The Zulu war of 1879 finally ended

The Zulu war of 1879 finally ended by bloodshed two years of political activity by the British designed to remove the last challenge to their Imperial power in southern Africa. Zululand had become a powerful kingdom under the rule of the warlord king Shaka in the early 19th century, but by 1870 European colonial expansion was starting to hem it in. The British were expanding from the south in Natal and the Boers, Dutch settlers were expanding from the west in the area know as the Transvaal which the British annexed to their future cost in 1877. The British had seized their South African colonies during the Napoleonic Wars but these possessions had been plagued with trouble due to violence between the British, the Boers and local African kingdoms. The British plan was to unite black and white under their rule, but first the Zulu kingdom had to be removed.
At this time the British were fighting many small wars in various colonies and did not want another war in a distant colony. Despite this the British High Commissioner Sir Henry Bartle Frere and the Army Commander, Lieutenant-General Sir Frederic Thesiger soon to be the new Lord Chelmsford, decided that war with the Zulus was unavoidable. Using the delay in communications between London and themselves they set in motion what they hoped would be a small quick war. Using a minor border incident as justification Zulu representatives were summoned to a meeting of the Border Commission which actually found in the Zulu's favour but determined to promote the idea of a Zulu threat a condition was imposed on the settlement that the Zulus would have to give up their military system which was key to their culture, a condition the King Cetshwayo could never accept.

Lord Chelmsford decided to invade Zululand with 3 columns leaving 2 more to protect Natal and the Transvaal. He expected the Zulus to behave like the other African Armies he had fought and prove elusive and unwilling to fight pitched battles. This was to prove a serious mistake. British forces crossed the ford at Rorke's Drift on the 11th Jan 1879 and on the 22nd January the British forces divided by Chelmsford were taken by surprise and nearly destroyed by the Zulu warriors at the battle of Isandhlwana, one of the few times in the history of the British Army that is has been defeated by a native Army. The British forces holding the Ford at Rorke's Drift quickly came under heavy attack by Zulu reserves leading to one of the most famous battles in British history. When news reached Britain of the disaster at Isandhlwana it caused an uproar.

