Sitophilus zeamais Motschulsky and

Sitophilus zeamais Motschulsky and Tribolium castaneum
(Herbst) are serious pests of stored products
worldwide (Rees 2004). Control of these insects depends
in large part on the application of chemical
insecticides, either as residual insecticides or as fumigants
(Subramanyam and Hagstrum 1996). The most
commonly used fumigants are methyl bromide, phosphine,
and sulfuryl ßuoride. Fumigants have a broad
spectrum of activity, penetrate deep into the grain and
leave few residues (Mueller 1990, Emekci 2010).However,
fumigation has some drawbacks; such as short
persistence, dangerous for applicators, resistant insect
populations (Bell and Wilson 1995) and damage to the
environment (Emekci 2010). Various groups of insecticides
such as organochlorines (lindane), organophosphates
(malathion), carbamates (carbaryl), and
pyrethroids (deltamethrin) are currently in use or
have been used as residual insecticides to control
stored-product insects. These insecticides are applied

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sitophilus zeamais Motschulsky และ Tribolium castaneum
(Herbst)
เป็นศัตรูพืชที่ร้ายแรงของสินค้าที่เก็บไว้ทั่วโลก(รีส 2004) การควบคุมแมลงเหล่านี้ขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่เกี่ยวกับการใช้สารเคมียาฆ่าแมลงยาฆ่าแมลงไม่ว่าจะเป็นส่วนที่เหลือหรือเป็นรม(Subramanyam และ Hagstrum 1996) ส่วนใหญ่รมที่ใช้กันทั่วไปมีโบรไมด์เมธิลฟอสฟีน, และ sulfuryl ßuoride รมมีในวงกว้างสเปกตรัมของกิจกรรมเจาะลึกเข้าไปในเมล็ดข้าวและทิ้งสารตกค้างไม่กี่(มูลเลอร์ปี 1990 Emekci 2010) อย่างไรก็ตาม, การรมควันมีข้อบกพร่องบาง; เช่นสั้นติดตาอันตรายสำหรับ applicators แมลงทนประชากร(เบลล์และวิลสัน 1995) และความเสียหายต่อสภาพแวดล้อม(Emekci 2010) กลุ่มต่างๆของยาฆ่าแมลงเช่น organochlorines (เดน) organophosphates (malathion) carbamates (คาร์บาริ) และไพรีทรอยด์(deltamethrin) อยู่ในขณะนี้หรือมีการใช้เป็นยาฆ่าแมลงตกค้างในการควบคุมแมลงที่จัดเก็บสินค้า ยาฆ่าแมลงเหล่านี้จะนำไปใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มีอยู่และ zeamais motschulsky tribolium castaneum
( เฮิบสต์ ) เป็นศัตรูร้ายแรงของที่จัดเก็บผลิตภัณฑ์
ทั่วโลก ( รีส 2004 ) การควบคุมแมลงเหล่านี้ขึ้นอยู่กับ
ส่วนใหญ่ในการใช้สารเคมีฆ่าแมลง สารฆ่าแมลงตกค้างทั้ง
,
( และหรือ fumigants subramanyam hagstrum 1996 ) ส่วนใหญ่ที่ใช้กันทั่วไปคือ เมทิลโบรไมด์ fumigants
,
ßฟอสฟีน และซัลเฟอริล , uoride .fumigants มีสเปกตรัมกว้าง
กิจกรรมเจาะลึกเข้าไปในเมล็ด และไม่ทิ้งสารตกค้าง
( Mueller 1990 emekci 2010 ) อย่างไรก็ตาม
รมได้บางประการ เช่น สั้น
เก็บรักษา อันตรายสำหรับ applicators , ต้านทานแมลง
ประชากร ( เบลล์และวิลสัน 1995 ) และความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม ( emekci
2010 ) กลุ่มต่างๆของยาฆ่าแมลง
เช่นอ ์กาโนคลอรีน ( ลินเดน )ออร์กาโนฟอสเฟต
( Malathion ) คาร์บาเมต ( สด ) , และ
ไพรีทรอยด์ ( เดลต้าเมทริน ) มีใช้อยู่ในปัจจุบัน หรือได้รับการใช้เป็นยาฆ่าแมลงตกค้าง

เก็บไว้เพื่อควบคุมแมลงสินค้า แมลงเหล่านี้มาใช้