่มีศักยภาพอื่น ๆตัวแทน เป็นผู้เริ่มต้นและผู้เชี่ยวชาญการประเมินหนังสือสารคดี


ความสำเร็จกรณีวิธีการ : ค้นหาได้อย่างรวดเร็วสิ่งที่ทำงานและสิ่งที่ไม่ โดยโรเบิร์ต โอ บริงเคอร์ฮอฟ 192 หน้า ( 2003 ) ซานฟรานซิสโก : Berrett Koehler สำนักพิมพ์สำหรับ $ 24.95 ต่อ

tezeta tulloch สิ่งพิมพ์ hfrp
ผู้ช่วย