In March 1879 the second phase of the war began Chelmsford reorganised his troops and awaited promised reinforcements from Britain which would take several months to arrive. With irregular horsemen harassing the Zulu's and an abortive attack on Hlobane mountain which cost 15 officers and 79 men dead the war dragged on as Chelmsford awaited fresh troops. The war began to turn to favour the British as a Zulu attack on the British camp at the battle of Khambula was repulsed on 29th March 1879. In the aftermath of the battle it was clear that the Zulu Impi would never take to the battlefield with such confidence again and the way was clear for a second invasion. As fresh British troops started to arrive the final invasion of Zululand (May to July 1879) began. King Cetshwayo sent messengers to the British asking for terms of surrender but the British demanded unconditional surrender and Cetshwayo made his last stand at the battle of Ulundi (4 July 1879). After this final defeat the Zulu nation was smashed and split up into 13 kingdoms which were given to pro British Africans only for it to dissolve into civil war a few years later. The British pulled out of Zululand soon after the battle and Cetshwayo was hunted down and exiled. After a brief return to try and halt the civil war Cetshwayo was defeated and later died in 1884. Zululand is now part of the Republic of South Africa.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงครามพวกสูลูของ 1879 สุดท้าย สิ้นสุดลง โดยเสียเลือดเนื้อสองปีของกิจกรรมทางการเมืองโดยชาวอังกฤษที่ออกแบบมาเพื่อเอาท้าทายอำนาจอิมพีเรียลสุดในแอฟริกาใต้ Zululand ได้กลายเป็น ราชอาณาจักรที่มีประสิทธิภาพภายใต้การปกครองของกษัตริย์อุบลชากาซูลูในศตวรรษที่ 19 ต้น แต่ โดยศาสตร์ ขยายอาณานิคมยุโรปกำลังเริ่มเม้มมันใน อังกฤษได้ขยายจากใต้ใน Natal ที่ Boers ดัตช์ตั้งถิ่นฐานได้ขยายจากตะวันตกในพื้นที่ทราบเป็น Transvaal ซึ่งอังกฤษ annexed ต้นทุนในอนาคตของพวกเขาใน 1877 อังกฤษได้ยึดอาณานิคมของแอฟริกาใต้ในช่วงสงครา แต่ทรัพย์สินเหล่านี้ได้รับเลือก มีปัญหาเนื่องจากความรุนแรงระหว่างอังกฤษ Boers และอาณาจักรท้องถิ่นแอฟริกา แผนอังกฤษถูกสมานขาวดำภายใต้กฎของพวกเขา แต่ก่อน อาณาจักรพวกสูลูได้ถูกเอาออกเวลานี้ อังกฤษได้ต่อสู้ในสงครามเล็ก ๆ ในอาณานิคมต่าง ๆ และไม่ต้องการสงครามอีกในอาณานิคมที่ห่างไกล แม้นี้ ข้าหลวงอังกฤษเซอร์เฮนรี่บาร์เทิล Frere และผู้บัญชาการทหารบก พลโทเซอร์เฟรดเด Thesiger เร็ว ๆ นี้จะ Chelmsford พระใหม่ ตัดสินใจว่า สงครามกับ Zulus หลีกเลี่ยงไม่ ใช้ความล่าช้าในการสื่อสารระหว่างลอนดอนและตัวเองก็ได้เคลื่อนไหวอะไรที่พวกเขาหวังว่า จะเป็นสงครามขนาดเล็กด่วน ใช้เหตุการณ์รองขอบเป็นเหตุผลพวกสูลูแทนได้เรียกประชุมคณะกรรมการขอบซึ่งจะพบในโปรดปรานของพวกสูลู แต่กำหนดเพื่อส่งเสริมความคิดของภัยคุกคามต่อพวกสูลูมีกำหนดเงื่อนไขในการชำระเงินที่ Zulus จะต้องให้ระบบของทหารซึ่งเป็นวัฒนธรรมของพวกเขา คีย์ไม่สามารถยอมรับเงื่อนไขเคตช์คิงพระ Chelmsford ตัดสินใจรุก Zululand ออกเพิ่มเติมเพื่อป้องกัน