The primary aim of this study was t

The primary aim of this study was to examine whether a tailored tai chi program could improve postural stability in patients with Parkinson’s disease. Because the program emphasized rhythmic weight shifting, symmetric foot stepping, and controlled movements near the limits of stability, we hypothesized that tai chi would be more effective in improving postural stability in limits-ofstability tasks than a resistance-based exercise regimen or low-impact stretching (control).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบว่าโปรแกรมเฉพาะไทชิจะช่วยปรับปรุงเสถียรภาพการทรงตัวในผู้ป่วยโรคพาร์กินสัน เนื่องจากโปรแกรมเน้นจังหวะน้ำหนักขยับ แบบเท้าเหยียบ และควบคุมการเคลื่อนไหวใกล้ขีดจำกัดของความมั่นคง เราตั้งสมมติฐานที่ไทเก็กจะมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงเสถียรภาพการทรงตัวในงาน ofstability จำกัดกว่าการต้านทานการออกกำลังกายมากขึ้น หรือยืด (ควบคุม) ผล กระทบน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายหลักของการศึกษานี้คือการตรวจสอบว่าเป็นโปรแกรมที่เหมาะ Tai Chi สามารถปรับปรุงเสถียรภาพการทรงตัวในผู้ป่วยโรคพาร์กินสัน เพราะโปรแกรมเน้นน้ำหนักจังหวะขยับก้าวเท้าสมมาตรและการเคลื่อนไหวควบคุมใกล้ถึงขีด จำกัด ของความมั่นคงที่เราตั้งสมมติฐานว่า Tai Chi จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการปรับปรุงเสถียรภาพการทรงตัวในงานข้อ จำกัด -ofstability กว่าการออกกำลังกายต้านทานหรือผลกระทบต่ำ ยืด (Control)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้ คือ เพื่อตรวจสอบว่าเหมาะกับ Tai Chi โปรแกรมสามารถปรับปรุงเสถียรภาพท่าทางในผู้ป่วยพาร์กินสัน เพราะโปรแกรมที่เน้นน้ำหนัก จังหวะการขยับสมมาตร ก้าวเท้า และควบคุมการเคลื่อนไหวใกล้ขอบเขตของความมั่นคง เราตั้งสมมุติฐานว่า ไทชิ จะมีประสิทธิภาพในการเพิ่มความมั่นคงให้ในวงเงิน ofstability งานกว่าต้านทานตาม regimen การออกกำลังกายต่ำผลกระทบหรือยืด ( ควบคุม )