Since the earliest applications of

Since the earliest applications of quota sampling in the early twentieth century, there has been a wealth of references to its unsuitability for some purposes, such as to obtain population-representative samples [1] -[6] . Most of the criticism focuses on its non-probability nature (which precludes the possibility of calculating sampling error), and the heavy influence of the interviewer in the choice of ultimate respondent. Nevertheless, non-probability sampling methods remain among those commonly used by the majority of private opinion poll and market research companies [7] [8] ; among others, whose predominant approach is quota sampling within households previously selected by the random methods [9] . Without denying the issues raised, the research sector has responded to the above mentioned criticism, which emanates mainly from academics and statisticians [3] [10] , by claiming that these samples “work”, and, in fact, sometimes deliver better results than those obtained via strictly random sampling methods [5] [8] . The aim of this paper is to compare sample quality and response to the survey across two probability samples based on the municipal register of inhabitants and one that uses probabilistic cluster sampling combined with random route and quota sampling within the selected clusters in order to define the ultimate survey units. All of them use the face-to-face interview as the survey procedure. The hypothesis to be tested is that it is possible to achieve the same degree of representativeness using a combination of random route sampling and quota sampling (with substitution) as it can be achieved by means of household sampling (without substitution) based on the municipal register of inhabitants. According to Bauer [9] “there are few studies focus on to assess the quality of random route samples”, and this one adds the use of selection with quota methods inside home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่งานแรกสุดของการสุ่มตัวอย่างโควตาในศตวรรษที่ยี่สิบต้น มีแล้วอ้างอิงไปยัง unsuitability ของให้เลือกมากมายเพื่อวัตถุประสงค์บางอย่าง เช่นเพื่อให้ได้ตัวแทนประชากรตัวอย่าง [1] - [6] ส่วนใหญ่ของการวิจารณ์ที่เน้นลักษณะไม่ใช่ความน่าเป็น (ซึ่งไม่สามารถเป็นไปได้ของการคำนวณผิดพลาดสุ่มตัวอย่าง), และอิทธิพลอย่างหนักของทีมงานในการเลือกตอบที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตาม วิธีการสุ่มตัวอย่างไม่ใช่ความน่าเป็นอยู่ในหมู่ผู้ใช้งาน โดยส่วนใหญ่ของแบบสำรวจความคิดเห็นส่วนตัวและบริษัทวิจัยตลาด [7] [8]; หมู่คนอื่น ๆ มีวิธีกันคือ สุ่มตัวอย่างโควตาภายในครัวเรือนที่เลือก โดยวิธีสุ่ม [9] โดยไม่มีการปฏิเสธการอ่าน ภาควิจัยได้ตอบรับการวิจารณ์กล่าว ที่ emanates จากนักวิชาการและ statisticians [3] [10], โดยอ้างว่า ตัวอย่างเหล่านี้ "ทำงาน" และ ในความเป็นจริง บางครั้งส่งผลดีกว่ารับผ่านวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบสุ่มอย่างเคร่งครัด [5] [8] จุดประสงค์ของเอกสารนี้คือการ เปรียบเทียบคุณภาพตัวอย่างและตอบแบบสำรวจในกลุ่มตัวอย่าง 2 ความน่าเป็นตามทะเบียนเทศบาลประชากรและใช้ร่วมกับกระบวนการผลิตแบบสุ่มและสุ่มตัวอย่างโควตาภายในคลัสเตอร์ที่เลือกสุ่มตัวอย่างคลัสเตอร์ probabilistic เพื่อกำหนดหน่วยสำรวจที่ดีที่สุด ทั้งหมดใช้การสัมภาษณ์แบบพบปะเป็นกระบวนการสำรวจ สมมติฐานที่จะทดสอบได้ว่า จะสามารถบรรลุ representativeness ใช้กระบวนการสุ่มสุ่มตัวอย่างและสุ่มตัวอย่างโควตา (มีทด) สามารถทำได้ โดยการสุ่มครัวเรือน (ไม่มีทด) ตามทะเบียนเทศบาลของประชากรในระดับเดียวกัน ตาม Bauer [9] "มีน้อยเน้นการศึกษาเพื่อประเมินคุณภาพของกระบวนการสุ่มตัวอย่าง" และนี้เพิ่มการใช้ตัวเลือก ด้วยวิธีโควตาภายในบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่การใช้งานที่เก่าแก่ที่สุดของการสุ่มตัวอย่างโควต้าในต้นศตวรรษที่ยี่สิบได้มีความมั่งคั่งของการอ้างอิงถึงความไม่เหมาะสมเพื่อวัตถุประสงค์บางอย่างเช่นการที่จะได้รับตัวอย่างประชากรแทน [1] - [6] ส่วนใหญ่ของการวิจารณ์มุ่งเน้นไปที่ธรรมชาติที่ไม่น่าจะเป็น (ซึ่งติ๊ดเป็นไปได้ของการคำนวณผิดพลาดการสุ่มตัวอย่าง) และอิทธิพลของผู้สัมภาษณ์ในทางเลือกของผู้ตอบที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตามวิธีการสุ่มตัวอย่างที่ไม่น่าจะยังคงอยู่ในหมู่ผู้ที่ใช้กันทั่วไปโดยส่วนใหญ่ของการสำรวจความคิดเห็นส่วนตัวและ บริษัท วิจัยตลาด [7] [8]; หมู่คนที่มีวิธีการที่โดดเด่นคือการสุ่มตัวอย่างโควต้าที่อยู่ในครัวเรือนที่เลือกก่อนหน้านี้โดยวิธีการสุ่ม [9] โดยไม่ต้องปฏิเสธปัญหาที่เกิดขึ้นภาคการวิจัยได้ตอบสนองต่อการวิจารณ์ดังกล่าวข้างต้นที่เล็ดลอดออกมาส่วนใหญ่มาจากนักวิชาการและนักสถิติ [3​​] [10] โดยอ้างว่าตัวอย่างเหล่านี้ "งาน" และในความเป็นจริงบางครั้งส่งผลดีกว่า ผู้ที่ได้รับผ่านทางวิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างเคร่งครัด [5] [8] จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือการเปรียบเทียบตัวอย่างที่มีคุณภาพและการตอบสนองการสำรวจทั่วทั้งสองน่าจะเป็นตัวอย่างที่ขึ้นอยู่กับการลงทะเบียนของผู้อยู่อาศัยในเขตเทศบาลเมืองและคนที่ใช้การสุ่มตัวอย่างกลุ่มน่าจะรวมกับเส้นทางแบบสุ่มและการสุ่มตัวอย่างโควต้าที่อยู่ในกลุ่มที่เลือกเพื่อกำหนดที่ดีที่สุด หน่วยสำรวจ ทั้งหมดของพวกเขาใช้การสัมภาษณ์ใบหน้าเพื่อใบหน้าเป็นขั้นตอนการสำรวจ สมมติฐานที่จะทดสอบคือว่ามันเป็นไปได้ที่จะประสบความสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเดียวกันของมูลโดยใช้การรวมของการสุ่มตัวอย่างเส้นทางสุ่มและการสุ่มตัวอย่างโควต้า (ที่มีการทดแทน) เท่าที่จะสามารถทำได้โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างที่ใช้ในครัวเรือน (โดยไม่ต้องทดแทน) ตามการลงทะเบียนในเขตเทศบาลเมือง ของผู้อยู่อาศัย ตาม Bauer [9] "มีการศึกษาไม่กี่มุ่งเน้นไปที่การประเมินคุณภาพของตัวอย่างเส้นทางสุ่ม" และหนึ่งในนี้จะเพิ่มการใช้งานของการเลือกด้วยวิธีโควต้าภายในบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่เร็วการสุ่มแบบโควต้า ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ได้มีความมั่งคั่งของการอ้างอิงของความไม่เหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์ เช่นเพื่อให้ได้ตัวแทนประชากรตัวอย่าง [ 1 ] - [ 6 ] ที่สุดของการวิจารณ์เน้นธรรมชาติของมัน ( ซึ่งน่าจะเป็นไม่ขจัดความเป็นไปได้ของข้อผิดพลาดการสุ่มตัวอย่างการคำนวณ )และหนักอิทธิพลของผู้สัมภาษณ์ในการเลือกสุดท้ายของผู้ตอบ แต่ไม่ใช่วิธีความน่าจะเป็นการสุ่มตัวอย่างอยู่ในหมู่ผู้ที่นิยมใช้ โดยส่วนใหญ่ของการสำรวจความคิดเห็นส่วนตัวและ บริษัท วิจัยตลาด [ 7 ] [ 8 ] ; ในหมู่คนอื่น ๆซึ่งเหนือกว่าวิธีสุ่มแบบโควต้า ภายในครัวเรือน โดยวิธีการสุ่มเลือกก่อนหน้านี้ [ 9 ]โดยไม่ปฏิเสธปัญหาที่เกิดขึ้น , ภาควิจัยได้กล่าวข้างต้นที่กล่าวถึงการวิจารณ์ ซึ่งเล็ดลอดออกมาส่วนใหญ่มาจากนักวิชาการ และสังคมศาสตร์ [ 3 ] [ 10 ] โดยอ้างว่าคนพวกนี้ " ทำงาน " และในความเป็นจริงบางครั้งส่งมอบผลลัพธ์ที่ดีกว่าผู้ที่ได้ผ่านวิธีการสุ่มตัวอย่างสุ่มอย่างเคร่งครัด [ 5 ] [ 8 ]วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้เพื่อเปรียบเทียบคุณภาพตัวอย่างและการตอบสนองต่อการสำรวจทั่วสองความน่าจะเป็นตัวอย่างตามทะเบียนของเทศบาลและชาวบ้านที่ใช้การสุ่มแบบกลุ่มรวมกับเส้นทางแบบสุ่มและสุ่มแบบโควต้าภายในกลุ่มที่เลือกการกำหนดสำรวจสุดยอดหน่วย ทั้งหมดของพวกเขาใช้สัมภาษณ์แบบตัวต่อตัวเป็นขั้นตอนสำรวจสมมติฐานที่จะทดสอบว่ามันเป็นไปได้เพื่อให้บรรลุในระดับเดียวกันของ representativeness โดยใช้การรวมกันของเส้นทางสุ่มสุ่มและสุ่มแบบโควต้า ( ทดแทน ) มันสามารถทำได้โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างครัวเรือน ( ไม่มีตัวสำรอง ) ตามทะเบียนของเทศบาลเมืองประชากรตาม บาวเออร์ [ 9 ] " มีการศึกษาน้อย เน้นประเมินคุณภาพของตัวอย่าง " เส้นทางการสุ่มและหนึ่งนี้จะเพิ่มการใช้วิธีการคัดเลือกโควตาข้างในบ้าน