Natal และ Transvaal 2 คอลัมน์ที่ 3 เขาคาดว่า Zulus การทำงานเหมือนกับอื่น ๆ แอฟริกากองทัพเขาก็สู้พิสูจน์เปรียว และไม่ยอมต่อสู้ต่อสู้ pitched นี้คือการพิสูจน์ความผิดพลาดร้ายแรง กองกำลังอังกฤษข้ามฟอร์ดที่ดริฟท์ของ Rorke ในการ 11 1879 มกราคม และบนที่ 22 มกราคมกองกำลังอังกฤษหาร Chelmsford ได้มา ด้วยความประหลาดใจ และเกือบถูกทำลาย โดยนักรบพวกสูลูในการต่อสู้ของ Isandhlwana บางครั้งในประวัติศาสตร์ของกองทัพอังกฤษที่หนึ่งพ่ายกองทัพพื้นเมือง กองกำลังอังกฤษถือฟอร์ดที่ดริฟท์ของ Rorke อย่างรวดเร็วมาภายใต้การโจมตีอย่างหนัก โดยพวกสูลูสำรองที่นำไปสู่การต่อสู้ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อข่าวถึงราชอาณาจักรของภัยพิบัติที่ Isandhlwana มันเกิดเป็นความโกลาหลในเดือน 1879 มีนาคมที่สอง ของสงครามเริ่ม Chelmsford reorganised พล และเพิ่มกำลังตามสัญญาจากสหราชอาณาจักรซึ่งจะใช้เวลาหลายเดือนถึงที่รอคอย กับนักขี่ม้าที่ผิดปกติ สร้างความวิตกของพวกสูลูและภูเขา Hlobane ซึ่งค่าใช้จ่ายเจ้าหน้าที่ 15 และ 79 คนตายสงคราม โจมตี abortive ลากบนเป็น Chelmsford รอคอยทหารสด สงครามเริ่มเปิดโปรดปรานชาวอังกฤษเป็นพวกสูลูโจมตีค่ายภาษาอังกฤษในการต่อสู้ของ Khambula ที่ repulsed ในวันที่ 29 1879 มีนาคม ผลพวงของการต่อสู้ เป็นชัดเจนว่า Impi พวกสูลูจะไม่ใช้สนามรบด้วยความมั่นใจดังกล่าวอีกครั้ง และวิธีชัดเจนสำหรับการบุกรุกที่สอง เป็นทหารสดอังกฤษเริ่มเข้ามา บุกรุกขั้นสุดท้ายของ Zululand (เดือนพฤษภาคมถึง 1879 กรกฎาคม) เริ่ม กษัตริย์เคตช์ส่งเพราะไปอังกฤษขอเงื่อนไขการยอมจำนนแต่ยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไขต้องการอังกฤษ และเคตช์ทำยืนสุดท้ายของเขาในการต่อสู้ของ Ulundi (4 1879 กรกฎาคม) หลังจากความพ่ายแพ้นี้สุดท้าย ประเทศพวกสูลูได้ซึ่งได้ถูกทุบ และแบ่งก๊ก 13 ซึ่งได้ให้ตามอังกฤษแอฟริกันสำหรับมันยุบเป็นสงครามกลางเมืองไม่กี่ปีต่อมา อังกฤษดึงจาก Zululand หลังจากการต่อสู้ และเคตช์ล่าสัตว์หรือค้าลง และถูกเนรเทศ หลังจากกลับย่อหยุดสงครามกลางเมือง และพยายาม เคตช์ได้พ่ายแพ้ และเสียชีวิตภายหลังใน 1884 Zululand ตอนนี้เป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐแอฟริกาใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงครามซูลู 1879 สิ้นสุดวันที่นองเลือดที่สุดสองปีของกิจกรรมทางการเมืองโดยอังกฤษออกแบบมาเพื่อลบความท้าทายสุดท้ายที่จะอิมพีเรียลอำนาจของพวกเขาในภาคใต้ของแอฟริกา ซูลูได้กลายเป็นอาณาจักรที่มีประสิทธิภาพภายใต้การปกครองของขุนศึก King Shaka ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 แต่โดย 1870 ขยายอาณานิคมยุโรปก็เริ่มที่จะปิดล้อมใน. อังกฤษถูกขยายจากทางทิศใต้ในนาตาลและบัวร์, ตั้งถิ่นฐานชาวดัตช์ได้รับการขยายตัว จากตะวันตกในพื้นที่รู้ว่าเป็น Transvaal ที่อังกฤษยึดไปค่าใช้จ่ายในอนาคตของพวกเขาในปี 1877 อังกฤษได้ยึดอาณานิคมของพวกเขาแอฟริกันใต้ในช่วงสงครามนโปเลียน แต่ดินแดนเหล่านี้ได้รับการรบกวนด้วยปัญหาอันเนื่องมาจากการใช้ความรุนแรงระหว่างอังกฤษ, บัวร์ และราชอาณาจักรแอฟริกันในท้องถิ่น แผนของอังกฤษที่จะรวมกันเป็นสีดำและสีขาวภายใต้การปกครองของพวกเขา แต่แรกอาณาจักรซูลูจะถูกลบออก.
ในเวลานี้อังกฤษกำลังต่อสู้สงครามขนาดเล็กจำนวนมากในอาณานิคมต่างๆและไม่ต้องการสงครามในอาณานิคมที่ห่างไกลอีก อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เอกอัคราชทูตอังกฤษเซอร์เฮนรี่บาร์เทิล Frere และผู้บัญชาการทหารบกนายพลเซอร์เฟรเดริกธีซฺคเกอร์เร็ว ๆ นี้จะลอร์ดเคลมใหม่ตัดสินใจว่าสงครามกับซูลูก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ การใช้ความล่าช้าในการสื่อสารระหว่างกรุงลอนดอนและตัวเองที่พวกเขาตั้งในการเคลื่อนไหวในสิ่งที่พวกเขาหวังว่าจะเป็นสงครามอย่างรวดเร็วขนาดเล็ก การใช้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบริเวณชายแดนเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นข้ออ้างตัวแทนซูลูถูกเรียกให้ที่ประชุมของคณะกรรมการชายแดนที่พบจริงในความโปรดปรานซูลู แต่มุ่งมั่นที่จะส่งเสริมความคิดของภัยคุกคามซูลูสภาพถูกกำหนดไว้ในข้อตกลงที่จะซูลูได้ให้เพิ่มขึ้น ระบบทหารของพวกเขาซึ่งเป็นกุญแจสำคัญในวัฒนธรรมของพวกเขาสภาพกษัตริย์ Cetshwayo ไม่อาจยอมรับได้. ลอร์ดเชล์มสตัดสินใจที่จะบุกซูลู 3 คอลัมน์ 2 ออกมากขึ้นเพื่อปกป้อง Natal และ Transvaal เขาคาดหวังว่าซูลูที่จะทำตัวเหมือนกองทัพแอฟริกาอื่น ๆ เขาได้ต่อสู้และพิสูจน์ยากและไม่เต็มใจที่จะสู้ศึกแหลม นี้คือการพิสูจน์ว่าเป็นความผิดพลาดร้ายแรง กองกำลังอังกฤษข้ามฟอร์ดที่พอร์ตเอ็ดเวิร์ดเมื่อวันที่ 11 มกราคม 1879 และเมื่อวันที่ 22 มกราคมกองทัพอังกฤษโดยแบ่งเชล์มสถูกนำมาด้วยความประหลาดใจและเกือบทำลายโดยนักรบซูลูในสมรภูมิรบของ Isandhlwana ซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งในประวัติศาสตร์ของ กองทัพอังกฤษที่ได้รับการพ่ายแพ้ต่อกองทัพพื้นเมือง กองทัพอังกฤษถือฟอร์ดพอร์ตเอ็ดเวิร์ดได้อย่างรวดเร็วมาอยู่ภายใต้การโจมตีหนักโดยสำรองซูลูนำไปสู่การอย่างใดอย่างหนึ่งของการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ เมื่อข่าวถึงสหราชอาณาจักรจากภัยพิบัติที่ Isandhlwana มันทำให้เกิดความโกลาหล. ในมีนาคม 1879 ระยะที่สองของสงครามเริ่มเชล์มสจัดกองกำลังของเขาและรอคอยเสริมสัญญาจากสหราชอาณาจักรซึ่งจะใช้เวลาหลายเดือนที่จะมาถึง ด้วยการขี่ม้าที่ผิดปกติราวีซูลูและโจมตีสำเร็จบนภูเขา Hlobane ซึ่งค่าใช้จ่าย 15 เจ้าหน้าที่ตำรวจและ 79 คนตายสงครามยืดเยื้อมาเป็นเชล์มสที่รอคอยกองกำลังสด สงครามเริ่มที่จะหันไปเข้าข้างอังกฤษโจมตี Zulu ตามค่ายอังกฤษในการต่อสู้ของ Khambula เด็ดขาดเมื่อวันที่ 29 มีนาคม 1879 ในผลพวงของการต่อสู้มันก็เป็นที่ชัดเจนว่าซูลู Impi จะไม่นำไปใช้ในสนามรบด้วยเช่น ความเชื่อมั่นอีกครั้งและวิธีการที่เป็นที่ชัดเจนสำหรับการบุกรุกที่สอง ในฐานะที่เป็นทหารอังกฤษสดเริ่มต้นที่จะมาถึงการบุกรุกสุดท้ายของซูลู (พฤษภาคมกรกฎาคม 1879) ได้เริ่ม กษัตริย์ Cetshwayo ส่งผู้สื่อสารไปอังกฤษขอแง่ของการยอมจำนน แต่อังกฤษเรียกร้องให้ยอมจำนนอย่างไม่มีเงื่อนไขและ Cetshwayo ทำยืนสุดท้ายของเขาในการรบของอุล (4 กรกฎาคม 1879) หลังจากความพ่ายแพ้ครั้งสุดท้ายนี้ประเทศซูลูถูกทุบและแบ่งออกเป็น 13 ราชอาณาจักรซึ่งได้รับการโปรแอฟริกันที่อังกฤษเพียงเพื่อให้ละลายเข้าสู่สงครามกลางเมืองไม่กี่ปีต่อมา อังกฤษดึงออกมาจากซูลูเร็ว ๆ นี้หลังจากการต่อสู้และ Cetshwayo ถูกตามล่าและถูกเนรเทศ หลังจากที่กลับมาสั้น ๆ และพยายามหยุดสงครามกลางเมือง Cetshwayo ก็พ่ายแพ้และต่อมาเสียชีวิตในปี 1884 ซูลูเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐแอฟริกาใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูลูสงครามจบลงด้วยการนองเลือด 1879 สุดท้ายสองปีของกิจกรรมทางการเมือง โดยอังกฤษ ที่ออกแบบมาเพื่อลบความท้าทายล่าสุดอำนาจจักรพรรดิของพวกเขาในภาคใต้ของแอฟริกา ซูลูแลนด์ได้กลายเป็นที่มีประสิทธิภาพอาณาจักรภายใต้การปกครองของแม่ทัพกษัตริย์ชากะในศตวรรษที่ 19 ก่อน แต่การขยายอาณานิคมของยุโรปโดย 1870 ก็เริ่มที่จะเย็บมันอังกฤษกำลังขยายจากภาคใต้ใน นาตาล และ boers ตั้งถิ่นฐานชาวดัตช์ , ขยายจากตะวันตกในพื้นที่รู้ว่าเป็น Transvaal ที่อังกฤษยึดครองค่าใช้จ่ายในอนาคตของพวกเขาใน 1877 . อังกฤษได้ยึดอาณานิคมของแอฟริกาใต้ในช่วงสงครามนโปเลียนแต่เงินทองเหล่านี้ได้รับการ plagued กับปัญหาเนื่องจากความรุนแรงระหว่างอังกฤษการ boers และอาณาจักรชาวท้องถิ่น แผนอังกฤษรวมสีดำและสีขาวภายใต้การปกครองของตน แต่แรกซูลูราชอาณาจักรต้องถูกลบออก .
ตอนนี้อังกฤษกำลังต่อสู้สงครามเล็ก ๆจำนวนมากในอาณานิคมต่าง ๆ และไม่ต้องการทำสงครามในอาณานิคมห่างไกล ถึงแม้ว่าสำนักงานข้าหลวงใหญ่อังกฤษ เซอร์ เฮนรี บาร์เทิล แฟรและกองทัพผู้บัญชาการพลโทเซอร์เฟรดเดอริค thesiger ในไม่ช้าเป็น Chelmsford องค์ใหม่ ตัดสินใจทำสงครามกับซูลูเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ใช้หน่วงเวลาในการสื่อสารระหว่างลอนดอนและพวกเขาตั้งในการเคลื่อนไหวที่พวกเขาหวังว่าจะเป็นขนาดเล็กอย่างรวดเร็วสงครามใช้เหตุการณ์ชายแดนเล็กน้อยเป็นเหตุซูลูผู้แทนถูกเรียกตัวไปประชุมของคณะกรรมการชายแดน ซึ่งพบในซูลูก็โปรดปราน แต่มุ่งมั่นที่จะส่งเสริมความคิดของซูลูคุกคามเงื่อนไขถูกกำหนดในการตั้งถิ่นฐานที่ Zulus จะต้องยกเลิกระบบทหารของพวกเขาที่สำคัญวัฒนธรรมของพวกเขา , อาการกษัตริย์ cetshwayo ไม่เคยยอมรับ .

ท่าน Chelmsford ตัดสินใจบุกซูลูแลนด์กับ 3 คอลัมน์ทิ้ง 2 มากขึ้นเพื่อปกป้อง Natal และ Transvaal . เขาคาดว่า ซูลูจะทำตัวเหมือนคนอื่นเขาได้ต่อสู้กับกองทัพแอฟริกาพิสูจน์เปรียวและไม่เต็มใจที่จะต่อสู้ตั้งค่ายต่อสู้ . นี้เพื่อพิสูจน์ความผิดพลาดร้ายแรงกองกำลังอังกฤษข้ามฟอร์ดที่โร้กกำลังล่องลอยในวันที่ 11 ม.ค. 1879 และวันที่ 22 มกราคมในกองทัพอังกฤษแบ่งตาม Chelmsford ถ่ายด้วยความประหลาดใจ และเกือบถูกทำลายโดยซูลูนักรบในสงครามของ isandhlwana หนึ่งในไม่กี่ครั้งในประวัติศาสตร์ของทหารอังกฤษที่ได้รับการพ่ายแพ้โดยกองทัพพื้นเมืองอังกฤษกำลังถือฟอร์ดที่โร้กกำลังลอยมาอยู่ภายใต้การโจมตีโดยเร็วหนักซูลูสำรองนำหนึ่งของการต่อสู้ที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์ของอังกฤษ เมื่อข่าวมาถึงอังกฤษของภัยพิบัติที่ isandhlwana มันก่อให้เกิดความวุ่นวาย

มีนาคม 1879 ระยะที่สองของสงครามเริ่มขึ้นใน Chelmsford จัดระบบใหม่ทหารของเขาและรอกำลังเสริมจากอังกฤษสัญญาซึ่งจะใช้เวลาหลายเดือนที่จะมาถึง กับผิดปกติพลม้ารังควานซูลูและโจมตีความล้มเหลวใน hlobane ภูเขาซึ่งค่าใช้จ่ายเจ้าหน้าที่ 15 และ 79 คนตายสงครามลากบนเป็น Chelmsford รอคอยทหารใหม่สงครามเริ่มหันไปสนับสนุนอังกฤษเป็นภาษาซูลูโจมตีค่ายอังกฤษในศึก khambula ถูก repulsed ในวันที่ 29 มีนาคม 1879 . ในผลพวงของการต่อสู้ มันชัดเจนว่า ซูลู impi ไม่เคยใช้เวลาในสนามรบด้วยความมั่นใจดังกล่าวอีกครั้ง และวิธีที่ชัดเจนสำหรับการรุกรานครั้งที่สองเป็นทหารอังกฤษสดเริ่มเข้ามารุกรานสุดท้ายของซูลูแลนด์ ( พฤษภาคม - กรกฎาคม 1879 ) เริ่ม กษัตริย์ cetshwayo ส่งไปอังกฤษถามเรื่องยอมแพ้แต่อังกฤษเรียกร้องอย่างไม่มีเงื่อนไข ยอมจำนน และ cetshwayo ได้ยืนสุดท้ายของเขาในศึก ulundi ( 4 กรกฎาคม 1879 )หลังจากความพ่ายแพ้ครั้งสุดท้ายซูลูและประเทศก็ถูกแบ่งออกเป็น 13 แคว้นซึ่งได้รับโปรชาวอังกฤษแอฟริกันเท่านั้นให้มันละลายในสงครามกลางเมืองในไม่กี่ปีต่อมา อังกฤษถอนตัวออกจากซูลูแลนด์เร็ว ๆนี้หลังจากการต่อสู้และ cetshwayo ถูกตามล่าและเนรเทศ หลังจากกลับมาสั้น ๆและพยายามหยุดยั้งสงครามกลางเมือง cetshwayo พ่ายแพ้และเสียชีวิตในภายหลังในปี 1884 .ซูลูแลนด์เป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐแอฟริกาใต้